Κεφάλαιο 19o
Ιεραποστολικό έργο: «Να προσεγγίσουμε κάθε ανθρώπινη καρδιά»
«Υπάρχει τρόπος να προσεγγίσετε κάθε ανθρώπινη καρδιά και είναι έργο σας να βρείτε τον τρόπο προς την καρδιά αυτών για τους οποίους έχετε κληθεί».
Από τη ζωή τού Λορέντζο Σνόου
Ο Λορέντζο Σνόου βαπτίσθηκε στο Κίρτλαντ τού Οχάιο, όπου σπούδασε Εβραϊκά σε μία τάξη με τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ και άλλους ηγέτες τής Εκκλησίας. Ήλπιζε κάποια ημέρα να ακολουθήσει «κλασική παιδεία» σε ένα κολέγιο στις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες.1 Όμως, καθώς εργαζόταν προς αυτόν τον στόχο, άρχισε να αισθάνεται μία έλξη προς έναν άλλον σκοπό. Ενθυμήθηκε αργότερα:
«Έλαβα [τις αλήθειες τού Ευαγγελίου] με ανοικτή καρδιά και απεφάσισα να μην παραμείνω εκεί. …Άρχισα να ανησυχώ λίγο στον νου μου αν, αφού είχα λάβει αυτήν την υπέροχη γνώση, μού ήταν πρέπον να παραμείνω χωρίς να καταθέσω μαρτυρία γι’ αυτήν. Νέοι άνδρες που είχαν αποσταλεί σε ιεραποστολές επέστρεφαν και κατέθεταν μαρτυρία για τις ευλογίες που τούς είχαν δοθεί… και άρχισα να σκέπτομαι ότι αντί να προετοιμασθώ για ένα κολέγιο ή πανεπιστήμιο στα ανατολικά, όφειλα να αρχίσω και να καταθέτω μαρτυρία για όσα μού είχε δώσει γνώση ο Κύριος τόσο πλήρως. Ταυτοχρόνως, δεν ήθελα να εγκαταλείψω τις προοπτικές μου για μία εκπαίδευση, επειδή την σχεδίαζα για πολύ καιρό και μετά είχα την ευκαιρία και τα μέσα για την επίτευξή της».
Παλεύοντας με τα συναισθήματά του, ζήτησε τη συμβουλή από έναν έμπιστο φίλο: «Τού είπα τι ήθελα και είπε: ‘Αδελφέ Σνόου, δεν θα έδιδα σε κανέναν άλλον τέτοια συμβουλή όπως αισθάνομαι ότι πρέπει να σου δώσω υπό τις συνθήκες αυτές. Αν ήμουν στη θέση σου, θα συνέχιζα τις προθέσεις μου και θα μορφωνόμουν’. Αυτό ήταν το μόνο πράγμα που ήθελα εκείνος να μου πει και με ευχαρίστησε. Ήμουν ευχαριστημένος για ένα διάστημα, αλλά κατά τη χειμερινή περίοδο, ακούγοντας αυτούς τους νεαρούς πρεσβυτέρους να καταθέτουν μαρτυρία για την επιτυχία τους στην κήρυξη τού Ευαγγελίου, άρχισα να το σκέπτομαι ακόμη περισσότερο. Ο Κύριος μού είχε δώσει τη γνώση ότι ερχόταν επάνω στη γη και ότι υπήρχε μία προετοιμασία απαραίτητη να γίνει: Μου είχε δώσει όλα όσα είχα ζητήσει και περισσότερα. Επειδή η βάπτιση που έλαβα τού Αγίου Πνεύματος και η τέλεια γνώση που μου δόθηκε κατόπιν ήταν περισσότερο αληθινά και πειστικά παρά η κατάδυσή μου μέσα στο κρύο νερό. Και ένιωσα ότι υπήρχε μία ευθύνη που μου άνηκε. Έτσι, έκλεισα τα βιβλία μου [και] άφησα στην άκρη τα Λατινικά και τα Ελληνικά μου».2
Αφού έλαβε αυτήν την απόφαση, ο Λορέντζο Σνόου υπηρέτησε μία ιεραποστολή στην πολιτεία τού Οχάιο το 1837. Αργότερα υπηρέτησε άλλες ιεραποστολές—πρώτα στις πολιτείες τού Μιζούρι, τού Ιλινόι, τού Κεντάκι και του Οχάιο και μετά στην Αγγλία, στην Ιταλία, στις Νήσους τής Χαβάης, στις βορειοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες και στην πολιτεία τού Γουαϊόμινγκ. Ενώ ήταν στην Αγγλία, έγραψε ένα γράμμα στη θεία του, εξηγώντας γιατί ήταν πρόθυμος να αφήσει το σπίτι του και να υπηρετήσει ως ιεραπόστολος: «Η σκέψη ότι είμαι