Lekcja 21
Jezus Chrystus ustanowił Swój Kościół
Wprowadzenie
Podczas trzyletniej służby na ziemi Jezus Chrystus przekazał klucze kapłaństwa Swoim Dwunastu Apostołom. Dzięki tym kluczom Kościół Jezusa Chrystusa został „[zbudowany] na fundamencie apostołów i proroków” (List do Efezjan 2:20). Ta lekcja opisuje sposób, w jaki Zbawiciel po Zmartwychwstaniu nadal przewodził Swoim Apostołom i Kościołowi poprzez wpływ Ducha Świętego. Dzięki temu mogło wypełniać się przymierze Abrahama dotyczące zgromadzenia rozproszonego Izraela.
Dodatkowe źródła
-
Jeffrey R. Holland, „Prorocy, widzący i objawiciele”, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 6–9.
Propozycje dotyczące nauczania
Ew. Mateusza 10:1–4; 16:19; 17:3–7; 18:18; List do Efezjan 2:19–20; 4:11–14
Jezus Chrystus ustanowił Swój Kościół „na fundamencie apostołów i proroków”
Pokaż uczniom klucz lub pęk kluczy i zapytaj, jakie znaczenie ma dla nas słowo klucze w kontekście ewangelii. Poproś kilku uczniów o przeczytanie po kolei na głos poniższych wersetów. Reszta klasy niech śledzi tekst w swoich pismach świętych i odszuka główne wydarzenie opisane lub wspomniane w każdym z tych wersetów.
-
Ew. Mateusza 10:1–4 (Powołanie Apostołów i przekazanie im upoważnienia)
-
Ew. Mateusza 16:19 (Klucze kapłaństwa obiecane Piotrowi [zob. Guide to the Scriptures, „Keys of the Priesthood”; scriptures.lds.org]).
-
Ew. Mateusza 17:3–7 („Zbawiciel, Mojżesz i Eliasz [prorok Eliasz] dali klucze Piotrowi, Jakubowi i Janowi na górze, kiedy zostali przed nimi przemienieni” [Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str. 105]).
-
Ew. Mateusza 18:18 (Wzmianka o mocy związywania i rozwiązywania na ziemi i w niebie odnosi się do tego, że klucze kapłaństwa zostały obiecane również pozostałym Apostołom).
Możesz również wytłumaczyć, że „klucze” opisane lub wspomniane w tych wersetach są równoznaczne z mocą pieczętowania (zob. Boyd K. Packer, The Holy Temple [1980], str. 81–87).
Zapytaj uczniów:
-
Co oznacza termin „klucze kapłaństwa”?
-
Dlaczego to ważne, że Apostołowie dzierżą klucze kapłaństwa?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów:
„‘Klucze kapłaństwa to upoważnienie, które Bóg daje [posiadaczom kapłaństwa], aby prowadzili, kontrolowali i zarządzali korzystaniem z Jego kapłaństwa na ziemi’ [Handbook 2: Administering the Church [2010], 2.1.1]. Każde działanie bądź obrzęd dokonywany w Kościele odbywa się w oparciu o bezpośrednie lub pośrednie upoważnienie osoby dzierżącej klucze do tego działania. Starszy M. Russell Ballard wyjaśnił: ‘Ci, którzy posiadają klucze kapłaństwa […], w dosłownym znaczeniu tego słowa umożliwiają wszystkim, którzy wiernie służą pod ich kierownictwem, działanie zgodne z upoważnieniem kapłańskim i dostęp do mocy kapłańskiej’ [M. Russell Ballard, „Mężczyźni i kobiety wykonujący dzieło Pana”, New Era, kwiecień 2014, str. 4; Liahona, kwiecień 2014, str. 48]” („Klucze i upoważnienie kapłańskie”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 49).
-
W jaki sposób klucze kapłaństwa są błogosławieństwem dla poszczególnych członków Kościoła?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: List do Efezjan 2:19–20. Następnie zapytaj uczniów:
-
Czego dowiadujemy się na podstawie tego fragmentu o fundamencie Kościoła Zbawiciela? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Jezus Chrystus, który jest jak główny kamień węgielny Kościoła, ustanowił Swój Kościół na fundamencie apostołów i proroków).
-
Jakie znaczenie dla budynku mają fundament i kamień węgielny? (Fundament zapewnia siłę i wsparcie budynku. Kamień węgielny jest pierwszym kamieniem, który umieszcza się w podstawie fundamentu i jest punktem odniesienia do umieszczenia wszystkich pozostałych kamieni fundamentu oraz określa położenie całego budynku. Wyznacza również położenie ścian).
