Kami Namulong kang Kristo
Ang Gahum sa Hugot nga Pagtuo
Ang tagsulat nagpuyo sa Oregon, USA.
Kon kuhaon sa Langitnong Amahan ang atong mga hagit tungod kay ato lang kining gipangayo, Iyang gihikaw kanato ang mga kasinatian nga kinahanglan para sa atong kaluwasan.
Sa makausa dihang anaa ko sa kolehiyo, nagtubag ko og eksamin sa dihang nagsugod og sakit ang akong liog. Ang sakit wala mawala bisan wala na ang tensyon sa eksamin. Nagpahiling ko sa mga doktor ug mga therapist ug gisulayan ang daghang mga pagtambal, apan ang sakit nagpadayon. Sa misunod nga tuig, samtang nanlimbasug ko niining sakit, nanlimbasug usab ko sa pagpalambo sa akong pagtuo. Migahin ko og daghang panahon sa pag-ampo, mituon sa mga kasulatan, ug mihangyo og mga panalangin sa priesthood. Mibati ko nga kon igo ang akong pagtuo, mamaayo ko.
Si Jesukristo miayo sa masakiton, sa buta, sa dili ka lakaw, sa sanglahon—“sumala sa [ilang] pagsalig” (Mateo 9:29). Nasayud ko nga Siya adunay gahum sa pag-ayo nako sama sa Iyang gibuhat sa uban atol sa Iyang mortal nga kinabuhi. Busa, nakahukom ko nga ang kakulang lamang sa akong pagtuo ang nakapapugong nako nga maayo, busa gidoble nako ang akong mga paningkamot. Samtang nagpadayon ko sa physical therapy, ako nag-ampo ug nagpuasa ug nagtuon ug nagtuo. Apan ang akong sakit nagpadayon.
Ang kasulatan nagtudlo kanato nga uban sa hugot nga pagtuo kita makahimo og mga milagro (tan-awa sa Mateo 17:20), apan dili nako maayo kining gamay nga sakit. Asa na ang gahum sa akong pagtuo? Sa katapusan, hilom nakong nadawat ang akong kahimtang, nangita og paagi aron maayo sa akong kalisud, ug nakontento nga sa umaabut nga panahon ako hingpit nga makasabut sa pagtuo ug pagkaayo.
Mga tuig ang milabay nakaistorya ko og usa ka higala kinsa nanlimbasug og grabe nga nausea nga nakapa-ospital niya sobra kausa panahon sa iyang pagmabdos. Gusto ni Erin nga makabaton og laing anak, apan siya nahadlok nga siya mag-agwanta na usab sa samang pagkadili komportable nga iyang gisagubang panahon sa iyang unang pagmabdos. Iya kong giingnan nga siya nagpuasa ug nag-ampo ug siya nagtuo gyud nga dili buot sa Langitnong Amahan nga iya kining masinati pa pag-usab.
Samtang nag-istorya mi, nakahinumdom ko sa kasulatan, “Humilom kamo, ug ilhon ninyo nga Ako mao ang Dios” (Salmo 46:10). Naghunahuna ko sa akong kasinatian sa pagkat-on nga magmapainubsanon panahon sa kalisdanan ug miawhag ni Erin nga magpadayon sa pagbaton og hugot nga pagtuo apan dili himoon kana nga hugot nga pagtuo nga magdepende kon siya makasinati o dili na makasinati og nausea sa iyang sunod nga pagmabdos.
Samtang nagpadayon ko sa pagtuon sa baruganan sa hugot nga pagtuo, nakabasa ko sa diskurso ni Alma kabahin niini sa dihang siya nagtudlo nga “kon kamo adunay hugot nga pagtuo kamo molaum sa mga butang diin dili makita, diin mga tinuod” (Alma 32:21).
Namalandong niining kasulatan, akong nadiskobrehan nga sayop ang akong pagtuo sa hugot nga pagtuo. Ang hugot nga pagtuo, si Alma nagtudlo kanato, mao ang paglaum diha sa tinuod nga mga baruganan. Ang pagbaton og pagtuo wala magpasabut nga kita motuo nga ang atong Langitnong Amahan kanunay mohatag kanato sa unsay atong gipangayo. Ang pagbaton og hugot nga pagtuo nga si Kristo moayo sa akong liog o Iyang itugot nga si Erin dili magka-nausea panahon sa pagmabdos wala magbaton og hugot nga pagtuo sa tinuod nga mga baruganan. Hinoon, kita makabaton og hugot nga pagtuo nga si Kristo adunay gahum sa pag-ayo, nga Siya naghunahuna kanato, nga Siya molig-on kanato, ug kon kita molahutay, kita mahimong sarang para sa kinabuhing dayon.
Ang Ginoo misaad, “Bisan unsa nga butang nga ikaw mangayo diha sa hugot nga pagtuo, magtuo nga ikaw makadawat diha sa ngalan ni Kristo, ikaw makadawat niini” (Enos 1:15). Nagtuo ko nga ang gahum niining saad anaa sa tambag sa pagtuo “diha sa ngalan ni Kristo.” Ang nasulat diha sa Bible Dictionary kabahin sa pag-ampo nagtudlo kanato nga: “Kita nag-ampo diha sa pangalan ni Kristo kon ang atong hunahuna mao ang hunahuna ni Kristo, ug ang atong mga tinguha mao ang tinguha ni Kristo—kon maanaa kanato ang Iyang mga pulong (Juan 15:7). Kita dayon mangayo sa mga butang nga posibleng ihatag sa Dios. Daghang mga pag-ampo wala matubag tungod kay dili kini pinaagi sa ngalan ni Kristo; dili gyud kini ang Iyang hunahuna, apan tungod sa kahakog sa kasingkasing sa tawo.”
Kon kita mangayo inubanan sa hugot nga pagtuo para sa usa ka butang sumala sa kabubut-on sa Dios, Iya kining ihatag kanato sumala sa atong mga tinguha. Ang Langitnong Amahan nakaila kanato, nahigugma kanato, ug nagtinguha sa tanang butang nga atong gikinahanglan aron makabalik sa Iyang presensya. Ug usahay kana naglakip sa mga pagsulay, kasamok, ug mga hagit (tan-awa sa 1 Pedro 1:7). Kon kuhaon sa Langitnong Amahan ang atong mga hagit tungod kay ato lang kining gipangayo, Iyang gihikaw kanato ang mga kasinatian nga kinahanglan para sa atong kaluwasan. Kita kinahanglang magkat-on nga mosalig sa plano sa Dios para kanato ug isumiter ang atong kabubut-on ngadto Kaniya. Samtang atong ipahiuyon ang atong mga tinguha ngadto sa Iyang mga tinguha ug moila nga hingpit kita nga nagdepende Kaniya, kita mahimong angayan nga modawat sa “sangputanan sa [atong] pagsalig, managpakabaton sa kaluwasan sa [atong] mga kalag” (1 Pedro 1:9).