Mga Istorya gikan sa Komperensya
Usa ka Kahayag sa Africa
Gikan sa “Ang Paglaum sa Kahayag sa Dios,” Liahona, Mayo 2013, 76.
Pipila ka tuig ang milabay, ang akong asawa, si Harriet, ug ako dunay dili malimtan nga kasinatian diin nakita kining saad nga natuman. Didto mi sa West Africa, nindot nga bahin sa kalibutan diin ang Simbahan nagtubo ug ang mga Santos sa ulahing mga adlaw makapahimuot. Apan, ang West Africa dunay daghang mga hagit usab. Sa piho, naguol ko sa kakabus nga akong nakita. Sa mga siyudad daghang walay trabaho, ug ang mga pamilya nanlimbasug sa pagsangkap sa ilang panginahanglan ug ilang kaluwasan. Sakit kaayo ang akong dughan nga daghan sa atong mga miyembro sa Simbahan nagpuyo sa kakabus. Apan nahibaloan usab nako nga kining buotang mga miyembro nagtinabangay sa pagpagaan sa ilang bug-at nga mga problema.
Dayon miabut mi sa usa sa atong meetinghouse duol sa dakong siyudad. Apan imbis makakita og mga tawo nga nabug-atan ug puno sa kangitngit, among nakita ang mga tawo nga nagdan-ag sa kahayag! Ang kalipay nga ilang gibati sa ebanghelyo nakapadasig sa among espiritu. Ang gugmang ilang gipahayag alang namo makapadasig. Ang ilang pahiyom tinuod ug makatakud.
Naghunahuna ko nianang higayuna kon duna pa bay mas malipayong mga tawo sa kalibutan. Bisan og kining mga Santos nga gipalibutan sa kalisdanan ug mga pagsulay, sila napuno sa kahayag!
Nagsugod ang miting, ug namulong ko. Apan wala madugay ang kuryente nawala, ug anaa mi sa hilabihan nga kangitngit.
Sa makadiyot dili kaayo ko makakita og tawo sa kongregasyon, apan akong makita ug mabati ang matahum nga pahiyum sa atong mga Santos. Ah, pagkanindot nga makauban kining talagsaong mga tawo!
Ang kangitngit sa chapel mipadayon, ug busa mitupad kog lingkod sa akong asawa ug naghulat nga mobalik ang kuryente. Samtang naghulat mi, may talagsaong nahitabo.
Ang pipila nanganta sa usa sa mga himno sa Pagpahiuli. Ug dayon miapil ang uban. Ug dayon ang uban pa. Dayon, ang nindot ug makapatandog nga mga tingog milukop sa chapel.
Kining mga miyembro sa Simbahan wala magkinahanglan og hymnbook; kahibalo sila sa matag pulong sa himno nga ilang gikanta. Ug nanganta sila uban sa kadasig ug espiritu nga nakapatandog sa akong kalag.
Unya, mibalik ang kahayag nga midan-ag sa tibuok lawak. Si Harriet ug ako nagtinan-away, ang among aping nangabasa sa luha.
Taliwala sa grabeng kangitngit, kining matahum, talagsaong mga Santos milukop sa building ug sa among kalag og kahayag.
Kadto nindot kaayo nga kasinatian alang namo—nga dili makalimtan ni Harriet ug nako.