Κεφάλαιο 17o
Ιεροσύνη—«για τη σωτηρία τής ανθρώπινης οικογένειας»
«Η ιεροσύνη που φέρουμε έχει αποκαλυφθεί για τη σωτηρία τής ανθρώπινης οικογένειας. Πρέπει να σκεπτόμαστε πολύ και να συλλογιζόμαστε πώς μπορούμε να χρησιμοποιούμε την ιεροσύνη μας, για να βοηθήσουμε στη σωτηρία άλλων».
Από τη ζωή τού Λορέντζο Σνόου
Ο Πρεσβύτερος Λορέντζο Σνόου χειροτονήθηκε Απόστολος στις 12 Φεβρουαρίου 1849. Οκτώ μήνες αργότερα, εκλήθη να ιδρύσει μία ιεραποστολή στην Ιταλία. Με άλλους αδελφούς, οι οποίοι είχαν κληθεί να υπηρετήσουν, έφυγε για την ιεραποστολή αυτή στις 19 Οκτωβρίου 1849. Εκείνος και οι συνάδελφοί του έκαναν το μακρινό ταξίδι με τα πόδια, έφιπποι και με πλοίο.
Φθάνοντας στην Ιταλία τον Ιούνιο τού 1850, εκείνος και οι συνάδελφοί του βρήκαν ότι οι άνθρωποι στις μεγάλες ιταλικές πόλεις δεν ήσαν ακόμη έτοιμοι να λάβουν το Ευαγγέλιο. Όμως, ένας λαός γνωστός ως Βαλδένσιοι τράβηξε την προσοχή του και είχε την έμπνευση να εργασθεί ανάμεσά τους. Οι Βαλδένσιοι ζούσαν για αιώνες στην απομεμονωμένη περιοχή τού Πεδεμοντίου—μία ορεινή πεδιάδα μόλις νοτίως των συνόρων Ιταλίας-Ελβετίας και ανατολικώς των συνόρων Ιταλίας-Γαλλίας. Έχοντας διαμορφώσει την κοινωνία τους λόγω τής επιθυμίας για θρησκευτική μεταρρύθμιση, ήσαν αφοσιωμένοι στη μελέτη τής Βίβλου και στο να ακολουθούν το παράδειγμα των Αποστόλων τού Σωτήρος.
Ο Πρεσβύτερος Σνόου είπε ότι όταν σκεπτόταν να κηρύξει το Ευαγγέλιο ανάμεσα στους Βαλδένσιους «μία πλημμύρα φωτός φαινόταν να υπερχειλίζει στον νου μου».1 Όμως παρά τις διαβεβαιώσεις αυτές, ένιωθε ότι δεν ήταν συνετό να αρχίσει ενεργό ιεραποστολικό έργο αμέσως, επειδή εχθροί τής Εκκλησίας είχαν διανείμει έντυπα στους ανθρώπους, διαδίδοντας ψεύδη σχετικώς με την Εκκλησία.2 Ο Πρεσβύτερος Σνόου ανέφερε: «Καθώς ένιωθα ότι ήταν θέλημα τού Πνεύματος να προχωρήσουμε στην αρχή, με σιγανά και προσεκτικά βήματα, ενέδωσα στο θέλημα των ουρανών».3
