Asa na Miadto ang Akong mga Home ug Visiting Teacher?

Ni Jean B. Bingham

Kinatibuk-ang Presidente sa Relief Society

Ang pagkamapailin-ilinon sa pagpangalagad kinahanglang moawhag kanato sa pagpakita og mas dakong pagpakabana, dili modala kanato sa kawalay pagpakabana.

Usa sa akong mga higala bag-ohay lang nangutana nako uban ang katingala, “Asa na miadto ang akong mga visiting teacher?” Sukad sa pagkamatay sa iyang bana, mapinanggaon kaayo sila ug hikutado gayud, apan sukad gipahibalo ang bag-ong programa sa pagpangalagad atol sa kinatibuk-ang komperensya sa Abril 2018, wala na siyay balita bahin kanila.

Nag-adjust pa kita sa bag-ong pamaagi sa paglihok, ug ang uban nga mga tigpangalagad nga brother ug sister posibling wala pa makasabut nga bisan og ang pagbisita sa balay dili lang maoy paagi sa pagpangalagad, dayag lang nga usa kini ka maayo kaayong paagi sa pagpakita og gugma ug tinuoray nga interes—ug daghang miyembro ang nagkinahanglan gihapon niini.

Ang Pagbutang sa Ngano ibabaw sa Unsaon

Alang sa uban, ang problema posible nga mao ang dili pagkasinabut sa katuyoan sa kausaban. Ang nagpaluyo nga katuyoan sa pagpuli sa home ug sa visiting teaching ngadto sa pagpangalagad dili lamang basta pag-usab sa unsaon nato sa pag-atiman ang usag usa apan sa pagtabang nga kita mas magiyahan sa ngano.

Ang kinatas-ang tumong sa atong pagpangalagad mao ang pagtabang sa uban nga mas malawom ang pagkakabig ngadto sa Manluluwas nga si Jesukristo ug molambo padulong sa ilang balaan nga potensyal. Ang gidugang nga pagkamailin-ilinon sa programa wala magpasabut nga giawhag ang pagrelaks sa atong mga paningkamot; nagpasabut kini sa paghatag og mas dakong oportunidad sa Espiritu nga mogiya sa atong mga paningkamot.

Mao nga nagkinanglan man o wala ang tawo nga bisitahan karon ibase sa dako nga bahin kon unsay makatabang nila aron makapadayon sila subay sa dalan padulong sa Langitnong Amahan.

Magdungan sa Pagkat-on

Bisan sa inisyal nga kawalay kasiguroan sa unsay gilauman diri kanato samtang mangalagad kita, ang atong mga igsoong babaye ug mga lalaki nagtinabangay sa usag usa. Bisan asa ko mobiyahe, makalipay ang pagpapaminaw gikan sa dili maihap nga kababayen-an (ug daghang kalalakin-an) nga nagpaambit sa ilang mga sugilanon sa positibong epekto sa ilang pagpangalagad—o dihang sila gipangalagaran—nga nabatunan sa mga pakigrelasyon ug sa personal nga pagtubo.

Bag-ohay lang kong nauli gikan sa North Carolina, USA, diin mipaambit ang presidente sa Relief Society sa ward og pipila ka mga ideya nga iyang nadawat gikan sa mga lider sa stake. Inubanan sa pipila ka paghatag og katin-awan, nagtuo ko nga maayo kaayo kini ug tukma nga ipaambit.

Padayon Lang

Tanan kita nagkat-on samtang atong gihangop ang “mas bag-o, balaang pamaagi sa pagpangalagad.¹ Tingali ang uban kanato mibati nga nabug-atan o nasamukan. Makatabang ang paghinumdom nga “ang mas bag-o ug mas balaan” wala magpasabut nga “walay pagkasayop ug dili makab-ot.”

Bisan dili ka gihapon sigurado mahitungod sa mga katuyoan sa pagpangalagad ug kon unsay pamaagi niini o nagtuo ka nga nakahibalo ka na niini, dapiton ko kamo sa pagtan-aw ug pagbasa sa mga kapanguhaan nga anaa sa ministering.lds.org ug sa pagtuon sa mga artikulo sa Mga Baruganan sa Pagpangalagad nga gimantala matag bulan sa Liahona (tan-awa sa pahina 8 niini nga isyu). Kini nga mga materyal makatabang nga mapahaum ang inyong mga paningkamot uban sa buhat sa Manluluwas.

Salamat, talagsaong mga sister ug mga brother, sa paghigugma ug pag-amuma ug pagtabang ug pagsakripisyo sa inyong kaugalingon. Tinuod kamong talagsaon, ug ang inyong pagpangalagad “talagsaon nga butang”!²