Βρίσκοντας χαρά εν Χριστώ
Ο πιο βέβαιος τρόπος να βρούμε χαρά σε αυτή τη ζωή είναι να συμμετέχουμε με τον Χριστό βοηθώντας άλλους.
Ο Κύριος δεν ζητεί από τους νέους μας της Ααρωνικής Ιεροσύνης να κάνουν τα πάντα, αλλά αυτό που ζητεί εμπνέει δέος.
Πριν από λίγα χρόνια, η μικρή οικογένειά μας πέρασε αυτό που αντιμετωπίζουν πολλές οικογένειες σε αυτόν τον πεπτωκότα κόσμο. Ο μικρότερος γιος μας, Τάννερ Κρίστιαν Λαντ, αρρώστησε με καρκίνο. Ήταν μία απίστευτη ψυχή, όπως έχουν την τάση να είναι τα εννιάχρονα. Ήταν απίστευτα άτακτος και, ταυτοχρόνως, εντυπωσιακά πνευματικώς ενήμερος. Ζιζάνιο και άγγελος, άτακτος και καλός. Όταν ήταν μικρός και μας σάστιζε κάθε μέρα με τα καμώματά του, αναρωτιόμασταν αν θα μεγάλωνε και θα γινόταν ο προφήτης ή ληστής τραπεζών. Είτε έτσι είτε αλλιώς, φαινόταν ότι θα άφηνε τη σφραγίδα του στον κόσμο.
Και μετά, αρρώστησε πολύ. Τα επόμενα τρία χρόνια, η σύγχρονη ιατρική εφήρμοσε ηρωικά μέτρα, μεταξύ άλλων δύο μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών, όπου κόλλησε πνευμονία και έπρεπε να περάσει 10 εβδομάδες αναίσθητος σε αναπνευστήρα. Κατά τρόπο θαυμαστό ανέρρωσε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, όμως κατόπιν ο καρκίνος επέστρεψε.
Λίγο προτού αποβιώσει, η ασθένεια του Τάννερ είχε πάει στα οστά του και ακόμη και με δυνατά αναλγητικά, πονούσε ακόμη. Μετά βίας μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι. Ένα κυριακάτικο πρωινό, η μαμά του, η Καλλήν, πήγε στο δωμάτιό του για να δει πώς είναι προτού φύγει η οικογένεια για την εκκλησία. Εξεπλάγη που είδε ότι εκείνος είχε ντυθεί κάπως και καθόταν στην άκρη του κρεβατιού του, πασχίζοντας με πόνο να κουμπώσει το πουκάμισό του. Η Καλλήν κάθισε δίπλα του. «Τάννερ» είπε «είσαι βέβαιος ότι είσαι αρκετά δυνατός για να πας στην εκκλησία; Ίσως θα πρέπει να μείνεις στο σπίτι και να αναπαυθείς σήμερα».
Κοιτούσε το πάτωμα. Ήταν διάκονος. Είχε μία απαρτία. Και είχε μία ανάθεση.
«Πρέπει να διανείμω τη μετάληψη σήμερα».
«Λοιπόν, είμαι βέβαιη ότι κάποιος άλλος θα μπορούσε να το κάνει για σένα».
«Ναι» είπε «αλλά… βλέπω πώς με κοιτούν οι άνθρωποι, όταν διανέμω τη μετάληψη. Νομίζω ότι τους βοηθά».
Έτσι η Καλλήν τον βοήθησε να κουμπώσει το πουκάμισό του και να δέσει τη γραβάτα του και μετά πήγαν με το αυτοκίνητο στην εκκλησία. Ξεκάθαρα, κάτι σημαντικό συνέβαινε.
Πήγα στην εκκλησία από μία συγκέντρωση νωρίτερα κι έτσι εξεπλάγην που είδα τον Τάννερ να κάθεται στη σειρά των διακόνων. Η Καλλήν μου είπε ήσυχα γιατί ήταν εκεί αυτός και τι είχε πει: «Βοηθά τους ανθρώπους».