Μολονότι οι ιεραπόστολοι δεν άρχισαν να κηρύττουν αμέσως, ο Πρεσβύτερος Σνόου επέβλεψε την έκδοση φυλλαδίων στα Ιταλικά και τα Γαλλικά. Επιπλέον, εκείνος και οι συνάδελφοί του φέρονταν φιλικά στους ανθρώπους γύρω τους. «Εργαζόμασταν σκληρά, για να θέσουμε το θεμέλιο για μελλοντική χρησιμότητα», είπε, «προετοιμάζοντας σιωπηλώς τον νου των ανθρώπων για να λάβουν το Ευαγγέλιο, καλλιεργώντας φιλικά συναισθήματα στην καρδιά αυτών που μας περιέβαλλαν. Ωστόσο, το νόμιζα ασύνηθες και μεγάλη δοκιμασία για την υπομονή μου, να είμαι εβδομάδες και μήνες ανάμεσα σε ενδιαφέροντες ανθρώπους, χωρίς να συμμετάσχω ενεργώς και δημοσίως στη διαβίβαση των μεγάλων αρχών, τις οποίες είχα έλθει να διαδώσω».4
Τα αισθήματα των Βαλδένσιων για την Εκκλησία άρχισαν να αλλάζουν σημαντικώς, αφότου ο Πρεσβύτερος Σνόου χορήγησε μία ευλογία τής ιεροσύνης σε ένα αγόρι, το οποίο είχε αρρωστήσει πολύ. Ο Πρεσβύτερος Σνόου έγραψε τα ακόλουθα στο ημερολόγιό του:
«6 Σεπτεμβρίου—Αυτό το πρωί η προσοχή μου στράφηκε στον Ζοζέφ Γκυ, ένα αγόρι τριών ετών, το μικρότερο τής οικογένειας στην οποίαν μέναμε. Ήσαν πολλοί φίλοι για να δουν το παιδί, γιατί φαινόταν σε όλους τους ανθρώπους ότι ο θάνατός του ήταν κοντά. Πήγα να τον δω το απόγευμα: ο θάνατος κατέστρεφε το σώμα του‧ το σώμα του που ήταν υγιές μέχρι τούδε αδυνάτισε και έγινε σκελετός και μόνον με στενή παρατήρηση μπορούσαμε να διακρίνουμε ότι ήταν ζωντανός».
Προβληματισμένος με τους ανθρώπους οι οποίοι αντετίθεντο στην κήρυξη τού Ευαγγελίου και ανήσυχος για τον μικρό Ζοζέφ Γκυ, ο Πρεσβύτερος Σνόου στράφηκε στον Κύριο για βοήθεια εκείνο το βράδυ. Ενθυμήθηκε αργότερα: «Για κάποιες ώρες προτού αποσυρθώ για να αναπαυθώ, επικαλούμην τον Κύριο να μας βοηθήσει εκείνη τη στιγμή. Τα συναισθήματά μου σε αυτήν την περίσταση δεν θα διαγραφούν εύκολα από τη μνήμη μου.
»7 Σεπτ.—Αυτό το πρωί, πρότεινα… να νηστέψουμε και να αποσυρθούμε στα βουνά και να προσευχηθούμε. Καθώς αναχωρούσαμε, επισκεφθήκαμε και είδαμε το παιδί. Οι βολβοί των οφθαλμών του είχαν γυρίσει προς τα επάνω: τα βλέφαρά του έπεσαν και έκλεισαν: το πρόσωπο και τα αφτιά του ήταν αδύνατα και ήταν κάτωχρος, ενδεικτικό τού επικείμενου θανάτου. Ο κρύος ιδρώτας τού θανάτου κάλυπτε το σώμα του και η ζωή του είχε σχεδόν τελειώσει. Η Madame (κυρία) Γκυ και άλλες γυναίκες έκλαιγαν με λυγμούς, ενώ ο Monsieur (κύριος) Γκυ έσκυψε κάτω το κεφάλι του από τη θλίψη». Ψιθυρίζοντας στο Πρεσβύτερο Σνόου και τους άλλους ιεραποστόλους, ο Monsieur (κύριος) Γκυ είπε: «Πεθαίνει. Πεθαίνει».
