« កិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងឱកាសដ៏អស្ចារ្យរបស់យើង » លីអាហូណា ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០២៤ ។
កិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងឱកាសដ៏អស្ចារ្យរបស់យើង
នៅពេលយើងស្រឡាញ់ ចែកចាយ និងអញ្ជើញ នោះយើងកំពុងធ្វើការជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់ដើម្បីជួយព្រលឹងដ៏មានតម្លៃនីមួយៗឲ្យមករកទ្រង់ ។
ព្យាការីគ្រប់រូបនៅក្នុងជំនាន់កាន់កាប់ត្រួតតា្រចុងក្រោយដ៏អស្ចារ្យនេះបានបង្រៀន សមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយឲ្យចែកចាយដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ មានគំរូជាច្រើនដែលខ្ញុំចងចាំ ៖
ប្រធាន ដេវីឌ អូ មិកឃេ ( ឆ្នាំ ១៨៧៣–១៩៧០ ) ជាព្យាការីកាលពីខ្ញុំនៅជាយុវវ័យ លោកបានប្រកាសថា « សមាជិកគ្រប់រូបគឺជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា » ។
ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល ( ឆ្នាំ ១៨៩៥–១៩៨៥ ) បានបង្រៀនថា « ថ្ងៃសម្រាប់ការនាំដំណឹងល្អទៅកាន់កន្លែង និងមនុស្សកាន់តែច្រើន គឺនៅទីនេះ ហើយឥឡូវនេះ » ហើយ « យើងត្រូវតែពង្រីកជំហានរបស់យើង » ក្នុងការចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយអ្នកដទៃ ។
ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី ( ឆ្នាំ ១៩១០–២០០៨ ) បានមានប្រសាសន៍ថា ៖ « ការងាររបស់យើងគឺមហិមាណាស់ហើយការទទួលខុសត្រូវរបស់យើងក្នុងការជួយស្វែងរកអ្នកដទៃមកបង្រៀនគឺអស្ចារ្យណាស់ ។ ព្រះអម្ចាស់បានដាក់បញ្ញត្តិមួយដល់យើងឲ្យបង្រៀនដំណឹងល្អដល់មនុស្សលោកគ្រប់រូប ។ ការណ៍នេះនឹងតម្រូវឲ្យមានការខំប្រឹងប្រែងអស់ពីសមត្ថភាពបំផុត [ របស់យើង ] » ។
ហើយប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា « ការងារផ្សព្វផ្សាយសាសនាគឺជាផ្នែកដ៏ចាំបាច់មួយនៃការប្រមូលសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ។ ការប្រមូលផ្ដុំនោះគឺជាកិច្ចការដ៏សំខាន់បំផុតដែលកើតឡើងនៅលើផែនដីសព្វថ្ងៃនេះ ។ គ្មានកិច្ចការណាអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងភាពសម្បើមនេះបានទេ ។ គ្មានកិច្ចការណាអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងសារៈសំខាន់នេះបានទេ ។ អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់ព្រះអម្ចាស់—ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់—បានចូលរួមក្នុងការប្រឈមនឹងដ៏ធំបំផុត បុព្វហេតុដ៏អស្ចារ្យបំផុត កិច្ចការដ៏អស្ចារ្យបំផុតនៅលើផែនដីសព្វថ្ងៃនេះ » ។
ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមដឹងពីកិច្ចការនេះសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំ នៅពេលធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាវ័យក្មេងនៅបេសកកម្ម ប្រទេសអង់គ្លេស ។ ខ្ញុំកាន់តែប្រាកដច្បាស់អំពីកិច្ចការនៅថ្ងៃនេះ ។ ក្នុងនាមជាសាវករបស់ព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ឱកាសគឺ នៅគ្រប់ទីកន្លែង ដើម្បីជួយអ្នកដទៃឲ្យមកកាន់ព្រះគ្រីស្ទតាមរយៈការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើង ការចែកចាយជំនឿរបស់យើង ហើយការអញ្ជើញពួកគេឲ្យចូលរួមជាមួយយើង ដើម្បីដកពិសោធន៍នូវអំណរនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
កិច្ចការនេះឆ្ពោះទៅមុខ