μεταξύ 6.400 και 8.000 χιλιομέτρων μακριά από το σπίτι τής παιδικής μου ηλικίας και όλων των πρώτων γνωστών μου, πολύ φυσικά παρακινεί την ερώτηση: Γιατί είμαι εδώ; … Είμαι εδώ, επειδή ο Θεός έχει μιλήσει και ανάστησε έναν προφήτη, μέσω τού οποίου έχει αποκαταστήσει την πληρότητα τού παντοτινού Ευαγγελίου, με όλες τις δωρεές, τις δυνάμεις, τις διατάξεις και τις ευλογίες του, με τη διακήρυξη προς όλους τους λαούς: ‘Μετανοήστε, επειδή η βασιλεία των ουρανών είναι σιμά’. Με την ουράνια καθοδήγηση και φροντίδα τού Θεού, έχω κληθεί ως πρέσβης, για να μεταφέρω το μήνυμα αυτό στα έθνη τής γης, πράγμα το οποίο συνειδητοποιώ ότι μού δίδει μία μεγάλη ευθύνη την οποίαν δεν μπορώ να εκπληρώσω χωρίς τη βοήθεια τού Παντοδύναμου».3
Ο Πρόεδρος Σνόου ήταν πάντοτε ευγνώμων για την απόφαση που έλαβε να υπηρετήσει τον Κύριο ως ιεραπόστολος. Τον Σεπτέμβριο τού 1901, σε ηλικία 87 ετών, είπε: «Χαίρω ακόμη και τώρα που αναπολώ τις ημέρες των ιεραποστολικών κόπων μου. Τα συναισθήματα που δημιουργήθηκαν από αυτές τις ιδιαίτερες εμπειρίες έχουν γίνει σημαντικό μέρος τού ίδιου μου τού είναι».4 [Βλέπε πρόταση 1 στη σελίδα 266.]
Διδασκαλίες τού Λορέντζο Σνόου
Έχοντας λάβει την πληρότητα τού Ευαγγελίου, επιθυμούμε να βοηθήσουμε τους άλλους να αγαλλιούν με τις ίδιες ευλογίες.
Όταν κάποιος λάβει γνώση, παρακινείται να τη μεταδώσει στους άλλους. Όταν κάποιος γίνεται ευτυχισμένος, το πνεύμα που τον περιβάλλει διδάσκει σε αυτόν να πασχίσει να κάνει άλλους ευτυχισμένους. …Υπάρχει κάποια περίπτωση να γίνει κάποιος ευτυχισμένος χωρίς τη γνώση για το Ευαγγέλιο τού Χριστού; …Αν και στον κόσμο [άνθρωποι] προσπαθούν να γίνουν ευτυχισμένοι, ωστόσο δεν είναι επιτυχείς σε αυτό που πασχίζουν να επιτύχουν. Δεν μπορούν να γίνουν ευτυχισμένοι, παρά μόνον με έναν τρόπο, και αυτός είναι με το να ασπασθούν την πληρότητα τού Ευαγγελίου, το οποίο μας διδάσκει να μην περιμένουμε μέχρι να φθάσουμε στην αιωνιότητα προτού αρχίσουμε να κάνουμε τον εαυτό μας ευτυχισμένο, αλλά μας διδάσκει να πασχίζουμε εδώ να κάνουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας να αγαλλιούν με τις ευλογίες τού Παντοδύναμου.
Αυτός, τότε, θα πρέπει να είναι ο στόχος και ο σκοπός μας: να μάθουμε να καταστήσουμε τον εαυτό μας χρήσιμο, να γίνουμε σωτήρες των συνανθρώπων μας, να μάθουμε πώς να τους σώσουμε, να τους μεταδώσουμε τη γνώση για τις αρχές που είναι απαραίτητες για να τους υψώσουν στον ίδιο βαθμό διάνοιας που έχουμε εμείς.5
Πηγαίνετε και κάντε φίλους ανάμεσα στα άτομα από τα οποία περιβάλλεστε ή επιλέξτε κάποιον και προσπαθήστε να εμπνεύσετε τα συναισθήματά του, την πίστη του, τις συνθήκες του και τον νου του και προσπαθήστε να τον διαφωτίσετε και αν είναι αμαρτωλός, καταβάλλετε κάθε φιλότιμη προσπάθεια για να τον σώσετε από τις αμαρτίες του και φέρτε τον από τη σκλαβιά, στην οποία έχει τεθεί να συμμετάσχει, στο φως και την ελευθερία στην οποίαν εσείς συμμετέχετε, διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορείτε να κάνετε καλό μέσω των πληροφοριών που σας έχει μεταδώσει ο Κύριος.6 [Βλέπε πρόταση 2 στη σελίδα 266.]
