Ang Pag-ula ug ang Panaw sa Pagka-mortal
Gikan sa usa ka debosyonal nga pakigpulong didto sa Brigham Young University pagka Oktubre 23, 2001. Alang sa kompleto nga teksto sa Iningles, bisitaha ang speeches.byu.edu.
Ang makaabag nga gahum sa Pag-ula molig-on kanato sa pagbuhat ug sa pagkamaayo ug sa pagserbisyo nga lapas sa indibidwal natong tinguha ug natural nga kapasidad.
Ang pinakadakong katuyoan sa ebanghelyo sa Manluluwas gimubo sa pag-summarize ni Presidente David O. McKay (1873–1970): “Ang katuyoan gayud sa ebanghelyo mao … ang paghimo sa dautang mga tawo nga maayo ug maayong mga tawo nga mas maayo, ug sa pag-usab sa kinaiyahan sa tawo.”1 Sa ingon, ang panaw sa pagka-mortal mao ang paglambo gikan sa dautan ngadto sa pagkamaayo ngadto sa pagka mas maayo ug sa pagsinati sa dako nga kausaban sa kasingkasing—aron mausab ang napukan nga kinaiyahan sa tawo (tan-awa sa Mosiah 5:2).
Ang Basahon ni Mormon mao ang atong tamdanan nga basahon sa mga panudlo samtang magsubay kita sa dalan gikan sa pagkadautan ngadto sa pagkamaayo ngadto sa pagka mas maayo ug maningkamot nga mausab ang atong kasingkasing. Si Haring Benjamin nagtudlo mahitungod sa panaw sa pagka-mortal ug sa tahas sa Pag-ula sa mahitungod sa malampuson nga pagpadayon niana nga panaw: “Kay ang kinaiyanhon nga tawo mao ang usa ka kaaway sa Dios, ug sa gihapon gikan pa sa pagkapukan ni Adan, ug mahimo, hangtud sa kahangturan, gawas kon siya motugyan ngadto sa mga pagdani sa Balaang Espiritu, ug isalikway ang iyang kinaiyanhon nga pagkatawo ug mahimo nga usa ka santos pinaagi sa pag-ula ni Kristo ang Ginoo” (Mosiah 3:19; empasis gidugang).
Akong dad-on ang inyong atensyon ngadto sa duha ka piho nga hugpong sa mga pulong. Una—“isalikway ang iyang kinaiyanhon nga pagkatawo.” Ang panaw gikan sa pagkadautan ngadto sa pagkamaayo mao ang proseso sa pagsalikway sa kinaiyanhon nga pagkatawo sa matag usa kanato. Sa pagka-mortal kitang tanan tintalon sa mga kaibog sa unod. Ang mga elemento mismo diin gimugna ang atong mga lawas sa kinaiyanhon napukan ug kanunayng madutlan sa pagpakasala, pagkadunot, ug pagkamatay. Apan atong mapalambo ang atong kapasidad sa pagbuntog sa mga tinguha sa unod ug mga tintasyon “pinaagi sa pag-ula ni Kristo.” Kon masayop kita, samtang kita nakalapas ug nakasala, makahinulsol kita ug malimpyohan pinaagi sa matubsanon nga gahum sa Pag-ula ni Jesukristo.
Ikaduha—“mahimo nga usa ka santos.” Kini nga hugpong sa pulong naghulagway sa sumpay ug ikaduhang ang-ang sa panaw sa kinabuhi sa paghimo sa “maayong mga tawo nga mas maayo” o, sa laing pagkasulti, sa pagkahimong sama sa usa ka santos. Kini nga ikaduhang bahin sa panaw, kini nga proseso sa paghimo sa pagkamaayo ngadto sa pagka mas maayo, usa ka hilisgutan nga wala nato tun-i o wala kaayo nato itudlo kanunay o igo ang pagkasabut.
