Algemene conferentie
Welkom in de kerk van vreugde
Algemene oktoberconferentie 2024


Welkom in de kerk van vreugde

Dankzij het leven en de verlossende zending van onze Heiland, Jezus Christus, kunnen – en moeten – wij de vreugdevolste mensen op aarde zijn!

Ik ben lid van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen geworden op kerstavond 1987, dus bijna 37 jaar geleden. Dat was een prachtige dag in mijn aardse leven en op mijn reis door de eeuwigheid. Van ganser harte bedank ik de vrienden die de weg naar het water van mijn wedergeboorte hebben voorbereid.

Of uw doop nu gisteren of jaren geleden was, of u nu in een groot kerkgebouw met meerdere wijken of onder een rieten luifel samenkomt, of u het avondmaal ter herinnering van de Heiland nu in het Thai of Swahili ontvangt, ik wil tot u zeggen: welkom in de kerk van vreugde! Welkom in de kerk van vreugde!

De kerk van vreugde

Dankzij het liefdevolle plan van onze hemelse Vader voor elk van zijn kinderen en dankzij het leven en de verlossende zending van onze Heiland, Jezus Christus, kunnen – en moeten – wij de vreugdevolste mensen op aarde zijn! Zelfs als de stormen van het leven in een vaak turbulente wereld op ons neerkomen, kunnen wij een blijvend gevoel van vreugde en gemoedsrust cultiveren, vanwege onze hoop in Christus en ons begrip van onze plaats binnen het prachtige plan van geluk.

President Russell M. Nelson, de senior apostel van de Heer, heeft sinds hij president van de kerk werd in bijna elke toespraak gesproken over de vreugde die voortvloeit uit een leven met Jezus Christus als middelpunt. Hij vatte het kort en krachtig samen: ‘Vreugde komt van en door Hem. […] Heiligen der laatste dagen verheugen zich in Jezus Christus!’

We zijn lid van de Kerk van Jezus Christus. Wij zijn lid van de kerk van vreugde! En nergens zou onze vreugde duidelijker moeten zijn dan wanneer we elke sabbat samenkomen in onze avondmaalsdienst om die Bron van alle vreugde te aanbidden! Hier komen we met onze wijk- of gemeentefamilie samen en vieren we het laatste avondmaal van de Heer, onze bevrijding van zonde en dood, en de machtige genade van onze Heiland! Hier komen we om de vreugde, bescherming, vergeving, dankzegging en saamhorigheid te ervaren die we vinden door Jezus Christus!

Treft u deze sfeer van mensen die zich samen in Christus verheugen aan? Draagt u eraan bij? Misschien denkt u dat het niet veel met u te maken heeft, of bent u gewend aan een bepaalde gang van zaken. Maar we kunnen allemaal een steentje bijdragen, ongeacht onze leeftijd of roeping, zodat onze avondmaalsdiensten vreugdevol, gastvrij, op Christus gericht en vol opgewekte eerbied zijn.

Opgewekte eerbied

Opgewekte eerbied? ‘Bestaat dat wel?’, vraag u zich mogelijk af. Jazeker! We hebben onze God innig lief, we eren en respecteren Hem, en onze eerbied komt vanuit onze ziel die zich verheugt in Christus’ overvloedige liefde, genade en redding! Deze opgewekte eerbied voor de Heer zou kenmerkend moeten zijn voor onze heilige avondmaalsdiensten.

Maar voor velen betekent eerbied enkel dat we met de armen strak over elkaar, het hoofd gebogen, en de ogen dicht oneindig lang stilzitten! Dat is misschien een handige manier om energieke jonge kinderen eerbied te leren, maar laten we naarmate we opgroeien leren dat eerbied veel meer inhoudt. Zouden we die houding aannemen als de Heiland hier bij ons was? Nee, want ‘overvloed van blijdschap is bij [zijn] aangezicht’.

Voor velen van ons zal deze verandering van houding in de avondmaalsdienst enige oefening vergen.

Bijwonen versus aanbidden

We komen niet op de sabbat samen om enkel de avondmaalsdienst bij te wonen en dit van ons lijstje af te vinken. We komen samen om te aanbidden. Er is een belangrijk verschil tussen die twee. Bijwonen betekent aanwezig zijn. Maar aanbidden is het doelgericht loven en vereren van God op een manier die ons transformeert!

Op het podium en in de zaal

Als we samenkomen om de Heiland en de verlossing die Hij mogelijk heeft gemaakt te gedenken, zou ons gezicht onze vreugde en dankbaarheid moeten uitstralen! Ouderling F. Enzio Busche vertelde eens dat er een jongetje naar hem zat te kijken toen hij als gemeentepresident op het podium zat en toen met luide stem vroeg: ‘Wat doet die man met dat gemene gezicht daar?’ Zij die op het podium zitten – sprekers, leiders, koorleden – en zij die in de zaal zitten, geven met hun gelaatsuitdrukking aan dat ze elkaar welkom heten in de kerk van vreugde!