Οι ιεραπόστολοι είναι πρόθυμοι να κάνουν θυσίες, για να βοηθήσουν άλλους να φθάσουν στη γνώση τής αληθείας.
Πριν σχεδόν εγκατασταθούν καλά-καλά οι Άγιοι σε αυτές τις κοιλάδες [στη Γιούτα], οι υπηρέτες τού Κυρίου έστρεψαν την προσοχή τους πάλι στο μέγα ιεραποστολικό έργο που στηριζόταν στην Εκκλησία.
Ήμαστε εν τω μέσω φτώχιας και αγωνιζόμασταν να κάνουμε τη γη κατοικήσιμη, αλλά δεν μπορούσαμε να αμελήσουμε την υποχρέωση που είχαμε να διαδίδουμε το Ευαγγέλιο ευρέως, επειδή ο Κύριος είχε δώσει την εντολή ότι θα έπρεπε να κηρυχθεί σε όλον τον κόσμο. Είναι ένα εκ των αποδεικτικών στοιχείων τής θειότητος αυτού τού έργου που εν μέσω όλων των εκδιώξεων και διωγμών τους οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών επιζήτησαν με πίστη να φέρουν εις πέρας αυτήν την εντολή τού Κυρίου.
Κατά τη γενική συνέλευση τής Εκκλησίας διεξαχθείσης τον Οκτώβριο τού 1849—μόλις δύο χρόνια αφού εισήλθαν οι πρωτοπόροι στην κοιλάδα [τής Σωλτ Λέηκ]—ένας αριθμός πρεσβυτέρων εκλήθη να ανοίξει ιεραποστολές σε διαφορετικά μέρη τής γης. Τέσσερις εκ των Δώδεκα Αποστόλων ορίσθηκαν να πάρουν το προβάδισμα. Ο Απόστολος Ιράστους Σνόου εκλήθη να πάει στη Σκανδιναβία, ο Απόστολος Τζων Τέιλορ στη Γαλλία, εγώ στην Ιταλία και ο Απόστολος Φράνκλιν Ρίτσαρντς στην Αγγλία, όπου είχε ήδη εγκαθιδρυθεί μία ιεραποστολή. Υπό τις αντίξοες συνθήκες στις οποίες βρισκόμασταν τότε, με τις οικογένειές μας σχεδόν πάμπτωχες, αυτό ήταν ένα μέγα εγχείρημα για εμάς. Όμως, ο Κύριος είχε καλέσει και αισθανθήκαμε ότι θα έπρεπε να ανταποκριθούμε, όποια θυσία και αν αυτό περιελάμβανε.7
Αφιερώνουμε τη ζωή μας στο έργο τόσο πολύ που φαίνεται ότι δεν νοιαζόμαστε για τη ζωή μας, προκειμένου να μπορέσει να καταλάβει ο κόσμος ότι υπάρχει ένας Θεός στους αιώνιους κόσμους, προκειμένου να μπορέσουν να καταλάβουν ότι ο Θεός έχει κάτι να κάνει την παρούσα στιγμή με τις υποθέσεις των τέκνων των ανθρώπων. Ο κόσμος έχει την αυξάνουσα γνώμη ότι η απιστία δεν είναι λάθος. Ακόμα και ανάμεσα στα χριστιανικά τμήματα τής ανθρώπινης οικογένειας, χιλιάδες και εκατοντάδες χιλιάδων, αν και δεν είναι πρόθυμοι να το ομολογήσουν λόγω τού γεγονότος ότι δεν είναι δημοφιλές, δεν πιστεύουν ότι ο Θεός έχει κάποια σχέση με τα τέκνα των ανθρώπων. Πρέπει να σταθούμε εμπρός και να κάνουμε θυσίες, προκειμένου αυτό το πιστεύω και η γνώση να έλθει στα τέκνα των ανθρώπων.8
Όταν καλούμε τους νεαρούς ιεραποστόλους μας να πάνε στα έθνη τής γης, λαμβάνουν υπ’ όψιν τους το θέμα και, έχοντας ακούσει την εμπειρία όσων ήταν στον κόσμο ως ιεραπόστολοι, δεν είναι ευχάριστη ιδέα για κάποιον να σκέπτεται τις δοκιμασίες και τις δυσκολίες που θα πρέπει να περάσει. Όμως, η αρετή βρίσκεται στην προθυμία τους να αρχίσουν και να συμμορφωθούν με τις προϋποθέσεις.9