Nagduda ko nga daghan sa mga miyembro sa Simbahan ang mas pamilyar sa kinaiyahan sa makatubos ug makalimpyo nga gahum sa Pag-ula kay sa makalig-on ug makaabag nga gahum. Usa ka maayong butang ang pagkasayud nga si Jesukristo mianhi sa yuta aron mamatay alang kanato—kana usa ka mahinungdanon ug pasiunang mga baruganan sa doktrina ni Kristo. Apan kita nagkinahanglan usab nga mopasalamat nga ang Ginoo nagtinguha, pinaagi sa Iyang Pag-ula ug sa gahum sa Espiritu Santo, sa pagpakig-uban kanato—dili lamang sa pagtudlo kanato apan sa paghatag usab kanato og gahum.
Kadaghanan kanato nahibalo nga kon mohimo kita og mga sayop, atong gikinahanglan ang tabang sa pagbuntog sa mga epekto sa sala sa atong kinabuhi. Ang Manluluwas mibayad sa kantidad ug mihimong posible nga kita malimpyohan pinaagi sa Iyang matubsanon nga gahum. Kadaghanan nato klaro nga nakasabut nga alang sa mga makasasala ang Pag-ula. Dili kaayo ko sigurado, hinoon, nga kita nahibalo ug nakasabut nga alang usab diay sa mga santos ang Pag-ula—alang sa maayong mga lalaki ug mga babaye nga mga masulundon, takus, ug mainampingon ug naningkamot nga mahimong mas maayo ug mas matinud-anon nga nagserbisyo. Posibling masayop kita sa pagtuo nga kinahanglan nga ang atong panaw gikan sa maayo ngadto sa mas maayo ug mamahimong santos pinaagi lamang sa atong kaugalingon, pinaagi sa tumang kaisug, lig-on nga determinasyon, ug disiplina, ug dayag lang sa limitado natong mga abilidad.
Ang ebanghelyo sa Manluluwas dili lamang kay mahitungod sa paglikay sa kadautan sa atong kinabuhi; mahitungod usab kini sa kamahinungdanon sa pagbuhat ug pagkahimong maayo. Ug ang Pag-ula naghatag og tabang kanato sa pagbuntog ug paglikay sa dautan ug sa pagbuhat ug pagkahimong maayo. Ang panabang gikan sa Manluluwas maanaa alang sa tibuok nga panaw sa pagka-mortal—gikan sa pagkadautan ngadto sa pagkamaayo ngadto sa pagka mas maayo ug sa pag-usab sa atong pinakakinaiyahan.
Wala ako mag-ingon nga ang matubsanon ug makaabag nga mga gahum sa Pag-ula magkabulag ug magkalahi. Hinoon, kining duha ka dimensyon sa Pag-ula konektado ug naghimong mas maayo sa usag usa; kining duha nagkinahanglan nga maglihok sa tanang ang-ang sa panaw sa kinabuhi. Ug mahangturon ang kaimportante niini alang kanatong tanan ang pag-ila nga kining duha ka mahinungdanong mga elemento sa panaw atol sa pagka-mortal—pagsalikway sa kinaiyanhon nga pagkatawo ug pagkahimong usa ka santos, kining duha nga pagbuntog sa pagkadautan ug pagkahimong maayo—matuman pinaagi sa gahum sa Pag-ula. Ang lig-on nga determinasyon sa indibidwal, personal nga determinasyon ug pagdasig, epektibo nga pagplano ug paghimo og mga tumong gikinahanglan apan sa katapusan dili igo sa atong madaugon nga pagkompleto niining mortal nga panaw. Sa pagkatinuod, kinahanglan nga mosalig kita “sa mga maayo nga buhat, kalooy, ug grasya sa Balaang Mesiyas” (2 Nephi 2:8).