Ο Πρεσβύτερος Σνόου συνέχισε: «Ύστερα από λίγη ανάπαυση στα βουνά, μακριά από οιανδήποτε πιθανότητα για διακοπή, επικαλεσθήκαμε εκεί τον Κύριο σε ιεροπρεπή προσευχή, για να χαρίσει τη ζωή τού παιδιού. Καθώς συλλογιζόμουν τι θα έπρεπε να κάνουμε και τα πράγματα για τα οποία θα καταθέταμε συντόμως μαρτυρία στους ανθρώπους, το θεώρησα αυτό ως ένα πάρα πολύ σημαντικό γεγονός. Δεν γνωρίζω καμία θυσία που πιθανώς θα μπορούσα να κάνω, που δεν ήμουν πρόθυμος να κάνω, ούτως ώστε να μας ικανοποιήσει ο Κύριος τις παρακλήσεις μας».
Όταν επέστρεψαν στην οικογένεια Γκυ εκείνο το απόγευμα, ο Πρεσβύτερος Σνόου έδωσε στον Ζοζέφ μία ευλογία τής ιεροσύνης. Πήγαν να δουν την οικογένεια λίγες ώρες αργότερα και ο πατέρας τού Ζοζέφ «με ένα χαμόγελο ευγνωμοσύνης» τούς είπε ότι το αγόρι ήταν πολύ καλύτερα.
«8 Σεπτ. —Το παιδί ήταν τόσο καλά, που οι γονείς μπόρεσαν να ξεκουραστούν λίγο, κάτι που δεν είχαν κάνει για κάμποσο καιρό πριν. Σήμερα, μπόρεσαν να τον αφήσουν και να φροντίσουν τις δουλειές τους». Όταν η μητέρα τού Ζοζέφ εξέφρασε τη χαρά της για την ανάρρωση τού παιδιού της, ο Πρεσβύτερος Σνόου απήντησε: «Ο Θεός των ουρανών το έκανε αυτό για εσάς».
«Από εκείνη την ώρα άρχισε να βελτιώνεται», αφηγήθηκε ο Πρεσβύτερος Σνόου «και με καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη στον επουράνιο Πατέρα μας, είμαι ευτυχής να πω ότι σε λίγες ημέρες άφησε το κρεβάτι και πήγε με τους μικρούς του φίλους».5
Ύστερα από την εμπειρία αυτή, ο Πρεσβύτερος Σνόου αισθάνθηκε ότι οι συνθήκες ήσαν «τόσο ευνοϊκές όσο αναμενόταν» για να προοδεύσει το έργο τού Κυρίου ανάμεσα στους ανθρώπους. Στις 19 Σεπτεμβρίου 1850, ακριβώς 11 μήνες αφού είχε φύγει από το σπίτι, για να υπηρετήσει στην Ιταλία, είπε στους συναδέλφους του ότι θα έπρεπε να «αρχίσουν το δημόσιο έργο [τής κήρυξης τού Ευαγγελίου]». Ανέβηκαν πάλι σε ένα βουνό, όπου ο Πρεσβύτερος Σνόου αφιέρωσε τη χώρα για την κήρυξη τού αποκατεστημένου Ευαγγελίου.6
Τα λόγια τού Πρεσβυτέρου Σνόου στη Madame (κυρία) Γκυ—«ο Θεός των ουρανών το έκανε αυτό για εσάς»—αντικατόπτριζαν τις διά βίου διδασκαλίες του σχετικά με την ιεροσύνη. Υπενθύμιζε στους Αγίους ότι μέσω τού έργου των φερόντων την ιεροσύνη «η δόξα και η δύναμη τού Θεού φανερώνεται» προς όφελος των άλλων.7 [Βλέπε πρόταση 1 στη σελίδα 243.]
Διδασκαλίες τού Λορέντζο Σνόου
Οι φέροντες την Ιεροσύνη είναι αγγελιαφόροι τού Παντοδύναμου, με εξουσία μεταβιβασθείσα από τους ουρανούς, για να χορηγούν αγίες διατάξεις.
