Een zegen van troost
Sarah Bieber
Calgary (Alberta, Canada)
Illustratie Allen Garns
Toen mijn vader aan kanker leed en het duidelijk werd dat hij terminaal ziek was, zei mijn moeder ontmoedigd: ‘Er gaat dus geen wonder gebeuren.’ Ik had op dat moment de indruk dat onze familie wonderen zou beleven, zelfs al hoorde de genezing van mijn vader daar niet bij.
Op een ochtend vroeg mijn vriendin Beth me wat ik die dag van plan was en toen volgde er een wonder. Ik vertelde haar dat ik van plan was de middag bij mijn vader in het ziekenhuis door te brengen, maar dat mijn oppas afgezegd had. Beth bood aan op mijn kinderen te passen zodat ik een poosje bij mijn vader kon zijn. Ze bood ook aan avondeten voor mijn gezin mee te brengen. Ik was erg dankbaar.
Toen ik in het ziekenhuis arriveerde, had mijn vader geen energie om zijn ogen open te doen of ook maar iets te eten. Maar kort daarna kreeg hij veel meer energie. Hij was meer dan drie uur wakker, we praatten met elkaar en wandelden zelfs een paar keer over de afdeling. Hij kreeg die middag geen ander bezoek. Ik voelde me bijzonder gezegend dat ik die tijd met hem alleen kreeg.
We lachten en huilden die middag samen. Mijn vader vertelde me wat hij ervan vond dat hij dit aardse leven ging verlaten en wat voor hem het belangrijkste was: zijn getuigenis van het evangelie van Jezus Christus. Die middag is een van mijn kostbaarste herinneringen. Drie dagen later overleed hij.
Pas een week na de begrafenis drong het tot me door dat die middag waarop Beth op mijn kinderen paste, de laatste keer was dat ik mijn vader sprak. Terwijl de tranen over mijn wangen stroomden, bedankte ik Beth in een e-mail voor haar hulp en legde uit hoeveel die voor me betekende.
Beth antwoordde: ‘Ik heb een getuigenis dat God ons wil zegenen met troost en genade, in het bijzonder als we het moeilijk hebben. Ik bad in die tijd om troost voor jou en je familie.’
Het ontroerde me dat God Beth inspireerde, zodat zij de zegen was waar zij zelf voor mij om gebeden had. Ik weet dat God ons in de moeilijke perioden van ons leven zegent met troost.