Ang Gasa sa Kalinaw gikan sa Manluluwas

Ni Elder L. Whitney Clayton

Sa Kapangulohan sa Seventy

Gikan sa pakigpulong sa Debosyonal sa Pasko sa Unang Kapangulohan, “Ayaw Kahadlok,” nga gihatag pagka-Disyembre 6, 2015, sa Conference Center.

Bisan sa kalibutan diin ang kalinaw ingon og layo ra kaayo, ang gasa sa kalinaw gikan sa Manluluwas magpuyo sa atong mga kasingkasing bisan unsay atong mga kahimtan.

Aduna pa bay butang nga mas maanindot pa kay sa matahum nga musika ug mga panaygon sa Pasko, sa panagpundok sa pamilya ug mga higala, sa mapahiyumon nga mga dagway, ug sa masadya nga kadasig sa mga bata? Ang Pasko adunay usa ka balaanon nga abilidad sa pagpundok kanato isip mga pamilya, mga higala, ug mga komunidad. Gipaabut nato ang pagbinayloay sa mga regalo, ug pagtagamtam sa buhong nga pagkaon sa holiday.

Sa A Christmas Carol, nga gitagik sa English nga tagsulat nga si Charles Dickens, ang pag-umangkon ni Ebenezer Scrooge nakasabut sa mahika [magic] niining sagrado nga panahon sa tuig. Nahinumdom siya, “Kanunay nakong hunahunaon ang panahon sa Pasko, kon kini moabut na … isip usa ka maayo nga panahon; usa ka mabination, mapasayloon, manggiloloy-on, maanindot nga panahon; ang bugtong panahon nga akong nahibaloan, sa tibuok tuig, diin ang mga kalalakin-an ug kababayen-an nga daw sa hiniusang pagtugot gawasnong mopadayag sa ilang … gugma, ug aron hunahunaon ang [ubang] mga tawo. … Ug busa … , bisan og wala gayud kini magbutang og bisan gamay nga kwarta sa akong bulsa, mituo ako nga kini nakahatag kanako og kaayohan, ug mohimo pa nako og mga maayo, ug ako moingon, panalanginan kini sa Dios!”¹

Isip usa ka ginikanan, ug karon usa na ka apohan, napahinumduman ko sa mahika [magic] sa Pasko samtang nagtan-aw ko sa akong mga anak, ug karon ilang mga anak, nga nagsaulog sa pagkatawo sa Manluluwas ug nalingaw sa pakig-uban sa usa’g usa samtang nagpundok ang among pamilya. Sigurado ko nga inyong nakita, sama nako, ang lunsay nga kalipay ug kainosente diin gipaabut sa mga kabataan ug gikalipay kining espesyal nga holiday. Ang pagtan-aw sa ilang kalipay nagpahinumdom kanato sa malipayong mga Pasko nga nangagi. Si Dickens gihapon ang nakaobserbar, “Nindot ang mahimong bata usahay, ug ilabina gayud sa panahon sa Pasko, diin ang gamhanang Tigpasiugda niini mismo usa ka bata.”²

Nagdako ko duol sa Los Angeles, California, USA, diin ang among balay gilibutan og kakahilan (orange groves). Usa ka gabii sa kada Pasko, ang akong mga ginikanan midapit og pamilya, mga higala, ug mga silingan aron manganta og mga daygon sa Pasko ug motagamtan sa mgapabugnaw nga pagkaon. Maanindot kadto nga tradisyon alang kanamong tanan, ug ang pagpanganta ingon og mopadayon sulod sa daghang oras. Kaming mga bata manganta kutob sa among gusto, ug dayon manglighut ngadto sa kakahilan aron magdula.

Ang akong asawa, si Kathy, ug ako mipadako usab sa among pamilya didto sa Southern California, duol ra sa kabaybayonan. Ang Pasko didto makita pinaagi sa mga palm tree nga gitabyug-tabyog sa huyuhoy. Matag tuig, ang among mga anak magpaabut nga makaadto sa pantalan aron manan-aw sa tinuig nga parada sa mga bangka. Gatusan ka mga maanindot nga bangka, magkidlap-kidlap uban sa mga suga sa lain-laing mga kolor, molibut sa pantalan samtang manan-aw kami nga ginindutan pag-ayo.