Εμείς, οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, διακηρύσσουμε ότι έχουμε λάβει από τον Θεό την πληρότητα τού παντοτινού Ευαγγελίου. Διακηρύσσουμε ότι έχουμε την αγία Ιεροσύνη—τη μεταβιβασθείσα εξουσία τού Θεού προς τον άνθρωποι, που μας δίδει το δικαίωμα να χορηγούμε τις διατάξεις της με τρόπο αποδεκτό από εκείνον.8
Οποιοσδήποτε που θα ταπεινώσει τον εαυτό του ενώπιον τού Θεού και θα εμβυθισθεί στο νερό, ύστερα από μετάνοια, προς άφεση αμαρτιών, θα λάβει, μέσω χειροθεσίας, τη δωρεά τού Αγίου Πνεύματος. Μπορώ εγώ να τού την δώσω; Όχι, εγώ απλώς ως αγγελιαφόρος τού Παντοδύναμου, στον οποίον έχει μεταβιβασθεί εξουσία, διεξάγω κατάδυση προς άφεση αμαρτιών. Απλώς τον εμβυθίζω στο νερό, έχοντας την εξουσία να το κάνω. Απλώς θέτω τα χέρια μου επάνω του για να λάβει το Άγιο Πνεύμα, κατόπιν ο Θεός από την παρουσία του, αναγνωρίζει την εξουσία μου, αναγνωρίζει ότι είμαι αγγελιαφόρος του και απονέμει το Άγιο Πνεύμα στο άτομο.9
Όταν βάπτισα ανθρώπους και χορήγησα τις διατάξεις τής αγίας αυτής ιεροσύνης, ο Θεός επικύρωσε αυτές τις χορηγήσεις, στέλνοντας το Άγιο Πνεύμα, δίδοντας γνώση στα άτομα στα οποία χορηγούσα, πείθοντάς τους ότι η εξουσία είχε μεταβιβασθεί από τους ουρανούς. Και κάθε Πρεσβύτερος που έχει πάει να κηρύξει το παντοτινό αυτό Ευαγγέλιο και ενήργησε σύμφωνα με το πνεύμα τής κλήσης του, μπορεί να δώσει την ίδια μαρτυρία, ότι μέσω των χορηγήσεων αυτών των αγίων διατάξεων, η δόξα και η δύναμη τού Θεού φανερώθηκε με πειστικό τρόπο επάνω στην κεφαλή εκείνων στους οποίους χορήγησαν. Αυτή είναι η μαρτυρία μας. Αυτή ήταν η μαρτυρία [το 1830] ενός συγκεκριμένου ατόμου που εμφανίσθηκε και ισχυρίσθηκε ότι ο Θεός τον είχε εξουσιοδοτήσει να βαπτίζει ανθρώπους προς άφεση αμαρτιών και να θέτει χέρια επάνω τους για να λάβουν το Άγιο Πνεύμα, το οποίο θα πρέπει να τους δώσει γνώση από τους αιώνιους κόσμους ότι είχε αυτήν την εξουσία. Το άτομο αυτό ήταν ο Τζόζεφ Σμιθ. Και απένειμε αυτήν την εξουσία, η οποία τού είχε δοθεί από αγίους αγγέλους, σε άλλους που απεστάλησαν να δώσουν μαρτυρία στον κόσμο ότι όσοι θα ελάμβαναν αυτές τις αγίες διατάξεις, θα έπρεπε να λάβουν τη μαρτυρία από τον Παντοδύναμο ότι ήταν κατ’ αυτόν τον τρόπο εξουσιοδοτημένοι να χορηγούν. Και αυτή είναι η μαρτυρία μας. Και αυτή είναι η μαρτυρία μου ενώπιον αυτού τού λαού και ενώπιον τού κόσμου.10
Πού μπορείτε να βρείτε σε όλον τον κόσμο μία ομάδα θρησκευτικών διδασκάλων που τολμούν να πάρουν τη θέση που παίρνουν οι Πρεσβύτεροί μας; Πού είναι ο άνδρας ή η ομάδα ανδρών που μπορεί να βρεθεί και οι οποίοι τολμούν να παρουσιασθούν ενώπιον τού κόσμου και να πουν ότι έχουν εξουσιοδοτηθεί από τον Θεό να χορηγούν ορισμένες διατάξεις στους ανθρώπους μέσω των οποίων μπορούν να λάβουν αποκάλυψη από τον Θεό; Οιοσδήποτε εξαγγέλλει μία διδαχή αυτού τού είδους σύντομα θα βρισκόταν έξω, αν ήταν απατεώνας—θα έθετε εαυτόν σε μία πολύ δύσκολη θέση και σύντομα θα ανακαλυπτόταν, αν δεν είχε τέτοια εξουσία. Εντούτοις, οι Πρεσβύτεροί μας, τολμούν να πάρουν αυτήν τη θέση. … Ο Θεός έχει στείλει τους αγίους αγγέλους του από τους ουρανούς και έχει αποκαταστήσει την εξουσία στους ανθρώπους να χορηγούν τη/τις διάταξη/διατάξεις τού Ευαγγελίου.11 [Βλέπε πρόταση 2 στη σελίδα 243.]