Κι έτσι παρακολουθούσα καθώς οι διάκονοι πήγαν στην τράπεζα μεταλήψεως. Ακούμπησε απαλά σε έναν άλλον διάκονο καθώς οι ιερείς περνούσαν τους δίσκους με το ψωμί. Και τότε ο Τάννερ σύρθηκε προς το καθορισμένο μέρος του και κρατήθηκε από την άκρη του πάγκου, για να στερεωθεί καθώς έδιδε τη μετάληψη.
Φαινόταν ότι κάθε μάτι στην εκκλησία ήταν επάνω του, συγκινημένο από τον αγώνα του καθώς έκανε απλώς αυτό που του αναλογούσε. Κάπως ο Τάννερ εξέφραζε μία σιγανή ομιλία καθώς σοβαρά, διστακτικά πήγαινε από σειρά σε σειρά –το γυμνό κεφάλι του υγρό από εφίδρωση– αντιπροσωπεύοντας τον Σωτήρα με τον τρόπο που το κάνουν οι διάκονοι. Το κάποτε αδάμαστο σώμα του διακόνου ήταν λίγο μωλωπισμένο, τσακισμένο και καταβεβλημένο, υποφέροντας προθύμως να υπηρετήσει, φέροντας τα σύμβολα της Εξιλέωσης του Σωτήρος στη ζωή μας.
Βλέποντας πώς είχε φθάσει στο σημείο να σκεφθεί για το γεγονός ότι ήταν διάκονος, αυτό μας έκανε να σκεφθούμε διαφορετικά επίσης – για τη μετάληψη, για τον Σωτήρα και για τους διακόνους, τους διδασκάλους και τους ιερείς.
Μου προκαλεί κατάπληξη το ανείπωτο θαύμα που τον είχε κάνει εκείνο το πρωί να ανταποκριθεί τόσο γενναία σε εκείνη τη σιγαλή σαν αύρα κλήση να υπηρετήσει και για τη δύναμη και τις ικανότητες όλων των αναδυόμενων νέων μας καθώς προσπαθούν εστιασμένα να ανταποκριθούν στην κλήση του προφήτη να καταταγούν στα τάγματα του Θεού και να συμπράξουν στο έργο της σωτηρίας και της υπερύψωσης.
Κάθε φορά που ένας διάκονος κρατά έναν δίσκο μεταλήψεως, θυμόμαστε την ιερά ιστορία του Μυστικού Δείπνου, της Γεθσημανή, του Γολγοθά και του τάφου στον κήπο. Όταν ο Σωτήρας είπε στους Αποστόλους Του: «Αυτό να κάνετε στη δική μου ανάμνηση»1, μιλούσε επίσης μέσα από τους αιώνες στον καθέναν μας. Έκανε λόγο περί ατελείωτου θαύματος που θα μας παρείχε Εκείνος καθώς μελλοντικοί διάκονοι, διδάσκαλοι και ιερείς θα παρουσίαζαν τα σύμβολά Του και θα προσκαλούσαν τα τέκνα Του να αποδεχθούν την εξιλεωτική δωρεά Του.
Όλα τα σύμβολα της μεταλήψεως μάς υποδεικνύουν αυτό το δώρο. Συλλογιζόμαστε το ψωμί που κάποτε τεμάχισε – και το ψωμί που οι ιερείς, με τη σειρά τους, τώρα τεμαχίζουν. Σκεπτόμαστε τη σημασία του υγρού που καθαγιάσθηκε, τότε και τώρα, καθώς τα λόγια αυτών των προσευχών της μεταλήψεως επισήμως περνούν από το στόμα των νεαρών ιερέων στην καρδιά μας και στους ουρανούς, ανανεώνοντας διαθήκες που μας συνδέουν με τις ίδιες τις δυνάμεις της σωτηρίας του Χριστού. Μπορεί να σκεφθούμε τι σημαίνει όταν ένας διάκονος φέρει τα ιερά σύμβολα σε εμάς, ιστάμενος όπως είναι εκεί όπου ο Ιησούς θα στεκόταν, αν ήταν εκεί, έχοντας την προθυμία να σηκώσει τα βάρη μας και τον πόνο μας.
