Διδασκαλίες των Προέδρων
Κεφάλαιο 20ο: Η βασιλεία τού Θεού προχωρεί


Κεφάλαιο 20o

Η βασιλεία τού Θεού προχωρεί

«Είναι δουλειά όσων πρεσβεύουν ότι απασχολούνται στο έργο [τού Θεού] να προοδεύουν, να προχωρούν. …Εφόσον απομένει να γίνει ένα βήμα εμπρός, αυτό το βήμα πρέπει να γίνει».

Από τη ζωή τού Λορέντζο Σνόου

Το 1844, ενώ εκπλήρωνε μία ανάθεση στις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες, ο Λορέντζο Σνόου έμαθε ότι ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ και ο αδελφός του Χάιρουμ είχαν πεθάνει μαρτυρικά. Είπε: «Οι ειδήσεις αυτού τού λυπηρού γεγονότος, ασφαλώς, ήλθαν τελείως απροσδόκητα και με κτύπησαν με βαθιά κατάπληξη και θλίψη, που καμία γλώσσα δεν μπορεί να περιγράψει». Υπακούοντας σε οδηγίες από την Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων, έκανε προετοιμασίες για να επιστρέψει στο σπίτι του, στη Ναβού τού Ιλινόι.1

Ενθυμήθηκε αργότερα: «Ορισμένοι σκέφθηκαν κατά τις ημέρες τού Τζόζεφ ότι αυτή η Εκκλησία δεν μπορούσε να ευημερήσει παρά μόνον αν την καθοδηγούσε ο Τζόζεφ και, όταν ήλθε η ώρα να αποβιώσει από αυτόν τον κόσμο ως μάρτυς προς τον κόσμο των πνευμάτων, οι Άγιοι σε όλο το βασίλειο τού Θεού ήσαν σε μεγάλο βαθμό ταραγμένοι. Ήταν κάτι το απροσδόκητο. Μετά βίας ήξεραν πώς θα πήγαιναν τα πράγματα μετέπειτα. Η ευθύνη [να ηγηθεί κάποιος τής Εκκλησίας] πέρασε στην Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων και μέσω των ευλογιών τού Θεού επάνω τους και τού πνεύματος τής έμπνευσης που υπήρχε στον κόρφο τους και υπό την καθοδήγηση τού Παντοδύναμου, η βασιλεία προχώρησε».2

Ο δεύτερος Πρόεδρος τής Εκκλησίας, ο Μπρίγκαμ Γιανγκ, πέθανε το 1877, αφού ηγήθηκε τής Εκκλησίας επί 33 έτη. Ο Πρεσβύτερος Λορέντζο Σνόου, τότε μέλος τής Απαρτίας των Δώδεκα, υπήρξε και πάλι μάρτυς μίας αλλαγής στην επίγεια ηγεσία τής Εκκλησίας. Είπε αργότερα ότι ο Πρόεδρος Γιανγκ «απεβίωσε σχεδόν απρόσμενα. Οι Άγιοι ούτε καν είχαν προετοιμασθεί γι’ αυτό. Κι όμως η βασιλεία τού Θεού προχώρησε».3

Όταν ο Τζων Τέιλορ, ο τρίτος Πρόεδρος τής Εκκλησίας, πέθανε το 1887, ο Πρεσβύτερος Σνόου καθησύχασε τούς Αγίους: «Ο Κύριος θεώρησε πρέπον τώρα να καλέσει τον αγαπημένο μας προφήτη, Πρόεδρο Τέιλορ, μακριά από αυτές τις σκηνές των δεινών, αυτές τις σκηνές των μαρτυρίων και η Εκκλησία ακόμη προχωρεί».4

Το 1898, περίπου 11 χρόνια αφού είχε καθησυχάσει τους Αγίους στην κηδεία τού Προέδρου Τέιλορ, ο Λορέντζο Σνόου βρέθηκε να έχει εκείνος ανάγκη τέτοιας καθησύχασης. Υπηρετούσε τότε ως Πρόεδρος τής Απαρτίας των Δώδεκα. Ο Πρόεδρος Ουίλφορντ Γούντροφ υπηρετούσε ως Πρόεδρος τής Εκκλησίας και η σωματική του υγεία εξασθενούσε. Ο Πρόεδρος Σνόου ήξερε ότι σύμφωνα με την καθιερωμένη γραμμή διαδοχής, εκείνος θα προήδρευε επί τής Εκκλησίας, αν ζούσε περισσότερο από τον Πρόεδρο Γούντροφ. Ένα βράδυ, αισθανόταν ιδιαιτέρως το βάρος αυτής τής πιθανότητος. Θεωρώντας τον εαυτό του ανεπαρκή να αναλάβει την ηγεσία τής Εκκλησίας, πήγε μόνος του σε ένα δωμάτιο στον Ναό τής Σωλτ Λέηκ, για να προσευχηθεί. Ζήτησε από τον Θεό να χαρίσει τη ζωή στον Πρόεδρο Γούντροφ, αλλά υποσχέθηκε επίσης ότι θα επιτελούσε οιονδήποτε καθήκον ο Θεός απαιτούσε από εκείνον.

