Түүнд ирэгтүн
Анир-гүй шөн-ийн ха-ран-хуйд
А-нив-чих од-дын гэ-рэл доор
Гэ-рээ-сээ хол би тэ-нүүч-лэнэ
Гэвч Бур-хан байд-гийг би мэд-нэ.
Зүл-гэн дээр сөхрөн зал-бир-хад
Ха-риу нь чи-мээ-гүй и-рэх юм
Энэ нь бүх а-чааг минь хөн-гөлж
Э-нэл-сэн зүр-хийг баяр-луул-на
Зүрх сэт-гэл минь хү-сэлд ав-тан
Зүйр-лэш-гүй Түү-нээс гуй-хад минь
Гай-хамш-гийг нү-дээр ү-зээ-гүй ч
Гар-цаа-гүй хү-сэл минь биел-нэ.
Эр-гэн той-ронд шуур-га дэгдэхэд
Эл-гэн-дээ тэв-рэх хүн ү-гүй ч
Э-зэн-дээ найд-ва-раа өгө-хөд
Эр-чит шуур-га той-рон өнгөр-нө
Я-мар ч а-юул за-нал-хийлэвч
Я-мар ч дай-сан ирж сүр-дүүлэвч
Э-зэн минь на-майг ор-хил-гүй
Бат цайз мэт хам-гаалан зогс-но
Зовхи нь доош буу-сан хү-мүү-сээ
Зов-сон бүгд та нар Түүнд ирц-гээ
Та-мир-дан ам-ралт хүс-сэн бүгд
Түүнд хүрч ирц-гээ! Түүнд хүрч ирц-гээ!