Ang Grasya ug ang Makaabag nga Gahum sa Pag-ula
Sa Ang Giya ngadto sa mga Kasulatan atong nakat-unan nga ang pulong nga grasya gigamit kanunay sa mga kasulatan nga nagpasabut sa makaabag nga gahum:
Ang “[grasya mao] ang pulong nga gibalik-balik kanunay diha sa Bag-ong Tugon, ilabi diha sa mga sinulat ni Pablo. Ang pinaka-ideya sa pulong mao ang balaan nga himan sa pagtabang o paglig-on, gihatag pinaagi sa naghingapin nga kalooy ug gugma ni Jesukristo.
“Pinaagi sa grasya ni Ginoong Jesus, nga nahimong posible pinaagi sa iyang maulaon nga sakripisyo, nga ang tawo mabuhi ngadto sa pagka-imortal, matag tawo makadawat sa iyang lawas gikan sa lubnganan sa usa ka kahimtang sa walay katapusan nga kinabuhi. Pinaagi usab sa grasya sa Ginoo nga ang mga indibidwal, pinaagi sa hugot nga pagtuo sa pag-ula ni Jesukristo ug paghinulsol sa ilang mga sala, makadawat og kalig-on ug tabang sa paghimo og maayong mga buhat nga dili nila padayong maangkon kon pasagdan lamang sa kaugalingon nilang abilidad. Kini nga gahum mao ang makaabag nga gahum nga nagtugot sa mga lalaki ug mga babaye nga makaangkon og kinabuhing dayon ug kahimayaan human nila mahimo ang pinakamaayo nilang paningkamot.”2
Ang grasya mao ang balaan nga tabang o langitnong tabang nga gikinahanglan kaayo sa matag usa kanato aron mahimong sarang sa celestial nga gingharian. Sa ingon, ang makaabag nga gahum sa Pag-ula naglig-on kanato sa pagbuhat ug sa pagkahimong maayo ug sa pagserbisyo nga lapas sa indibidwal natong tinguha ug natural nga kapasidad.
Sa akong personal nga pagtuon sa kasulatan, sagad nakong iapil ang termino nga “makaabag nga gahum” sa matag higayon nga masugatan nako ang pulong nga grasya. Ikonsiderar, pananglit, kini nga bersikulo nga pamilyar natong tanan: “Kami nasayud nga pinaagi sa grasya kami maluwas, human sa tanan nga atong mabuhat” (2 Nephi 25:23). Sa akong pagtuo makakat-on kita og daghan mahitungod niining importante nga aspeto sa Pag-ula kon atong iapil ang “makaabag ug makalig-on nga gahum” sa matag higayon nga atong makit-an ang pulong nga grasya diha sa mga kasulatan.
Mga Paghulagway ug mga Implikasyon
Ang panaw sa pagka-mortal mao ang paglakaw gikan sa kadautan ngadto sa kamaayo ngadto sa pagka mas maayo ug mausab ang atong pagkatawo. Ang Basahon ni Mormon puno sa mga ehemplo sa mga disipulo ug mga propeta kinsa nahibalo, nasayud, ug nausab pinaagi sa makaabag nga gahum sa Pag-ula sa paghimo niana nga panaw. Samtang mag-anam kita og kasabut niini nga sagradong gahum, ang atong panglantaw sa ebanghelyo motubo sa hilabihan ug molambo. Ang ingon nga panglantaw mousab kanato sa talagsaong mga paagi.
Si Nephi maoy usa ka ehemplo sa usa ka tawo nga nahibalo, nakasabut, ug nagsalig sa makaabag nga gahum sa Manluluwas. Hinumdumi nga ang mga anak ni Lehi mibalik sa Jerusalem aron agnihon si Ishmael ug ang iyang pamilya ngadto sa ilang kawsa. Si Laman ug ang uban pang kaubanan sa pundok nga nagbiyahe kauban ni Nephi gikan sa Jerusalem balik sa kamingawan misupak, ug si Nephi miawhag sa iyang mga igsoon sa pagbaton og hugot nga pagtuo sa Ginoo. Mao nga niadtong higayuna sa ilang panaw ang mga igsoon ni Nephi migapos kaniya ug giplanohan ang iyang kamatayon. Palihug timan-i ang pag-ampo ni Nephi: “O Ginoo, sumala sa akong hugot nga pagtuo diha kanimo, luwasa ako gikan sa mga kamot sa akong igsoon nga mga lalaki; oo, gani hatagan mo ako sa kusog nga ako makabugto niini nga mga pisi diin ako gigapos” (1 Nephi 7:17; empasis gidugang).