Poproś uczniów, aby omówili z osobą siedzącą obok nich odpowiedzi na poniższe pytania:
-
W jakim sensie Jezus Chrystus jest głównym kamieniem węgielnym Kościoła?
-
Czego pisma święte uczą o związku pomiędzy Zbawicielem (kamieniem węgielnym) a apostołami i prorokami (fundamentem)?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: List do Efezjan 4:11–14. Poproś uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i odszukali, dlaczego, według Pawła, apostołowie, prorocy i inni przywódcy w Kościele powinni przewodzić świętym.
Pokaż poniższą wypowiedź Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:
„W celu ustanowienia kościoła, który istniałby pod Jego kierownictwem nawet po zabraniu Go z ziemi, Jezus ‘wyszedł na górę, aby się modlić, i spędził noc na modlitwie do Boga:
A gdy nastał dzień, przywołał uczniów swoich i wybrał z nich dwunastu, których też nazwał apostołami’ [Ew. Łukasza 6:12–13].
Później Paweł nauczał, że Zbawiciel, wiedząc o Swej nieuchronnej śmierci, uczynił to, by dać Kościołowi ‘[fundament] apostołów i proroków’ [zob. List do Efezjan 2:19–20]. Ci Bracia oraz pozostali urzędnicy Kościoła służą pod kierunkiem zmartwychwstałego Chrystusa.
Dlaczego? Między innymi dlatego, ‘abyśmy już nie byli dziećmi, miotanymi i unoszonymi lada wiatrem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp, prowadzący na bezdroża błędu’ [List do Efezjan 4:14]” („Prorocy, widzący i objawiciele”, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 6–7).
-
W jaki sposób współcześni apostołowie i prorocy zapewniają siłę i stabilność fundamentowi Kościoła?
Dzieje Apostolskie 2:1–6, 14–26; 4:1–13, 18–21; Dzieje Apostolskie 10:9–20, 25–28, 34–35, 44–48; Dzieje Apostolskie 15:1–20
Jezus Chrystus przewodził Apostołom poprzez wpływ Ducha Świętego
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Dzieje Apostolskie 1:1–2. Następnie zapytaj uczniów:
-
W jaki sposób Łukasz wskazuje na to, że zmartwychwstały Jezus Chrystus po Wniebowstąpieniu w dalszym ciągu przewodził Swoim Apostołom? (Dawał przykazania i wskazówki poprzez Ducha Świętego).
Złóż świadectwo, że Jezus Chrystus po Swoim Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu przewodził Apostołom poprzez objawienia Ducha Świętego. Aby pomóc uczniom dostrzec przykłady tego przewodnictwa, podziel ich na cztery grupy i każdej z nich przydziel następujące zadania:
-
Przestudiujcie fragmenty: Dzieje Apostolskie 2:1–6, 14–26 i odszukajcie, w jaki sposób Duch Święty towarzyszył Piotrowi i pozostałym Apostołom w dniu Zielonych Świąt.
-
Przestudiujcie fragmenty: Dzieje Apostolskie 4:1–13, 18–21 i odszukajcie, w jaki sposób Duch Święty pomógł Piotrowi udzielić odpowiedzi żydowskim przywódcom.
-
Przestudiujcie fragmenty: Dzieje Apostolskie 10:9–20, 25–28, 34–35, 44–48 i odszukajcie, w jaki sposób objawiona została Piotrowi konieczność wprowadzenia ważnej zmiany w Kościele.
-
Przestudiujcie fragment: Dzieje Apostolskie 15:1–20 i odszukajcie, w jaki sposób objawienie dane przez Jezusa Chrystusa mocą Ducha Świętego wpłynęło na decyzję Piotra i wzmocniło decyzję innych przywódców kościelnych podczas zgromadzenia w Jerozolimie.
Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów w każdej grupie, aby podsumowali to, co przeczytali i wyjaśnili, w jaki sposób Jezus Chrystus przewodził przywódcom Kościoła poprzez objawienia Ducha Świętego. Wyjaśnij, że Duch Święty wypełnia Swoje obowiązki pod kierunkiem Zbawiciela (zob. Ew. Jana 16:13–14).
Możesz skorzystać z fragmentu: 3 Nefi 19:7–9, 19–20, aby pokazać, że przywódcy Kościoła, o których czytamy w Księdze Mormona, także otrzymali pomoc Ducha Świętego w swojej służbie.