Ο Πρόεδρος Γούντροφ πέθανε στις 2 Σεπτεμβρίου 1898, όχι πολύ μετά την ένθερμη προσευχή τού Προέδρου Σνόου στον ναό. Ο Πρόεδρος Σνόου ήταν στην Μπρίγκαμ Σίτυ, περίπου 100 χιλιόμετρα βορείως τής Σωλτ Λέηκ Σίτυ, όταν έμαθε τα νέα. Κανόνισε να ταξιδεύσει στη Σωλτ Λέηκ Σίτυ με τρένο το ίδιο βράδυ. Κατά την άφιξή του, πήγε πάλι σε ένα ιδιαίτερο δωμάτιο στον ναό, για να προσευχηθεί. Ανεγνώρισε τα συναισθήματα ανεπάρκειας, αλλά εξέφρασε την επιθυμία του να κάνει το θέλημα τού Κυρίου. Ζήτησε καθοδήγηση και περίμενε μία απάντηση, αλλά καμία δεν ερχόταν. Έτσι, έφυγε από το δωμάτιο.

Εισερχόμενος σε έναν μεγάλο προθάλαμο, έλαβε την απάντηση—και την καθησύχαση—που είχε επιδιώξει. Ενώπιόν του στεκόταν ο ανεστημένος Σωτήρας, ο οποίος τού είπε τι έπρεπε να κάνει. Ο Πρόεδρος Σνόου είπε αργότερα στην εγγονή του, Άλις Ποντ, γι’ αυτήν την εμπειρία. Η Άλις κατέγραψε τη συνομιλία που είχε με τον παππού της στον Ναό τής Σωλτ Λέηκ:

«Στον μεγάλο διάδρομο που οδηγεί στη σελέστια αίθουσα, περπατούσα μερικά βήματα πιο μπροστά από τον παππού, όταν με σταμάτησε και είπε: ‘Περίμενε μια στιγμή, Άλι, θέλω κάτι να σου πω. Εδώ ακριβώς ήταν όπου εμφανίσθηκε σε εμένα ο Κύριος Ιησούς Χριστός κατά τον καιρό τού θανάτου τού Προέδρου Γούντροφ. Μού έδωσε οδηγίες να προχωρήσω και να αναδιοργανώσω την Πρώτη Προεδρία τής Εκκλησίας αμέσως και να μην περιμένω όπως είχε γίνει ύστερα από τον θάνατο προηγούμενων προέδρων και ότι εγώ επρόκειτο να διαδεχθώ τον Πρόεδρο Γούντροφ’.

»Τότε ο παππούς ήλθε ένα βήμα κοντύτερα και άπλωσε το χέρι του και είπε: ‘Στεκόταν εδώ ακριβώς, περίπου ένα μέτρο επάνω από το πάτωμα. Φαινόταν σαν να στέκεται σε μία πλάκα ατόφιου χρυσού’.

»Ο παππούς μού είπε τι ένδοξο άτομο είναι ο Σωτήρας και περιέγραψε τα χέρια, τα πόδια, την όψη και τα όμορφα, λευκά ιμάτιά Του, όλα εκ των οποίων ήταν τέτοιας δόξας λευκότητας και λαμπρότητας που μετά βίας μπορούσε να Τον ατενίζει.