Nahibalo ba kamo kon unsay gusto nakong iampo kon ako gapuson sa akong mga igsoon? “Palihug luwasa ako niini nga sitwasyon KARON!” Makaikag kaayo ngari kanako nga si Nephi wala mag-ampo nga mausab ang iyang kahimtang. Hinoon, iyang giampo ang kalig-on aron mausab ang iyang kahimtang. Ug sa akong pagtuo nag-ampo siya sa ingon niini nga paagi tungod kay siya gayud nahibalo, nakasabut, ug nakasinati sa makaabag nga gahum sa Pag-ula.
Wala ko magtuo nga ang mga higot nga gigapos kang Nephi daw madyik lang nga nangabadbad sa iyang mga kamot. Hinoon, nagtuo ko nga gipanalanginan siya og determinasyon ug personal nga kusog lapas sa natural niyang kapasidad, nga siya “diha sa gahum sa Ginoo” (Mosiah 9:17) mibuhat ug milubag ug mibira sa mga pisi, ug sa katapusan ug sa tinuoray nakahimo sa pagbugto sa mga gapos.
Ang implikasyon niini nga hitabo alang sa matag usa kanato klaro kaayo. Samtang kamo ug ako makasabut ug mogamit sa makaabag nga gahum sa Pag-ula sa personal natong kinabuhi, mag-ampo kita ug magtinguha sa kalig-on sa pag-usab sa atong mga kahimtang kay sa mag-ampo nga mausab ang atong mga kahimtang. Mamahimo kita nga mga instrumento kinsa molihok kay sa mga butang nga aghaton sa paglihok (tan-awa sa 2 Nephi 2:14).
Ikonsiderar ang ehemplo sa Basahon ni Mormon samtang si Alma ug ang iyang katawhan gipanggukod ni Amulon. Ang tingog sa Ginoo miabut niini nga maayong mga tawo panahon sa ilang kasakit ug mipasabut:
“Ako usab mopagaan sa mga alantuson diin anaa gitungtong diha sa inyong mga abaga. …
“Ug karon nahinabo nga ang mga alantuson diin gibutang diha kang Alma ug sa iyang mga kaigsoonan gihimo nga magaan; oo, ang Ginoo mipalig-on kanila nga sila makadaug sa ilang mga alantuson uban sa kasayon, ug sila mitugyan sa maayo nga buot ug uban sa pailub ngadto sa tanan nga kabubut-on sa Ginoo” (Mosiah 24:14–15; empasis gidugang).
Unsa man ang nausab dinhi niini nga sitwasyon? Dili ang palas-anon maoy nausab; ang mga hagit ug mga kalisdanan sa pagpanggukod wala wagtanga diha-diha atubangan sa katawhan. Apan si Alma ug ang iyang mga sumusunod gilig-on, ug ang ilang nagkadugang nga kapasidad ug kalig-on mipagaan sa palas-anon nga ilang gipas-an. Kining maayo nga mga tawo gihatagan sa gahum pinaagi sa Pag-ula sa paglihok isip mga instrumento ug tiglihok sa ilang mga kahimtang. Ug sa “kalig-on sa Ginoo” si Alma ug ang iyang katawhan gigiyahan ngadto sa luwas nga dapit sa Zarahemla.
Kamo may katarungan tingali nga maghunahuna, “Unsay naghimo niini nga hitabo ni Alma ug sa iyang katawhan nga ehemplo sa makaabag nga gahum sa Pag-ula?” Ang tubag makita sa pagkumpara sa Mosiah 3:19 ug sa Mosiah 24:15.
