‘Voorbereidend lesmateriaal – Les 11: De vergadering van Israël’, Fundamenten van de herstelling – materiaal voor de leerkracht (2019)
‘Voorbereidend lesmateriaal – Les 11’, Fundamenten van de herstelling – materiaal voor de leerkracht
Voorbereidend lesmateriaal – Les 11
De vergadering van Israël
President Russell M. Nelson heeft de jonge mensen van de kerk in een toespraak gevraagd: ‘Wil jij een belangrijk aandeel hebben in de grootste uitdaging, de grootste zaak, en het grootste werk op aarde in deze tijd? Wil jij helpen bij de vergadering van Israël in deze geweldige laatste dagen?’ (‘Hoop van Israël’ [wereldwijde devotional voor jongeren, 3 juni 2018], bijlage bij de Ensign en de New Era, 8, ChurchofJesusChrist.org; cursivering in het origineel.)
Kijk bij het bestuderen van deze les waarom de Heer zijn volk uit alle hoeken van de wereld vergadert, en bedenk hoe je Hem daarmee kunt helpen.
Deel 1
Wat is de vergadering van Israël?
De kinderen van Israël zijn nakomelingen van de oudtestamentische profeet Jakob. Zijn naam werd in Israël veranderd. Zij hebben deel aan hetzelfde verbond dat God met Jakobs vader Izak sloot, en met zijn grootvader Abraham (zie Genesis 26:3–4, 24; Abraham 2:6–11). Jakobs twaalf zoons en hun nakomelingen zijn het ‘huis van Israël’, oftewel de ‘twaalf stammen van Israël’. ‘De Heer verstrooide en kastijdde de twaalf stammen van Israël [enkele malen] wegens hun ongerechtigheid en opstandigheid. Tegelijkertijd echter heeft de Heer de verstrooiing van zijn uitverkoren volk onder de volken van de wereld gebruikt om die volken tot zegen te zijn.’ (Gids bij de Schriften, ‘Israël’, Schriften.ChurchofJesusChrist.org.)
Markeer eventueel de volgende profetieën over de vergadering van Israël.
Studeer als voorbereiding op de les
Lees Jesaja 11:11–12 (zie ook 2 Nephi 25:17; 29:1; Jakob 6:2).
Het Boek van Mormon leert ons dat de Heiland in eigen persoon de nakomelingen van Jakob zal vergaderen.
Studeer als voorbereiding op de les
Lees 3 Nephi 5:24–26.
In de begintijd van onze bedeling waren enkele kerkleden erg geïnteresseerd in de profetie uit het Boek van Mormon over de vergadering van Gods volk in de laatste dagen voor de opbouw van Zion als voorbereiding op de wederkomst van de Heiland (zie 3 Nephi 21:23–26). Enkele dagen vóór een conferentie van de kerk in september 1830 deed Joseph Smith met anderen navraag bij de Heer over deze profetie, en ontving hij deze openbaring in Leer en Verbonden 29.
Studeer als voorbereiding op de les
Een maand na de ontvangst van deze openbaring ging Oliver Cowdery met drie anderen op zendingsreis om de uitverkorenen van de Heer te vergaderen.
De zendelingen kregen pas echt succes toen ze Kirtland (Ohio) aandeden. Daar doopten ze ongeveer 130 bekeerlingen, hoofdzakelijk uit de hervormde doopsgezinde gemeente van Sidney Rigdon, waarmee ze de basis legden van een vergaderplaats voor honderden kerkleden die het daaropvolgende jaar zouden arriveren. (Leringen van kerkpresidenten: Joseph Smith [2007], 162.)
Na deze eerste zendingsactie bleef de Heer zendelingen roepen om allen die naar zijn stem wilden luisteren te vergaderen.
Studeer als voorbereiding op de les
Lees Leer en Verbonden 33:5–7.
Eind december 1830 openbaarde de Heer bij monde van Joseph Smith zijn wil voor de kerk aangaande een vergaderplaats in Ohio:
Hij zei: ‘Ik geef de kerk een gebod, dat Ik het raadzaam acht dat zij zich in Ohio vergaderen.’ Zij moesten zich met de nieuwe bekeerlingen in de omgeving van Kirtland vergaderen en wachten tot de zendelingen uit het westen terugkeerden. […]
De oproep om naar Ohio te verhuizen, leek de heiligen dichter te brengen tot de vervulling van profetieën uit de oudheid over de vergadering van Gods volk. In zowel de Bijbel als het Boek van Mormon werd beloofd dat de Heer zijn verbondsvolk zou vergaderen om ze tegen de gevaren in de laatste dagen te beschermen. (Heiligen: de geschiedenis van De Kerk van Jezus Christus in de laatste dagen, deel 1, Het waarheidsvaandel, 1815–1846 [2018], hoofdstuk 8.)
In deze en andere openbaringen werd de heiligen geboden om eerst in Ohio en Missouri te vergaderen, daarna in Illinois, en vervolgens in de Salt Lake Valley. De Heer gebood ze in al die plaatsen om een tempel te bouwen.
Ouderling David A. Bednar van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd:
De Heer vergadert zijn volk zodat ze kunnen aanbidden en de kerk opbouwen, om hen te beschermen en om hun raad en aanwijzingen te geven. […]
De profeet Joseph Smith heeft verklaard dat in elk tijdperk het goddelijke doel van de vergadering van Gods volk de bouw van tempels is geweest, waar zijn kinderen de hoogste verordeningen kunnen ontvangen en daardoor het eeuwige leven kunnen verkrijgen [zie Leringen van kerkpresidenten: Joseph Smith (2007), 449]. (David A. Bednar, ‘The Spirit and Purposes of Gathering’ [devotional aan de Brigham Young University–Idaho, 31 oktober 2006], byui.edu.)
