Pagpasundayag ngadto sa Katawhan
Ang akong kinabuhi usa lamang ka pagpakaaron-ingnon hangtud nga nakahukom ko nga mag-usab sa akong gidala nga papel.
Alang kanako isip usa ka tin-edyer, ang pag-eskwela sama sa pag-akting. Kahibalo mo, unsaon sa kontrabida sa mga salida paghatag sa perpekto, igmat nga mga pulong ug daw sikat kaayo tan-awon? Nangandoy kong makahimo niana. Naningkamot kong mahimo nga sikat sa screen sama sa kinamaayohan sa mga kontrabida. Nagpakaaron ingnon kong ubos ang akong moral tungod kay gusto nakong magpasikat sa akong mga higala sa eskwelahan. Gusto kaayo nakong madungog ang mga katawa kon mogamit ko og dili angay nga nga pulong o mokomedya mahitungod sa mga tawo.
Gusto ko nga maoy abibahan sa mga nanan-aw. Mao nga akong nahunahunaan kon unsaon sa pagkahimong tiglingaw sa katawhan. Nahimo kong regular nga komedyante sa akong klase sa biology, nakahimo sa pagkombinser sa akong volleyball team nga kanunay kong anaa sa mga party, ug giguba ang akong reputasyon isip usa ka inosente, yano nga babaye. Naghunahuna ko, “Dili ko gustong magtuo ang akong mga higala nga nagpakabuotan ko!”
Tungod kay sa tinuoray wala ko makahimo og seryusong mga sala nga maoy hunahuna sa mga tawo, gipaningkamutan nako sa pagkombinser ang akong kaugalingon nga OK ra ang pagbaton og bati nga kinaiya. Dako kaayo kong sayop! Ang tinuoray sa kinabuhi nako nga salida midangat sa punto nga ako mismo dili makaharong sa pagtan-aw niini. Kon unsa man ako ka sikat, mao sab ka minus ang akong gana sa papel nga akong gidala.
Usa ka adlaw, duha sa akong mga higala naghisgot mahitungod sa usa ka maaghup, mahigalaong atleta nga ginganlan og Jennifer kinsa dili maulaw nga manalipod sa iyang mga gituohan. Usa sa akong mga higala, ang pinakamadanihon, sikat, ug pinakautokan nga babaye sa grade seven miingon, “si Jennifer lahi kaayo. Unta may igo akong kaisug nga motuo sa akong simbahan sama sa iyang gihimo. Siya lang ang tawo nga akong nahibaloan nga nagpakabuhi nga sama niana.” Nahingangha ako.
“Nganong nakasulti siya og ingon niana nga ako wala gani niya hisguti og apil?” naghunahuna ko. “Di ba, taas man og mga sumbanan ang akong simbahan!” Gilainan ko nga wala gani ko niya ikonsiderar nga usa ka maayong ehemplo. Unya, sa kalit, akong gibati sama nga naglingkod ko sa atubang nga laray sa usa ka sinehan nga nagpasundayag sa akong kinabuhi isip maoy bida.
Akong gihinumduman ang dili maayo nakong mga ehemplo ngadto sa akong mga higala. Unsa nga matang sa bata ang magtan-aw kanako ug maghunahuna, “Unta isug ko ug lahi sama niya”? Gikayugtan ko kaayo ang nahitabo kanako.
Ang pag-usab sa akong kinaiya ug reputasyon usa ka taas nga proseso, ug naningkamot gihapon kong dili mabuka ang akong ba-ba imbis manginsulto aron makalingaw sa mga tawo. Apan akong naamguhan nga makahimo ra ko sa pagpakatawa sa akong mga higala nga dili makapasakit sa uban, ug makabiya ra ko sa kwarto nga dili mabugal-bugalan atol sa dili maayong komedya. Walay bisan usa ang kinahanglang “magdinautan” aron makahigala og daghan. Akong giusab ang akong kinaiya ug batasan tungod kay ang pagkamalinawon diha sa akong gituohan mas maayo pa kay sa akong pagtago kon si kinsa ako.
Paghulagway pinaagi ni Scott Greer