« ព្រះគម្ពីរជាភាសាស្វាហ៊ីលី » ប្រិយមិត្ដ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៥ ទំព័រ ៣៦–៣៧ ។
ព្រះគម្ពីរ ជាភាសាស្វាហ៊ីលី
យ៉ារេឌបានគិតថា ខ្ញុំសង្ឃឹមថាមានកិច្ចការដែលខ្ញុំអាចជួយបាន ។
ដំណើររឿងពិតមកពីប្រទេសអូស្ត្រាលី
យ៉ារេឌបានដើរចូលទៅថ្នាក់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ហើយបានអង្គុយចុះជាមួយមិត្ដរួមថ្នាក់របស់គាត់ ។ គាត់បានសម្គាល់ឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់ដែលគាត់មិនស្គាល់ បានចូលមកក្នុងថ្នាក់ ហើយអង្គុយចុះឆ្ងាយពីគាត់ពីរបីកៅអី ។
គ្រូរបស់យ៉ារេឌ គឺបងប្រុសឌ្រូជិន បានញញឹមមកកាន់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ។ គាត់បាននិយាយថា « នេះគឺអេម៉ាញ៉ូអែល » ។ « គាត់ និងគ្រួសាររបស់គាត់ទើបតែផ្លាស់មកនៅប្រទេសអូស្ដ្រាលី ។ នេះគឺជាអាទិត្យដំបូងរបស់គាត់នៅវួដរបស់យើង ! »
យ៉ារេឌបានគិតថា វាអាចជារឿងដ៏ពិបាកដើម្បីទៅវួដថ្មីមួយ ។ គាត់នឹងព្យាយាមធ្វើជាមិត្ដរបស់អេម៉ាញ៉ូអែល ។
បងប្រុសឌ្រូជិន បានយកព្រះគម្ពីររបស់គាត់ចេញមក ។ គាត់បាននិយាយថា « ចូរយើងបើកទៅគម្ពីរ នីហ្វៃទី៣ » ។
យ៉ារេឌបានបើកព្រះគម្ពីររបស់គាត់ ហើយក្រឡេកមើលទៅអេម៉ាញ៉ូអែល ។ គាត់ពុំមានព្រះគម្ពីរទេ ។
យ៉ារេឌបានញញឹមយ៉ាងស្រស់ទៅកាន់គាត់ ហើយខិតកៀកទៅរកគាត់ ។ គាត់បាននិយាយថា « សួស្ដី ខ្ញុំឈ្មោះ យ៉ារេឌ » ។ « តើចង់មើលព្រះគម្ពីរជាមួយខ្ញុំទេ ? »
អេម៉ាញ៉ូអែលបានញញឹមតបវិញ ។ គាត់បាននិយាយថា « អឺ ! ខ្ញុំមិនសូវចេះភាសាអង់គ្លេសទេ » ។ « សុំទោស » ។
« តើឯងនិយាយភាសាអ្វីដែរ ? »
« ភាសាស្វាហ៊ីលី » ។
យ៉ារេឌមិនចេះភាសាស្វាហ៊ីលីសូម្បីតែបន្ដិចសោះ ។ គាត់ និងអេម៉ាញ៉ូអែលមិនបាននិយាយគ្នាច្រើនទៀតទេរហូតដល់ពេលរៀនចប់ ។
ល្ងាចនោះនៅអាហារពេលល្ងាច យ៉ារេឌបានប្រាប់គ្រួសាររបស់គាត់អំពីអេម៉ាញ៉ូអែល ។
យ៉ារេឌបាននិយាយថា « អេម៉ាញ៉ូអែលមើលទៅជាមនុស្សល្អណាស់ » ។ « ប៉ុន្ដែយើងមិនអាចយល់គ្នាច្បាស់នោះទេ » ។
ម៉ាក់បានងក់ក្បាល ។ ម៉ាក់បាននិយាយថា « អេម៉ាញ៉ូអែល និងគ្រួសាររបស់គាត់បានកំពុងជួបទុក្ខលំបាកមួយចំនួននាពេលឥឡូវនេះ » ។ « ពួកគេត្រូវចាកចេញពីប្រទេសរបស់ពួកគេភ្លាមៗ ដោយសារតែរឿងរ៉ាវអាក្រក់ៗបានកើតឡើងនៅទីនោះ ។ ពួកគេត្រូវទុកអ្វីៗទាំងអស់ចោល » ។
យ៉ារេឌបានជ្រួញចិញ្ចើម ។ តើនឹងមានអារម្មណ៍បែបណាទៅ ដែលត្រូវចាកចេញពីផ្ទះនៅថ្ងៃស្អែក ហើយត្រូវរើទៅប្រទេសថ្មីមួយនោះ ? នោះនឹងពិតជាពិបាកណាស់ !