Υπάρχουν πράγματα σχετικά με την ιεραποστολή που συνολικά δεν είναι ευχάριστα για τους νεαρούς μας πρεσβυτέρους. Συνειδητοποιούν ότι πρέπει να θυσιάσουν τις απολαύσεις τού σπιτιού και καταλαβαίνουν ότι πηγαίνουν ανάμεσα σε ανθρώπους οι οποίοι δεν θα αισθάνονται πάντοτε ευγνώμονες γι’ αυτά που πρέπει να τους πουν. Ωστόσο, από την άλλη, αισθάνονται ότι έχουν στην κατοχή τους τη δυνατότητα για αιώνια ζωή και ότι, αν μπορέσουν να βρουν έναν έντιμο άνδρα ή γυναίκα, το Πνεύμα τού Κυρίου θα λειτουργήσει στην καρδιά τους και ίσως θα λάβουν αυτό το ένδοξο μήνυμα, το οποίο αυτοί έχουν να παραδώσουν. Αυτό τούς δίδει ευχαρίστηση και ικανοποίηση. Κάτι άλλο, βλέπουν σε αυτήν την εμπειρία μία ευκαιρία γι’ αυτούς να διασφαλίσουν αυτό που θα είναι μεγάλης αξίας γι’ αυτούς στα μελλοντικά καθήκοντά τους. Είναι παράξενο που ανάμεσα σε χιλιάδες γράμματα που έχω λάβει από αυτούς που έχουν κληθεί να πάνε σε ιεραποστολές—κυρίως νέοι άνδρες—μπορώ να σκεφθώ μόνον μία περίπτωση όπου εδόθη μία άρνηση. Γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι επειδή το πνεύμα τής αγάπης και τής αθανασίας, το Πνεύμα τού Παντοδύναμου, είναι επάνω σε αυτούς τους νεαρούς πρεσβυτέρους και έχουν λάβει αποκαλύψεις που τους εμπνέουν να κάνουν αυτό που διαφορετικά κανένα κίνητρο δεν θα μπορούσε να τους παρακινήσει να κάνουν.10 [Βλέπε πρόταση 3 στη σελίδα 267.]
Οι ιεραπόστολοι δεν θα πρέπει να ξεχνούν ποτέ ότι είναι πρέσβεις των ουρανών, φέροντες τα καλά και χαρμόσυνα νέα.
Στέλνουμε τους πρεσβυτέρους μας να κηρύξουν το Ευαγγέλιο. Ποιος τούς στέλνει; …Ο Θεός τού Ισραήλ τούς στέλνει. Είναι το έργο Του. Δεν υπάρχει θνητός που να ενδιαφέρεται τόσο πολύ για την επιτυχία ενός πρεσβυτέρου, όταν κηρύττει το ευαγγέλιο, όπως ο Κύριος που τον έστειλε να κηρύξει στους ανθρώπους που είναι τα τέκνα Του. Είναι τα τέκνα του από τον άλλον κόσμο και ήλθαν εδώ, επειδή ο Κύριος ήθελε να έλθουν.11
Νιώθουμε ότι εσείς [οι ιεραπόστολοι] θα κάνετε μεγάλη επιτυχία, επειδή έχουμε την αίσθηση και γνωρίζουμε ότι έχετε κληθεί από τον Θεό. Η σοφία τού ανθρώπου δεν θα είχε ποτέ σκεφθεί ένα τέτοιο έργο όπως αυτό. Εκπλήσσομαι, όταν σκέπτομαι το μεγαλείο του. Μπορώ να πω ότι είναι το ίδιο ακριβώς έργο που είναι απαραίτητο αυτήν την εποχή: και είμαι πεπεισμένος ότι θα συμμετάσχετε σε αυτό το έργο με όλη σας την ψυχή. Αναπτύξτε το Πνεύμα τού Ιησού, όταν είπε ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτε παρά μόνο αυτό που τού έδωσε να κάνει ο Πατέρας του [βλέπε Κατά Ιωάννην 5:30].
Μη νοιάζεστε για τις δυσκολίες και τις εμφανείς απώλειές σας. Μην ανησυχείτε για τα δικά σας οφέλη και [τότε] η επιτυχία σας θα είναι μεγάλη και ένδοξη και ολόκληρη η Εκκλησία θα αισθανθεί τα αποτελέσματα των κόπων σας.