Karon nga nagpuyo na kami sa Salt Lake City, Utah, USA, si Kathy ug ako naghimo og tradisyon sa pagdala sa among mga anak ug mga apo ngadto sa usa ka lokal nga dula sa entablado A Christmas Carol [Usa ka Daygon sa Pasko]. Kada tuig samtang manan-aw kami ni Ebenezer Scrooge nga misinati sa iyang milagruso nga pag-usab gikan sa pagkawalay kalooy nga hermitanyo ngadto sa usa ka malipayon nga silingan nga napuno sa kalipay sa Pasko, mabati nako ang kadasig sa pagwagtang sa Scrooge nga anaa sa matag usa kanamo. Naaghat kami sa pagbuhat og mas maayo sa among kinabuhi sa pagsunod sa ehemplo sa Manluluwas sa gugmang putli ngadto sa tanan.

Ang Makatubos nga Gahum ni Jesukristo

Ang makapausab nga diwa sa Kapaskohan nakagamot sa matubsanong gahum ni Jesukristo sa paghimo og mas maayong kausaban sa atong kinabuhi. Ang gimahal nga sugilanon sa pagkatawo sa Anak sa Dios nga kapin sa 2,000 ka tuig na ang milabay didto sa Bethlehem narekord sa basahon ni Lucas:

“Ug nahitabo nga niadtong mga adlawa miabut gikan kang Cesar Augusto ang usa ka sugo sa pagpanglista sa tanang nanagpuyo sa tibuok kalibutan. …

“Ug ang tanan nangadto aron sa pagpalista, ang matag usa ngadto sa iyang kaugalingong lungsod.

“Ug si Jose usab gikan sa Galilea, sa lungsod sa Nazaret, mitungas sa Judea sa lungsod ni David, nga ginganlan og Bethlehem; …

“Sa pagpalista uban kang Maria, ang iyang pangasaw-unon nga nagsabak.

“Ug samtang didto sila, miabut ang panahon nga siya mag-anak.

“Ug iyang gianak ang iyang panganay nga usa ka lalaki, ug kini iyang giputos sa mga bakbak ug gipahigda sa pasungan, kay wala na may luna alang kanila sa balay nga abutanan.

“Ug niadtong dapita may mga magbalantay sa mga karnero didto sa sibsibanan, nga nanagtukaw sa kagabhion sa pagbantay sa ilang mga hayop.

“Ug, mitungha kanila ang usa ka manolunda sa Ginoo, ug ang himaya sa Ginoo misidlak libut kanila: ug sila giabut og dakong kalisang.

“Apan ang manolunda miingon kanila, Ayaw na kamo kalisang; kay tan-awa, gidad-an ko kamog maayong balita sa dakong kalipay nga magaabut sa tanang mga tawo.

“Kay alang kaninyo natawo karon sa lungsod ni David ang Manluluwas, nga mao ang Kristo nga Ginoo.

“Ug ang inyong ilhanan mao kini; Inyong makaplagan ang usa ka gamayng bata nga naputos sa mga bakbak, ug nagahigda sa pasungan.

“Ug sa kalit diha uban sa manolunda ang usa ka langitnong panon nga nanagdalayeg sa Dios, ug nanag-ingon,

“Himaya sa Dios sa kalangitan, ug sa yuta panagdait sa mga tawo.” (Lucas 2:1, 3–14).

Ayaw Kalisang

Nasabtan sa anghel ang kahadlok sa mga magbalantay sa dihang mipakita siya kanila, misulti kanila nga “ayaw kahadlok.” Ang makapahingangha nga himaya sa Dios, nga midan-ag gikan sa wala paabuta nga langitnong mensahero, tinud-anay nga nakapahadlok sa ilang mga kasingkasing. Apan ang balita nga gidala sa anghel dili angayang ikahadlok. Miabut siya sa pagpahibalo sa usa ka milagro, sa pagdala sa kinanindutan nga balita, aron sa pagsulti kanila nga ang katubsanan sa katawhan sa tinuoray gisugdan na. Walay laing mensahero kaniadto o mahisukad nagdala og mas malipayong pagtimbaya.

