Jezus Chrystus powiedział: „Ja jestem droga i prawda, i żywot” (Ew. Jana 14:6). „Droga [Jezusa] jest ścieżką, która prowadzi do szczęścia w tym życiu i w życiu wiecznym w świecie, który przyjdzie” („Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów”, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 3). Ta lekcja dotyczy zachęty kierowanej przez Jezusa Chrystusa do wszystkich ludzi, aby poszli za Nim i stali się Jego uczniami. Przybliża ona również znaczenie słów „iść ścieżką ucznia”.
Dodatkowe źródła
Dieter F. Uchtdorf, „Droga ucznia”, Ensign lub Liahona, maj 2009, str. 75–78.
Jezus Chrystus zachęca wszystkich ludzi, aby stali się Jego uczniami
Poproś jednego z uczniów, aby krótko opowiedział o sytuacji, w której skręcił w złą stronę lub obrał złą drogę, jadąc do konkretnego miejsca. Następnie poproś uczniów, aby przeczytali następujący werset: Ew. Jana 14:6 i własnymi słowami opisali doktrynę, której Jezus w nim naucza. (Uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi, ale powinni rozumieć, że jedynym sposobem powrotu do Ojca Niebieskiego jest podążanie za Jezusem Chrystusem).
Powiedz uczniom, że Jezus Chrystus po Swoim chrzcie i kuszeniu Go na pustyni, zachęcał ludzi, aby szli za Nim. Ludzi, którzy poszli za Zbawicielem wtedy oraz tych, którzy naśladują Go dzisiaj, nazywamy Jego uczniami. Poproś uczniów, aby we fragmencie: Ew. Jana 1:35–47 znaleźli imiona pierwszych uczniów Zbawiciela oraz zastanowili się nad tym, co skłoniło ich do pójścia za Nim.
Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Jamesa E. Fausta (1920-2007) z Rady Prezydenta Kościoła i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:
Obraz
Prezydent James E. Faust
„Angielskie słowo disciple i słowo dyscyplina pochodzą od tego samego łacińskiego słowa — discipulus, które oznacza ‘uczeń’. To podkreśla znaczenie ćwiczenia i pracy nad czymś. Samodyscyplina i samokontrola są niezmiennymi i trwałymi cechami naśladowców Jezusa […].
Co to znaczy być uczniem? To przede wszystkim posłuszeństwo Zbawicielowi” („Bycie uczniem”, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 20).
Jak mogło wyglądać życie pierwszych naśladowców Jezusa Chrystusa, jeśli spojrzymy na nie przez pryzmat tej definicji?
Poproś uczniów o przeczytanie i porównanie następujących fragmentów: 2 Nefi 26:33 i Alma 5:33–34. Niech uczniowie zwrócą uwagę na to, kogo jeszcze Jezus zachęcał do przyjścia do siebie. Następnie przedyskutujcie odpowiedzi na poniższe pytania:
Czego dowiadujemy się z tych fragmentów o prośbie Zbawiciela, by przyjść do Niego? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą prawdę: Jezus Chrystus zachęca wszystkich ludzi, aby przyszli do Niego i stali się Jego uczniami).
Co, według wersetów z Księgi Almy, Zbawiciel obiecał tym, którzy odpowiedzą na Jego wezwanie i przyjdą do Niego?
Podziel uczniów na pary. Poproś, aby przestudiowali fragmenty: Ew. Mateusza 4:18–22 oraz Ew. Łukasza 5:11 i wyszukali to, co pierwsi uczniowie Jezusa Chrystusa musieli poświęcić, odpowiadając na wezwanie, by pójść za Nim. Przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania:
W jaki sposób moglibyście opisać reakcje pierwszych uczniów Zbawiciela na Jego wezwanie, by poszli za Nim? (Omów znaczenie słów i zwrotów, takich jak: „natychmiast porzucili sieci”, „zaraz” i „opuścili”).
Jakich ważnych prawd o byciu uczniem Jezusa Chrystusa dowiadujemy się z tych fragmentów? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą prawdę: Bycie uczniem Jezusa Chrystusa wymaga posłuszeństwa i poświęcenia).
Rozdaj uczniom kopie następującej wypowiedzi Starszego Josepha B. Wirthlina (1917–2008) z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:
Obraz
Starszy Joseph B. Wirthlin
„Sieci generalnie symbolizują sposoby na usidlenie kogoś. W […] ważniejszym znaczeniu, moglibyśmy nazwać siecią wszystko, co odciąga nas i powstrzymuje przed pójściem za wezwaniem Jezusa Chrystusa, Syna Boga Żywego.
Sieci w tym kontekście mogą być naszą pracą, naszymi hobby, naszymi przyjemnościami i ponad to wszystko, naszymi pokusami i grzechami. Mówiąc w skrócie, sieć może być wszystkim, co odciąga nas od towarzystwa Ojca Niebieskiego lub Jego przywróconego Kościoła […].
Nie sposób wyliczyć wszystkich rodzajów sieci, które mogą usidlić nas i powstrzymać od pójścia za Zbawicielem. Jeśli jednak jesteśmy szczerzy w naszym pragnieniu pójścia za Nim, musimy po prostu zrobić to i porzucić światowe, usidlające sieci […].
Nasze życie tak łatwo wypełnia się umówionymi terminami, spotkaniami i zadaniami. Łatwo jest dać się pochwycić w mnóstwo sieci, a wtedy bywa, że nawet sugestia uwolnienia się z nich może wydawać się niebezpieczna i nawet nas trwożyć.