ខ្ញុំមានអភ័យឯកសិទ្ធិក្នុងការបំពេញភារកិច្ចនៅក្នុងនាយកដ្ឋានផ្សព្វផ្សាយសាសនានៃសាសនាចក្រ នៅពេលការបោះពុម្ពផ្សាយលើកដំបូងនៃសៀវភៅ ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ត្រូវបានណែនាំឲ្យប្រើនៅឆ្នាំ ២០០៤ ហើយជាថ្មីម្តងទៀតនៅពេលដែលការបោះពុម្ពលើកទីពីរត្រូវបានចេញផ្សាយនៅឆ្នាំ ២០២៣ ។ ខ្ញុំជឿថា ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង បានប្រទានពរដល់កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនាតាមរបៀបដ៏ជ្រាលជ្រៅមួយ ។
សៀវភៅ ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ថ្មីនេះរួមមានអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងបានរៀនតាំងពីឆ្នាំ ២០០៤ ការណែនាំដ៏បំផុសគំនិតមកពីសមាជិកម្នាក់ៗក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ហើយការផ្លាស់ប្តូរដែលបានធ្វើឡើងសម្រាប់ការចែកចាយដំណឹងល្អនៅក្នុងយុគសម័យឌីជីថលនេះ ។ ការផ្លាស់ប្តូរមួយចំនួនទាំងនេះបាននាំឲ្យមានជោគជ័យយ៉ាងធំធេង ។
យើងបានរកឃើញថាការចែកចាយដំណឹងល្អតាមរបៀបងាយៗ សាមញ្ញនិងធម្មតាតាមរយៈគោលការណ៍នៃ « សេចក្ដីស្រឡាញ់ ចែកចាយ អញ្ជើញ » ផ្ដល់ពរជ័យយ៉ាងខ្លាំងដល់នគរនេះ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានចែកចាយដំណឹងល្អតាមរបៀបនេះពេលទ្រង់មានព្រះជន្មរស់នៅលើផែនដី ។ ទ្រង់បានចែកចាយព្រះជន្ម និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ហើយបានអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យមករកទ្រង់ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១១:២៨ ) ។ ដើម្បីស្រឡាញ់ ចែកចាយ និងអញ្ជើញ ដូចដែលទ្រង់បានធ្វើ គឺជាពរជ័យ និងទំនួលខុសត្រូវដ៏ពិសេសមួយសម្រាប់សមាជិកគ្រប់រូបនៃសាសនាចក្រ ។
ចាប់ផ្ដើមដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់
នៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី និងនៅលើឈើឆ្កាង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានលើកដាក់លើអង្គទ្រង់នូវអំពើបាបរបស់លោកិយ ហើយបានទទួលរងនូវទុក្ខសោកទាំងអស់ និង « ការឈឺចាប់ និងទុក្ខវេទនា និងការល្បួងគ្រប់បែបយ៉ាង » ( អាលម៉ា ៧:១១ ) ។ ការណ៍នេះ « បានបណ្ដាលឲ្យ [ ទ្រង់ ]…ដែលជាព្រះដ៏មហិមាលើអ្វីៗទាំងអស់ត្រូវញ័រដោយសារតែការឈឺចាប់ហើយត្រូវច្រួចលោហិតចេញពីគ្រប់រន្ធញើស » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៨ ) ។ តាមរយៈដង្វាយធួន និងការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើឲ្យសេចក្ដីសង្រ្គោះ និងភាពតម្កើងឡើងអាចកើតមានឡើងសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ ។
ការបែរទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយជញ្ជឹងគិតពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់យើងដើម្បីបង្កើតបេះដូងដែលពេញដោយក្តីស្រឡាញ់ចំពោះទ្រង់ ។ បន្ទាប់មក ទ្រង់បង្វែរចិត្តរបស់យើងទៅរកអ្នកដទៃ ហើយបញ្ជាឲ្យយើងស្រឡាញ់ពួកគេ ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៣:៣៤-៣៥ ) ហើយឲ្យចែកចាយដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ជាមួយនឹងពួកគេ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២៨:១៩; ម៉ាកុស ១៦:១៥ ) ។ ប្រសិនបើអ្នកទាំងឡាយណាដែលនៅជុំវិញខ្លួនយើងអាចទទួលអារម្មណ៍ថា យើងពិតជាស្រឡាញ់ និងព្រួយបារម្ភពីពួកគេ នោះពួកគេទំនងជានឹងបើកដួងចិត្តរបស់ពួកគេមករកសាររបស់យើង ដូចដែលស្តេចឡាម៉ូណៃបានបើកព្រះទ័យទទួលយកដំណឹងល្អដោយសារតែសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការបម្រើរបស់អាំម៉ូន ( សូមមើល អាលម៉ា ១៧–១៩ ) ។
