Վերջին Օրերի Սրբերի ձայները

Իմ զանգակատան հիշեցումը

Դեյվիդ Փեյն, Մերիլենդ (ԱՄՆ)

Եթե ես արձագանքեի հուշումին, մենք ավելի շատ ժամանակ կտրամադրեինք՝ ավետարանը Ջուզեպեին ուսուցանելու համար։

զանգակատուն

Մի նախապատրաստության օր ես և իմ միսիոներ զուգընկերը այցելել էինք Պարմայի (Իտալիա) տաճարը։ Մինչ հիանում էի այնտեղի գեղեցիկ նկարներով՝ նկատեցի մի վանականի, որը կարդում էր մոտակայքում նստած։ Ես հուշում ստացա խոսել նրա հետ Մորմոնի Գրքի մասին, բայց վախեցա։

Ինչպե՞ս կարձագանքեր կաթոլիկ վանականը տաճարի ներսում քարոզող միսիոներին։ Հուշումը նորից եկավ, բայց ես նորից անտեսեցի այն։

Մի քանի շաբաթ անց մեր բնակարանի մյուս երկու երեցները մեզ ասացին, որ մոտեցել են Ջուզեպե անունով մի վանականի, մինչ քարոզում էին փողոցում։ Մի դաս սովորեցնելուց հետո նա վերցրել էր Մորմոնի Գրքի օրինակը։

Մի շաբաթ անց, երբ միսիոներները հանդիպել էին Ջուզեպեին, նա արդեն կարդացել էր գրքի մեծ մասը։ Նա շատ տպավորված էր։

Մինչ միսիոներները կրկին կհանդիպեին Ջուզեպեի հետ, իմ զուգընկերը տեղափոխվեց, ուստի ես միացա նրանց։ Երբ մենք գնացինք Ջուզեպեին տաճարում ուսուցանելու, ես չզարմացա, երբ տեսա, որ նա այն նույն վանականն էր, ում հետ խոսելու հուշում էի ստացել ավելի վաղ։

Ջուզեպեն մեզ ասաց, որ կարդում էր Ալմայի գիրքը և համեմատեց նրան Պողոս առաքյալի հետ։ Մենք որոշեցինք նրան սովորեցնել երկրորդ դասը, որն ավարտվեց մկրտվելու հրավերով։ Մեր դասի վերջում, նախքան մենք կհրավիրեինք Ջուզեպեին հետևել Հիսուս Քրիստոսի օրինակին և մկրտվել, տաճարի զանգերը սկսեցին ղողանջել՝ ապշեցնելով մեզ։

Ջուզեպեն կորցրել էր ժամանակի զգացումը և ասաց, որ պետք է միանար մյուս վանականներին կեսօրվա աղոթքի համար։ Այնուհետև նա ներողություն խնդրեց՝ ասելով, որ ապագայում անհասանելի կլինի, քանի որ գնում է վանական հանգստավայր։ Դրան հաջորդելու էր նրա քահանայական ձեռնադրությունը։

Նրան սովորեցնելու մեր հնարավորությունը սպառվել էր։ Եթե ես արձագանքեի նախօրոք իմ ստացած հուշումին, մենք ավելի շատ ժամանակ կունենայինք Ջուզեպեին ուսուցանելու համար և նա ժամանակ կունենար ավարտելու Մորմոնի Գրքի ընթերցանությունը։ Որքան ես գիտեմ, միսիոներները այլևս երբեք չուսուցանեցին նրան։

Այդ փորձառությունից հետո զանգակատան զանգերը հիշեցնում էին ինձ, թե որքան արժեքավոր և կարճ է մեր ժամանակը։ Իմ միսիայի մնացած ժամանակահատվածում, ամեն անգամ, երբ լսում էի զանգակատան զանգը, ես շտապում էի որևէ մեկի հետ խոսել ավետարանի մասին։ Այսօր ես շարունակում եմ փորձել հետևել Հոգու հուշումներին։