Μη νοιάζεστε για την αδιαφορία ορισμένων ανάμεσα στους οποίους θα εργασθείτε και τις μικρές απογοητεύσεις που θα συναντήσετε‧ το Πνεύμα τού Κυρίου θα είναι επάνω σας και θα ανυψώσετε το πνεύμα αυτών στους οποίους διακονείτε και θα κατακτήσετε την αδιαφορία τους… θα είσθε ικανοποιημένοι που θα έχετε φέρει εις πέρας το έργο για το οποίο εστάλητε να επιτελέσετε…
Έχετε την πληρέστερη εξουσία απονεμηθείσα επάνω σας, αλλά δεν χρειάζεται να μιλάτε γι’ αυτήν καθόλου. Θα ανακαλύψετε ότι δεν χρειάζεται να μιλάτε γι’ αυτήν. Το Πνεύμα τού Κυρίου θα την επιβεβαιώσει και οι άνθρωποι θα αισθανθούν ότι την φέρετε [την εξουσία] και αυτή η επιβεβαίωση και αυτό το συναίσθημα θα είναι η εξουσία σας.
Θα βρείτε ορισμένους, οι οποίοι νομίζουν ότι ξέρουν περισσότερα από εσάς, αλλά αν κάνετε το καθήκον σας όπως προτείνεται, προτού φύγετε από αυτούς, θα αισθανθούν ότι έχετε κάτι περισσότερο από αυτούς και ότι τους ευλογήσατε και τους βοηθήσατε…
Προσπαθήστε να γίνετε φιλικοί με αυτούς στους οποίους έχετε σταλεί. Η ταπεινοφροσύνη που εμφανίζετε και το Πνεύμα τού Κυρίου, το οποίο ευρίσκεται επάνω σας, θα δείξουν την καταλληλότητά σας για τη θέση στην οποίαν έχετε κληθεί να κατέχετε. Προσπαθήστε να καταλάβετε την ανθρώπινη φύση και ενεργήστε αναλόγως, προκειμένου να κάνετε τους πάντες ευτυχισμένους και τα πάντα ευχάριστα…
Υπάρχει τρόπος να προσεγγίσετε κάθε ανθρώπινη καρδιά και είναι έργο σας να βρείτε τον τρόπο προς την καρδιά αυτών για τους οποίους έχετε κληθεί…
Αισθάνομαι στην καρδιά μου να πω: Ο Θεός να σας ευλογεί. Θα ξεχωριστείτε προτού φύγετε και θα προσευχόμαστε για εσάς και θα ανησυχούμε πολύ για εσάς. Να είσθε πράοι στην καρδιά και ταπεινοί. Όταν κοιτάζετε επάνω σε αυτούς που θα διδάσκετε, δύο κίνητρα είθε να σας εμπνέουν. Πρώτον, είθε να μιλάτε καλά και να κάνετε καλή εντύπωση στους ακροατές σας ως ρήτορες και δεύτερον, η ερώτηση θα ανακύψει: Γιατί είμαι εγώ εδώ; Για να σπείρετε τους σπόρους τής ζωής στην καρδιά όσων είναι σε αυτό το ακροατήριο. Και η προσευχή θα εγερθεί στην καρδιά σας: «Ω Κύριε, ας είναι. Μπορώ να έχω δύναμη μέσω τού Πνεύματός σου να αγγίξω την καρδιά αυτών των ανθρώπων σου;» Αυτή η σύντομη ακριβώς προσευχή είναι το μόνο που χρειάζεται να κάνει ένας πρεσβύτερος. Είναι το μόνο που χρειάζεται να κάνετε. «Μπορώ να πω κάτι για να σώσω αυτές τις ψυχές;» Αυτό θέλει η Πρώτη Προεδρία… και όλοι οι αδελφοί σας να κάνετε.12
Στρέψτε την προσοχή σας στο γυάλισμα τής πνευματικής σας πανοπλίας. Βρίσκω ότι όταν τα εγκόσμια ζητήματά μου τίθενται όλα στην άκρη, προσβλέπω στα πνευματικά. Προσεύχεστε, αδελφοί και σκεφθείτε τα οφέλη από τη νηστεία. …Μην αστειολογείτε πάρα πολύ, [και] προσέξτε να μην προσβάλλετε το Πνεύμα. Ανεκάλυψα, όταν ήμουν στην ιεραποστολή μου, ύστερα από μία με δύο εβδομάδες, ότι μπορούσα να ξεχάσω το σπίτι και το Πνεύμα τού Θεού με υποστήριξε. Το Πνεύμα έλκεται προς την ελευθερία και την ευθυμία, αλλά μην παρασυρθείτε πάρα πολύ από την ευθυμία σας. …Εξακολουθήστε με προσευχή, ώστε να έχετε το Πνεύμα τού Θεού επάνω σας από την κορφή τού κεφαλιού σας μέχρι τα νύχια σας.13
