« វ៉ែនតាដែលបានបាត់ » ប្រិយមិត្ដ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៥ ទំព័រ ៤៤–៤៥ ។
វ៉ែនតាដែលបានបាត់
ដំណើររឿងពិតមកពីប្រទេសបូលីវី
វាជាថ្ងៃដំបូងនៅឯសាលារៀន ។ អេនឌ្រ រំភើបខ្លាំងណាស់ ! ឥឡូវនេះគាត់នៅក្នុងថ្នាក់ទីមួយ ។ គាត់ជាក្មេងមាឌធំ !
ប៉ុន្ដែនៅពេលគាត់ទៅដល់សាលា សាលាពិតជាធំ ហើយគួរឲ្យខ្លាច ទោះបីជាគាត់ធំក៏ដោយ ។ គាត់បានកាន់ដៃម៉ាក់ជាប់យ៉ាងណែន ។
« វានឹងមិនអីទេ » ។ ម៉ាក់បានញញឹម ។ « ជម្រាបសួរដល់គ្រូរបស់កូនទៅ ! សូមធ្វើល្អដាក់មិត្ដរួមថ្នាក់ ។ ហើយកុំភ្លេចទុកដាក់វ៉ែនតារបស់កូនឲ្យស្រួលបួលផង » ។
កាលពីមួយសប្ដាហ៍មុន អេនឌ្រេទទួលបានវ៉ែនតាថ្មីដំបូងរបស់គាត់ ។ ឪពុកម្ដាយរបស់គាត់តែងតែរំឭកគាត់ឲ្យទុកដាក់វាឲ្យស្រួលបួល ។
ម៉ាក់បានគ្រវីដៃលា ។ « សូមឲ្យមានថ្ងៃដ៏ល្អ ! »
ប៉ន្ដែអេនឌ្រេ មិន មានថ្ងៃល្អទេ ។ អ្វីមួយដែលអាក្រក់បានកើតឡើង !
គាត់បានរត់ទៅកាន់ម៉ាក់ បន្ទាប់ពីចេញពីសាលា ។ គាត់បានយំ « កូនបានបាត់វ៉ែនតារបស់កូនហើយ ! » « កូនបានរកមើលសព្វអស់ហើយ តែកូននៅតែមិនអាចរកវាឃើញទេ ! »
« អូ ទេ ! » ម៉ាក់មានទឹកមុខព្រួយបារម្ភ ។ « ចូរយើងអធិស្ឋានទូលសុំជំនួយពីព្រះវរបិតាសួគ៍ » ។
គាត់បានសួរ « តើវានឹងបានទទួលចម្លើយពិតមែនឬ » ?
« សាកល្បងវាសិន ហើយចាំមើល ។ ម៉ាក់បាននិយាយថា ព្រះវរបិតាសួគ៌តែងតែព្រះសណ្ដាប់ឮការអធិស្ឋានរបស់យើង » ។
អេសឌ្រេស និងម៉ាក់ពោលពាក្យអធិស្ឋាន ។ ពួកគេទូលសុំព្រះវរបិតាសួគ៌ដើម្បីជួយអេនឌ្រេ ឲ្យរកឃើញវ៉ែនតារបស់គាត់ ។
នៅថ្ងៃបន្ទាប់នៅឯសាលា អេនឌ្រេនៅតែសោកសៅ ។ បន្ទាប់មក ក្មេងប្រុសម្នាក់បានដើរទៅរកគាត់ ។
« ខ្ញុំគិតថា វ៉ែនតានេះជារបស់ឯង » ។ ក្មេងប្រុសហុចវ៉ែនតាមួយឲ្យ ។ « ខ្ញុំបានឃើញវ៉ែនតានេះនៅទីលានបាល់ទាត់ » ។
អេសឌ្របានយកវ៉ែនតាវិញ ។ នេះជាវ៉ែនតារបស់គាត់ ! គាត់មិនចង់ជឿទាល់តែសោះ ។
ក្រោយពីចេញពីសាលា គាត់បានរត់ទៅរកម៉ាក់ ហើយបានឱបគាត់យ៉ាងណែន ។
ម៉ាក់បាននិយាយថា « កូនបានរកឃើញវ៉ែនតារបស់កូនហើយ ! » « កូនប្រាកដជារីករាយណាស់ហើយដែលបានវាមកវិញ » ។
« បាទ កូនរីករាយណាស់ ! » អេនឌ្រេបាននិយាយ ។ « ប៉ុន្ដែកូនរឹតតែសប្បាយចិត្ដដោយសារតែអ្វីដែលកូនបានរៀន » ។
« ហើយនោះជាអ្វីទៅ » ?
អេសឌ្រេបានញញឹមយ៉ាងធំ ។ « ការអធិស្ឋាន ពិតជា បានផលពិតមែន ! »
រចនារូបភាពដោយ ស៊ូសានណា ធីអូឌូរូ