Lekcja 24
On żyje!
Wprowadzenie
Mówiąc o Zbawicielu Jezusie Chrystusie, Prorok Józef Smith oznajmił: „A teraz, po licznych świadectwach, jakie o Nim dano, oto świadectwo najnowsze które o Nim składamy: że On żyje!” (NiP 76:22). Celem tej lekcji jest pomóc uczniom zrozumieć, że Zbawiciel żyje, jest naszym Orędownikiem u Ojca i przez wiarę w Niego stajemy się „Bogu rodzonymi synami i córkami” (NiP 76:24; zob. także List do Galacjan 3:26).
Propozycje dotyczące nauczania
Nauki i Przymierza 25:1; 76:19–24; 110:1–4
Jezus Chrystus żyje
Przeczytaj na głos poniższe doświadczenie Prezydenta Lorenza Snowa (1814–1901), opowiedziane przez jego wnuczkę Alice Pond:
„Byliśmy w dużym korytarzu prowadzącym do pokoju celestialnego, szłam kilka kroków przed dziadkiem, gdy ten zatrzymał mnie i powiedział: ‘Allie, poczekaj chwilę, chcę ci coś powiedzieć. To właśnie tutaj ukazał mi się Pan Jezus Chrystus, kiedy zmarł Prezydent Woodruff. Powiedział mi, abym natychmiast poszedł i zreorganizował Radę Prezydenta Kościoła, nie czekając, jak czyniliśmy to po śmierci poprzednich prezydentów, i że to ja mam zastąpić Prezydenta Woodruffa’.
Wówczas dziadek postąpił krok bliżej, wyciągnął lewą rękę i powiedział: ‘Stał tutaj, około trzech stóp [ok. 1 m. — przyp. tłum.] nad podłogą. Wyglądało to tak, jakby stał na płycie z litego złota’.
Dziadek powiedział mi, jaką cudowną osobą jest Zbawiciel i opisał mi Jego dłonie, stopy, oblicze i piękne białe szaty — a wszystko to było tak wspaniale białe i jasne, że z trudem mógł na Niego patrzeć.
Potem [dziadek] zrobił jeszcze jeden krok, położył prawą rękę na mojej głowie i powiedział: ‘A teraz, wnusiu, chcę, abyś zapamiętała, że to jest świadectwo twojego dziadka, że powiedział ci własnymi ustami, iż naprawdę widział Zbawiciela, tutaj w świątyni i rozmawiał z Nim twarzą w twarz’ [Alice Pond, w: LeRoi C. Snow, „An Experience of My Father’s”, Improvement Era, wrzesień 1933, str. 677]” (Nauki Prezydentów Kościoła: Lorenzo Snow [2012], str. 246).
-
Jakie są wasze myśli po wysłuchaniu tej relacji?
Powiedz uczniom, że Nauki i Przymierza zawierają dwa opisy ukazania się Zbawiciela ludziom w dniach ostatnich — Sidney’owi Rigdonowi w Hiram w Ohio (zob. NiP 76) oraz Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu w Świątyni Kirtland (zob. NiP 110). Zapisz na tablicy następujące trzy pytania:
Co oni ujrzeli? Co usłyszeli? Czego się nauczyli?
Poproś uczniów, aby odnaleźli odpowiedzi w pismach świętych. Niech połowa uczniów przeczyta fragment: Nauki i Przymierza 76:19–24, a druga połowa fragment: Nauki i Przymierza 110:1–4. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, co znaleźli. Zapisz ich odpowiedzi na tablicy pod odpowiednimi pytaniami. Następnie zapytaj:
-
Czego te wersety uczą o Jezusie Chrystusie? (Uczniowie mogą wymienić wiele doktryn, w tym również te: Jezus Chrystus jest żywą i pełną chwały istotą; nasz Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus są odrębnymi postaciami; przez wiarę w Jezusa Chrystusa i przyjęcie Jego ewangelii stajemy się Bogu rodzonymi synami i córkami; Jezus Chrystus jest naszym Orędownikiem u Ojca).