Lofgezangen

Als we zingen, bundelen we dan onze lof voor onze God en Koning, ongeacht ons zangtalent, of mompelen we of zwijgen we helemaal? In de Schriften staat dat het gezang van de rechtvaardigen een gebed tot de Heer is. Dus zing maar mee! En breng Hem lof!

Toespraken en getuigenissen

We richten onze toespraken en getuigenissen op onze hemelse Vader en Jezus Christus en op de vruchten van een nederig leven volgens hun evangelie, vruchten die ‘zoet [zijn] boven alles wat zoet is’. Dan zullen we ons werkelijk daaraan ‘vergasten totdat [we] verzadigd [zijn], zodat [we zullen] hongeren noch dorsten’, en onze lasten zullen lichter worden, vanwege de vreugde van de Zoon.

Het avondmaal

Het glorieuze hoogtepunt van onze dienst is het zegenen en ronddienen van het avondmaal zelf, het brood en het water die de verzoenende gave van onze Heer symboliseren, en daar draait onze samenkomst om. Dit is ‘een gewijde tijd van geestelijke hernieuwing’ waarin we getuigen dat we gewillig zijn de naam van Jezus Christus op ons te nemen, en ons verbond hernieuwen om de Heiland altijd indachtig te zijn en zijn geboden te onderhouden.

Soms komen we naar het avondmaal met een treurig hart en overweldigende lasten. Op andere momenten komen we vrijelijk en onbelast door zorgen en problemen. Als we aandachtig luisteren naar het zegenen van het brood en water en van die heilige symbolen nemen, zet ons dat aan tot reflectie op het offer van de Heiland, zijn lijden in Gethsémané, zijn benauwdheid aan het kruis en de smarten en pijnen die Hij voor ons doorstond. Wanneer wij ons lijden met dat van Hem verbinden, zal dat onze ziel verlichten. Op andere momenten worden we aangezet tot verwondering en dankbaar ontzag voor de uitzonderlijk zoete vreugde die Jezus’ grootse gift mogelijk heeft gemaakt in ons leven hier en in de eeuwigheid! Wij verheugen ons in wat nog komt: onze langverwachte hereniging met onze geliefde Vader en de herrezen Heiland.

We zijn misschien gewend om te veronderstellen dat het doel van het avondmaal is na te denken over alle manieren waarop we er de voorbije week een potje van hebben gemaakt. Laten we nu eens het tegengestelde doen. In dat stille moment kunnen we ook denken aan de vele manieren waarop de Heer die week onvermoeid zijn wonderlijke liefde over ons heeft uitgestort! We kunnen overdenken wat het betekent om ‘de vreugde van dagelijkse bekering te ontdekken’. We kunnen onze dank betuigen voor alle keren dat de Heiland Zich om onze worstelingen en overwinningen heeft bekommerd; toen we zijn genade, vergiffenis en macht voelden, zodat we de kracht kregen om onze beproevingen te overwinnen en onze lasten geduldig en zelfs met goede moed te dragen.

En ja, we beseffen dat onze Verlosser vanwege onze zonden veel lijden en onrecht zijn toegebracht. En dat is een ontnuchterende gedachte. Maar soms blijven we daarin hangen, in de hof, bij het kruis, in het graf. We kijken dan niet omhoog naar de vreugde van het geopende graf, de overwinning op de dood, en Christus’ triomf over alles wat ons er mogelijk van weerhoudt vrede te vinden en naar ons hemelse thuis terug te keren. Of we nu tranen van verdriet of tranen van dankbaarheid laten tijdens het avondmaal, laat dat zijn uit diep ontzag en verwondering voor het goede nieuws dat de Vader zijn Zoon gegeven heeft!

Ouders van kleine kinderen of kinderen met bijzondere behoeften

Voor ouders van kleine kinderen of kinderen met bijzondere behoeften is er vaak nauwelijks gelegenheid voor stille reflectie tijdens het avondmaal. Maar gedurende de week kunt u op kleine momenten uw liefde, dankbaarheid en vreugde voor en door de Heiland tonen, terwijl u onvermoeibaar voor zijn lammetjes zorgt. Geen enkele inspanning voor dat doel is vergeefs. God is met u bezig.

Gezins-, wijk- en gemeenteraden

We kunnen thuis al werken aan onze hoop en verwachtingen voor ons kerkbezoek. Tijdens de gezinsraad kunnen we bespreken hoe elk gezinslid zinvol kan bijdragen om mensen in de kerk van vreugde te verwelkomen! We kunnen een vreugdevol kerkbezoek plannen en ernaar uitkijken.

De wijk- of gemeenteraad kan een cultuur van opgewekte eerbied in de avondmaalsdienst bedenken en scheppen, en van praktische stappen en visuele hulpmiddelen gebruikmaken.