Omów z uczniami odpowiedź na następujące pytanie:
-
W jaki sposób wyjaśnilibyście komuś, dlaczego warto wiedzieć, że po Swojej śmierci Jezus Chrystus nie przestał przewodzić Swoim Apostołom?
Jezus Chrystus przewodzi poprzez wpływ Ducha Świętego przywódcom Kościoła w naszych czasach
Pokaż poniższe wypowiedzi Prezydenta Thomasa S. Monsona i Prezydenta Henry’ego B. Eyringa z Rady Prezydenta Kościoła (możesz je także rozdać uczniom) i poproś jednego z uczniów o przeczytanie ich na głos:
„Świadczę […], że nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, stoi na czele tego Kościoła, który nosi Jego imię. Wiem, że najsłodszym doświadczeniem, jakiego możemy zaznać w tym życiu, jest odczuwanie Jego wskazówek, kiedy prowadzi nas ku rozwojowi Swej pracy” (Thomas S. Monson „Patrzeć wstecz i iść naprzód”, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 88).
„Objawienia i natchnienie spływały na [Prezydenta Thomasa S. Monsona] w mojej obecności, co dla mnie jest potwierdzeniem, że Bóg uznaje [klucze kapłaństwa, które dzierży prorok]. Jestem naocznym świadkiem” (Henry B. Eyring, „Prawdziwy i żywy Kościół”, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 24).
-
W jaki sposób te dwie wypowiedzi wskazują na związek między Kościołem Nowego Testamentu a Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich? (Pomóż uczniom zrozumieć następującą prawdę: Tak jak Jezus Chrystus prowadził Swoich Apostołów w czasach Nowego Testamentu, tak na różne sposoby i mocą Ducha Świętego prowadzi On przywódców Kościoła w dzisiejszych czasach).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś uczniów, aby wysłuchali tej wypowiedzi i zastanowili się, dlaczego przywódcy Kościoła muszą być prowadzeni przez Zbawiciela.
„Ten fundament składający się z Apostołów i Proroków ma być błogosławieństwem przez wszystkie czasy, ale szczególnie w czasach przeciwności lub niebezpieczeństwa, czasach, kiedy możemy czuć się jak dzieci — zagubione i zdezorientowane, a nawet zalęknione — czasach, w których przewrotność ludzka lub przebiegłość diabelska będzie starała się niepokoić, oszukiwać lub wprowadzać w błąd. W przygotowaniu na takie czasy, jakie obecnie nadeszły, członkowie Rady Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu powoływani są przez Boga i popierani przez was jako ‘prorocy, widzący i objawiciele’, a Prezydent Kościoła popierany jest jako nadrzędny prorok, widzący i objawiciel, Apostoł senior i jako jedyny człowiek upoważniony do korzystania ze wszystkich kluczy potrzebnych do uzyskania objawień i zarządzania sprawami Kościoła. W czasach Nowego Testamentu, w czasach Księgi Mormona i w czasach współczesnych urzędnicy ci stanowili i stanowią kamienie podstawy prawdziwego Kościoła, ułożone wokół i czerpiące siłę z kamienia głównego, ‘[opoki] […], [którą] jest nasz Odkupiciel, którym jest [Jezus] Chrystus, Syn Boga’ [Helaman 5:12]” („Prorocy, widzący i objawiciele”, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 7).
Następnie zadaj uczniom niektóre lub wszystkie poniższe pytania:
-
Jak myślicie, co to znaczy, że przewodniczący urzędnicy Kościoła stanowią „kamienie podstawy” i czerpią siłę z głównego kamienia, którym Jest Jezus Chrystus?
-
Jakie widzieliście lub czuliście dowody na to, że Zbawiciel kieruje tymi, którzy przewodniczą Kościołowi w dzisiejszych czasach?
-
W jaki sposób uczestnictwo w konferencji generalnej pomogło wam przybliżyć się do Chrystusa i budować na fundamencie apostołów i proroków?
Pokaż lub zapisz na tablicy poniższe pytania. Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tymi pytaniami i w swoich osobistych dziennikach lub dziennikach do studiowania pism świętych zapisali, jak planują ulepszyć coś w wymienionych dziedzinach.
Materiały do studiowania dla uczniów
-
Ew. Mateusza 10:1–4; 16:19; 17:3–7; 18:18; Dzieje Apostolskie 2:1–6, 14–26; 4:1–13, 18–21; Dzieje Apostolskie 10:9–20, 25–28, 34–35, 44–48; Dzieje Apostolskie 15:1–11, 13–19; List do Efezjan 2:19–20; 4:11–14.
-
Jeffrey R. Holland, „Prorocy, widzący i objawiciele”, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 6–9.