Daj uczniom możliwość złożenia świadectwa o tych doktrynach, zadając im następujące pytania:
-
Które spośród tych prawd mają dla was szczególne znaczenie? Dlaczego?
Powiedz uczniom, że w pozostałej części lekcji skupicie się na dwóch doktrynach, które znaleźli w przeczytanych fragmentach pism świętych: „Jezus Chrystus jest naszym Orędownikiem u Ojca” oraz „Przez wiarę w Jezusa Chrystusa i przyjęcie Jego ewangelii stajemy się Bogu rodzonymi synami i córkami”.
Nauki i Przymierza 29:5; 38:4; 45:3–5;; Alma 33:3–11
Jezus Chrystus jest naszym Orędownikiem u Ojca
Zapisz na tablicy słowo orędownik i zapytaj uczniów, czy wiedzą, co to znaczy. (Jeśli zachodzi taka potrzeba, zdefiniuj słowo orędownik, wyjaśniając, że oznacza ono osobę, która wstawia się za kimś lub za czymś). Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu werset: Nauki i Przymierza 110:4. Następnie zapytaj:
-
W jaki sposób Zbawiciel jest orędownikiem? (Kiedy uczniowie będą dzielili się swoimi przemyśleniami, skorzystaj z okazji, żeby złożyć świadectwo o tym, że Jezus Chrystus jest naszym Orędownikiem u Ojca).
Pokaż poniższe pytania albo zapisz je na tablicy:
Co sprawia, że Jezus Chrystus może nazywać siebie naszym Orędownikiem?
Na co Jezus Chrystus zwraca uwagę Ojca, kiedy wstawia się za nami?
Poproś uczniów, aby w parach odszukali odpowiedzi na te pytania w następujących wersetach: List do Hebrajczyków 4:15; Nauki i Przymierza 29:5; 38:4 i 45:3–5. Kiedy uczniowie przeczytają i omówią między sobą te pytania, poproś kilku ochotników, aby opowiedzieli wszystkim o odpowiedziach, które odnaleźli.
Kiedy uczniowie powiedzą o tym, czego się dowiedzieli, upewnij się, że rozumieją, iż Jezus Chrystus może występować w naszym imieniu przed Ojcem, ponieważ jest całkowicie prawy i przez to może zaspokoić wymagania sprawiedliwości odnośnie do naszych grzechów. Jest uprawniony do wstawiania się za nami dzięki Swoim zasługom, doskonałemu życiu i krwi, którą za nas przelał. My nie mamy żadnych zasług, dzięki którym moglibyśmy wstawiać się za sobą (zob. Alma 22:14).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 45:3–5, a reszta klasy niech śledzi tekst w swoich pismach świętych. Wyjaśnij, że dziełem i chwałą Ojca Niebieskiego jest wyniesienie Jego dzieci. Tak więc Jezus Chrystus, wstawiając się za ludźmi, którzy w Niego wierzą, przyczynia się do wypełnienia dzieła Ojca, oddając Mu tym samym cześć (zob. także Ew. Mateusza 10:32).
Aby pomóc uczniom zrozumieć, na czym polega rola Jezusa Chrystusa jako naszego Orędownika, poproś, aby przeczytali słowa Zenosa we fragmencie: Alma 33:3–10. Poproś, aby odszukali powtarzające się zwroty użyte przez Zenosa („byłeś mi miłosierny” i „słyszałeś mnie”). Następnie zapytaj:
-
Czego Zenos dowiedział się o Bogu dzięki szczerej modlitwie?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Alma 33:11. Następnie zapytaj uczniów:
-
Komu zawdzięczał Zenos hojne miłosierdzie Ojca Niebieskiego?
-
Dlaczego Bóg Ojciec odsuwa od nas Swoje wyroki?
-
W jaki sposób nauki Zenosa pomagają wam lepiej zrozumieć i docenić rolę Zbawiciela jako Orędownika w waszym życiu?
Pokaż poniższą wypowiedź Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:
„Bardzo ważne jest dla mnie to, że w każdej chwili i bez względu na okoliczności mogę pomodlić się i czerpać z Jego łaski, a Ojciec Niebieski wysłucha mojej prośby, a mój Orędownik, ten, który nie popełnił grzechu i przelał za mnie Swą krew, wstawi się w mojej sprawie. (Zob. NiP 45:3–5)” („I Know in Whom I Have Trusted”, Ensign, maj 1993, str. 83.