Η ιεροσύνη μάς βοηθά να βρούμε ευτυχία σε αυτήν τη ζωή και σε όλη την αιωνιότητα.
Η Ιεροσύνη έχει αποκατασταθεί. Έχει απονεμηθεί στους άνδρες, ώστε μέσω αυτού τού μέσου όλοι όσοι θέλουν να είναι καλοί και ευτυχισμένοι να έχουν το προνόμιο. Το Ευαγγέλιο μάς λέει πώς να είμαστε σπουδαίοι, καλοί και ευτυχισμένοι. Σκοπός τού Ευαγγελίου τού Χριστού είναι να μας διδάσκει όλα όσα είναι απαραίτητα για την παρούσα και μελλοντική μας ευημερία.
Έχουμε αυτούς τους στόχους κατά νου σήμερα και θα πρέπει να τους έχουμε συνεχώς ενώπιόν μας. Σκεφθείτε τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια ή σκεφθείτε τα δέκα χρόνια μόνο και ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων έχει έλθει στην εκκλησία αυτήν τη χρονική διάρκεια και δείτε τι έχουμε επιτύχει. Καταλαβαίνουμε περισσότερα πράγματα και κατανοούμε πράγματα καλύτερα και, ως εκ τούτου είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι για τα πράγματα που έρχονται στη γη απ’ ό,τι ήμασταν πριν από δέκα, δεκαπέντε, είκοσι ή είκοσι πέντε χρόνια, ώστε να γνωρίζουμε πώς να είμαστε χρήσιμοι, να γνωρίζουμε πώς να κάνουμε πράγματα όπως θα πρέπει να γίνονται.
…Στόχος τής ιεροσύνης είναι να καταστήσει όλους [τους ανθρώπους] ευτυχισμένους, να διαδώσει πληροφορίες, να καταστήσει όλους κοινωνούς τής ίδιας ευλογίας με τη σειρά τους.12
Για τον ίδιο αυτόν σκοπό η Αγία Ιεροσύνη έχει απονεμηθεί αυτήν την εποχή που ζούμε, για να καθοδηγεί και να τελειοποιήσει τους αγίους τού Θεού εδώ, και η κατάσταση υπερύψωσης στην οποίαν θα εμφανισθούμε στην άλλη πλευρά τού πέπλου θα είναι εξίσου σπουδαία όπως το μέγεθος τού έργου που καταβάλλουμε, προκειμένου να αποκτήσουμε διάνοια, ακεραιότητα και πίστη σε αυτόν τον κόσμο.13
Ο Κύριος έχει πει ότι θα μας δώσει όλα όσα Εκείνος έχει—και αυτό σύμφωνα με τον όρκο και τη διαθήκη που ανήκει στην Ιεροσύνη [βλέπε Δ&Δ 84:33–44]. Κανείς δεν πρέπει να αμφισβητεί τι λέει ο Ιησούς, και Εκείνος διακηρύττει, όπως καταγράφεται στις αποκαλύψεις τού Αγίου Ιωάννη: «Όποιος νικάει, θα του δώσω να καθίσει μαζί μου στον θρόνο μου, όπως κι εγώ νίκησα, και κάθισα μαζί με τον Πατέρα μου στον θρόνο του». [Αποκάλυψη 3:21.] Μπορεί κάτι να ειπωθεί σπουδαιότερο από αυτό; Δεν συμπεριλαμβάνει αυτό τα πάντα;14
Το Ευαγγέλιο που έχουμε λάβει έχει αποκαλυφθεί από τους ουρανούς και η ιεροσύνη που φέρουμε έχει αποκαλυφθεί για τη σωτηρία τής ανθρώπινης οικογένειας. Πρέπει να είμαστε δραστήριοι στον νου μας ως προς αυτό.15 [Βλέπε πρόταση 3 στη σελίδα 243.]