»Κατόπιν [ο παππούς] ήλθε ακόμη ένα βήμα κοντύτερα και έβαλε το δεξιό του χέρι επάνω στο κεφάλι μου και είπε: ‘Τώρα, εγγονή μου, θέλω να θυμάσαι ότι αυτή είναι η μαρτυρία τού παππού σου, ότι σου είπε με τα ίδια του τα χείλη ότι πράγματι είδε τον Σωτήρα, εδώ στον Ναό και μίλησε μαζί Του πρόσωπο με πρόσωπο’».5

Η επίσκεψη τού Σωτήρος στον Πρόεδρο Σνόου ήταν μία ιερά επιβεβαίωση τής αλήθειας που ήξερε πολλά χρόνια—ότι ο Ιησούς Χριστός είναι η κεφαλή τής Εκκλησίας. Εμπνευσμένος από αυτήν την αλήθεια, ο Πρόεδρος Σνόου κατέθετε συχνά μαρτυρία ότι η Εκκλησία θα συνέχιζε να προοδεύει παρά την αντίθεση. Εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για το προνόμιο που είχε να συμμετάσχει στη μετακίνηση προς τα εμπρός τού έργου των τελευταίων ημερών τού Κυρίου. Κατά τη γενική συνέλευση Οκτωβρίου 1898, στην οποίαν υποστηρίχθηκε ως Πρόεδρος της Εκκλησίας, είπε: «Ας αποφασίσουμε στην καρδιά μας, ας καταθέσουμε ενδομύχως μαρτυρία στον Κύριο ότι θα είμαστε καλύτερος λαός, πιο ενωμένος λαός στην επόμενη συνέλευση απ’ ό,τι ήμαστε σήμερα. Αυτό θα πρέπει να είναι το αίσθημα και η αποφασιστικότητα κάθε ανδρός και κάθε γυναικός παρόντες σε αυτήν την επίσημη συνάθροιση. Νιώθω στην καρδιά μου ότι θα προσπαθήσω να είμαι πιο αφοσιωμένος απ’ όσο έχω υπάρξει κατά το παρελθόν προς όφελος τής βασιλείας τού Θεού και προς εκπλήρωση των σκοπών Του».6 [Βλέπε πρόταση 1 στη σελίδα 280.]

Διδασκαλίες τού Λορέντζο Σνόου

Σε εκπλήρωση τής προφητείας, ο Κύριος έχει αποκαταστήσει την Εκκλησία Του επί τής γης.

Ως υπηρέτης τού Θεού καταθέτω μαρτυρία για την αποκάλυψη τού θελήματός Του τον δέκατο ένατο αιώνα. Ήλθε με τη δική Του φωνή από τους ουρανούς, με την προσωπική φανέρωση τού Υιού Του και με τη διακονία αγίων αγγέλων. Προστάζει όλους τους ανθρώπους παντού να μετανοήσουν, να αποστραφούν τους πονηρούς τρόπους και τις άνομες επιθυμίες τους, να βαπτισθούν προς άφεση αμαρτιών, ώστε να λάβουν το Άγιο Πνεύμα και να έλθουν σε κοινωνία μαζί Του. Έχει εκκινήσει το έργο τής λύτρωσης περί τού οποίου έκαναν λόγο όλοι οι άγιοι προφήτες, οι σοφοί και οι βλέποντες όλων των εποχών και όλων των φυλών τής ανθρωπότητος.7

Ο μορμονισμός, ένα παρωνύμιο για την αληθινή θρησκεία των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, δεν πρεσβεύει ότι είναι κάτι το νέο, παρά μόνον σε αυτήν τη γενεά. Κηρύσσεται ως το αρχικό σχέδιο σωτηρίας, θεσπισμένο στους ουρανούς, προτού υπάρξει ο κόσμος και αποκεκαλυμμένο από τον Θεό προς τον άνθρωπο σε διαφορετικές εποχές. Εμείς, ως λαός, αληθώς πιστεύουμε ότι ο Αδάμ, ο Ενώχ, ο Νώε, ο Αβραάμ, ο Μωυσής και άλλοι άξιοι είχαν αυτήν τη θρησκεία αλληλοδιαδόχως. …Ο μορμονισμός, εν ολίγοις, είναι η αρχέγονη χριστιανική θρησκεία αποκατασταθείσα, το αρχαίο Ευαγγέλιο που ήλθε πίσω—αυτή τη φορά να φέρει στην τελευταία θεϊκή νομή, να εισαγάγει τη Χιλιετία και να τελειώσει το έργο τής λύτρωσης όσον αφορά στον πλανήτη αυτόν.8