នៅពេលបងប្អូនចែកចាយដំណឹងល្អ សូមចាប់ផ្ដើមដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ។ ពេលយើងឈោងទៅជួយអ្នកដទៃដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់—សូមចាំថាពួកគេជាបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើង និងជាបុត្រាបុត្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង—នោះឱកាសនឹងបើកចំហសម្រាប់យើងដើម្បីចែកចាយនូវអ្វីដែលយើងដឹងថាជាការពិត ។
ត្រូវឧស្សាហ៍ចូលរួមក្នុងប្រយោជន៍ល្អ និងចែកចាយ
គ្មាននរណាម្នាក់ឧស្សាហ៍ព្យាយាមនៅក្នុងការចែកចាយដំណឹងល្អច្រើនជាងប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺដ នោះទេ ( ឆ្នាំ ១៩២៨–២០២៣ ) ។ នៅក្នុងសុន្ទរកថាសន្និសីទទូទៅចុងក្រោយរបស់លោក លោកបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា « រឿងដ៏រុងរឿង និងអស្ចារ្យបំផុតមួយដែលនរណាម្នាក់នៅក្នុងពិភពលោកនេះអាចដឹងបាន [ គឺ ] ថាព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង និងព្រះអម្ចាស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានបើកសម្ដែងអង្គទ្រង់នៅថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ហើយថា យ៉ូសែប [ ស៊្មីធ ] បានធំឡើងដើម្បីស្ដារឡើងវិញនូវភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អដ៏អស់កល្បអស់កាលជានិច្ចរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។
ពេញមួយជីវិតរបស់លោក ហើយនៅស្ទើរតែគ្រប់ទិសទីនៃពិភពលោក ប្រធាន បាឡឺដ បានឧស្សាហ៍ចូលរួមក្នុងប្រយោជន៍ល្អក្នុងការចែកចាយសារលិខិតដ៏មានតម្លៃនេះជាមួយមនុស្សគ្រប់គ្នា ។ លោកបានលើកទឹកចិត្តឲ្យពួកយើងធ្វើដូចលោកដែរ ។ លោកបានបង្រៀនថាយើងអាចចែកចាយដំណឹងល្អបាន « ដោយធ្វើជាអ្នកជិតខាងល្អម្នាក់ និងដោយការយកចិត្តទុកដាក់ និងការបង្ហាញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ » ។ ការធ្វើបែបនេះ យើងអាច « ជះពន្លឺនៃដំណឹងល្អនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងផ្ទាល់ និង … ជះពន្លឺទៅលើ [ អ្នកដទៃ ] នូវពរជ័យដែលដំណឹងល្អបានផ្តល់ឲ្យ » ។ យើងក៏ « ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីអ្វីដែល [ យើង ] ដឹង ហើយ ជឿ និងអ្វីដែល [ យើង ] មានអារម្មណ៍ ផងដែរ » ។ ប្រធាន បាឡឺដ បានបង្រៀនថា « ទីបន្ទាល់ដ៏បរិសុទ្ធមួយ … ដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ អាចនឹងនាំចូលទៅក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នកដទៃដែលបើកចិត្តដើម្បីទទួលវា » ។
ការចែកចាយដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាបំណងប្រាថ្នាដ៏ធំបំផុតនៃដួងចិត្តរបស់ប្រធាន បាឡឺដ ។ បងប្អូនអាចចូលរួមយ៉ាងឧស្សាហ៍ដូចដែលលោកបានធ្វើនៅក្នុងការចែកចាយដំណឹងល្អទាំងតាមពាក្យសម្តី និងទង្វើ ។ យើងនឹងមិនដឹងទេថាតើនរណាកំពុងស្វែងរកពន្លឺនៃដំណឹងល្អ ប៉ុន្តែមិនដឹងថាត្រូវរកវានៅកន្លែងណា ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២៣:១២ ) ។
ធ្វើការអញ្ជើញដោយចិត្តស្មោះ
