Lekcja 18

Zbawiciel służył w świecie duchów

Wprowadzenie

Współcześni Apostołowie w następujący sposób świadczą o Zbawicielu: „To On ofiarował wielki zastępczy dar za wszystkich, którzy kiedykolwiek będą żyli na ziemi” („Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów”, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Dzięki zadość czyniącej ofierze Zbawiciela i Jego służbie w świecie duchów, każde dziecko Boże, które kiedykolwiek żyło na ziemi, będzie mogło przyjąć lub odrzucić ewangelię. Podczas tej lekcji uczniowie dowiedzą się, jaką rolę odegrał Zbawiciel w świecie duchów i o tym, jaka jest nasza rola w zbawieniu zmarłych.

Dodatkowe źródła

Spencer J. Condie, „The Savior’s Visit to the Spirit World”, Ensign, lipiec 2003, str. 32–36.
Richard G. Scott, „Radość płynąca z odkupienia zmarłych”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 93–95.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Łukasza 23:39–43; Nauki i Przymierza 138:11–24

Jezus Chrystus odwiedził świat duchów

Możesz pokazać ilustracje: „Pochówek Jezusa” (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 58; zob. także LDS.org) oraz „Maria i zmartwychwstały Jezus Chrystus” (Album: Ewangelia w malarstwie, nr 59).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Spencera J. Condiego, Siedemdziesiątego:

„Fakty związane ze śmiercią i Zmartwychwstaniem Jezusa przyjmowane są przez wszystkie chrześcijańskie religie jako fundamentalne założenia wiary. Jednakże to, co działo się z nieśmiertelnym duchem Jezusa po Jego śmierci, a przed Zmartwychwstaniem, jest tajemnicą dla wszystkich poza świętymi w dniach ostatnich. I znaczenie tego, co robił w tym czasie, stanowi doktrynalną podstawę budowania świątyń na całym świecie. Ponadto świadectwo o tym, co Jezus uczynił, daje pocieszenie tym, którzy opłakują śmierć bliskich” („The Savior’s Visit to the Spirit World”, Ensign, lipiec 2003, str. 32).

Wskaż na ilustracje i zapytaj uczniów:

Co Jezus robił pomiędzy Swoim pogrzebem a Zmartwychwstaniem?

Aby ukazać tło historyczne, poproś uczniów o przeczytanie fragmentu: Ew. Łukasza 23:39–43.

Co Zbawiciel powiedział jednemu ze złoczyńców na krzyżu? (Zwróć uwagę uczniów na to, że Prorok Józef Smith nauczał, że poprawniejsze tłumaczenie słów Zbawiciela brzmi: „Dziś będziesz ze mną w świecie duchów” [w: History of the Church, 5:424–425]. Słowa Zbawiciela wypowiedziane do złoczyńcy są źle rozumiane przez wielu chrześcijan, którzy interpretują ich znaczenie tak, że osoba może odpokutować za ciężkie grzechy na chwilę przed śmiercią. Pisma święte nauczają jednak, że nie powinniśmy zwlekać z pokutą).
W jaki sposób te słowa wskazują na to, co robił Zbawiciel, kiedy Jego ciało znajdowało się w grobie? (Zob. także I List Piotra 4:6).

Powiedz uczniom, że Prezydent Joseph F. Smith otrzymał objawienie, które opisuje wizytę Jezusa Chrystusa w świecie duchów. Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego objawienia, streść wstęp i 10 pierwszych wersetów rozdziału: Nauki i Przymierza 138. Poproś kilku uczniów, aby po kolei przeczytali na głos następujące wersety: Nauki i Przymierza 138:11–12, 15–16, 18–19, 23–24. Przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania:

Co robił Zbawiciel pomiędzy czasem Swojego pogrzebu a Zmartwychwstaniem, zgodnie z treścią tego objawienia? (Uczniowie powinni powiedzieć, że kiedy ciało Jezusa zostało pogrzebane, On odwiedził sprawiedliwe duchy w świecie duchów).
Dlaczego te sprawiedliwe duchy były przepełnione szczęściem i radością? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, podkreśl następującą prawdę: Według Bożego planu, umarli, którzy byli wierni w życiu doczesnym, mogą zostać wykupieni z pęt śmierci po Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Możesz również zwrócić uwagę uczniów na to, że misjonarze nie zostali wysłani, aby nauczać w świecie duchów, aż do momentu śmierci i Zmartwychwstania Zbawiciela [zob. Ew. Łukasza 16:19–31; Mojżesz 7:36–39]).