Μπορούμε να δούμε το χέρι τού Παντοδύναμου να εγκαθιδρύει μία βασιλεία για την οποίαν έγινε λόγος πριν από πολλούς αιώνες από τον Δανιήλ τον Προφήτη,—μία βασιλεία που θα μεγαλώσει και θα απλωθεί έως ότου γεμίσει όλη τη γη [βλέπε Δανιήλ 2:44], όταν φως και διάνοια θα είναι τόσο ευρέως διαδεδομένα, ώστε δεν θα είναι πλέον απαραίτητο σε κανέναν άνθρωπο να πει στους κοντινούς του: «Γνωρίστε τον Κύριο‧ αλλά όλοι θα τον γνωρίζουν, από τον μικρό τους μέχρι τον μεγάλο τους» [βλέπε Ιερεμίας 31:34] και όταν το Πνεύμα τού Κυρίου θα εκχυθεί επάνω σε κάθε σάρκα σε τέτοιον βαθμό που οι υιοί και οι θυγατέρες τους θα προφητεύσουν, οι γηραιοί τους θα ονειρευτούν όνειρα, οι νέοι τους θα δουν οράσεις [βλέπε Ιωήλ 2:28] και όταν δεν θα υπάρξει τίποτε να κακοποιήσουν ή να φθείρουν σε όλο το άγιο βουνό τού Κυρίου [βλέπε Ησαΐας 11:9].9 [Βλέπε πρόταση 2 στη σελίδα 280.]

Η Εκκλησία τού Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών έχει οικοδομηθεί επάνω σε βέβαιο θεμέλιο και θα συνεχίζει να προχωρεί παρά την αντίθεση.

Αδελφοί και αδελφές, ο Θεός έχει εγκαθιδρύσει την Εκκλησία και τη βασιλεία Του επάνω στη γη προς όφελος και ευλόγηση των ανθρώπων, για να τους καθοδηγεί στον δρόμο τής αληθείας, για να τους προετοιμάσει για την υπερύψωση στην παρουσία Του και για τον ένδοξο ερχομό και τη βασιλεία Του επάνω στη γη. Οι σκοποί του θα πραγματοποιηθούν παρά την όλη αντίθεση που μπορεί να τεθεί εναντίον τους από ανόμους και τις δυνάμεις τού σκότους. Τα πάντα που βρίσκονται στον δρόμο αυτού τού έργου θα απομακρυνθούν. Τίποτε δεν θα μπορέσει να σταθεί ενάντια στη δύναμή Του, αλλά τα πάντα που έχει θεσπίσει θα πραγματοποιηθούν πλήρως και τέλεια. Η αγάπη τού Θεού για τον λαό Του θα συνεχίσει και θα παραμείνει και θα θριαμβεύσουν με την ισχύ Του.10

Τώρα θα πρέπει να συζητήσουμε για την καταστροφή αυτής τής βασιλείας! …Ε λοιπόν, για προσπαθήστε να πιάσετε και να τραβήξετε τα αστέρια από το στερέωμα ή τη σελήνη ή τον ήλιο από την τροχιά τους! Ποτέ δεν μπορεί να γίνει, επειδή είναι το έργο τού Παντοδύναμου.11

Η βασιλεία τού Θεού προχωρεί με ισχύ και δύναμη και με τρανή και ένδοξη επιτυχία.12

Το έργο αυτό έχει οικοδομηθεί επάνω σε βέβαιο θεμέλιο, έχοντας θεμελιωθεί επάνω στην πέτρα των αιώνων. …Άσχετα ποιοι χάνονται κατά τη διαδρομή και των οποίων η πίστη καταστρέφεται, η Εκκλησία θα συνεχίσει.13

Αυτή η Εκκλησία θα αντέξει, επειδή είναι επάνω σε γερή βάση. Δεν είναι από τον άνθρωπο. Δεν είναι από τη μελέτη της Καινής Διαθήκης ή τής Παλαιάς Διαθήκης. Δεν είναι το αποτέλεσμα τής μάθησης που λάβαμε σε κολέγια ή σε ιεροδιδασκαλεία, αλλά προέρχεται απευθείας από τον Κύριο. Ο Κύριος μάς την έχει δείξει με την αποκαλυπτική αρχή τού Αγίου Πνεύματος τού φωτός και κάθε άνθρωπος μπορεί να λάβει αυτό το ίδιο πνεύμα.

…Μάς δίδει γνώση γι’ αυτά που θα κάνουμε, καθόσον είμαστε πρόθυμοι να θυσιάσουμε τη ζωή μας παρά να πάμε ενάντια σε αυτήν τη γνώση. Μάς ανοίγει τα μυστικά τού σελέστιου βασιλείου και συνεχώς μάς διαβιβάζει πράγματα που δεν γνωρίζαμε ποτέ πριν. Αυτή η γνώση και διάνοια μεγαλώνει σε εμάς συνεχώς.

