« ម៉ោងអានដំណើររឿងព្រះគម្ពីរ » ទស្សនាវដ្តី ប្រិយមិត្ត ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២៤ ទំព័រ ៣០–៣១ ។
ម៉ោងអាន ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរ
« តើមាននរណាម្នាក់មានសៀវភៅដែលចង់ឲ្យខ្ញុំអាននៅថ្ងៃនេះដែរឬទេ ? » លោក អូតូ បានសួរ ។
ដំណើររឿងនេះបានកើតឡើងនៅប្រទេសហ្គាណា ។
លោក អូតូ បាននិយាយថា « ដល់ម៉ោងអំណានហើយ » ។
នីម៉ាអ៊ី អង្គុយត្រង់ខ្លួន ។ ម៉ោងអំណានគឺសប្បាយណាស់ !
ជារៀងរាល់ថ្ងៃនៅសាលារៀន គ្រូបង្រៀនរបស់ពួកគេអានសៀវភៅឮៗឲ្យសិស្សស្ដាប់ ។ ពេលខ្លះគាត់អានអំពីសត្វ ។ ពេលខ្លះគាត់អានអំពីមនុស្សនៅប្រទេសផ្សេងៗ ។ ហើយពេលខ្លះគាត់បានសួរសិស្សក្នុងថ្នាក់ថាតើពួកគេមានសៀវភៅណាដែលពួកគេចង់ឲ្យគាត់អានឬទេ ។
« តើមាននរណាម្នាក់មានសៀវភៅដែលចង់ឲ្យខ្ញុំអាននៅថ្ងៃនេះដែរឬទេ ? » លោក អូតូ បានសួរ ។
នីម៉ាអ៊ី បានលើកដៃឡើង ។ « ខ្ញុំមាន ! គាត់លូកដៃចូលកាតាបរបស់គាត់ ហើយទាញសៀវភៅដែលគាត់ចូលចិត្តមក ។ នេះជាដំណើររឿងនៃព្រះគម្ពីរមរមន ! គាត់បានយកសៀវភៅនេះដើម្បីមកអានក្រោយចេញពីរៀន នៅពេលគាត់រង់ចាំម្តាយគាត់មកទទួលគាត់ ។ ការមើលឃើញរូបភាពបានជួយគាត់ឲ្យយល់អំពីដំណើររឿងក្នុងព្រះគម្ពីរ ។
លោក អូតូ ញញឹមពេលឃើញសៀវភៅធំនោះ ។ « យើងនឹងមិនមានពេលអានវាទាំងអស់នោះទេ ។ តើមានផ្នែកណាមួយដែលប្អូនចង់ឲ្យខ្ញុំអានដែរឬទេ ?
នីម៉ាអ៊ី បានឆ្លើយថា « បាទមាន » ។ គាត់បានបើករកទំព័រ រហូតឃើញដំណើររឿងដែលគាត់ចូលចិត្ត ។ « សូមលោកគ្រូអានដំណើររឿងនេះបានទេ ? ដំណើររឿងនេះគឺជា ‹ សុបិនរបស់លីហៃ › » ។
« តើដំណើររឿងនេះអំពីអ្វីទៅ ? » លោក អូតូ បានសួរ ។
« ដំណើររឿងនេះគឺអំពីព្យាការីម្នាក់ដែលមានការនិមិត្តមួយ ។ លោកបានឃើញដើមឈើដ៏ស្រស់ស្អាតមួយមានផ្លែដ៏ឆ្ងាញ់ » ។ នីម៉ាអ៊ី ចង្អុលទៅរូបភាពដើមឈើនោះ ។ « លោកចង់ឲ្យគ្រួសាររបស់លោកហូបផ្លែឈើនោះជាមួយលោក ។ សូមលោកគ្រូអានបានទេ ? » នីម៉ាអ៊ី បានហុចសៀវភៅទៅលោកគ្រូរបស់គាត់ ។
« ពិតជាបាន » លោក អូតូ បាននិយាយ បន្ទាប់មកគាត់ចាប់ផ្តើមអានឮៗ ។ គាត់បានអានអំពីផ្លូវតូច និងចង្អៀតដែលនាំទៅរកដើមឈើនោះ ។ គាត់បានអានអំពីដំបងដែក ។ ហើយគាត់បានអានអំពីការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិទាំងឡាយ ។
មិត្តភក្តិរបស់ នីម៉ាអ៊ី មានឈ្មោះថា ស៊ីឡ័ម បានលើកដៃរបស់គាត់ឡើង ។ គាត់បានសួរ នីម៉ាអ៊ី ថា « តើវាជាដើមឈើបែបណាទៅ ? »
នីម៉ាអ៊ី បាននិយាយថា « ខ្ញុំមិនដឹងទេ ។ « ប៉ុន្តែផ្លែឈើនោះគឺឆ្ងាញ់ណាស់ ។ ផ្លែឈើនោះប្រាកដជាឆ្ងាញ់ជាងផ្លែស្វាយទៅទៀត ! » បន្ទាប់មក នីម៉ាអ៊ី បានឈប់គិតមួយភ្លែត ។ « នៅឯព្រះវិហារ ខ្ញុំបានរៀនថា ផ្លែឈើនេះតំណាងឲ្យសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ។ ដូច្នេះ វាសមហេតុផលដែលថា វាឆ្ងាញ់ហើយពិសេសនោះ ! » ។
ពេលរៀនចប់ នីម៉ាអ៊ី បានអង្គុយនៅខាងក្រៅដើម្បីរង់ចាំម្តាយរបស់គាត់ ។ គាត់បានទាញសៀវភៅដំណើររឿងព្រះគម្ពីរមរមនចេញដើម្បីអានបន្ថែមទៀត ។
ស៊ីឡ័ម បាននិយាយថា « សៀវភៅនោះឡូយណាស់ » ។ គាត់អង្គុយក្បែរ នីម៉ាអ៊ី ។ « តើខ្ញុំអាចអានដំណើររឿងមួយទៀតជាមួយឯងបានទេ ? »
« បាទបាន ! » នីម៉ាអ៊ី បានបើកទៅរកដំណើររឿងមួយទៀត ។ ពួកគេបានអានអំពីអ័ប៊ីណាដៃ និងស្តេចណូអេ ។
មិត្តរួមថ្នាក់របស់ពួកគេកាន់តែច្រើនទៀតបានមកស្តាប់ ។ នៅពេលពួកគេមានសំណួរ នីម៉ាអ៊ី បានឆ្លើយសំណួរទាំងនោះ ។ គាត់ថែមទាំងបានសួរសំណួរទៅពួកគេ ដើម្បីសួរពួកគេអំពីដំណើររឿងដែលពួកគេអាន !
មិនយូរប៉ុន្មាន នីម៉ាអ៊ី បានឃើញម្តាយគាត់ដើរទៅរកពួកគេ ។ គាត់បាននិយាយទៅកាន់ក្មេងៗផ្សេងទៀតថា « អរគុណដែលបានអានជាមួយខ្ញុំ » ។ គាត់បិទសៀវភៅ ហើយញញឹម ។ គាត់សប្បាយចិត្តដែលមិត្តភក្តិរបស់គាត់ចូលចិត្តដំណើររឿងដែលគាត់ចូលចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ដូចគាត់ដែរ ។