“Ug isalikway ang iyang kinaiyanhon nga pagkatawo ug mahimo nga usa ka santos pinaagi sa pag-ula ni Kristo ang Ginoo, ug mahimo nga ingon sa usa ka bata, manunuton, maaghup, mapainubsanon, mapailubon, puno sa gugma, mauyunon sa pagdawat sa tanan nga mga butang diin ang Ginoo makakita nga angay ipahamtang nganha kaniya, bisan ingon sa usa ka bata nga motugyan sa iyang kaugalingon ngadto sa iyang amahan” (Mosiah 3:19; empasis gidugang).
Samtang naglambo kita sa atong panaw sa pagka-mortal gikan sa kadautan ngadto sa pagkamaayo ngadto sa pagka mas maayo, samtang atong isalikway ang kinaiyanhon nga pagkatawo sa matag usa kanato, ug samtang maningkamot kita nga mahimong mga santos ug mausab gayud ang atong kinaiyanhon , niana nga paagi ang mga hiyas nga gidetalye niini nga bersikulo kinahanglan nga maghulagway sa matang sa tawo nga kamo ug ako nagkaanam pagkahimo. Mas mahisama kita sa usa ka bata, mas manunuton, mas mapailubon, ug mas andam nga motugyan.
Karon ikumpara kini nga mga kinaiya diha sa Mosiah 3:19 ngadto sa gigamit sa paghulagway kang Alma ug sa iyang katawhan: “Ug sila mitugyan sa maayo nga buot ug uban sa pailub ngadto sa tanan nga kabubut-on sa Ginoo” (Mosiah 24:15; empasis gidugang).
Akong nakita ang pagkaparehas tali sa mga hiyas nga gihulagway niini nga mga bersikulo nga dayag kaayo ug usa ka indikasyon nga ang maayong mga tawo ni Alma nagkaanam og kamaayo pinaagi sa makaabag nga gahum sa Pag-ula ni Kristo nga Ginoo.
Hinumdumi ang istorya ni Alma ug ni Amulek diha sa Alma 14. Niini nga hitabo daghan sa matinud-anong mga Santos ang gipamatay pinaagi sa pagsunog, ug kining duha ka sulugoon sa Ginoo gipriso ug gibunal-bunalan. Ikonsiderar kini nga pangamuyo ni Alma samtang nag-ampo siya sa prisohan: “O Ginoo, hatagi kami og kalig-on sumala sa among hugot nga pagtuo nga anaa kang Kristo, gani ngadto sa kaluwasan” (Alma 14:26; empasis gidugang).
Dinhi atong makita pag-usab ang panabut ug kamasaligon ni Alma kabahin sa makaabag nga gahum sa Pag-ula nga makita diha sa iyang hangyo. Ug timan-i ang resulta niini nga pag-ampo:
“Ug sila [si Alma ug Amulek] mibugto sa mga pisi nga naggapos kanila; ug sa diha nga ang mga katawhan nakakita niini, sila misugod sa paglayas, kay ang kahadlok sa kalaglagan miabut diha kanila. …
“Ug si Alma ug si Amulek migawas sa bilanggoan, ug sila wala maunsa; kay ang Ginoo mihatag ngadto kanila og gahum, sumala sa ilang hugot nga pagtuo nga anaa diha ni Kristo” (Alma 14:26, 28; empasis gidugang).
Sa makausa ang makaabag nga gahum tataw kaayo samtang ang maayong mga tawo nakigbatok sa dautan ug naningkamot nga mahimong mas maayo ug nagserbisyo sa mas epektibo nga paagi “sa kalig-on sa Ginoo.”
Laing ehemplo gikan sa Basahon ni Mormon ang makatabang. Sa Alma 31, si Alma nagdumala og usa ka misyon sa pagpabalik sa miapostasiya nga mga Zoramite ngadto sa Simbahan, kinsa, human matukod ang ilang Rameumptom [balaan nga tinduganan], naghalad og sinag-ulo nga mapahitas-ong pag-ampo.