…Έχουμε λάβει πάρα πολύ γνώση για να εμποδιστούμε στους σκοπούς μας. Αφήστε αυτούς που επιθυμούν να καταδιώξουν και να ανατρέψουν τον μορμονισμό να συνεχίσουν να κάνουν τη δουλειά τους. …Έργο μας είναι να μεγαλώσουμε στη γνώση τού Θεού, να τηρούμε τις εντολές τού Θεού, να είμαστε πιστοί και να εξακολουθήσουμε να αυξανόμαστε και να γινόμαστε όλο και περισσότερο τέλειοι καθώς προχωρούμε στα χρόνια.14 [Βλέπε πρόταση 3 στη σελίδα 280.]

Είμαστε ο λαός τού Θεού και Εκείνος θα μας προστατεύσει καθώς προχωρούμε και κάνουμε όλα όσα απαιτεί.

Σε πολλές περιπτώσεις… εκεί όπου η καταστροφή τού λαού τού Θεού φαινόταν να επίκειται και φαινόταν ότι δεν υπήρχε τρόπος διαφυγής… ξαφνικά προέκυψε κάτι που είχε προετοιμασθεί για τη σωτηρία τους, για να αποτρέψει την επερχόμενη καταστροφή. Το βρίσκουμε αυτό στην περίπτωση των Ισραηλιτών, όταν ηγείτο αυτών ο Μωυσής. Όταν πήγαν στην Ερυθρά Θάλασσα και ο στρατός των Αιγυπτίων στα νώτα τους απειλούσε να τούς καταστρέψει, φαινόταν ότι δεν υπήρχε τρόπος διαφυγής, αλλά εκείνη τη στιγμή κατά την οποίαν απαιτείτο απελευθέρωση, ιδού, φανερώθηκε και απελευθερώθηκαν [βλέπε Έξοδος 14:10–25].

Έτσι ήταν και έτσι θα είναι και για μας για πάντα. Μολονότι οι δυσκολίες μας μπορεί να φαίνονται πολύ μεγάλες, ωστόσο θα υπάρξει το μέσον που θα παρασχεθεί για τη διαφυγή μας, αν επιτελέσουμε το καθήκον που απαιτείται από εμάς ως τέκνων τού Θεού. Όμως μπορεί να κριθεί απαραίτητο στο μέλλον—και αυτό το θέμα επιθυμώ να θίξω—να παίξουν ορισμένοι εκ των Αγίων τον ρόλο τής Εσθήρ, τής βασίλισσας, και να είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν οτιδήποτε και τα πάντα που απαιτούνται στη διάθεσή τους για τον σκοπό σύμφωνα με τον οποίον θα επιφέρουν την απελευθέρωση των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.

Πρώτα θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι είμαστε ο λαός τού Θεού. …Είναι έργο μας να κάνουμε ένα βήμα εμπρός, όπως έκανε η Εσθήρ και να είμαστε πρόθυμοι να ριψοκινδυνεύσουμε τα πάντα για τη σωτηρία των ανθρώπων. Αναλαμβάνοντας το έργο της, είπε η Εσθήρ: «Αν χαθώ, ας χαθώ». [Βλέπε Εσθήρ 4:3–16.] … Όμως, ο λαός τού Θεού δεν θα χαθεί. Πάντοτε θα υπάρχει για τη σωτηρία τους ένα κριάρι που θα κρατιέται σε ένα πυκνόκλαδο φυτό [βλέπε Γένεση 22:13].

…Ο Κύριος έχει πει: «Εγώ έχω θεσπίσει μέσα στην καρδιά μου, ότι θα σας επαληθεύσω στα πάντα, αν παραμείνετε στη διαθήκη μου, ακόμη και ως το θάνατο, ώστε να βρεθείτε άξιοι. Γιατί αν δεν παραμείνετε στη διαθήκη μου, δεν αξίζετε για εμένα». [Βλέπε Δ&Δ 98:14–15.] Έχουμε κάτι για να ζήσουμε. Έχουμε τα πάντα για να πεθάνουμε. Όμως, δεν υπάρχει θάνατος σε αυτά τα ζητήματα. Υπάρχει σωτηρία και υπάρχει ζωή, αν ο λαός τού Θεού—όσοι καλούνται σύμφωνα με το όνομα τού Κυρίου Ιησού Χριστού—τηρήσει τις εντολές Του και κάνει αυτό που είναι αποδεκτό στα μάτια Του. Δεν είναι στο σχέδιο τού Παντοδύναμου να επιτρέψει στον λαό Του να καταστραφεί. Αν κάνουμε το σωστό και τηρούμε τις εντολές Του, ασφαλώς θα μας απελευθερώσει από κάθε δυσκολία.15 [Βλέπε πρόταση 4 στη σελίδα 280.]