Δυστυχώς, οι νέοι άνδρες και οι νέες γυναίκες δεν χρειάζεται να αρρωστήσουν για να ανακαλύψουν τη χαρά και τον σκοπό στην υπηρέτηση του Κυρίου.
Ο Πρεσβύτερος Ντέιβιντ Μπέντναρ έχει διδάξει ότι για να γίνουμε όπως είναι οι ιεραπόστολοι, θα πρέπει να κάνουμε ό,τι κάνουν οι ιεραπόστολοι και μετά «γραμμή επάνω στη γραμμή και δίδαγμα επάνω στο δίδαγμα… μπορούμε σταδιακά να γίνουμε ο ιεραπόστολος… που αναμένει ο Σωτήρας»2.
Ομοίως, αν επιθυμούμε να «είμαστε σαν τον Ιησού»3, θα πρέπει να κάνουμε ό,τι κάνει ο Ιησούς και με μία εκπληκτική πρόταση ο Κύριος εξηγεί τι είναι αυτό που κάνει. Είπε: «Γιατί ιδές, τούτο είναι το έργο μου και η δόξα μου – να πραγματοποιήσω την αθανασία και αιώνια ζωή τού ανθρώπου»4.
Αποστολή του Σωτήρος πάντοτε ήταν και θα είναι να υπηρετεί τον Πατέρα Του, σώζοντας τα τέκνα Του.
Και ο πιο βέβαιος τρόπος να βρούμε χαρά σε αυτή τη ζωή είναι να συμμετέχουμε με τον Χριστό βοηθώντας άλλους.
Αυτή είναι η απλή αλήθεια που ενέπνευσε το πρόγραμμα Παιδιά και Νέοι.
Όλες οι δραστηριότητες του Παιδιά και Νέοι και οι διδασκαλίες του Παιδιά και Νέοι έχουν να κάνουν με την παροχή βοήθειας προς νέους ανθρώπους, ώστε να γίνουν περισσότερο σαν τον Ιησού συμμετέχοντας μαζί Του στο έργο Του της σωτηρίας και της υπερύψωσης.
Το Παιδιά και Νέοι είναι ένα εργαλείο για να βοηθήσει κάθε παιδί της Προκαταρκτικής και νέο να μεγαλώσει στην ιδιότητα του μαθητού και να αποκτήσει ένα όραμα γεμάτο πίστη για το πώς μοιάζει ο δρόμος της ευτυχίας. Μπορούν να προσδοκούν και να λαχταρούν τους σταθμούς και τις πινακίδες κατά μήκος του μονοπατιού της διαθήκης, όπου θα βαπτισθούν και θα επικυρωθούν με τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος και σύντομα θα ανήκουν σε απαρτίες και τάξεις Νέων Γυναικών, όπου θα νιώσουν τη χαρά να βοηθούν άλλους μέσω μίας σειράς χριστιανικών πράξεων υπηρέτησης. Θα θέσουν στόχους, μεγάλους και μικρούς, που θα φέρουν ισορροπία στη ζωή τους καθώς γίνονται περισσότερο σαν τον Σωτήρα. Οι συνελεύσεις και τα περιοδικά Για την ενδυνάμωση των νέων, ο Φίλος και η εφαρμογή Τρόπος Ζωής του Ευαγγελίου θα τα εστιάσουν στο να βρουν χαρά εν Χριστώ. Θα προσδοκούν τις ευλογίες από το γεγονός ότι θα έχουν εγκριτικό περιορισμένης χρήσεως και θα νιώσουν το πνεύμα του Ηλιού του Θεσβίτου μέσω της επιρροής του Αγίου Πνεύματος καθώς επιδιώκουν τις ευλογίες από τον ναό και την οικογενειακή ιστορία. Θα καθοδηγούνται από πατριαρχικές ευλογίες. Με τον καιρό θα δουν τον εαυτό τους να πηγαίνει στον ναό για προικοδότηση με δύναμη και να βρουν χαρά εκεί καθώς συνδέονται αιωνίως, ό,τι και να γίνει, με την οικογένειά τους.
