Pagsulat Niini nga Husto
Si Cara nasayud sa kamatuoran. Apan may kaisug ba siya sa pagsulat niini?
“Kay wala ko igakaulaw ang Ebanghelyo ni Kristo” (Mga Taga-Roma 1:16)
Gibutang ni Cara ang iyang lapis ug mitutok sa piraso sa papel sa iyang desk. Blangko kini gawas sa iyang pangalan ug sa dakong papas. “Unsay akong isulat?” naghunahuna siya.
Sa pikas lingkuranan, ang iyang amiga si Lily busy nga nagsulat.Gipatong ni Cara ang iyang ulo diha sa iyang bukton.
Ganahan gayud si Cara sa iyang bag-ong eskwelahan. Anaa kini sa usa ka building sa simbahan sa laing tinuohan, ug ang iyang bag-ong klase gamay ra nga ang iyang magtutudlo, nga si Mrs. Schmidt, adunay higayon sa pagtabang kaniya sa math. Kada adlaw human sa math, si Mrs. Schmidt motudlo og leksyon gikan sa Biblia. Sa kasagaran ang mga leksyon sa Biblia pareho ra kaayo sa nakat-unan ni Cara sa panimalay ug sa Primary.
Apan pipila ka semana ang milabay atol sa leksyon kabahin sa bunyag, si Mrs. Schmidt misulti sa klase nga ang gagmayng mga bata nga namatay sa wala pa sila mabunyagi dili makaadto sa langit. Dayon siya miingon nga usa sa iyang kaugalingong anak namatay human sa iyang pagkatawo. Sa dihang misulti siya niana, si Mrs. Schmidt ingon og kahilakon.
“Apan ang mga bata nga namatay makaadto sa langit,” gusto si Cara mosulti niini. Kon nakahibalo pa lang unta si Mrs. Schmidt niana, tingali siya dili na maguol. Apan si Cara mibatig kaulaw sa pagsulti.
Human sa klase, gisultihan ni Cara ang iyang Mama sa unsay gisulti ni Mrs. Schmidt. “Ang pagkahibalo nga ang mga bata makaadto sa langit usa sa mga panalangin nga ania nato tungod sa Basahon ni Mormon,” miingon si Mama. Si Cara naglaum nga si Mrs. Schmidt mobasa sa Basahon ni Mormon sa umaabut. Nanghinaut siya nga makabaton og kaisug sa pagsulti kaniya niini.
Sa leksyon karong adlawa, si Mrs. Schmidt misulti sa klase nga ang Dios, si Jesus, ug ang Espiritu Santo usa ra ka tawo. Naghunahuna si Cara kon sa unsang paagi nagpakita ang Langitnong Amahan ug si Jesukristo ngadto ni Joseph Smith didto sa Sagrado nga Kakahoyan. Siya nasayud nga Sila duha ka managlahi nga mga tawo ug nga ang matag usa adunay lawas. Nalipay siya nga nasayud niana, bisan wala pa makig-istorya ni Mama o Papa mahitungod niini.
Apan dayon si Mrs. Schmidt miingon, “Class, palihug pagkuha og piraso sa papel ug isulat unsay atong gihisgutan.”
Mao kadtong higayona nga lain na ang pamati ni Cara. Gusto niyang buhaton ang buluhaton sa paagi nga gusto sa iyang magtutudlo nga iyang buhaton. Aduna ba siyay kaisug sa pagsulat unsay iyang nahibaloan nga tinuod?
Samtang nagduko ang iyang ulo sa desk, hilom nga nag-ampo si Cara. “Palihug, mahal nga Langitnong Amahan, unsay akong buhaton?”
Diha-diha dayon, si Cara nagsugod sa pagbati og kakalma ug kalinaw sa kaugalingon. Ang Espiritu Santo mihung-hong nga kon isulat niya unsay anaa sa iyang kasingkasing, ang tanan OK ra.
Gituyhad ni Cara ang iyang ulo, mipunit sa iyang lapis, ug misugod sa pagsulat.
Ang Langitnong Amahan ug si Jesus duha ka managlahi nga mga tawo. Sila adunay mga lawas nga unod ug bukog sama nato. Ang Espiritu Santo usa ka Espiritu nga makasulti kanato sa atong mga kasingkasing.
Human makasulat og pipila ka mga pulong, gibutang ni Cara ang iyang lapis. Wala siya masayud unsay mahunahuna ni Mrs. Schmidt sa iyang gisulat, apan mibati siya og kalipay nga siya nakahimo sa pagsulti sa iyang magtutudlo og butang nga importante ug tinuod.
Paghulagway pinaagi ni Bjorn Thorkelson