Ενάρετοι φέροντες την ιεροσύνη επιζητούν επιμελώς και δραστήρια πνευματικά χαρίσματα, για να τους βοηθήσουν να υπηρετούν άλλους.
Προς τους αδελφούς μου στην Ιεροσύνη θα ήθελα να προσφέρω λίγα λόγια συμβουλής, καθοδήγησης και παρότρυνσης. Υψηλές και ιερές ευθύνες στηρίζονται σε εσάς, οι οποίες σχετίζονται όχι μόνον με τη σωτηρία αυτής τής γενεάς, αλλά πολλών περασμένων γενεών και πολλών μελλοντικών. Η ένδοξη σημαία τής βασιλείας τού Εμμανουήλ, προκειμένου να εδραιωθεί και πάλι στον κόσμο πρέπει να ξεδιπλωθεί σε κάθε έθνος, βασίλειο και αυτοκρατορία‧ η προειδοποιητική φωνή… πρέπει να μεταφερθεί σε όλους τους λαούς. Εσείς είστε εκείνοι τους οποίους επέλεξε ο Κύριος γι’ αυτόν τον σκοπό, δηλαδή ο μεγαλύτερος υιός τού Ιωσήφ, για να σπρώξετε τους ανθρώπους [βλέπε Δευτερονόμιο 33:13–17]. Ασφαλώς δεν μπορείτε να είσθε με υπερβολικό ζήλο ούτε με υπερβολική εργατικότητα απορροφημένοι, επιζητώντας το πώς μπορείτε καλύτερα να μεγαλύνετε την αγία και ιερά θέση σας κατά τρόπο που είναι χρησιμότατος για εσάς και για την ανθρωπότητα.16
Υπάρχουν άνδρες σε τούτη την Εκκλησία, οι οποίοι είναι τόσο καλοί στην καρδιά και τα συναισθήματά τους όσο ήσαν πάντοτε οι άνδρες, αλλά υστερούν σε πίστη και ενέργεια και δεν αποκτούν πράγματι αυτό που είναι προνόμιό τους να λάβουν. Αν η πίστη, η ενέργεια και η αποφασιστικότητά τους ήταν αντάξιες των καλών συναισθημάτων και των επιθυμιών τους, της εντιμότητας και της καλοσύνης τους, θα ήσαν όντως τρανοί άνδρες στον Ισραήλ. Και η αρρώστια και η ασθένεια και η δύναμη τού κακού θα έφευγαν από εμπρός τους σαν το καλάμι εμπρός στον άνεμο. Ωστόσο, λέμε ότι είμαστε καλός λαός και όχι μόνο επιτελούμε έργο εξίσου με άλλους λαούς, αλλά κάνουμε μεγάλες προόδους στη χρηστότητα ενώπιον τού Θεού. Και χωρίς αμφιβολία κάνουμε προόδους. Όμως, επιθυμώ να τονίσω για εσάς, αδελφοί και αδελφές μου ότι υπάρχουν Πρεσβύτεροι ανάμεσά μας ευλογημένοι με πνευματικά χαρίσματα τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέσω τής βοήθειας τού Αγίου Πνεύματος. Τα χαρίσματα τού Ευαγγελίου πρέπει να καλλιεργούνται με επιμέλεια και καρτερικότητα. Οι αρχαίοι προφήτες, όταν επιθυμούσαν κάποια ιδιαίτερη ευλογία ή σημαντική γνώση, αποκάλυψη ή όραμα, ενίοτε νήστευαν και προσεύχονταν για ημέρες και εβδομάδες ακόμη για τον σκοπό αυτόν.17