Ενάντια στους μετωπικούς ανέμους της πανδημίας και των συμφορών, πραγματοποιώντας την πλήρη υπόσχεση του νέου προγράμματος Παιδιά και Νέοι είναι ακόμη ένα έργο εν εξελίξει – αλλά υπάρχει επιτακτική ανάγκη. Οι νέοι μας δεν μπορούν να αναμένουν να διορθωθεί ο κόσμος, προτού γνωρίσουν τον Σωτήρα. Κάποιοι λαμβάνουν αποφάσεις ακόμη και τώρα, που δεν θα ελάμβαναν, αν κατανοούσαν την αληθινή τους ταυτότητα – και τη δική Του.
Κι έτσι, η επείγουσα κλήση από τα τάγματα του Θεού στην κρίσιμη εκπαίδευση είναι «όλα τα χέρια στο κατάστρωμα!»
Μαμάδες και μπαμπάδες, οι γιοι σας σάς χρειάζονται να τους υποστηρίξετε τώρα τόσο παθιασμένα όσο το έχετε κάνει ποτέ στο παρελθόν, όταν ανησυχούσαν για πιο ασήμαντα πράγματα, όπως βραβεία και καρφίτσες. Μητέρες και πατέρες, ηγέτες και ηγέτιδες της ιεροσύνης και των Νέων Γυναικών, αν οι νέοι σας αγωνίζονται, το Παιδιά και Νέοι θα τα βοηθήσει να έλθουν στον Σωτήρα και ο Σωτήρας θα τους φέρει γαλήνη5.
Απαρτίες και προεδρίες τάξης, αναλάβετε ευθύνες και πάρτε τη δικαιωματική θέση σας στο έργο του Κυρίου.
Επίσκοποι, συνδέστε τα κλειδιά σας με εκείνα των προέδρων απαρτίας και οι απαρτίες σας –και οι τομείς σας– θα αλλάξουν για πάντα.
Και προς εσάς της ανερχόμενης γενεάς, καταθέτω μαρτυρία, ως ένας που γνωρίζει ότι είστε αγαπημένοι υιοί και αγαπημένες θυγατέρες του Θεού και ότι Εκείνος έχει ένα έργο να κάνετε.
Καθώς εκπληρώνετε τις κλήσεις σας με τον καλύτερο τρόπο, με όλη σας την καρδιά, την ισχύ, τον νου και τη δύναμή σας, θα αγαπήσετε τον Θεό και θα τηρείτε τις διαθήκες σας και θα εμπιστεύεστε την ιεροσύνη Του καθώς εργάζεστε για να ευλογήσετε άλλους, αρχίζοντας στο ίδιο σας το σπίτι.
Προσεύχομαι να προσπαθήσετε, με διπλή ενέργεια, άξιοι αυτής της εποχής, να υπηρετήσετε, να ασκήσετε πίστη, να μετανοήσετε και να βελτιώνεστε κάθε μέρα, για να πληροίτε τις προϋποθέσεις να λάβετε ευλογίες του ναού και την ακατάλυτη χαρά που έρχεται μόνον μέσω του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Προσεύχομαι να προετοιμασθείτε να γίνετε εκείνοι οι επιμελείς ιεραπόστολοι, αφοσιωμένοι σύζυγοι, στοργικός πατέρας ή στοργική μητέρα για τα οποία έχετε λάβει υπόσχεση ότι μπορείτε τελικώς να γίνετε, όντες αληθινοί μαθητές του Ιησού Χριστού.
Είθε να βοηθήσετε στην προετοιμασία του κόσμου για την επιστροφή του Σωτήρος, προσκαλώντας όλους να έλθουν προς τον Χριστό και να λάβουν τις ευλογίες από την Εξιλέωσή Του. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.