Είναι καιρός να ταπεινωθούμε ενώπιον τού Θεού και να φέρουμε εις πέρας το έργο που Εκείνος μας έχει εμπιστευθεί.

Είναι ευθύνη όσων πρεσβεύουν ότι απασχολούνται στο έργο Του να συνεχίσουν, να προχωρήσουν… χωρίς μουρμούρισμα και χωρίς να πρέπει να παρακινηθούν. Εφόσον απομένει να γίνει ένα βήμα εμπρός, αυτό το βήμα πρέπει να γίνει.16

Τώρα είναι η ώρα να ταπεινωθούν οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών ενώπιον τού Παντοδύναμου. …Τώρα είναι η ώρα να βρουν οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών τι έχουν δεσμευθεί να κάνουν και να γίνουν. Είναι η ώρα οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών να μετανοήσουν για τις αμαρτίες και τις ανοησίες τους και να επικαλεσθούν τον Παντοδύναμο, ώστε να δοθεί η αρωγή Του… ώστε να προχωρήσουμε και να φέρουμε εις πέρας το μέγα έργο για την ολοκλήρωση τού οποίου είμαστε υπεύθυνοι.17

Κάνουμε το έργο τού Θεού. Οι προοπτικές εμπρός μας είναι ένδοξες, αλλά ας θυμόμαστε πάντοτε, σε όλα όσα κάνουμε και δημιουργούμε, ότι είμαστε υπηρέτες τού Θεού και κάνουμε το θέλημά Του. Η ακεραιότητά μας δεν θα πρέπει να φθαρεί, αλλά θα πρέπει να αυξάνεται η πίστη μας καθώς προχωρούμε στη ζωή. Θα ήμουν ικανοποιημένος να ενεργήσω εκεί όπου με έχει θέσει η θεία καθοδήγηση και να ρωτήσω τον Κύριο τι μπορώ να κάνω, για να βοηθήσω στην οικοδόμηση τής βασιλείας τού Θεού σε εκείνο το μέρος και να με βοηθήσει να αποκτήσω τα προς το ζην για την οικογένειά μου.18

Μπορεί να αποκτήσουμε περισσότερη γνώση και δύναμη και να αυξήσουμε την ικανότητά μας να οικοδομήσουμε τη βασιλεία τού Θεού επάνω στη γη, το οποίο επιτυγχάνεται με την επιμέλειά μας, την ταπεινοφροσύνη και την πίστη μας στις διαθήκες που έχουμε συνάψει.19

Μπορεί να φανεί ότι εξαιτίας τής άγνοιάς μας στο ότι δεν καταλαβαίνουμε πλήρως τους τρόπους τού Κυρίου και τους σκοπούς Του, ότι καθώς εργαζόμαστε για να πραγματοποιήσουμε το σχέδιο τού Κυρίου, μερικές φορές φθάνουμε σε ένα μέρος όπου μπορούμε να αναπαυθούμε για λίγο, αλλά γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στο πρόγραμμα και δεν μπορεί να υπάρξει, εφόσον οι άνθρωποι εξακολουθούν να εργάζονται και να θέτουν την εμπιστοσύνη τους στις υποσχέσεις τού Θεού.

…Ας είναι κάθε άνθρωπος πιστός και πολύ επιμελής στην τήρηση των εντολών τού Θεού και ας καλλιεργεί την επιθυμία να κάνει καλό στους γύρω του. Και αν, αναπολώντας το παρελθόν, βρούμε ότι δεν έχουμε ενεργήσει αυστηρώς σύμφωνα με τις υπαγορεύσεις τής δικής μας συνείδησης και καθήκοντος, ας βάλουμε τη ζωή μας σε τάξη, ούτως ώστε ο Θεός και άλλοι άνθρωποι να σκεφθούν ότι είμαστε καλοί άνθρωποι, ώστε να προετοιμασθούμε για οτιδήποτε μπορεί να συμβεί. Ας συνεχισθεί το έργο τής οικοδόμησης ναών και οίκων λατρείας. Ας συνεχίσουμε να μορφώνουμε τα παιδιά [μας] και να τα μεγαλώνουμε με φόβο Κυρίου και ας διαδίδεται ακόμη το Ευαγγέλιο σε μακρινά έθνη…