Timan-i ang paghangyo alang sa kalig-on diha sa personal nga pag-ampo ni Alma: “O Ginoo, ikaw mohatag ba ngari kanako nga ako mahimo nga makaangkon og kusog, aron ako makaantus uban ang pailub niini nga mga kasakit nga moabut ngari kanako, tungod sa pagkadautan niini nga mga katawhan” (Alma 31:31; empasis gidugang).
Si Alma nag-ampo usab nga ang iyang misyonaryo nga mga kompanyon makadawat og susama nga panalangin: “Ikaw mohatag ba ngadto kanila nga sila mahimo nga makaangkon og kusog, aron sila makasagubang sa ilang mga kasakit diin moabut diha kanila tungod sa kadautan niini nga mga katawhan” (Alma 31:33; empasis gidugang).
Wala mag-ampo si Alma nga mawala ang iyang mga kasakit. Nahibalo siya nga siya instrumento sa Ginoo, ug nag-ampo siya alang sa gahum aron makalihok ug makausab sa sitwasyon.
Ang mahinungdanon nga punto niini nga ehemplo anaa sa katapusang bersikulo sa Alma 31: “[Ang Ginoo] mihatag usab ngadto kanila og kusog, nga sila dili mag-antus sa bisan unsa nga matang sa mga kasakit, kay kini mabuntog diha sa hingpit nga kalipay ni Kristo. Karon kini sumala sa pag-ampo ni Alma; ug kini tungod kay siya nag-ampo diha sa hugot nga pagtuo” (bersikulo 38; empasis gidugang).
Ang mga kasakit wala mawagtang. Apan si Alma ug ang iyang mga kompanyon gilig-on ug gipanalanginan pinaagi sa makaabag nga gahum sa Pag-ula nga “sila dili mag-antus sa bisan unsa nga matang sa mga kasakit, kay kini mabuntog diha sa hingpit nga kalipay ni Kristo.” Pagkatalagsaon nga panalangin. Ug pagkatalagsaon nga leksyon nga angay kat-unan natong tanan.
Ang mga ehemplo sa makaabag nga gahum dili lamang makita diha sa mga kasulatan. Si Daniel W. Jones natawo niadtong 1830 sa Missouri, ug mipasakop siya sa Simbahan didto sa California niadtong 1851. Niadtong 1856 miapil siya sa pagluwas sa nagkariton nga mga pundok nga natanggong sa Wyoming tungod sa grabe nga bagyo nga nagdala og yelo. Dihang nakit-an sa tigluwas ang pundok sa nag-antus nga mga Santos, pagdala sa mga masakiton ug nanagluya ngadto sa Siyudad sa Salt Lake, si Daniel ug ang pipila ka mga batan-ong lalaki miboluntaryo nga magpabilin ug magbantay sa mga butang sa pundok. Ang pagkaon ug mga suplay nga gibilin kang Daniel ug sa iyang mga kaubanan diyutay ra ug daling nahurot. Ang mosunod nga kinutlo gikan sa personal nga journal ni Daniel Jones naghulagway sa misunod nga mga panghitabo.
