Ang Kaangayan ug Kalooy sa Dios
Gikan sa usa ka pakigpulong sa fireside, “Born Upon Eagle’s Wings,” nga gihatag niadtong Hunyo 2, 1974, sa Brigham Young University. Alang sa kompleto nga teksto sa Iningles, adto sa http:speeches.byu.edu.
Ako nasayud nga makauban nato pag-usab ang Manluluwas, nga kon kita matinud-anon ngadto Kaniya, kita mobarug nga gawasnon—walay nagpugong ug walay palas-anon—ug kita makaila sa mga marka sa Iyang panit sa Iyang pagkaulipon ug pagkabilanggo ug sa dako nga sakripisyo alang kanato.
Kadto dili sama sa ubang seremonya sa paggradwar nga akong natambungan o akong naapilan sukad. Dihay 44 nga migradwar, tanan mga lalaki. Sila walay tradisyonal nga kupo o kalo o gown nga pang-akademik. Ang matag lalaki nagsul-ob og hayag nga asul nga denim nga t-shirt ug asul kaayo nga denim nga karsones.
Ang seremonyas wala gipahigayon sa usa ka field house o sa stadium o gani sa usa ka nindot nga auditorium. Gipahigayon kini sa simpleng interdenominational chapel sa Utah State Prison. Ang migradwar mga malampuson nga nakakompleto og usa ka tuig nga kurso sa pagtuon sa Biblia, nga gipasiugdahan sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw para sa tanan nga gustong moapil.
Ang pangbukas nga pag-ampo gihatag sa usa ka batan-ong lalaki nga morag bata pa kaayo. Siya nahadlok og maayo, apan kinasingkasing siyang nag-ampo. Siya nabilanggo sulod na sa 10 ka tuig tungod sa pagpanulis nga may armas. Ang panapos nga pag-ampo gihatag sa usa ka lalaki nga mga 45 o 50 anyos ug maingon og usa ka tiyo para sa usa ka bata. Siya tibuok kinabuhi nga mabilanggo tungod sa second-degree nga pagpatay.
Usa ka batan-ong lalaki kinsa nakagawas na sa bilanggoan mibalik aron lang sa pagkuha sa iyang sertipiko ug sa pag-awhag sa iyang mga kaubanan. Siya miingon, “Mga higala, ang panglantaw diri sa bilanggoan bati. Mas maayo sa gawas. Hinumdumi kana.” Dayon miatubang siya sa mga taga-gawas, sa mga higala ug pamilya nga mitambong, ug miingon, “Kamo mao ang kahayag sa mangitngit nga dapit. Kon dili pa tungod sa inyong gugma, dili kami makaabut kon asa na kami karon ngadto sa angay namong paingnan.”
Sa pagtapos sa seremonya, ang binilanggo nga nagpahigayon sa seremonya miingon, nga may emosyon sa iyang tingog ug ang luha milugmaw sa iyang mga mata, “Kini mao ang kinanindotan nga okasyon sa among tuig. Mas nindot pa kay sa Pasko. Mas nindot pa kay sa Thanksgiving. Gani mas nindot pa kay sa Mother’s Day. Mas nindot kini kay kami nalamdagan, ug kana halos sama kanindot sa pagkahimong gawasnon.”
Dayon ang mga gate sa bilanggoan gisiradoan sa pagbiya nako ug sa akong asawa. Nianang gabhiona mipauli mi sa balay, ug moangkon ko nga wala ko makatulog. Kadto nga kasinatian nakapasamok kanako. Sayo sa buntag, ako adunay mga pagbati ug hunahuna ug tubag kabahin sa pagkabilanggo ug kagawasan (ug sa ilang relasyon sa paglamdag ug gugma) nga wala pa nako sukad masinati.
Ang Kaangayan sa Dios
Usa sa akong impresyon nianang gabhiona mao nga ang Dios makiangayon. Si Alma miingon: “Ikaw nagtuo ba nga ang kalooy mohikaw sa kaangayan? Ako moingon nganha kanimo, Dili; bisan usa ka tipik. Kon mao, ang Dios mohunong sa pagka-Dios” (Alma 42:25). Si Apostol Pablo miingon sa mga taga-Galacia, “Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili mabiaybiay: kay bisan unsay igapugas sa tawo, mao usab kana ang iyang pagaanihon” (Mga Taga-Galacia 6:7).