Αυτό είναι το έργο τού Θεού και κατευθύνει την πορεία και πρόοδό του στη γη, και το έργο αυτό θα πρέπει πάντοτε στον νου μας να θεωρείται ως το πιο σημαντικό πράγμα. Και εφόσον συνεχίζουμε στο μονοπάτι τού καθήκοντος, μπορούμε ασφαλώς να παραμείνουμε σταθεροί και αμετακίνητοι και αποφασισμένοι στον σκοπό μας και τοιουτοτρόπως να δείξουμε στον κόσμο την πίστη και την αφοσίωσή μας στις αρχές τής αληθείας που έχει αποκαλύψει ο Θεός…

Ο Κύριος πιθανότατα να προκαλέσει μία βαριά πίεση να μας υπερφορτώσει, η οποία θα απαιτεί μεγάλη θυσία από τον λαό του. Η ερώτηση στην οποίαν πρέπει να απαντήσουμε είναι: Θα κάνουμε αυτήν τη θυσία; Αυτό το έργο είναι το έργο τού Παντοδύναμου και οι ευλογίες που αναζητούμε, για τις οποίες έχουμε λάβει υπόσχεση, θα έλθουν αφού δοκιμασθούμε και αποδειχθεί ότι είμαστε πιστοί. Δεν προσπαθώ να πω σε αυτόν τον λαό ότι υπάρχει ή ότι δεν υπάρχει εμπρός του μία δύσκολη δοκιμασία την οποίαν θα πρέπει να βιώσουν. Η ερώτηση στην οποίαν πρέπει να απαντήσω είναι: Είμαι προετοιμασμένος να λάβω οιανδήποτε ευλογία που μπορεί να μου δώσει ο Κύριος ή ο λαός Του και να την χρησιμοποιήσω καταλλήλως; Ή, από την άλλη, είμαι προετοιμασμένος να κάνω οιανδήποτε θυσία που μπορεί Εκείνος να απαιτήσει από εμένα; Δεν θα έδιδα ούτε κάτι τόσο άχρηστο όπως τις στάχτες από άχυρα σικάλεως για οποιαδήποτε θρησκεία για την οποίαν δεν θα άξιζε να ζει κανείς και δεν θα άξιζε να πεθάνει κανείς. Και δεν θα έδιδα πολλά για τον άνθρωπο εκείνον που δεν θα ήταν πρόθυμος να θυσιάσει τα πάντα για χάρη τής θρησκείας του.

Λοιπόν, λέω προς καθέναν και όλους: Προχωρήστε! Προχωρήστε και αποκτήστε τη σωτηρία τού Κυρίου και μη μένετε ακίνητοι.20 [Βλέπε πρόταση 5 στη σελίδα 280.]

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Εξετάστε αυτές τις ιδέες καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεσθε να διδάξετε. Για επιπρόσθετη βοήθεια, βλέπε σελίδες v-viii.

  1. Ανασκοπήστε τις αφηγήσεις στις σελίδες 269-73. Τι νομίζετε ότι σημαίνει να λέμε ότι η βασιλεία τού Θεού προχωρεί; Τι εμπειρίες σάς έχουν βοηθήσει να δείτε ότι προχωρεί η βασιλεία τού Θεού;

  2. Στην τελική παράγραφο τής σελίδας 273, ο Πρόεδρος Σνόου αναφέρεται σε τέσσερις προφητείες στην Παλαιά Διαθήκη. Με ποιους τρόπους εκπληρώνονται αυτές οι προφητείες σήμερα;

  3. Μελετήστε τις διδασκαλίες τού Προέδρου Σνόου όσον αφορά την Εκκλησία που προχωρεί παρά την αντίθεση (σελίδες 275-76). Πώς θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν αυτές οι διδασκαλίες, όταν μας καταδιώκουν οι άνθρωποι λόγω τής πίστεώς μας; Πώς έχετε αντιμετωπίσει την αντίθεση στη μαρτυρία σας;

  4. Εξετάστε την τρίτη και τέταρτη παράγραφο στη σελίδα 277. Όταν απαιτείται από εμάς να κάνουμε θυσίες, τι μπορούμε να μάθουμε από το παράδειγμα τής Εσθήρ; Σε τέτοιες καταστάσεις, πώς νομίζετε ότι θα μας βοηθήσει να «γνωρίζουμε ότι είμαστε ο λαός τού Θεού;»