Tegenwoordig vergadert de Heer zijn volk in de ringen van Zion, en in tempels in landen over de hele wereld.
En in geestelijk opzicht vergadert Hij ze in de kennis van zijn evangelie (zie 1 Nephi 15:12–16).
Denk na als voorbereiding op de les
Wat kunnen we over de Heer en zijn karakter concluderen uit de verstrooiing en vergadering van zijn verbondsvolk? Hoe ben jij gezegend door met kerkleden in wijken, ringen en tempels te vergaderen?
Deel 2
Hoe kan ik de Heer helpen om het hedendaagse Israël te vergaderen?
Een van de bekeerlingen in de pas herstelde kerk, Heber C. Kimball, werd later als lid van het Quorum der Twaalf Apostelen geroepen. Heber maakte zich zorgen dat hij niet goed in staat was om andere mensen over het evangelie te vertellen. Hij herinnerde zich:
‘Op ongeveer de eerste dag van juni 1837 kwam de profeet Joseph in […] de Kirtlandtempel bij mij en fluisterde mij toe: “Broeder Heber, de Geest van de Heer heeft mij ingefluisterd: ‘Laat mijn dienstknecht Heber naar Engeland gaan en mijn evangelie verkondigen en de deur naar het heil voor die natie opendoen.’”’ Ouderling Kimball voelde zich [overstelpt] door de gedachte aan zo’n onderneming: ‘Ik voelde me een van de zwakste dienstknechten van God. Ik vroeg Joseph wat ik moest zeggen als ik daar aankwam; hij zei dat ik het de Heer moest vragen en dat Hij mij zou leiden en dat dezelfde geest door mij zou spreken die hem [leidde].’ (Leringen van kerkpresidenten: Joseph Smith [2007], 353.)
Ouderling Kimball schreef het volgende in zijn dagboek:
Daar ik mij te zwak en ongeschikt voelde voor een dergelijke onderneming, smeekte ik de Heer vurig om de troost en steun die ik zo hard nodig had. […]
Ik trachtte op God te vertrouwen, ik geloofde dat Hij me zou assisteren bij het publiceren van de waarheid, dat Hij woorden in mijn mond zou leggen, en dat Hij me terzijde zou staan als dat nodig was. (Journal of Heber C. Kimball, red. R.B. Thompson [1840], 15.)
Heber C. Kimball herinnerde zich later:
Ik vertrok op zending en voerde deze volgens de woorden van de profeet van de levende God uit, en ik was elf maanden en twee dagen uit Kirtland weg, […] in welke tijd er in de kerk en het koninkrijk van God tweeduizend zielen bij waren gekomen. (Heber C. Kimball, ‘Sermon’, Deseret News, 2 december 1857, 3.)
President Dallin H. Oaks van het Eerste Presidium heeft ook gezegd dat we bij onze inzet om te helpen met de vergadering van Israël door zijn evangelie te verbreiden op de Heer kunnen vertrouwen:
We moeten bidden om de hulp en aanwijzingen van de Heer zodat wij een werktuig in zijn handen kunnen zijn voor iemand die er nu klaar voor is – iemand die Hij nu door ons wil laten helpen. Vervolgens moeten we opletten, zodat we de ingevingen van zijn Geest horen, en dat we er gehoor aan geven als we ons zendingswerk doen.
Die ingevingen zullen we echt krijgen. Wij weten uit talloze getuigenissen dat de Heer op zijn eigen manier en zijn eigen tijd mensen voorbereidt om zijn evangelie te aanvaarden. Die mensen zijn zoekende, en als wij ernaar streven om ze te vinden, zal de Heer hun gebeden verhoren door de onze te verhoren. Hij zal ingevingen en leiding geven aan hen die ernaar verlangen, en er oprecht naar streven, om leiding te ontvangen in de vragen waar, wanneer en wie zij over het evangelie moeten vertellen. (Dallin H. Oaks, ‘Anderen over het evangelie vertellen’, Liahona, januari 2002, 8.)
President Nelson heeft gezegd:
Meehelpen met de vergadering van Israël zal wel wat offers van je vragen. Misschien moet je zelfs een paar dingen in je leven veranderen. Het zal zeker wat vragen van je tijd, energie en de talenten die je van God hebt gekregen. Heb je interesse? […]
De vergadering van Israël [betekent] uiteindelijk […] dat we aan beide kanten van de sluier het evangelie van Jezus Christus aanbieden aan Gods kinderen die nooit essentiële verbonden met God hebben gesloten en ook de noodzakelijke verordeningen niet hebben ontvangen.
[…] Jullie zijn juist op dit moment, de allerbelangrijkste tijd in de geschiedenis van de wereld, naar de aarde gestuurd om Israël te helpen vergaderen. Er gebeurt nu niets in deze wereld wat belangrijker is dan dat. Niets heeft meer betekenis. Echt helemaal niets.
[…] Dat is de zending waarvoor je naar de aarde bent gestuurd. (Russell M. Nelson, ‘Hoop van Israël’, 8; cursivering in oorspronkelijke publicatie.)
Handel naar wat je geleerd hebt
Wat kun jij de komende dagen en weken doen om actiever aan de vergadering van Israël deel te nemen?