“Ang mga hayop diyutay na lang kaayo nga kami wala nay makuha. Tanan kami nangaon og dili maayo nga karne; inig kaon gutumon na hinoon. Sa katapusan wala nay nahibilin, wala nay lain gawas sa panit. Among gisulayan ang pagkaon niini. Daghan ang giluto ug gikaon nga walay gitimpla ug nangasakit ang tibuok pundok. …
“Ingon og wala nay paglaum ang tanan, kay wala nay nahibilin gawas sa hilaw nga panit nga gikan sa mga mananap nga nangamatay sa kagutom. Mihangyo kami nga tudloan sa Ginoo unsay buhaton. Ang mga kaigsoonan wala magbagulbol, apan mibati nga mosalig sa Dios. … Sa katapusan may impresyon ako nga pundukon ang mga panit ug gitambagan ang pundok, gisultihan sila unsaon sa pagluto niini, unsaon nila sa pagsunog ug pagbagnos aron matangtang ang mga balhibo; may kalagmitan kini nga mapatay ug mawala ang ngil-ad nga baho nga mahimo pinaagi sa paglapwa niini. Human og kiskis sa pagtang-tang sa mga balhibo, pabukalan og daghang tubig sulod sa usa ka oras, ilabay ang tubig nga maoy nakatangtang sa tanang mga pilit, dayon hugasan ug bagnusan og maayo ang panit, hugasan sa bugnawng tubig, dayon pabukalan kini hangtud nga molatok ug pabugnawon, ug dayon kaunon nga may gamayng kamay. Dako-dako gyud kini nga buluhaton, apan mao ra kini ang among mahimo ug mas maayo na lang kini kay sa mangamatay sa kagutom.
“Mihangyo kami sa Ginoo nga panalanginan ang among mga tiyan ug kini makadawat niini nga pagkaon. … Sa pagpangaon ang tanan ingon og nalingaw sa usa ka piyesta. Tulo ka adlaw kami nga walay pagkaon sa wala pa himoa kining ikaduha nga pagsulay. Among gitagamtam kining lamian nga pagkaon sulod sa unom ka semana.”
Niadto nga mga kahimtang tingali moampo siguro ko og lain lang nga makaon: “Langitnong Amahan, palihug padalhi ako og buntog o baka.” Dili siguro ko makahunahuna sa pag-ampo nga ang akong tiyan malig-on ug makauyon sa among pagkaon. Unsay nahibaloan ni Daniel W. Jones? Nahibalo siya sa makaabag nga gahum sa Pag-ula ni Jesukristo. Wala siya mag-ampo nga mausab ang iyang mga kahimtang. Nag-ampo siya nga unta malig-on siya sa pag-atubang sa iyang mga kahimtang. Sama nga si Alma ug ang iyang katawhan, si Amulek, ug Nephi gilig-on, si Daniel W. Jones adunay espirituhanong panabut kon unsay pangayoon niana nga pag-ampo.
Ang makaabag nga gahum sa Pag-ula ni Kristo maglig-on kanato sa paghimo og mga butang nga dili gayud nato mabuhat sa atong kaugalingon. Usahay maghunahuna ko kon sa atong ulahing adlaw nga kalibutan sa kahamugaway—sa atong kalibutan nga adunay mga microwave oven ug mga cell phone ug air-condition nga mga sakyanan ug komportable nga mga panimalay—nakakat-on ba kita sa pag-ila sa atong inadlaw nga panginahanglan sa makaabag nga gahum sa Pag-ula.
Si Sister Bednar matinud-anon kaayo ug maalamon nga babaye, ug nakakat-on ko og importanting mga leksyon mahitungod sa makalig-on nga gahum pinaagi sa nindot niya nga mga ehemplo. Akong nabantayan ang iyang pagkamapadayunon bisan sa grabe ug kada buntag nga sakit sa babaye nga nagmabdos—masakiton gayud sa tibuok adlaw matag adlaw sulod sa walo ka bulan—sa matag panahon sa iyang pagmabdos sa tulo ka higayon. Nag-ampo kaming duha nga mapanalanginan siya, apan kana nga hagit wala gayud mawala. Hinoon, giabagan siya aron makahimo sa pisikal ang unsay dili niya mahimo sa kaugalingon niyang gahum. Sulod sa katuigan nabantayan usab nako kon giunsa siya sa paglig-on aron madawat ang mga pamugal-bugal ug pamiay-biay gikan sa kalibutanong katilingban kon ang usa ka babaye nga Santos sa Ulahing mga Adlaw mopatalinghug sa mapanagnaong tambag ug mohimo sa pamilya ug pag-atiman sa mga bata nga maoy pinakauna nga prayoridad. Akong gipasalamatan ug gipasidunggan si Susan sa pagtabang kanako nga makakat-on sa ingon kabililhon nga mga leksyon.