Ang Bugtong Anak sa Amahan nagsugod sa Iyang mortal nga panaw: “Kay alang kaninyo natawo karon sa lungsod ni David ang Manluluwas, nga mao ang Kristo nga Ginoo.” Kini gayud ang tinud-anay nga maayong balita sa dakong kalipay.

Kada usa nato makasinati og mga panahon sa atong mga kinabuhi nga ang dakong kalipay nga gisaad sa anghel ingon og lumalabay lang ug dili makab-ot. Kitang tanan ubos sa mga kahuyang ug kalisud sa kinabuhi—balatian, kapakyasan, mga problema, kasagmuyo, ug, sa katapusan, kamatayon. Samtang daghang katawhan ang napanalanginan nga makapuyo sa pisikal nga kasiguroan, ang uban karon wala. Daghan ang nag-atubang og dakong kalisdanan sa pagkab-ot sa mga hagit sa kinabuhi ug sa pisikal ug emosyonal nga balayranan nga dala niini.

Ug sa gihapon, bisan sa mga kalisdanan sa kinabuhi, ang mensahe sa Ginoo sa kada usa nato mao lang gihapon karon sama sa gihatag sa mga tigbalantay kaniadto nga naghulat 2,000 na ka tuig ang milabay: “Ayaw kahadlok.” Tingali ang mando sa anghel nga dili mahadlok adunay mas klaro nga kalabutan ngari kanato karon kay sa pagpakalma sa mga kahadlok sa mga magbalantay alang sa ilang kaluwasan nianang unang gabii sa Pasko. Buot ba kaha usab niyang ipasabut kanato nga tungod sa Manluluwas, ang kahadlok dili gayud magmadaugon? Buot ba kaha usab niyang ipasabut nga palig-unon ang kamatuoran nga ang dakong kahadlok dili gayud mahatagan og kaangayan, nga walay yutan-ong problema ang magdugay, nga walay usa nato nga dili matubos?

Ang labing tam-is nga gasa nga nahatag sa Pasko mao gayud kanunay ang hinatag sa Manluluwas Mismo ngari nato: Ang Iyang hingpit nga kalinaw. Miingon Siya: “Kaninyo ibilin ko ang kalinaw, kaninyo ihatag ko ang akong kalinaw: hatagan ko kamo niini dili sama sa hinatagan sa kalibutan. Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing, ni magtalaw” (Juan 14:27).

Bisan sa kalibutan diin ang kalinaw ingon og layo ra kaayo, ang gasa sa kalinaw gikan sa Manluluwas magpuyo sa atong mga kasingkasing bisan unsay atong mga kahimtan. Kon dawaton nato ang pagdapit sa Manluluwas sa pagsunod Kaniya, ang malungtaron nga kahadlok mahanaw hangtud sa kahangturan. Ang atong kaugmaon gisiguro na. Kini ang “maayong balita sa dakong kalipay, nga magaabut sa tanang tawo.”

“Ayaw kahadlok,” mipahinumdom kanato si propeta Isaias, “kay ania ako uban kanimo: ayaw pagtalaw; kay ako mao ang imong Dios: palig-unon ko ikaw; oo, buligan ko ikaw; oo, ituboy ko ikaw sa tuong kamot sa akong pagkamatarung” (Isaias 41:10).

Paglaum nga anaa sa Manluluwas

Tungod sa Manluluwas, nga natawo 2,000 ka tuig na ang milabay sa Bethlehem, adunay paglaum—ug mas daghan pa. Adunay katubsanan, paglingkawas, kalampusan, ug kadaugan. Ang dautan mapakyas, ang matarung mopatigbabaw.”³

Dili ikahibulong nga ang choir sa mga anghel kalit nga mipakita isip usa ka langitnong kadasig sa pagpahibalo sa mga anghel sa pagkatawo sa Manluluwas, nag-awit sa, “Himaya ngadto sa Dios sa kahitas-an, ug kalinaw sa yuta, maayong kabubut-on ngadto sa mga tawo.” Walay mensahe nga molabaw ka mapasaligon. Walay mensahe nga sukad puno sa mas daghang kaayohan ngadto sa katawhan.

Hinaut kining panahona mahimong panahon sa kalinaw ug kalipay “kay alang [kanato] natawo karong adlawa [diha] sa siyudad ni David usa ka Manluluwas, nga mao si Kristo ang Ginoo.”