Νεαροί αδελφοί μου, όταν τα πράγματα πηγαίνουν εναντίον σας, όταν όλα φαίνονται μαύρα, κάντε το καθήκον σας και θα γίνετε ισχυροί άνδρες, δυνατοί άνδρες‧ οι ασθενείς θα θεραπευθούν υπό τις ευλογίες σας‧ δαιμόνια θα τρέπονται σε φυγή από εσάς‧ οι νεκροί θα εγερθούν και οτιδήποτε έγινε από τον άνθρωπο από την εποχή τού Αδάμ, θα είσθε εις θέσιν να κάνετε μέσω τής δύναμης τού Θεού και μέσω κατάλληλης επιθυμίας.18
Η αγνότητα, η αρετή, η [συζυγική] πίστη, η ευσέβεια πρέπει να επιδιώκονται με μεγάλη επιθυμία ειδάλλως δεν μπορεί να κερδηθεί το στέμμα. Οι αρχές αυτές πρέπει να ενσωματωθούν μέσα μας, να συνυφανθούν με την ιδιοσυστασία μας, γενόμενες μέρος μας, καθιστώντας μας κέντρο, πηγή αληθείας, ισότητας, δικαιοσύνης και ελέους, όλων που είναι καλά και σπουδαία, ώστε από εμάς να προχωρήσει το φως, η ζωή, η δύναμη και ο νόμος να κατευθύνουμε, να κυβερνούμε και να βοηθήσουμε στη διάσωση των περιπλανωμένων τού κόσμου, ενεργώντας ως υιοί τού Θεού για τον Πατέρα μας στους ουρανούς και για λογαριασμό Αυτού. Στην ανάσταση αναμένουμε να ασκήσουμε τις δυνάμεις τής ιεροσύνης μας—μπορούμε να τις ασκήσουμε μόνον όσο διασφαλίζουμε τη χρηστότητα και την τελειότητά της‧ αυτές οι προϋποθέσεις μπορούν να αποκτηθούν μόνον καθώς επιδιώκονται και αποκτώνται, ούτως ώστε το πρωινό τής ανάστασης να έχουμε μόνο αυτά τα πράγματα που αποκτήσαμε σε αυτόν τον κόσμο! Η ευσέβεια δεν μπορεί να απονεμηθεί, αλλά πρέπει να αποκτηθεί, γεγονός το οποίο παραδόξως και λυπηρά ο θρησκευτικός κόσμος φαίνεται να μην γνωρίζει. Επιζητείτε να ωφελείτε άλλους και άλλοι θα επιζητούν να ωφελούν εσάς. Και εκείνος που θα ήταν μεγάλος, ας είναι καλός, αναζητώντας τις επιθυμίες και τις ανάγκες τού συνόλου, γενόμενος υπηρέτης όλων.19
Ως Άγιοι τού Θεού, Πρεσβύτεροι τού Ισραήλ, θα πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να αφιερώνουμε χρόνο και εργασία, κάνοντας κάθε απαραίτητη θυσία, προκειμένου να αποκτήσουμε τις σωστές πνευματικές προϋποθέσεις, ώστε να είμαστε άκρως χρήσιμοι στις πολλές μας κλήσεις. Και είθε ο Κύριος να εμπνεύσει κάθε καρδιά με τη σπουδαιότητα αυτών των ζητημάτων, ώστε να επιζητήσουμε επιμελώς και δραστήρια τα χαρίσματα και τις δυνάμεις επαγγελθέντα στο Ευαγγέλιο στο οποίο έχουμε υπακούσει.20 [Βλέπε πρόταση 4 κατωτέρω.]