គាត់បានគិតថា ខ្ញុំសង្ឃឹមថាមានអ្វីម៉្យាងដែលខ្ញុំអាចជួយទៅកាន់អេម៉ាញ៉ូអែល ។ ប៉ុន្តែតើអាចជួយអ្វីទៅ ?
យ៉ារេឌមិនអាចឈប់គិតអំពីអេម៉ាញ៉ូអែលសោះ កាលគាត់រៀបចំចូលគេង ។ គាត់បានអង្គុយចុះនៅតុរបស់គាត់ដោយមានព្រះគម្ពីរមរមន ហើយអានពីរបីខគម្ពីរ ។ ការអានព្រះគម្ពីរតែងតែធ្វើឲ្យគាត់មានអារម្មណ៍ល្អប្រសើរ ។ យប់នេះ ខគម្ពីទាំងនោះក៏បានរំឭកគាត់ថា អេម៉ាញ៉ូអែលមិនទាន់មានព្រះគម្ពីរជាភាសាស្វាហ៊ីលីទេ ។ យ៉ារេឌបានបិទព្រះគម្ពីររបស់គាត់ ហើយសម្លឹងមើលក្របគម្ពីរ ។ បន្ទាប់មក គាត់បានលោតពីកៅអីរបស់គាត់ ហើយរត់យ៉ាងលឿនទៅកាន់ច្រកផ្លូវ ។
គាត់បានហៅ « ម៉ាក់ ! » « ខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំដឹងថាត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចដើម្បីជួយអេម៉ាញ៉ូអែលហើយ ! »
នៅសប្ដាហ៍បន្ទាប់ យ៉ារេឌអន្ទះសាចង់ជួបអេម៉ាញ៉ូអែល ។ គាត់បានអង្គុយជាមួយឌីកុនផ្សេងទៀតនៅខាងមុខនៃសាលាប្រជុំ ហើយរង់ចាំដោយមានព្រះគម្ពីរមរមនថ្មីមួយក្បាលនៅលើភ្លៅរបស់គាត់ ។ ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានជួយគាត់ឲ្យទទួលបានព្រះគម្ពីរច្បាប់ពិសេសនេះសម្រាប់អេម៉ាញ៉ូអែល ។
នៅពេលអេម៉ាញ៉ូអែលចូលទៅក្នុងសាលាប្រជុំជាមួយគ្រួសាររបស់គាត់ យ៉ារេឌបានញញឹម ហើយគ្រវីដៃដាក់គាត់ ។ អេម៉ាញ៉ូអែលមើលទៅច្របូកច្របល់ កាលគាត់អង្គុយចុះក្បែរយ៉ារេឌ ។ ប៉ុន្ដែគាត់បានបើកភ្នែកធំៗ នៅពេលយ៉ារេឌបានហុចព្រះគម្ពីរមរមនឲ្យគាត់ ។
« សម្រាប់ខ្ញុំមែនទេ ? » អេម៉ាញ៉ូអែលបានសួរ ។
យ៉ារេឌបានងក់ក្បាល ។
អេម៉ាញ៉ូអែលសប្បាយចិត្ដយ៉ាងខ្លាំង ។ គាត់បានបើកមើលទំព័រនៃព្រះគម្ពីរមរមនថ្មីរបស់គាត់ ។ គាត់បាននិយាយថា « នេះជាភាសាស្វាហ៊ីលី ! » ។ គាត់បានញញឹមទៅកាន់យ៉ារេឌ ហើយឱបព្រះគម្ពីរមរមនជាប់នឹងទ្រូងរបស់គាត់ ។ « អរគុណឯងណាស់ ! »
ដួងចិត្ដរបស់យ៉ារេឌ បានពោរពេញដោយភាពកក់ក្ដៅកាលគាត់ញញឹមតបវិញ ។ គាត់បានដឹងថា គាត់មិនអាចធ្វើឲ្យអ្វីៗទាំងអស់ប្រសើរឡើងសម្រាប់អេម៉ាញ៉ូអែលនោះទេ ហើយពួកគេនៅតែមិនអាចនិយាយយល់គ្នាបានច្បាស់នៅឡើយ ។ ប៉ុន្តែនេះមិនអីនោះទេ ។ ពួកគេមិនចាំបាច់ទាល់តែនិយាយភាសាដូចគ្នាដើម្បីក្លាយជាមិត្ដភក្ដិឡើយ !
រចនារូបភាពដោយ ឃេត និកលី