Οι πρεσβύτεροι, οι οποίοι εργάζονται στον αμπελώνα, δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνούν ότι είναι πρέσβεις των ουρανών, φέροντες τα καλά και χαρμόσυνα νέα σε λαούς που δεν γνωρίζουν τον Κύριο…
Όταν ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ απέστειλε τους πρώτους πρεσβυτέρους σε ξένη χώρα, προείδε πώς θα τους υποδέχονταν οι άνθρωποι και τους είπε ότι ενώ συγκριτικά λίγοι θα τους υποδέχονταν ως υπηρέτες τού Θεού, οι μάζες θα τους απέρριπταν και δεν θα έδιδαν σημασία στο μήνυμά τους. Αυτή ήταν η κατάσταση των υπηρετών τού Θεού από την απαρχή τού κόσμου και πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματα των γεμάτων πίστη κόπων, ακόμη και αν μπορούμε μόνο να φέρουμε λίγους ανθρώπους στη γνώση τής αληθείας…
Ελπίζω και προσεύχομαι ώστε κανένας πρεσβύτερος που εργάζεται… να μην ξεχάσει μέχρι τούδε τον εαυτό του ως προς το να ενδώσει στους πειρασμούς τού κόσμου. Υπάρχει μόνον ένας ασφαλής τρόπος να τους αποφύγουν και αυτός είναι να κρατηθούν μακριά από το κακό, μάλιστα, δηλαδή από κάθε είδους κακό. Ο πειρασμός με τη μία ή την άλλη μορφή θα παρουσιασθεί σε αυτούς. Αυτή είναι η δουλειά τού εχθρού τής σωτηρίας μας. Όμως, είναι δουλειά των πρεσβυτέρων τού Ισραήλ να υψωθούν υπεράνω τού πειρασμού και, προκειμένου να το κάνουν αυτό με επιτυχία, πρέπει να διατηρηθούν ακηλίδωτοι από τον κόσμο. …Καθόσον καλλιεργούν και αγαπούν την κατάλληλη στάση για την ιεραποστολή τους και συνειδητοποιήσουν τη σπουδαιότητα τής ανωτέρας κλήσεώς τους εν Χριστώ Ιησού και ζουν σύμφωνα με το πνεύμα τής ίδιας κλήσεως, θα είναι εις θέσιν να σταθούν ως οδηγοί και σωτήρες των ανθρώπων, δίδοντάς τους το φως των ουρανών και δεν θα είναι σαν τους άλλους ανθρώπους‧ όμως, αν εμφιλοχωρήσουν σε εχθρικό έδαφος και αποδεχθούν τις στάσεις τού κόσμου, η δύναμή τους θα αφαιρεθεί από αυτούς και θα γίνουν σαν τους άλλους ανθρώπους, κατάλληλοι μόνον να επιστρέψουν σπίτι και να αισθανθούν λύπη όπως ακριβώς άλλοι που έχουν πέσει και να κάνουν την καρδιά των αγαπημένων τους να θρηνεί εξαιτίας τής καταστάσεώς τους. …Καθόσον επιζητούν συνεχώς τον Κύριο με ταπεινοφροσύνη, προσβλέποντας στην τιμή και δόξα Του και επιθυμώντας στην καρδιά τους τη σωτηρία τής ψυχής των ανθρώπων και κάνοντας τα πάντα που μπορούν, για να προκαλέσουν τη σωτηρία εκείνων, θα έχουν αγαλλίαση πέρα από κάθε περιγραφή λόγω των κόπων τους κατά τη σάρκα και θα γίνουν επιτέλους κοινωνοί με τον Πατέρα και τον Υιό πραγμάτων πάρα πολύ μεγάλων και ενδόξων προς κατανόηση ή σκέψη από τη θνητότητα.14 [Βλέπε προτάσεις 4 και 5 στη σελίδα 267.]
Η καρδιά μας αγαλλιεί καθώς βοηθούμε άλλους να λάβουν την πληρότητα τού Ευαγγελίου.