Nauki i Przymierza 138:20–37

Wszystkie Boże dzieci będą mogły poznać ewangelię

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali następujące fragmenty: Nauki i Przymierza 138:20–21, 25–28 i odszukali pytanie, nad którym rozmyślał Prezydent Smith. (Uwaga: Aby pomóc uczniom dostrzec znaczenie zadawania dobrych pytań i szukania odpowiedzi podczas studiowania pism świętych, powiedz, że wiele objawień w pismach świętych było danych w odpowiedzi na szczere pytania). Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, poproś ich o przeczytanie fragmentu: Nauki i Przymierza 138:29–30 i odszukanie, w jaki sposób uwięzione duchy miały usłyszeć ewangelię. Zapytaj:

Co Jezus robił pośród sprawiedliwych duchów podczas wizyty w świecie duchów? (Upewnij się, że uczniowie rozpoznają następującą prawdę: Podczas pobytu w świecie duchów Jezus zorganizował dzieło zbawienia zmarłych).

Podziel uczniów na pary. Poproś ich, aby przestudiowali fragment: Nauki i Przymierza 138:30–37 i omówili znaczenie słowa: wszyscy użytego w wersetach 30., 31. i 37. Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj:

Jaki był cel służby Zbawiciela w świecie duchów? (Uczniowie powinni być w stanie rozpoznać następującą prawdę: Zbawiciel zapewnił wszystkim dzieciom Bożym możliwość usłyszenia ewangelii i otrzymania pełni radości).
Dlaczego wszystkie Boże dzieci muszą być nauczane ewangelii? (Zob. NiP 138:33–34; I List Piotra 3:18–20).
Czego możemy się z tego nauczyć o skutkach zadość czyniącej ofiary Jezusa Chrystusa? (Skutki Zadośćuczynienia sięgają świata duchów).

Możesz przeczytać klasie następującą wypowiedź Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha (1876–1972):

„Co z niezliczonymi tysiącami tych, którzy umarli i nigdy nie słyszeli o Chrystusie, nigdy nie mieli możliwości, aby odpokutować i zmyć swoje grzechy, nigdy nie spotkali starszych Kościoła, którzy mają upoważnienie? Niektórzy dobrzy chrześcijanie powiedzą, że są oni straceni na zawsze […].

Ale czy to byłoby uczciwe? Czy to byłoby sprawiedliwe? Nie! Pan da każdemu człowiekowi możliwość usłyszenia o życiu wiecznym i otrzymania go — miejsca w Jego królestwie” (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, wyd. 3. [1954–1956], 2:132).

Dlaczego te prawdy na temat świata duchów są ważne? Jakie to ma znaczenie dla osoby, która zna te prawdy?
W jaki sposób wiedza o służbie Zbawiciela w świecie duchów może być dla was pocieszająca?

Możemy pomóc z zbawieniu zmarłych

Rozdaj uczniom egzemplarze ulotki: „Praca w dniach ostatnich dla zbawienia zmarłych”. Podziel uczniów na małe grupy lub na pary. Poproś, aby zapoznali się z treścią ulotki, odnajdując i omawiając błogosławieństwa obiecane tym, którzy biorą udział w dziele odkupienia zmarłych.

ulotka, Praca w dniach ostatnich dla zbawienia zmarłych

Po upływie wyznaczonego czasu zadaj uczniom następujące pytania:

W jaki sposób nasz udział w pracy świątynnej i badaniu historii rodziny pomaga zmarłym skorzystać z błogosławieństw związanych z zadość czyniącą ofiarą Jezusa Chrystusa?
W jaki sposób uczestnictwo w obrzędach dokonywanych za zmarłych upodabnia nas do Zbawiciela? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, podkreśl następującą zasadę: Kiedy uczestniczymy w obrzędach świątynnych dokonywanych za naszych zmarłych krewnych, umożliwiamy im zbawienie i wzmacniamy siebie samych przeciwko wpływom przeciwnika).

Możesz przeczytać następujące wyjaśnienie Prezydenta Gordona B. Hinckleya (1910–2008) dotyczące tego, w jaki sposób uczestnictwo w zastępczych obrzędach za zmarłych idzie w parze z dziełem odkupienia dokonanym przez Zbawiciela:

„To, co dzieje się w Domu Pana […], jest bliższe duchowi ofiary Pana niż jakakolwiek inna znana mi praca. Dlaczego? Ponieważ ta praca wykonywana jest przez osoby, które dobrowolnie poświęcają swój czas i środki — nie oczekując w zamian podziękowania ani nagrody — aby uczynić dla innych coś, czego oni sami nie mogą dla siebie zrobić” („A Century of Family History Service”, Ensign, marzec 1995, str. 62–63; zob. także Ks. Abdiasza 1:21).

