Magpamatuod Ka Ba?

LaReina Hingson, Indiana, USA

Bag-ohay lang nga ako nakatambong og sakrament miting sa laing estado uban sa mga miyembro sa Simbahan nga dili nako kaila. Aron makaistorya sa brother nga naa sa akong tapad, nangutana ko kon nagplano ba siya nga magpamatuod kon moabut ang oras. Miingon siya oo ug dayon nangutana, “Ikaw?”

“Dili na siguro,” mitubag ko. Dayon midugang ko, “Apan ang Simbahan tinuod, ug ang ebanghelyo tinuod.”

Nakalimtan na dayon nako ang mubo namong panag-istoryahanay. Sa dihang oras na sa pagpamatuod, kami giawhag nga mubo lang aron daghan ang adunay oportunidad nga makapakigbahin sa ilang mga pagpamatuod. Sa dihang ang brother mibarug ug mipakigbahin sa iyang pagpamatuod, iyang giila nga walay igong oras sa pagpakigbahin sa tanan niyang gusto isulti kabahin sa ebanghelyo ug sa kalipay nga nadala niini. Hinoon, iyang gipakigbahin ang mga pulong sa among panag-istorya, usa ka tawo nga bag-o lang niya naila-ila, ug sa unsang paagi ang pahayag mihiusa sa tanan. Ang Simbahan tinuod, ug ang ebanghelyo tinuod. Kana mao ang importante.

Sa pagpamalandong niadto nga kasinatian, akong nasabtan nga kita makapamatuod sa daghang mga paagi, ug kita makahimo og positibong impluwensya sa uban sa mubo lang nga panahon. Dili igsapayan kon unsa ka mubo ang atong pakig-istorya sa uban, kita makabilin og positibong impresyon sa ebanghelyo ug sa atong kaugalingon.

Wala ko makapagpamatuod sa pulpito niadtong adlawa, apan ang akong mubong pagpamatuod napakigbahin ug ang akong impluwensya nabati sa brother nga akong kaistorya ug niadtong nakadungog sa iyang pagpamatuod.