Kami Namulong kang Kristo
Usa ka Suba sa Kalinaw
Bisan pa sa akong kaguol, nagpadayon ko nga nalig-on pinaagi sa hugot nga pagtuo ug paglaum sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo.
Sa adlaw nga ang among kinamagulangan nga anak nga lalaki namatay tungod sa aksidente, kini nakapasakit gayud sa akong kalag. Bisan pa niana nasayud ko nga makasalig ko sa gahum sa pag-ula sa Manluluwas sa pagdala sa akong tumang kaguol ug kasakit. Ang akong bana ug ako mihangyo sa among mga home teacher sa pagpanalangin sa matag usa kanamo. Nasayud kami nga ang kalig-on moabut labaw pa sa kaysa among kaugalingon. Ang atong Manluluwas nagsaad nga dili kita Niya pasagdan (tan-awa sa Juan 14:18). Misalig gayud ako niana nga saad ug mopamatuod nga Iyang kining gituman.
Si Isaias nagtudlo nga ang Manluluwas “usa ka tawo sa mga kasub-anan, ug nakasinati sa pag-antus” (Isaias 53:3). Kon adunay makatabang kanato, nasayud ko nga Siya makahimo, sa personal kaayo nga paagi. Apan nasayud usab ko nga kon Iya kining tangtangon diha-diha dayon, dili kita molambo, dili kita makasabut.
Bisan pa sa hilabihan nga kasubo, nakasinati ko og makanunayon nga pagbati sa kalinaw nga nagagikan sa Manluluwas (tan-awa sa 1 Nephi 20:18). Sa partikular sa lisud nga mga higayon, mga adlaw, o gani mga semana, ang Iyang kalinaw mipuli sa akong kaguol. Kinahanglan lang nga pangayoon ko kini. Ang Langitnong Amahan dili gusto nga kita mag-inusara niining mortalidad.
Samtang namalandong ko sa aksidente nga maoy hinungdan sa kamatayon sa akong anak, usa ka panghitabo diha sa Daang Tugon ang akong nahinumduman:
“Ang among Dios nga among ginaalagaran makahimo sa pagluwas kanamo gikan sa hudno nga nagadilaab sa kalayo, ug siya magaluwas kanamo gikan sa imong kamot, o hari.
“Apan kon dili ugaling, angay mo nga hisayran, O hari, nga kami dili gayud moalagad sa imong mga dios” (Daniel 3:17–18; emphasis gidugang).
Ang importante nga bahin mao ang “Apan kon dili.” Kinahanglan kita nga magpadayon sa hugot nga pagtuo bisan unsa pa ang mahitabo. Ang Langitnong Amahan makapadala pa unta og mga anghel aron mapalayo ang akong anak sa kadaut, apan wala Niya buhata. Siya nasayud kon unsa ang makapabalaan kanato aron kita maandam sa pagbalik ngadto Kaniya. Ang tanan mamaayo ra. Apan kana wala nagpasabut nga kita dili na masagmuyo o mohilak pag-usab. Ang atong kasagmuyo mao ang resulta sa atong gugma, apan ang atong kasingkasing dili kinahanglan nga masamok.
Ang labing nindot nga gasa nga atong mahatag niadtong anaa sa duha ka pikas sa tabil mao nga kita magpadayon nga malig-on sa hugot nga pagtuo ug paglaum diha sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo, bisan kon sa matag lakang adunay mga luha nga nagdagayday sa atong mga nawong. Kay kita gisaaran “ang lubnganan walay kadaugan, ug ang kahapdos sa kamatayon gituhop diha kang Kristo” (Mosiah 16:8). Moabut ang adlaw “ang Ginoong Dios mopahid sa mga luha gikan sa tanang mga nawong” (Isaias 25:8).
Litrato © Getty Images