  5. Στο τελικό τμήμα τού κεφαλαίου, ο Πρόεδρος Σνόου συμβουλεύει τα μέλη να οικοδομήσουν τη βασιλεία τού Θεού όπου και να τους έχει θέσει ο Κύριος. Με ποιους τρόπους βοηθούν οι προσπάθειες των γονέων στο σπίτι στην οικοδόμηση τής βασιλείας τού Θεού σε όλη τη γη; Πώς μπορούν οι οικογενειακοί διδάσκαλοι και οι επισκέπτριες διδασκάλισσες να οικοδομήσουν τη βασιλεία τού Θεού;

Σχετιζόμενες γραφές: Κατά Ματθαίον 24:14, Εθέρ 12:27, Μορόνι 7:33, Δ&Δ 12:7–9, 65:1–6, 128:19–23

Βοήθεια διδασκαλίας: «Είναι συχνά χρήσιμο να αρχίσετε να σκέπτεστε το επόμενο μάθημα συντόμως αφού διδάξατε το προηγούμενο. Πιθανώς να γνωρίζετε καλά αυτούς που διδάσκετε, τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά τους αμέσως αφού ήσαστε μαζί τους» (Teaching, No Greater Call, 97).

Σημειώσεις

  1. Βλέπε Ιλάιζα Σνόου Σμιθ, Biography and Family Record of Lorenzo Snow (1884), 79–82.

  2. Στο “Laid to Rest: The Remains of President John Taylor Consigned to the Grave,” Millennial Star, 29 Αυγούστου 1887, 549.

  3. Στο “Laid to Rest: The Remains of President John Taylor Consigned to the Grave,” 549.

  4. Στο “Laid to Rest: The Remains of President John Taylor Consigned to the Grave,” 549.

  5. Άλις Ποντ, στο ΛιΡόι Σνόου, “An Experience of My Father’s,” Improvement Era, Σεπτ. 1933, 677. Βλέπε, επίσης, την αλληλογραφία μεταξύ τού Πρεσβυτέρου Τζων Γουίντσοου και τού Νώε Ποντ, συζύγου τής Άλις Αρμίντα Σνόου Γιανγκ Ποντ, 30 Οκτωβρίου 1945 και 12 Νοεμβρίου 1946, Βιβλιοθήκη Ιστορίας τής Εκκλησίας. Η Άλις ήταν γύρω στα είκοσι, προικοδοτημένη και επισφραγισμένη στον σύζυγό της, όταν ο Πρόεδρος Σνόου τής ανέφερε την εμπειρία αυτήν στον ναό.

  6. Στο Conference Report, Οκτ. 1898, 55.

  7. “Greeting to the World by President Lorenzo Snow,” Deseret Evening News, 1η Ιανουαρίου 1901.

  8. “‘Mormonism’ by Its Head,” Land of Sunshine, Οκτ. 1901, 252.

  9. Deseret News, 24 Ιανουαρίου 1872, 597.

  10. Deseret Semi-Weekly News, 4 Οκτωβρίου 1898, 1.

  11. Deseret News, 24 Ιανουαρίου 1872, 598.

  12. Deseret Weekly, 4 Νοεμβρίου 1893, 609.

  13. Millennial Star, 12 Μαΐου 1890, 293. Από λεπτομερή ελεύθερη απόδοση μίας ομιλίας τού Λορέντζο Σνόου, η οποία εκφωνήθηκε κατά τη γενική συνέλευση Απριλίου 1890.

  14. Στο Conference Report, Απρ. 1900, 3–4.

  15. Deseret News, 22 Νοεμβρίου 1882, 690.

  16. Deseret News: Semi-Weekly, 27 Ιουνίου 1882, 1.

  17. Deseret News, 22 Νοεμβρίου 1882, 690.

  18. Στο Journal History, 11 Ιουλίου 1865, 2.

  19. Deseret News, 15 Μαΐου 1861, 82.

  20. Deseret News: Semi-Weekly, 27 Ιουνίου 1882, 1.

Ο Πρόεδρος Λορέντζο Σνόου κατέθεσε μαρτυρία για την αποκατάσταση τού Ευαγγελίου μέσω τού Προφήτου Τζόζεφ Σμιθ.

«Αδελφοί και αδελφές, ο Θεός έχει εγκαθιδρύσει την Εκκλησία και τη βασιλεία Του επάνω στη γη προς όφελος και ευλόγηση των ανθρώπων».

Εκτύπωση