Ang Manluluwas Nahibalo ug Nakasabut
Sa Alma kapitulo 7 nakakat-on kita kon unsaon ug nganong ang Manluluwas makahatag kanato sa makaabag nga gahum:
“Ug siya magpadayon, mag-antus sa mga sakit ug mga kasakit ug mga pagtintal sa matag matang, ug kini aron ang pulong matuman nga nag-ingon nga siya modala diha kaniya sa mga sakit ug mga balatian sa iyang mga katawhan.
“Ug siya modala diha kaniya sa kamatayon, nga siya mahimo nga mobadbad sa mga higot sa kamatayon diin naghigot sa iyang mga katawhan; ug siya modala diha kaniya sa ilang mga kahuyang, nga ang iyang kasingkasing mahimo nga mapuno uban sa kalooy, sumala sa unod, nga siya mahimo nga masayud sumala sa unod unsaon pagtabang ang iyang mga katawhan sumala sa ilang mga kahuyang” (Alma 7:11–12; empasis gidugang).
Ang Manluluwas nag-antus dili lamang alang sa atong mga sala apan usab sa walay kaangayan, dili patas, sa kasakit, sa tumang kaguol, ug sa emosyonal nga mga pag-antus nga sa kanunay naghasol kanato. Walay pisikal nga kasakit, walay tumang kaguol sa kalag, walay pag-antus sa espiritu, walay sakit o kahuyang nga inyo ug akong masinati panahon sa atong mortal nga panaw nga wala masinati og una sa Manluluwas. Kamo ug ako sa panahon sa kahuyang makatuaw, ‘Walay nakasabut. Walay nakahibalo.” Walay tawhanong binuhat, tingali, ang nahibalo. Apan ang Anak sa Dios hingpit nga nahibalo ug nakasabut, kay Siya mibati ug mipas-an sa atong mga palas-anon una pa kay kanato. Ug tungod kay Iyang gibayaran ang hingpit nga kantidad ug mipas-an sa palas-anon, Siya makasabut kanato sa hingpit ug ikatunol ngari kanato ang Iyang mga bukton sa kalooy sa daghang yugto sa atong kinabuhi. Siya makatunol, makahikap, makatabang—sa tinuoray makapaduol kanato—ug makalig-on kanato nga mahimong mas maayo kutob sa atong mahimo ug motabang kanato sa paghimo sa butang nga dili nato mahimo kon magsalig lamang kita sa atong kaugalingong gahum.
“Umari kanako, kamong tanan nga nabudlay ug nabug-atan, ug papahulayon ko kamo.
“Isangon ninyo ang akong yugo diha kaninyo, ug pagtuon kamo gikan kanako; kay ako maaghup ug mapaubsanon sa kasingkasing: ug makakaplag kamog pahulay alang sa inyong mga kalag.
“Kay masayon ang akong yugo, ug magaan ang akong luwan” (Mateo 11:28–30).
Akong ipahayag ang akong pagsaksi ug pasalamat sa walay kinutuban ug mahangturong sakripisyo sa Ginoo nga si Jesukristo. Nahibalo ko nga buhi ang Manluluwas. Akong nasinati ang Iyang matubsanon nga gahum ug ang Iyang makaabag nga gahum, ug akong ipamatuod nga kining mga gahum tinuod ug maanaa alang sa matag usa kanato. Sa pagkatinuod, “sa kalig-on sa Ginoo” makahimo kita ug makabuntog sa tanang butang samtang magpadayon kita sa atong panaw sa pagka-mortal.
O Akong Amahan, ni Simon Dewey
Paghulagway pinaagi ni Jeff Ward
Paghulagway pinaagi ni Jeff Ward
Detalye gikan sa Tan-awa ang Akong mga Kamot, ni Jeff Ward