Ponownie nawiąż do treści ulotki i zapytaj:

Czy dostrzegliście lub doznaliście kiedyś jednego z błogosławieństw obiecanych osobom, które uczestniczą w dziele odkupienia zmarłych?

Poproś uczniów, aby po cichu zastanowili się nad odpowiedzią na następujące pytania:

Które z tych obietnic chcielibyście otrzymać teraz w swoim życiu? Co bylibyście gotowi zrobić, żeby je otrzymać?

Rzuć uczniom wyzwanie, żeby spotkali się w swoich okręgach z osobami odpowiedzialnymi za koordynację badań nad historią rodziny i dowiedzieli się więcej o tym, w jaki sposób mogą wykonywać pracę na rzecz swoich zmarłych przodków. Przeczytaj na głos werset: Nauki i Przymierza 128:22 i złóż świadectwo o wiecznej służbie Jezusa Chrystusa i Jego świętej pracy dla zmarłych, która została zaplanowana przed powstaniem świata.

Materiały do studiowania dla uczniów

Ew. Łukasza 23:39–43; I List Piotra 3:18–20; 4:6; Nauki i Przymierza 128:15, 22; 138:1–37.
Spencer J. Condie, „The Savior’s Visit to the Spirit World”, Ensign, lipiec 2003, str. 32–36.

Praca w dniach ostatnich dla zbawienia zmarłych

Starszy John A. Widtsoe (1872–1952) z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał o naszej wyznaczonej w preegzystencji misji, której celem jest pomoc w zbawieniu synów i córek Boga:

„W preegzystencji, w dniu, kiedy odbywała się Wielka Narada, zawarliśmy z Wszechmogącym pewną umowę. Pan przedstawił nam przygotowany przez siebie plan. Zaakceptowaliśmy go. Ponieważ plan ten dotyczy wszystkich ludzi, stajemy się uczestnikami zbawienia każdej osoby, której ten plan dotyczy. Zgodziliśmy się wówczas na to, że zbawimy nie tylko siebie samych, lecz również całą ludzką rodzinę. Staliśmy się partnerami Pana. Wprowadzenie tego planu w życie stało się więc nie tylko dziełem Ojca i Zbawiciela, lecz również naszym dziełem. Najmniejszy, najbardziej pokorny z nas, jest partnerem Wszechmogącego w osiągnięciu celu wiecznego planu zbawienia („The Worth of Souls”, Utah Genealogical and Historical Magazine, październik 1934, str. 189)” (w: Doctrine and Covenants and Church History: Gospel Doctrine Teacher’s Manual [1999], str. 173).

Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów zachęcał młodzież Kościoła do pracy świątynnej na rzecz swoich przodków.:

„Wszelka praca, jaką wykonujecie w świątyni, to dobrze spędzony czas, ale przyjmowanie obrzędów w imieniu własnych przodków uczyni czas spędzony w świątyni świętszym i umożliwi otrzymanie wspanialszych błogosławieństw […].

Czy wy, młodzi ludzie, pragniecie znaleźć pewny sposób na eliminację wpływu przeciwnika z waszego życia? Zagłębcie się w poszukiwania własnych przodków, przygotujcie ich imiona i nazwiska na otrzymanie świętych obrzędów zastępczych dostępnych w świątyni, a następnie udajcie się do świątyni, aby w ich zastępstwie przyjąć obrzędy chrztu oraz nadania daru Ducha Świętego […]. Nie wyobrażam sobie lepszej obrony przed wpływem przeciwnika w waszym życiu” („Radość płynąca z odkupienia zmarłych”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 93–94).

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów wystosował poniższe zaproszenie i obietnicę:

„Zachęcam młodych ludzi Kościoła, aby poznawali i doświadczali Ducha Eliasza. Zachęcam was, abyście wyszukiwali i poznawali swoich przodków oraz przygotowywali się do wykonywania chrztów w zastępstwie waszych zmarłych krewnych w domu Pana (zob. NiP 124:28–36). Namawiam was, abyście pomagali innym ludziom poznawać historie ich rodzin.

Jeśli z wiarą odpowiecie na to zaproszenie, wasze serca zwrócą się ku ojcom. Obietnice złożone Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi zakorzenią się w waszych sercach. Wasze błogosławieństwo patriarchalne określające wasz rodowód połączy was z tymi przodkami i będzie miało dla was większe znaczenie. Wzrośnie wasza miłość i wdzięczność do przodków. Wasze świadectwo i nawrócenie do Zbawiciela staną się głębokie i trwałe. Obiecuję wam, że będziecie chronieni przed nasilającym się wpływem przeciwnika. Uczestnicząc w tej świętej pracy, będziecie chronieni tak za młodu, jak i przez resztę swojego życia” („Serca dzieci się zwrócą”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 26–27).