Αισθανόμαστε ότι, προκειμένου να φέρουμε εις πέρας αυτό το έργο, πρέπει απαραιτήτως να ασκηθούν και να γίνουν βιώματα πολλή υπομονή, πίστη, επιμέλεια, καρτερικότητα, μακροθυμία. Όμως, στις πόλεις… στις οποίες χιλιάδες τελικώς έλαβαν το Ευαγγέλιο, σε πολλές περιπτώσεις δαπανήθηκαν πολλοί μήνες σε φαινομενικώς άκαρπους κόπους προτού διασφαλισθεί η κατάλληλη προσοχή και τήρηση των αρχών αυτών. …Μπορεί σε ορισμένες [περιπτώσεις] να μην πρέπει να εργαζόμαστε για μήνες, αλλά ίσως ακόμη και για χρόνια. Όμως, είμαστε βέβαιοι ότι μέσω πίστεως, προσευχής, έργων και τής ευλογίας τού Κυρίου, θα υπερνικήσουμε τελικώς όλες αυτές τις δυσκολίες και θα θριαμβεύσουμε επ’ αυτών προς τιμήν και δόξαν Θεού. Και εξάλλου, θα αισθανόμαστε ευτυχείς γνωρίζοντας ότι έχουμε κάνει το καθήκον μας και έχουμε καθαρίσει τα ρούχα μας από το αίμα όλων των ανθρώπων.15
Σε [μία] περίσταση, προτού πάω στην Ιταλία, επισκέφθηκα το Μάντσεστερ, το Μάκλισφιλντ, το Μπέρμινχαμ, το Τσέλτενχαμ, το Λονδίνο, το Σαουθάμπτον και τις Νότιες Συνελεύσεις [στην Αγγλία]. …Είχα την ευχαρίστηση να συναντήσω πολλούς για τους οποίους ήμουν το μέσον το οποίο τούς έφερε στην Εκκλησία [οκτώ χρόνια νωρίτερα] και περιττό να σας πω ότι η συνάντησή μου πάλι με αυτούς τους ανθρώπους ήταν πραγματικώς χαρά που πάντοτε είναι ευχάριστη να σκέπτομαι. Ο Απόστολος Ιωάννης παρατήρησε κατά την εποχή του: «Εμείς γνωρίζουμε ότι έχουμε μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή, επειδή αγαπάμε τους αδελφούς». [Ιωάννου Α΄ 3:14.] Αυτή η αγάπη, την οποίαν αισθάνονται οι ιεραπόστολοι για τους ανθρώπους τού κόσμου, και η αγάπη που οι άνθρωποι αισθάνονται για τους πρεσβυτέρους, οι οποίοι τους φέρνουν το μήνυμα τού Ευαγγελίου, είναι από μόνη της επαρκής μαρτυρία για να πείσει την ειλικρινή καρδιά ότι η πηγή τής είναι θεία και ότι ο Θεός είναι μαζί μας. Αυτό το ιερό και άγιο συναίσθημα, αφυπνισμένο μέσα μας από το Άγιο Πνεύμα, μάς έχει ήδη ξεχωρίσει ως κοινότητα από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Και αυτό είναι το συναίσθημα που ακόμη θα αλλάξει ολόκληρο τον κόσμο και θα πείσει τον άπιστο ότι ο Θεός δεν είναι μόνον ο Πατέρας όλων μας, αλλά ότι είμαστε φίλοι και υπηρέτες Του.16
Έχω αφιερώσει τη ζωή μου στην υπηρέτηση τού Κυρίου. Τα πάντα που έχω και είμαι έχουν τεθεί επάνω στον βωμό τής θυσίας, ώστε να τον τιμώ, να κάνω το θέλημά του με τρόπο αποδεκτό και να διαδίδω τις αρχές τής ζωής ανάμεσα στα τέκνα των ανθρώπων. Όταν σκέπτομαι το παρελθόν και παρατηρώ το χέρι τού Κυρίου να ανοίγει τον δρόμο μου με τρόπο θαυμαστό και να με βοηθά να επωφεληθώ από κάθε πράγμα σχετικό με αυτές τις ιεραποστολές πέραν των μεγαλύτερων προσδοκιών μου, νιώθω διπλά ενθαρρυμένος να προχωρήσω στο μέλλον. Η γλώσσα όντως αδυνατεί να εκφράσει τη βαθιά ευγνωμοσύνη τής καρδιάς μου για τις ευλογίες του. Στους αδελφούς και τους Αγίους εκείνους των οποίων η γενναιοδωρία ψυχής και το ενδιαφέρον για το έργο τού Θεού έχουν ιδιαιτέρως εκδηλωθεί σε αυτές τις ιεραποστολές επ’ αυτών, είθε οι ευλογίες τού Υψίστου να εκχυθούν με ισάξια γενναιοδωρία και, όταν ύστερα από χρόνια ακούσουν τον γλυκύ ήχο χιλιάδων και εκατοντάδων χιλιάδων από αυτά τα έθνη να φωνάζουν τις δοξολογίες τού Παντοδύναμου για το φως τής αποκαλύψεως, τότε θα αγαλλιάσει επίσης και η καρδιά τους με τη χαρμόσυνη γνώση ότι και εκείνοι ομοίως συμμετείχαν στην πραγματοποίηση αυτής τής ένδοξης λύτρωσης.17 [Βλέπε πρόταση 6 στη σελίδα 267.]