នៅក្នុងការជួយអ្នកដទៃឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ បងប្អូនអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យទទួលបទពិសោធន៍នូវអំណរដែលព្រះអង្គសង្រ្គោះ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ផ្តល់ឲ្យ ។ យើងអាចធ្វើបែបនេះបានដោយអញ្ជើញពួកគេឲ្យមកចូលរួមសកម្មភាពមួយ អានព្រះគម្ពីរមរមន ឬជួបជាមួយពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ យើងក៏អាចធ្វើការអញ្ជើញដ៏ស្មោះអស់ពីចិត្តដល់ពួកគេ ដើម្បីចូលរួមការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ជាមួយនឹងពួកយើងបានផងដែរ ។
យើងចូលរួមការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ជារៀងរាល់សប្តាហ៍ដើម្បី « ថ្វាយបង្គំព្រះ និងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ដើម្បីចងចាំដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ » ។ នេះគឺជាពេលដ៏ពិសេសមួយសម្រាប់មនុស្សដើម្បីទទួលអារម្មណ៍នៃព្រះវិញ្ញាណ បានខិតទៅជិតព្រះអង្គសង្រ្គោះ ហើយពង្រឹងសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើទ្រង់ ។
នៅពេលយើងស្វែងរកវិធីដើម្បី ស្រឡាញ់ ចែកចាយ និងអញ្ជើញ នោះផែនការ និងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់យើងគួរតែរួមបញ្ចូលការជួយមនុស្សឲ្យចូលរួមការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ផងដែរ ។ ប្រសិនបើពួកគេនឹងទទួលយកការអញ្ជើញរបស់យើង ហើយចូលរួមការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ នោះពួកគេទំនងជាបន្តនៅលើផ្លូវទៅកាន់បុណ្យជ្រមុជទឹក និងការប្រែចិត្តជឿ ។ ខ្ញុំជឿដោយអស់ពីចិត្តថាជោគជ័យដ៏អស្ចារ្យនឹងកើតឡើង នៅពេលយើងអញ្ជើញអ្នកដទៃឲ្យចូលរួមក្នុងពិធីសាក្រាម៉ង់ ហើយជួយពួកគេឲ្យស្គាល់ពរជ័យដែលពួកគេអាចទទួលបានមកពីការធ្វើបែបនោះ ។
ព្រះអម្ចាស់នឹងដឹកនាំយើង
យើងនឹងមិនអាចដឹងទេថាជោគជ័យ និងឧបសគ្គអ្វីខ្លះដែលយើងនឹងជួបប្រទះនៅពេលយើងស្រឡាញ់ ចែកចាយ និងអញ្ជើញនោះ ។ បុត្ររបស់សេ្តចម៉ូសាយ « ទៅពីក្រុងមួយទៅក្រុងមួយ និងពីទីថ្វាយបង្គំមួយទៅទីថ្វាយបង្គំមួយ …ក្នុងចំណោមពួកលេមិន ដើម្បីផ្សាយ ហើយបង្រៀនព្រះបន្ទូលនៃព្រះនៅក្នុងចំណោមពួកគេ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេបានចាប់ផ្ដើមមានជោគជ័យដ៏ធំ » ។ តាមរយៈកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ពួកគេ« មនុស្សរាប់ពាន់នាក់ត្រូវបាននាំមកឲ្យស្គាល់ព្រះអម្ចាស់ » ហើយមនុស្សជាច្រើន « បានប្រែចិត្តជឿ … [ និង ] ពុំបោះបង់ចោលសាសនាឡើយ » ( អាលម៉ា ២៣:៤-៦ ) ។
ទោះបីរឿងនេះនឹងមិនជានិច្ចកាលជាបទពិសោធន៍របស់យើងក្ដី ក៏ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថាទ្រង់នឹងធ្វើការជាមួយនឹងយើងពីព្រោះរាល់ព្រលឹងទាំងអស់មានតម្លៃចំពោះទ្រង់ ។ ពេលយើងដាក់សេចក្ដីទុកចិត្តរបស់យើងទៅលើព្រះអម្ចាស់ ហើយចូលរួមក្នុងការបម្រើរបស់ទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងណែនាំយើងអំពីរបៀបចែកចាយដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ជាមួយអ្នកដទៃដោយការស្រឡាញ់ពួកគេ ដោយការចែកចាយអំពីជីវិត និងទីបន្ទាល់របស់យើងជាមួយពួកគេ ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យចូលរួមជាមួយនឹងយើងនៅក្នុងការធ្វើតាមទ្រង់ ។
« នោះសេចក្ដីអំណរដ៏មហិមានឹងជា [ របស់យើង ] » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៨:១៥ ) នៅពេលដែលយើងក្តោបឱកាសនៅជុំវិញយើងដើម្បីជួយដល់ព្រះអម្ចាស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅក្នុងកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ក្នុងការនាំព្រលឹងទាំងឡាយមកកាន់ទ្រង់ ។