Mga Hulagway sa Hugot nga Pagtuo
Blanca Solis
Asunción, Paraguay
Dihang ang bana ni Blanca ug ang iyang inahan nasakit ug dili makaatiman sa ilang kaugalingon, kinahanglan siyang moundang sa iyang trabaho aron maatiman sila sa tanang panahon. Pinaagi sa pagduol ngadto sa Ginoo nakabaton si Blanca og kalig-on lapas sa iyang kaugalingon.
Cody Bell, litratista
Ang kinalisurang mga pagsulay sa among pamilya miabut dihang ang akong bana nasakit og grabe kaayo. Naa siya sulod sa intensice care sulod sa upat ka bulan. Mga bulan kadto sa kasubo! Ang akong bana dili makahimo sa pag-atiman sa iyang kaugalingon dihang nanggawas na mi sa ospital. Sa samang higayon, ang akong mama nag-antus og sakit sa pagkamalimtanon ug sa tanang higayon naa ra gyud sa higdaanan.
May permanente kong trabaho isip linsensyado nga nurse, ug sa samang higayon maoy nag-atiman sa akong bana ug sa akong mama. Nawad-an ko sa paglaum tungod nilang duha nga anaa ra sa higdaanan. May daghang gabii nga wala koy katulog kay buhaton nako ang tanan alang nila. Daw duha sila ka masuso. Ang pag-atiman kanila ug pagtrabaho sa samang higayon, daw nagdoble sa akong trabaho. Dili nako sila maatiman sa tibuok gayud, mao nga kinahanglang moundang ko sa akong trabaho.
Gikonsiderar nako kini nga maoy kinalisdang mga adlaw sa akong kinabuhi. Lisud para nako ang pagpadayon gikan sa kahimtang nga makabarug ra sa kaugalingon ngadto sa pagkawalay kwarta. Nagsugod ko og kabalaka mahitungod sa pinansyal. Wala ko mahibalo unsay buhaton aron makagasto sa tanang galastuhan. Nagsugod ko sa paghunahuna unsay akong mahimo. Nangayo ko og tabang sa Ginoo nga makatrabaho ko og balik ug makaatiman gihapon sa akong pamilya.
Nakigsulti ko sa akong anak nga lalaki ug misugyot siya nga maghimo ko ug mamaligya og empanada. Nahadlok ko kay dili kahibalong mohimo niini, apan duna koy butang nga bintaha. Nakatambong ko og ubay-ubayng mga kurso sa self-reliance gikan sa Simbahan. Usa sa mga kurso nga akong ganahan mao ang “Pagsugod ug Pagpatubo sa Akong Negosyo”. Dihang mitambong ko, akong gibati unsay anaa sa umaabut kanako. Gipadala sa Ginoo kanako kini nga kurso human nakapangayo ko sa Iyang tabang. Nangayo ko Niya og trabaho, ug gihatagan ko Niya og oportunidad.
Motrabaho ko hangtud sa tungang gabii aron masugdan ang negosyo. Mikabat una og usa ka tuig hangtud nga nahingpit ang dagan niini. Nagsugod ko sa pagpamilgya og mga empanada ngadto sa mga higala ug mga silingan, ug naghunahuna nga isubsob nako ang akong kaugalingon niini nga trabaho, aron maatiman nako ang akong pamilya. Nalipay kami dihang miabut ang panahon nga maablihan na ang maanindot nga negosyo sa pamilya. Hinoon, ang among kalipay, wala magdugay.
Ako mismo nagsugod sa pagbati nga may sakit. Miadto ko sa doktor ug nadayagnos nga may kanser sa totoy. Nagpaopera ko, nagpa-chemo, ug bisan unsa aron mabatukan ang sakit. Tungod niining tanan, kinahanglan nakong biyaan ang dugay na nakong gipangandoy nga negosyo. Sa tunga-tunga sa akong pagpatambal ug pag-atiman sa dili makalihok nakong inahan ug sa akong bana, ako walay pisikal nga kapasidad nga mopadagan sa negosyo.
Sa paglabay sa panahon, anam-anam nga miarang-arang ang panglawas sa akong bana, ug ang akong mama namatay. Karon, gitutukan nako ang akong pagpatambal.
Wala akoy pagkaluya sa pag-ampo ug pagpangayo sa Ginoo og kusog aron magpadayon. Sa tanang higayon nag-ampo ako Kaniya. Ang nasinati sa akong pamilya nakatabang nga akong mahibaloan nga ang Ginoo nakigkuyog kanako sa paglatas niining tanan. Gihatag niya kanako ang oportunidad nga makabangon pag-usab. Dili katuohan ang hilbahin nga kalig-on nga gihatag kanako sa Ginoo.
Wala gayud ako mangutana sa akong kaugalingon nga, “Nganong ako man?” Kanunay akong naghunahuna nga kini adunay rason. Misalig ko sa Ginoo ug midawat sa unsay iyang gipadala kanako. Iya kong gitabangan sa akong pagsagubang sa lisud kaayong mga panahon, ug ako gilig-on.