Usa sa sunod nakong nahunahunaan mao nga si Pablo nagpasabut gayud nga kita moani sumala sa atong mga binuhatan. Naghunahuna ko nga kon kita mopugas og mga sampinit, dili gayud kita magplano nga makapupu og mga strawberry. Kon kita mopugas og kalagot, kita dili gayud magdahum nga makadawat og daghang paghigugma. Atong maani unsa ang atong ipugas.
Dayon nakahunahuna ko og lain samtang naghinumdom niadtong mga lalaki nga naka-asul: usa ka butang nga moani sumala sa atong mga binuhatan, apan moani kita, sa laing bahin, og mas ubay-ubay pa. Kita mopugas og gamay nga sampinit, ug kita makadawat og daghang mga sampinit—kada tuig ingon niini, dagkong kahoy-kahoy ug mga sanga niini. Dili gayud kini mawala gawas kon ato kining putlon. Kon kita mopugas og gamayng kalagot, sa dili madugay kita moani na og daghang kalagot—nagkagrabe ug nagkapait ug sa katapusan kagubot, makadaut nga kalagot.
Dayon, sa laing bahin, ako adunay usa ka makahupay nga pagkaamgo nga ang akong unang gihunahuna—nga ang Dios makiangayon—dili sama kasakit paminawon. Bisan unsa pa ka makahahadlok nga kitang tanan nakasala, bisan unsa pa ka makahahadlok nga mamalandong sa makiangayong Dios, mas hilabihan ka makahahadlok para nako nga mamalandong sa dili makiangayong Dios.
Usa ka sukaranang baruganan sa doktrina sa Santos sa Ulahing mga Adlaw mao nga kita kinahanglang masayud nga ang Dios makiangayon aron makapadayon. Usa sa kinaiya sa Dios mao ang kaangayan, ug kita walay hugot nga pagtuo—tungod sa kahadlok—nga mopuyo nga matarung o mas mohigugma o mas andam nga maghinulsol kon kita wala nagtuo nga ang kaangayan pabor nato, kon kita naghunahuna nga mausab ang hunahuna sa Dios ug modesisyon nga adunay laing mga balaod.1 Tungod kay kita nasayud nga ang Dios makiangayon ug mohunong sa pagka-Dios kon dili Siya ingon niini, kita adunay hugot nga pagtuo nga magpadayon, nasayud nga kita dili mahimong biktima sa sayop nga pagtuo o dili matag-an nga kausaban o sa usa ka bati nga adlaw o sa bati nga komedya. Kana nga kasigurohan makapadasig kaayo.
Ang Kalooy sa Dios
Dayon aduna koy laing gihunahuna. Dako akong pasalamat tungod sa Iyang pagka-Dios, Siya usa gayud ka maloloy-on nga Dios. Sa Alma 42, human napasabut ni Alma ngadto kang Corianton nga ang Dios makiangayon, siya mideklarar nga ang sama nga Dios kinahanglang manggiloloy-on usab ug nga ang kalooy moangkon sa mahinulsulon. Karon, kini nga hunahuna lahi ngari kanako kay bag-o lang ko nakaadto sa bilanggoan. Kini nga panghunahuna nakapadasig kanako: Ang kalooy moangkon sa mahinulsulon. Nakahukom ko nga kon kadtong mga tawhana kinahanglang masulod sa bilanggoan sa pagpahimulos sa gasa sa kalooy—ug pinaagi sa pagsulod didto, nakaplagan nila ang ebanghelyo ni Jesukristo o ang mga kasulatan o ang Pag-ula—nan ang ilang pagkabilanggo angay lang.
Busa mangadto kita sa dapit nga makahinulsol—ngadto sa bishop o sa Ginoo o niadtong atong nasilo o niadtong nakapasilo kanato. Kita adunay atong kaugalingong gamay nga mga dapit nga makahinulsol, tingali, sa palibut nato. Kon ang pag-adto didto mao ang paagi nga kita tinuorayng makahinulsol ug makapahimo nato sa pag-angkon sa gasa sa kalooy, nan kinahanglang buhaton nato kini.
Ako nasayud nga kini dili sayon usabon ug maghimo og bag-ong sinugdanan, apan ako nagtuo sa tibuok nakong kasingkasing nga kini mas sayon ug siguradong mas makatagbaw nga magsugod og bag-o kay sa magpadayon ug magtuo nga ang kaangayan dili moepekto.