Vreugde

Vreugde ziet er voor iedereen verschillend uit. Sommigen uiten hun vreugde met uitbundige begroetingen bij de deur. Anderen helpen misschien stilletjes om mensen op hun gemak te stellen door te glimlachen of door vriendelijk en met een open hart naast ze te gaan zitten. Voor wie zich niet thuisvoelt, kan een hartelijke verwelkoming cruciaal zijn. Uiteindelijk moeten we ons afvragen hoe de Heiland zou willen dat onze avondmaalsdienst eruitziet. Hoe zou Hij ervoor zorgen dat elk van zijn kinderen zich welkom, goed opgevangen, gevoed en geliefd voelt? Hoe wil Hij dat we ons voelen als we aan Hem denken en in aanbidding tot Hem komen om verkwikt te worden?

Tot besluit

Bij het begin van mijn geloofsreis was vreugde in Jezus Christus mijn eerste grote ontdekking. Dat veranderde mijn leven. Als u deze vreugde nog niet hebt ontdekt, ga de zoektocht dan aan. Dit is een uitnodiging om de gave van vrede, licht en vreugde van de Heiland te ontvangen, u erin te verlustigen, u erover te verwonderen en verblijden, elke sabbat weer.

Ammon in het Boek van Mormon voelde hetzelfde als ik toen hij zei:

‘Welnu, hebben wij geen reden ons te verheugen? Ja, ik zeg u: Vanaf het begin van de wereld zijn er nog nooit [mensen] geweest met zoveel reden om zich te verheugen als wij; ja, en in de vervoering van mijn hart roem ik in mijn God; want Hij bezit alle macht, alle wijsheid, en alle verstand; Hij doorgrondt alle dingen en Hij is een barmhartig Wezen, ja, tot heil van hen die zich bekeren en in zijn naam geloven.

Welnu, indien dat roemen is, dan zal ik zo roemen; want dat is mijn leven en mijn licht, […] mijn vreugde en mijn grote dankzegging.’

Welkom in de kerk van vreugde! In de naam van Jezus Christus. Amen.

Noten

  1. President Russell M. Nelson heeft gezegd: ‘Vreugde is een grote kracht, en we brengen Gods macht in ons leven door ons te richten op die vreugde. Zoals in alles is Jezus Christus ons ultieme voorbeeld, die “om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen” heeft [Hebreeën 12:2]. Denk daar eens over na! Om de meest verschrikkelijke ervaring te doorstaan die ooit op aarde is doorstaan, richtte onze Heiland Zich op vreugde! En welke vreugde werd Hem in het vooruitzicht gesteld? Dat was zeker de vreugde dat Hij ons kon reinigen, genezen en sterken; de vreugde van boete doen voor de zonden van allen die zich zouden bekeren; de vreugde van onze terugkeer naar huis mogelijk maken om rein en waardig bij onze hemelse Ouders en familie te leven. Als we ons richten op de vreugde die onze dierbaren of wij zullen krijgen, hoeveel kunnen we dan niet doorstaan dat nu overstelpend, pijnlijk, eng, oneerlijk of gewoon onmogelijk lijkt?’ (‘Vreugde en geestelijk overleven’, Liahona, november 2016, 82–83.)

  2. Psalmen 16:11.

  3. F. Enzio Busche, ‘Lessons from the Lamb of God’, Religious Educator, jaargang 9, nr. 2 (2008), 3.

  4. Leer en Verbonden 25:12.

  5. Zie Psalmen 100:1.

  6. Alma 32:42.

  7. Zie Alma 33:23.

  8. Algemeen handboek: dienen in De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, 29.2.1.1, Evangeliebibliotheek.

  9. Zie Russell M. Nelson, seminar voor zendingsleiding, juni 2019; in Dale G. Renlund, ‘Standvastige toewijding aan Jezus Christus’, Liahona, november 2019, 25.

  10. President Gordon B. Hinckley heeft gezegd: ‘Wanneer jij, als priester, aan de avondmaalstafel neerknielt en het gebed, dat door openbaring is gegeven, uitspreekt, stel je de hele vergadering onder een verbond met de Heer. Is dat een kleinigheid? Nee, het is uitermate belangrijk en buitengewoon.’ (Het Aäronisch priesterschap – een gave van God, De Ster, juli 1988, 46.)

    ‘Wie het avondmaal voorbereiden, zegenen of ronddienen, bedienen deze verordening namens de Heer aan de andere leden. Iedereen die het priesterschap draagt, voert deze taak plechtig en eerbiedig uit. Hij ziet er netjes en verzorgd uit en kleedt zich fatsoenlijk. Het uiterlijk moet een weerspiegeling van deze heilige verordening zijn.’ (‘Priesterschapsverordeningen en -zegens’, Leidraad voor het gezin [2006], 25.)

  11. Zie Alma 36:21.

  12. Russell M. Nelson, ‘De kracht van geestelijk momentum’, Liahona, mei 2022, 98.

  13. Zie Mosiah 24:13–15.

  14. Zie Johannes 3:16–17.

  15. Alma 26:35–37.

Afdrukken