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Εξετάστε αυτές τις ιδέες καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεσθε να διδάξετε. Για επιπρόσθετη βοήθεια, βλέπε σελίδες v-viii.
-
Διαβάστε τις σελίδες 255-58 και σκεφθείτε τις απαντήσεις τού Λορέντζο Σνόου στην ερώτηση: «Γιατί είμαι εγώ εδώ;» Με ποιους τρόπους θα μπορούσε να επηρεάσει αυτή η ερώτηση όλα τα μέλη τής Εκκλησίας στις ευκαιρίες μας να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο;
-
Συλλογισθείτε τη συμβουλή τού Προέδρου Σνόου στο τμήμα που αρχίζει στο επάνω μέρος τής σελίδας 258. Σκεφθείτε πώς θα μπορούσατε να ακολουθήσετε αυτήν τη συμβουλή, για να βοηθήσετε κάποιον να γίνει πραγματικά ευτυχισμένος.
-
Ο Πρόεδρος Σνόου έκανε λόγο περί θυσιών που έκανε εκείνος και άλλοι, ούτως ώστε να διαδώσουν το Ευαγγέλιο (σελίδες 259-61). Τι παραδείγματα έχετε δει ανθρώπων να κάνουν θυσίες, για να διαδώσουν το Ευαγγέλιο; Γιατί νομίζετε ότι οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να κάνουν αυτές τις θυσίες;
-
Πώς θα μπορούσαν οι διαβεβαιώσεις στις σελίδες να βοηθήσουν έναν πλήρους απασχόλησης ιεραπόστολο; Πώς μπορούν να βοηθήσουν τον καθέναν από εμάς καθώς διαδίδουμε το Ευαγγέλιο; Με ποιους τρόπους θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις διδασκαλίες, για να βοηθήσουμε κάποιον ο οποίος διστάζει να υπηρετήσει μία ιεραποστολή;
-
Καθώς ανασκοπείτε τη συμβουλή τού Προέδρου Σνόου στις σελίδες 262-64, σκεφθείτε πώς ισχύει στη ζωή όλων των μελών τής Εκκλησίας. Για παράδειγμα: Τι νομίζετε ότι σημαίνει, «μην ανησυχείτε για τα δικά σας οφέλη»; Ποιοι είναι ορισμένοι διαφορετικοί τρόποι τους οποίους θα μπορούσαμε να βρούμε, για να «προσεγγίσουμε κάθε ανθρώπινη καρδιά»;
-
Διαβάστε την τελική παράγραφο τού κεφαλαίου, στην οποίαν ο Πρόεδρος Σνόου κάνει λόγο περί διαρκούς αγαλλίασης τού ιεραποστολικού έργου. Πότε βιώσατε την αγαλλίαση τού ιεραποστολικού έργου; Γιατί ενίοτε χρειάζεται να είμαστε υπομονετικοί, προτού μπορέσουμε να βιώσουμε πλήρως αυτήν την αγαλλίαση;
Σχετιζόμενες γραφές: Άλμα 26:1–8, 35–37, Δ&Δ 12:7–8, 18:10–16, 84:88
Βοήθεια διδασκαλίας: «Ζητήστε από τους συμμετέχοντες να επιλέξουν ένα τμήμα και να το διαβάσουν σιωπηλώς. Ζητήστε τους να συγκεντρωθούν σε ομάδες δύο ή τριών ατόμων τα οποία επέλεξαν το ίδιο τμήμα και να συζητήσουν τι έμαθαν» (από τη σελίδα viii αυτού τού βιβλίου).
«Όταν κάποιος λάβει γνώση, παρακινείται να τη μεταδώσει στους άλλους. Όταν κάποιος γίνεται ευτυχισμένος, το πνεύμα που τον περιβάλλει διδάσκει σε αυτόν να πασχίσει να κάνει άλλους ευτυχισμένους».
«Μην ανησυχείτε για τα δικά σας οφέλη και [τότε] η επιτυχία σας θα είναι μεγάλη και ένδοξη και ολόκληρη η Εκκλησία θα αισθανθεί τα αποτελέσματα των κόπων σας».