Usa sa akong paborito nga British scholar miingon: “Dili ko motuo nga ang tanang mipili og sayop nga dalan malaglag; apan ang pagluwas kanila naglakip sa pagbutang kanila balik sa saktong dalan. Ang sumada [sa matematika] [nga sayop pagkalkulo] mahimong maeksakto: apan pinaagi lang sa pagsusi og balik hangtud nga inyong makita ang sayop ug [dayon] ikalkulo kini pag-usab, dili sa yanong pagpadayon. Ang dautan mahimong makorihian, apan kini dili ‘mapalambo’ sa kaayohan. Ang panahon dili moayo niini. Kinahanglang eksaktuhon ang sayop.”2
Mao nga ang Dios makiangayon, ang “kalooy moangkon sa mahinulsulon” (Alma 42:23), ug ang dautan malikayan.
Ang Panginahanglan sa Paghinulsol
Ang katapusan ug labing nindot nako nga hunahuna nakatabang nako nga masabtan sa wala gayud nako tingali masabti. Ngano nga sa matag henerasyon, sa matag dispensasyon, ang Ginoo miingon sa Iyang gisulti sa sayo kaayo nga mga doktrina niini nga dispensasyon: “Ayaw pagsulti og lain gawas sa paghinulsol ngadto niini nga kaliwatan; paghupot sa akong mga sugo” (D&P 6:9). Kana nahimong positibo kaayo, makatabang, ug makapahinuklog nga hunahuna ug bersikulo alang kanako. Ako nakasabut sa paagi nga wala nako masabti sa una nga walay laing paagi gawas sa paghinulsol.
Kon kamo sama sa ubang mortal, kamo may mga kinaiya nga kinahanglang usbon, may mga espirituhanong pagpugong nga kinahanglang mawala, ug may mga sala nga kinahanglang mahinulsulan. Aduna koy usa ka panig-ingnan: ang pagkaulipon sa kaignorante.
Para nako ang pinakadakong espirituhanong pagpugong sa atong kinabuhi mao ang kakulang sa pagkahibalo. Kita nasayud og gamayng mga sanglitanan sa atong kinabuhi. Duha niini mao “Ang kaignorante modala sa hingpit nga kalipay” ug “Ang wala nako mahibaloi dili makapasakit nako.” Tuguti ko sa pagsulti nga may dakong gibug-aton nga mas makapasakit kaninyo ang wala ninyo mahibaloi. Ako nagtuo nga kita may tulubagon sa espirituhanong pagpugong nga atong nasinati ug kita pagasilutan niining kinabuhia o sa sunod sa mga butang nga napakyas kita sa pagkat-on.
Diha sa mga baruganan sa atong tinuohan kita nasayud nga kita dili maluwas diha sa pagkaignorante (tan-awa sa D&P 131:6), ang atong nakat-unan niining kinabuhia madala nato sa pagkabanhaw (tan-awa sa D&P 130:18), kita adunay dako kaayong kabintaha sa sunod nga kinabuhi kon kita makinaadmanon (tan-awa sa D&P 130:19), nga kita maluwas sumala sa atong nakat-unan,3 nga ang kahayag ug kamatuoran mobiya sa dautan (tan-awa sa D&P 93:37), nga ang himaya sa Dios mao ang salabutan (tan-awa sa D&P 93: 36), ug uban pa. Sa sayo nga higayon niini nga dispensasyon, ang tibuok Simbahan, sa tiningub nga paagi, gipasidan-an. Ang Ginoo miingon sa seksyon 84 sa Doktrina ug mga Pakigsaad:
“Ug Ako karon mohatag kaninyo og sugo sa pagbantay mahitungod sa inyong mga kaugalingon, sa paghatag og makugihon nga pagsunod sa mga pulong sa kinabuhi nga dayon.
“Kay kamo mabuhi pinaagi sa matag pulong nga mogula gikan sa ba-ba sa Dios.
“Kay ang pulong sa Ginoo mao ang kamatuoran, ug bisan unsa nga mga kamatuoran mao ang kahayag, ug bisan unsa nga kahayag mao ang Espiritu, gani ang Espiritu ni Jesukristo” (mga bersikulo 43–45; emphasis gidugang).
Ang sinugdanan aron kita mahimong maanaa sa presensya sa Ginoong Jesukristo, nga gipasabut nato diha sa seksyon 84, mao ang pulong.