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Εξετάστε αυτές τις ιδέες καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεσθε να διδάξετε. Για επιπρόσθετη βοήθεια, βλέπε σελίδες v-viii.
-
Ανασκοπήστε την αφήγηση στις σελίδες 233-37. Με ποιους τρόπους μπορούν οι φέροντες τη Μελχισεδική Ιεροσύνη να προετοιμασθούν, για να δώσουν ευλογίες τής ιεροσύνης; Τι μπορούμε να κάνουμε όλοι, για να προετοιμασθούμε να λάβουμε ευλογίες τής ιεροσύνης;
-
Διαβάστε την παράγραφο στο κάτω μέρος τής σελίδας 237. Με ποιους τρόπους φανερώνουν οι διατάξεις τής ιεροσύνης τη δύναμη τού Θεού στη ζωή μας;
-
Με ποιους τρόπους μπορούν οι διατάξεις και οι ευλογίες τής ιεροσύνης να μας βοηθήσουν όλους να βρούμε ευτυχία σε τούτη τη ζωή; Πώς μας βοηθούν να εξασφαλίσουμε αιώνια ευτυχία; Σε σχέση με αυτές τις ερωτήσεις, συλλογισθείτε τις διδασκαλίες τού Προέδρου Σνόου στη σελίδα 239.
-
Στις σελίδες 241-43, εξετάστε τα πνευματικά χαρίσματα που παρότρυνε ο Πρόεδρος Σνόου τους φέροντες την ιεροσύνη να καλλιεργήσουν. Τι νομίζετε ότι σημαίνει να καλλιεργούμε ένα πνευματικό χάρισμα; Πώς έχει σχέση αυτή η συμβουλή με τις προσπάθειες όλων των μελών τής Εκκλησίας;
Σχετιζόμενες γραφές: Ιακώβου 5:14–15, Άλμα 13:2–16, Δ&Δ 84:19–22, 128:8–14, Άρθρα τής Πίστης 1:3, 5
Βοήθεια διδασκαλίας: «Για να βοηθήσετε τους μαθητευόμενους να απαντήσουν σε ερωτήσεις, μπορείτε, αν θέλετε, να τους πείτε, προτού αναγνωσθεί ή παρουσιασθεί κάτι, ότι θα ζητήσετε τις απαντήσεις τους. …Επί παραδείγματι, θα μπορούσατε να πείτε: ‘Ακούστε καθώς διαβάζω αυτήν την περικοπή, ούτως ώστε να αναφέρετε αυτό που σας ενδιαφέρει περισσότερο ως προς αυτήν’ ή ‘Καθώς θα αναγνωσθεί αυτή η γραφή, δείτε αν μπορείτε να καταλάβετε τι μας λέει ο Κύριος σχετικώς με την πίστη’» (Teaching, No Greater Call, 69).
Μία σύγχρονη φωτογραφία τής περιοχής τού Πεδεμοντίου στην Ιταλία, όπου ο Πρεσβύτερος Λορέντζο Σνόου υπηρέτησε ως ιεραπόστολος στις αρχές τής δεκαετίας τού 1850.
Όλα τα πιστά μέλη τής Εκκλησίας ευλογούνται μέσω των διατάξεων και των διαθηκών τής ιεροσύνης.
Οι αρχαίοι Απόστολοι Πέτρος, Ιάκωβος και Ιωάννης απένειμαν τη Μελχισεδική Ιεροσύνη στον Τζόζεφ Σμιθ και τον Όλιβερ Κάουντερυ.