Diha sa Ibabaw sa Katubigan
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
Ako nangamuyo sa Langitnong Amahan nga mawala ang akong mga kabalaka ug kawalay paglaum, apan kon wala kining mga pagsulay, dili gayud unta ko makaabut sa “yuta nga saad” diin Iya ko nga gidala.
Mga unom ka bulan human ko makagradwar sa kolehiyo, misinati ko nga daling makulbaan, mga higayon sa kabalaka, ug mga kalit nga pagbati sa depresyon. Ako walay ideya kon asa gikan kining mga pagbati, apan kusog kining mga pagbati ug makadaut.
Naningkamot ko nga magpabiling naka-focus. Sa trabaho, bisan unsa nga bag-ong buluhaton makahatag og kabalaka nga dili ko mahimutang. Dili nako makontrolar akong hunahuna, ug paspas kaayong mopitik akong kasingkasing nga naghunahuna ko daw kini mogawas sa akong dughan. Kini magpadayon sa pipila ka adlaw, ug inig-abut sa balay human og trabaho matag adlaw, makatulog ko dayon sa sofa. Dili lang nako mamatikdan, ang gabii milabay na ug laing adlaw na usab sa pagtrabaho.
Kini nga mga pagbati nagpadayon sulod sa pipila ka bulan, bisan nakakita nako og bag-ong trabaho ug nangayo og propesyonal nga tabang.
Matag buntag inig padulong sa trabaho mag-ampo ko og kalig-on aron lang mahuman ang adlaw ug makauli sa balay para sa akong asawa ug anak nga babaye. Wala nako makita ang kahumanan sa akong panlimbasug, ug kanunay gusto na nakong mohunong. Daghang mga adlaw nangamuyo ko sa langit og tabang samtang akong mga mata napuno sa luha. Mas kinasingkasing ang akong pag-ampo sukad, naghangyo sa Langitnong Amahan sa pagtabang nako nga makasabut niining pagsulay ug mawala kini kanako.
Mibati ko nga nahisalaag sa kangitngit ug kawalay paglaum kon dili nako mabati ang Espiritu. Apan sa higayon nga dasigon ko sa Espiritu gikan sa kawalay paglaum, makabaton ko og pagsalig nga magpadayon—bisan kon kini kutob lang sa akong sunod nga pag-ampo. Misalig ko sa akong Langitnong Amahan sobra pa kaysa pag-ampo inig-pangaon o sa kaswal nga pag-ampo matag gabii. Isip resulta, mas naduol ko Kaniya.
Gikuso-kuso sa mga Balud
Sa panahon sa akong mga kabalaka ug kawalay paglaum, gibasa nako og balik ang asoy sa mga Jaredite nga mitabok sa “dako nga lawod” (Ether 2:25). Mahunahuna lang nako ang ilang grabeng kabalaka samtang misulod sila sa ilang mga kasko. Ang ilang panaw mahimong kuyaw, apan nasayud sila nga sila padulong sa “yuta nga pinili labaw sa tanan nga mga yuta” (Ether 2:15).
Sa ilang panaw, atong mabasa:
“Ug nahinabo nga ang Ginoong Dios misugo nga kinahanglan nga adunay usa ka makusog kaayo nga hangin nga mohuyop diha sa ibabaw sa mga tubig, paingon sa gisaad nga yuta; ug sa ingon niana sila gikuso-kuso sa mga balud sa dagat pinaagi sa ka kusog sa hangin.
“Ug nahinabo nga sila sa daghan nga mga higayon nalubong diha sa mga kahiladman sa dagat, tungod sa bukid nga mga balud nga mihasmag diha kanila, ug usab sa dako ug makalilisang nga unos nga nahitabo tungod sa kapintas sa hangin.
“… Sa diha nga sila giliyokan sa daghan nga mga tubig sila nangamuyo ngadto sa Ginoo, ug siya midala kanila pag-usab diha sa ibabaw sa mga tubig.
“Ug nahinabo nga ang hangin wala gayud mohunong sa paghuyop padulong sa gisaad nga yuta samtang sila diha sa mga tubig; ug sa ingon niana sila gipadpad ngadto pinaagi sa ka kusog sa hangin” (Ether 6:5–8).
Kini nga mga bersikulo nahimong personal alang kanako. Mibati ko nga naa ko sa akong kaugalingong kasko, uban sa hangin sa kabalaka ug sa mga balud sa depresyon nga naghasmag kanako ug gilumsan ko sa kinaladman sa kawalay sa paglaum. Sa dihang “giliyokan” ko ug nangamuyo sa Ginoo, makatunga ko sa ibabaw sa dagat apan naunlod ra usab dayon.
Akong gibasa pag-usab ang bersikulo 8: “Ang hangin wala gayud mohunong sa paghuyop padulong sa gisaad nga yuta … ug sa ingon niana sila gipadpad ngadto pinaagi sa ka kusog sa hangin” (emphasis gidugang). Dayon nakaamgo ko. Ang mismong hangin nga nakapahimo og dagkong mga balud nga mipatidlom sa mga kasko nakapanalangin usab sa mga Jaredite sa ilang panaw. Ako nangamuyo sa Langitnong Amahan nga mawala ang akong mga kabalaka ug kawalay paglaum, apan kon wala kining mga pagsulay, dili gayud unta ko makaabut sa “yuta nga saad” diin Iya ko nga gidala.
Kini nga mga bersikulo nakapausab sa akong panglantaw sa kinabuhi. Ang akong kabalaka ug depresyon mipalig-on sa akong pagsalig sa Langitnong Amahan. Kon wala ang mga hangin ug balud, dili gayud unta ko makaila sa Dios sama niining paagiha—ug ang mga Jaredite dili gayud unta makaabut sa yuta nga saad.
Sa pagkakaron, pipila ka tuig human niini nga kasinatian, ang akong mga hangin sa kabalaka wala na mohuros ug ang mga balud sa depresyon mihunong sa paglumos nako. Apan kon mobalik man ang unos, ako mangamuyo sa Ginoo ug magmapasalamaton, nasayud nga ang malinawon nga dagat dili makadala sa mga kasko ngadto sa gisaad nga yuta—kondili ang mga dagat nga giunos.
Paghulagway pinaagi ni Jerry Harston