“Kon kamo pabilin kanako, ug ang akong mga sulti pabilin kaninyo,” ang Ginoo mideklarar diha sa Iyang pangalagad, “pangayo kamog bisan unsa nga inyong gusto, ug kini pagabuhaton alang kaninyo” (Juan 15:7; emphasis gidugang).
Ang Kaimportante sa Kagawasan
Kon kita mopili og tema sa atong kinabuhi—ang kinabuhi nga atong nasayran, dili ang atong nangagi sa kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta ug sa atong umaabut—kana nga tema may kalabutan sa pagpangita sa tinuod nga kagawasan. Kita nasayud nga ang mahinungdanong bahin sa dakong Konseho sa Langit gigahin sa pagtudlo nato unsaon nato nga molambo ngadto sa hingpit nga kagawasan. Ang paagi sa Amahan mao ang kabubut-on ug pagpili—ang kagawasan nga masayop apan sa katapusan kagawasan sa paglampos. Daghang mga proteksyon kutob sa mahimo ug tanang gahum sa universe gipadala aron sa paggarantiya sa atong kagawasan sa paggamit sa atong kabubut-on ug makabalik sa atong celestial nga panimalay. Kining mga proteksyon naglakip sa kahingpitan sa kamatuoran sa ebanghelyo ug sa Pag-ula sa Manluluwas nga si Jesukristo.
Kita makasinati gayud og pagkaulipon ug pagkabilanggo kon kita dili gawasnon. Hapit ko manghinaut nga unta nabilanggo ko og kadiyot aron makasulti ko niining pahayag nga may pagka-dramatiko. Nanghinaut ko nga makasulti sama ni Pedro o Pablo ug makapaanhi sa mga anghel sa paglisang sa mga gwardiya ug moabli sa mga gate sa bilanggoan (tan-awa sa Mga Buhat 12:5–11; tan-awa usab sa 16:25–26) o sama nila ni Alma ug Amulek ug makapagun-ob sa mga bongbong sa bilanggoan (tan-awa sa Alma 14:23–29) o sama ni Joseph Smith, kinsa nakasulat sa labing makapadasig nga literatura sa kasulatan sa atong dispensasyon gikan sa tunga-tunga sa usa ka hugaw, mangiub, mamingaw nga bilanggoan (tan-awa sa D&P 121–23). Kita magpasalamat nga kita nagpuyo sa panahon karon, diin ang Presidente ug propeta sa atong Simbahan wala na magpuyo sa kahadlok nga mapriso ug kita dili, bisan sa pinakaminus sa politika ug pisikal nga paagi, kinahanglang mahimong ulipon. Apan adunay laing matang sa mga pagpugong ug laing mga matang sa pagkabilanggo sa atong kinabuhi nga kinahanglan natong buntugon. Ang tanan natong katuyoan dinhi, kinahanglan natong buhaton.
Ako nagtuo sa tibuok nakong kasingkasing nga kon kita maghinulsol sa atong mga sala, kon kita magmaloloy-on sa mga sala sa uban, kon kita magmaisugon sa atong mga kahimtang ug may buhaton kabahin niini, ang buhi nga Amahan kanatong tanan motabang kanato, sa pulong diha sa kasulatan, “modala [kanato] ingon sa mga pako sa agila” (D&P 124:18).
Ako nadala na sa mga pako sa agila. Nasayud ko uban sa tibuok nakong kasingkasing nga ang Dios buhi ug nga si Jesus mao ang Kristo. Nasayud ko nga si Jesus naggiya niini nga Simbahan, nga kini Iyang Simbahan, nga Siya ang ulohang bato sa pamag-ang, diin ang pundasyon sa buhing mga apostoles ug propeta napahimutang. Nasayud ko nga makauban nato pag-usab ang Manluluwas, nga kon kita matinud-anon ngadto Kaniya, kita mahimong gawasnon—walay makapugong ug walay palas-anon—ug kita makaila sa mga marka sa Iyang panit sa Iyang pagkaulipon ug pagkabilanggo ug sa dako nga sakripisyo alang kanato. Nasayud ko nga kinahanglan ta nga maghinulsol sa atong mga sala ug nga ang Dios makiangayon, apan dako akong pasalamat sa mga kasulatan ug sa mga pulong sa buhing mga propeta nga kon may daghang sala, ang grasya mahimong mas daghan ug nga “ang kalooy moangkon sa mahinulsulon.”