Czasami wydaje nam się, że im bardziej jesteśmy zajęci, tym jesteśmy ważniejsi — że bycie zajętym określa naszą wartość. Bracia i siostry, możemy tak spędzić całe życie, kręcąc się gorączkowo tam i z powrotem, sprawdzając jedną po drugiej listę spraw, które mamy dokończyć, a które w rzeczywistości nie mają znaczenia.
To, że robimy wiele, nie musi być ważne. To zaś, że skupiamy energię naszych umysłów, naszych serc i naszych dusz na rzeczach o wiecznym znaczeniu — to jest właśnie podstawową sprawą” („‘Pójdźcie za mną’”, Liahona, lipiec 2002, str. 15–18).
Jeśli ryby, sieci i łodzie pozostawione przez rybaków symbolizują ich sprawy doczesne, to porzucenia jakich rzeczy może wymagać od was Zbawiciel, abyście mogli pójść za Nim?
Jakie doczesne sprawy trudno jest czasami porzucić?
W jaki sposób dana osoba może rozpoznać, czy wpadła w sieci, o których mówił Starszy Wirthlin?
Poproś uczniów, aby powiedzieli o doświadczeniu ze swojego życia, kiedy odpowiedzieli na wezwanie Zbawiciela i poszli za Nim (być może porzucając stare przyzwyczajenia lub przyjmując powołanie w Kościele). Następnie zapytaj:
W jaki sposób akceptacja tego wezwania pobłogosławiła wasze życie?
Pokaż poniższe pytania i odsyłacze do fragmentów z pism świętych albo zapisz je na tablicy:
Ew. Łukasza 14:28–32 — W jaki sposób słowo dokończyć związane jest z tym, czego wymaga się od uczniów?
Podziel klasę na trzy grupy i poproś każdą z nich o przestudiowanie jednego fragmentu i odpowiedź na towarzyszące mu pytanie. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby powiedzieli, w jaki sposób przeczytane fragmenty pomogły im znaleźć odpowiedź na zadane pytanie. Po omówieniu wszystkich trzech fragmentów, zapytaj:
O jakich wymaganiach wobec uczniów wspomniał Zbawiciel w przytoczonych przez siebie historiach? (Kiedy uczniowie będą dyskutować nad tym pytaniem, pomóż im zrozumieć następującą prawdę: Bycie uczniem wymaga ciągłej gotowości, by porzucić wszystko i pójść za Jezusem Chrystusem).
Wyjaśnij, że choć bycie uczniem oznacza, że stale pogłębiamy nasze oddanie i zobowiązanie, by iść za Zbawicielem, On nie wymaga od nas, abyśmy biegli szybciej, niż starcza nam sił (zob. Mosjasz 4:27).
Rozdaj uczniom kopie wypowiedzi Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Rady Prezydenta Kościoła i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos:
Obraz
Prezydent Dieter F. Uchtdorf
„Pierwszy krok na ścieżce bycia uczniem zaczyna się, przy odrobinie szczęścia, dokładnie w tym miejscu, gdzie stoimy! Nie musimy posiadać wcześniejszych kwalifikacji, by wykonać ten pierwszy krok. Nie ma znaczenia, czy jesteśmy bogaci, czy biedni. Nie ma wymogu, by być wykształconym, wymownym czy intelektualistą. Nie musimy być doskonali, dobrze się wysławiać, czy posiadać dobrych manier.
Wy i ja możemy dzisiaj kroczyć drogą ucznia. Bądźmy pokorni, módlmy się do Ojca w Niebie całym sercem; wyraźmy swe pragnienie, by się do Niego zbliżyć i uczyć się o Nim.
Miejcie wiarę. Szukajcie, a znajdziecie. Kołaczcie, a otworzą wam [zob. Ew. Mateusza 7:7]. Służcie Panu, służąc innym. Stańcie się aktywnymi uczestnikami w waszym okręgu czy gminie. Wzmacniajcie swą rodzinę poprzez zobowiązanie, by żyć według zasad ewangelii. Bądźcie jednego serca i jednego umysłu w waszych małżeństwach i w rodzinie.
Teraz jest ten czas, by dostosować nasze życie, by mieć rekomendację świątynną i korzystać z niej. Teraz jest czas, by prowadzić domowe wieczory rodzinne, czytać słowo Boże i rozmawiać z naszym Ojcem w Niebie w żarliwej modlitwie. Teraz jest czas, by wypełnić nasze serca wdzięcznością za Przywrócenie Jego Kościoła, żyjących proroków, Księgę Mormona i za moc kapłańską, która błogosławi nasze życie. Teraz jest czas, by przyjąć ewangelię Jezusa Chrystusa, stać się Jego uczniem i iść Jego drogą” („Droga ucznia”, Ensign lub Liahona, maj 2009, str. 77).
Gdzie zaczyna się droga ucznia, zgodnie z tym co powiedział Prezydent Uchtdorf?
Kiedy, według Prezydenta Uchtdorfa, jest czas, by zacząć iść drogą ucznia?
Napisz na tablicy poniższe zdanie:
Teraz jest czas, żebym…
Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą dokończyć to zdanie, wprowadzając w życie jedną rzecz związaną z byciem uczniem Jezusa Chrystusa. Zachęć ich, aby natychmiast uczynili to, co przyjdzie im na myśl, gdyż myśl ta będzie najprawdopodobniej podszeptem Ducha Świętego. Złóż świadectwo, że kiedy uczynią ten pierwszy krok, Pan pomoże im stać się Swoimi uczniami.