Poproś jednego z uczniów, aby swoimi słowami opisał zasadę, której uczy Starszy Christofferson. Następnie zapytaj:
-
W jaki sposób osobiste świadectwo o tej nauce może pomóc wam w trudnych chwilach?
Mosjasz 5:5–15
Przez wiarę w Jezusa Chrystusa i przyjęcie Jego ewangelii stajemy się Bogu rodzonymi synami i córkami
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Nauki i Przymierza 76:24, a pozostałych uczniów poproś o śledzenie tekstu w ich pismach świętych. Zwróć uwagę na następujące stwierdzenie: „Jego mocą, przez Niego, i z Niego […] [jesteśmy] Bogu rodzonymi synami i córkami”.
Zapytaj uczniów:
Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że choć wszyscy jesteśmy duchowymi dziećmi Ojca Niebieskiego, termin „Bogu rodzeni synowie i córki” odnosi się szczególnie do tych, którzy są „narodzeni na nowo”. Powiedz uczniom, że Księga Mormona opisuje proces ponownego narodzenia.
Pokaż lub przerysuj na tablicy poniższą tabelkę (informacje w nawiasach pozostają do wiadomości nauczyciela):
|
Co był gotów uczynić lud króla Beniamina? |
Jaki był rezultat ich czynów? |
|---|---|
|
(Przystąpić do przymierza posłuszeństwa wszystkim przykazaniom Boga) (Wziąć na siebie imię Chrystusa) (Wykazać się wiarą w Chrystusa) |
(Ich serca uległy przemianie) (Narodzili się z Chrystusa) (Chrystus stał się ich Ojcem w przymierzu) |
Pokrótce podsumuj przesłanie króla Beniamina, które znajduje się w rozdziałach: Mosjasz 2–4. Następnie wyjaśnij, że słowa króla Beniamina miały ogromny wpływ na jego lud, gdyż Duch Pana uczynił w ich sercach „wielką przemianę” (zob. Mosjasz 5:2). Poproś uczniów, aby w parach przeczytali następujące fragmenty: Mosjasz 5:2–8, 15 i odszukali odpowiedzi na pytania umieszczone w tabelce. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, co znaleźli. Następnie zapytaj:
-
W jaki sposób możecie stać się synami i córkami zrodzonymi z Chrystusa? Odpowiedzcie na podstawie tego, czego dowiedzieliście się o ludzie króla Beniamina. (Uczniowie powinni powiedzieć następującą zasadę: Kiedy przyjmujemy Jezusa Chrystusa i zawieramy przymierza posłuszeństwa przykazaniom Boga oraz dochowujemy ich, stajemy się synami i córkami zrodzonymi z Chrystusa).
Kiedy uczniowie będą omawiali te fragmenty, być może będą potrzebować pomocy w zrozumieniu doktryny o stawaniu się dziećmi Chrystusa. Przeczytaj na głos poniższą wypowiedź z nauk Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha (1876–1972):
„Zbawiciel staje się naszym Ojcem […] ponieważ oferuje nam życie, życie wieczne dzięki zadośćuczynieniu, którego dla nas dokonał […].
Stajemy się dziećmi, synami i córkami Jezusa Chrystusa, poprzez nasze przymierza posłuszeństwa wobec Niego” (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [1954–1956], 1:29).
-
Jakie błogosławieństwa możemy otrzymać jako synowie i córki Jezusa Chrystusa, zgodnie z treścią wersetu: Mosjasz 5:15?
-
Co myślicie i czujecie odnośnie do możliwości bycia synami i córkami Jezusa Chrystusa?
Na zakończenie lekcji zachęć uczniów, aby rozważyli, w jaki sposób wiedza o tym, że Zbawiciel żyje, że jest naszym Orędownikiem u Ojca i że my możemy zostać synami i córkami Chrystusa w przymierzu, błogosławi ich życie.