Lekcja 3

Jehowa i Jego służba przed narodzeniem

Wprowadzenie

Według współczesnych proroków Jezus Chrystus „nauczał prawd wieczności, realności naszej przedśmiertnej egzystencji, celu naszego życia na ziemi oraz tego, kim potencjalnie mogą być synowie i córki Boga w przyszłym życiu” („Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów”, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Podczas tej lekcji uczniowie dowiedzą się, że w życiu przed przyjściem na świat ich wiara w to, że Jehowa (Jezus Chrystus) dokona Zadośćuczynienia, umożliwiła im pokonanie Szatana podczas Wojny w Niebie. Dostrzegą również to, że w świecie przed życiem doczesnym Jehowa znacznie przewyższał pozostałe dzieci Boga pod względem wszystkich boskich cech.

Dodatkowe źródła

Richard G. Scott, „Jesus Christ, Our Redeemer”, Ensign, maj 1997, str. 53–54, 59.
„The Father and the Son: A Doctrinal Exposition by the First Presidency and the Quorum of the Twelve Apostles”, Ensign, kwiecień 2002, str. 13–18.

Propozycje dotyczące nauczania

Objawienie 12:7–11; Mojżesz 4:3

Rola Jehowy podczas Wojny w Niebie

Zapisz na tablicy słowo wojna i zapytaj uczniów, jakie wyobrażenie wojny przychodzi im do głowy. Poproś, aby przejrzeli wersety: Objawienie 12:7, 9 i zastanowili się, o jakiej wojnie w nich mowa (o Wojnie w Niebie). Poproś uczniów, aby powiedzieli, co, według nich, zaszło w czasie tej wojny.

Pokaż następującą wypowiedź Starszego Bruce’a R. McConkiego (1915–1985) z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:

„Jakim rodzajem wojny [była Wojna w Niebie]? Takim samym rodzajem, z jakim mamy do czynienia na ziemi; jedynym rodzajem, jaki mogą toczyć Szatan i istoty duchowe — była to wojna na słowa, zgiełk opinii, konflikt poglądów, wojna pomiędzy prawdą a fałszem” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 3:518).

Zapytaj uczniów:

Jakie jest podobieństwo między Wojną w Niebie, a wojną, którą toczy Szatan z dziećmi Boga w życiu doczesnym, zgodnie z tym, co powiedział Starszy McConkie?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Objawienie 12:10, a innego ucznia — o przeczytanie wersetu: Mojżesz 4:3. Możesz również zaproponować, żeby uczniowie zapisali sobie odnośniki do tych fragmentów w pismach świętych. Niech zapiszą odsyłacz do wersetu: Mojżesz 4:3 na marginesie wersetu: Objawienie 12:10 i vice versa. Wyjaśnij, że „oskarżyciel braci naszych” (Objawienie 12:10) to Szatan. Następnie zapytaj:

W jaki sposób, zgodnie z wersetem: Mojżesz 4:3, Szatan został strącony ze świata istniejącego przed życiem doczesnym?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Objawienie 12:11. Zadając poniższe pytania, pomóż im sformułować zasadę, której uczymy się na podstawie tego wersetu:

Jak podsumowalibyście to, czego uczymy się z wersetu 11. na temat skutków Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Ponieważ pewne było, że Jezus Chrystus dokona Zadośćuczynienia, jego skutki widoczne były już w świecie istniejącym przed życiem doczesnym. Jest On zwany „[Barankiem, który został zabity] od założenia świata” [Objawienie 13:8; zob. też Mosjasz 4:7; Mojżesz 7:47]).
W jaki sposób to, co jest zapisane w wersecie: Objawienie 12:11, może pomóc wam w waszej osobistej walce z Szatanem w tym życiu? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Możemy pokonać Szatana, kiedy będziemy polegać na Jezusie Chrystusie, który dokonał Zadośćuczynienia i kiedy będziemy składać innym nasze świadectwo i pozostaniemy mu wierni).

Abraham 3:15–25; Nauki i Przymierza 138:55–56

Jehowa przewyższa nas we wszystkim

Powiedz uczniom, że w życiu przed narodzeniem przygotowywaliśmy się, by przyjść na ziemię. Pokaż następującą wypowiedź Proroka Józefa Smitha (1805–1844) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:

„Sam Bóg, spostrzegłszy, że znajduje się pośród duchów i chwały, jako że był bardziej inteligentny, uznał za właściwe ustanowienie praw, dzięki którym reszta istnień miałaby przywilej postępu, tak jak On. Nasz związek z Bogiem umożliwia nam zdobywanie wiedzy. On ma moc ustanawiania praw, by pouczać słabsze inteligencje tak, aby mogły być wywyższone, jak On” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 210).

Zadaj następujące pytania:

Czego możecie się nauczyć z wypowiedzi Józefa Smitha o tym, czego pragnie dla nas Ojciec Niebieski? (Ojciec Niebieski chce, abyśmy wzrastali i rozwijali się duchowo, żebyśmy stali się bardziej Jemu podobni).

Napisz na tablicy następujące pytania i poproś uczniów, aby przeczytali wersety: Abraham 3:24–25 i znaleźli odpowiedzi.

Kim był „jeden podobny Bogu, pomiędzy nimi” (werset 24.)?
Jaką odegrał rolę?
O jakim celu życia doczesnego jest tutaj mowa?

Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, aby podali swoje odpowiedzi reszcie klasy. Następnie poproś uczniów, aby przejrzeli wersety: Nauki i Przymierza 138:55–56 i zwrócili uwagę na to, co jeszcze się wydarzyło, by dzieciom Boga powiodło się w życiu doczesnym. Aby pomóc uczniom odnieść ten fragment do samych siebie, zadaj następujące pytania:

W jaki sposób, zgodnie z treścią tych wersetów, przygotowaliśmy się do przyjścia na ziemię?

Poproś uczniów, aby zastanowili się przez chwilę nad tym, jakie cechy Zbawiciel posiadał w świecie przed życiem doczesnym. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następujące wersety: Abraham 3:19, 21. Niech pozostali uczniowie śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają, czego uczymy się z nich o Jezusie Chrystusie. Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, wręcz każdemu z nich kopię poniższych wypowiedzi Starszego Neala A. Maxwella (1926–2004) i Starszego Bruce’a R. McConkiego (1915–1985) z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś, aby je przeczytali i zaznaczyli słowa i zwroty, z których uczymy się o Zbawicielu:

„Pod względem inteligencji i osiągnięć, [Jezus Chrystus] znacznie przewyższa indywidualne i zbiorowe zdolności i sukcesy wszystkich ludzi, którzy żyli, żyją i żyć będą! (Zob. Abraham 3:19)” (Neal A. Maxwell, „O, Divine Redeemer”, Ensign, listopad 1981, str. 8).

„Będąc podległe prawu i posiadając wolną wolę, wszystkie duchy ludzkie, jeszcze w Wiecznej Obecności, w różnym stopniu rozwinęły predyspozycje, talenty, umiejętności i zdolności wszelkiego typu i rodzaju. W długim okresie preegzystencji powstała nieskończona różnorodność talentów i zdolności […].

Pan obdarzył nas wszystkich wolną wolą, dał nam prawa, które miały nam umożliwić postęp, rozwój i upodabnianie się do Niego. Pouczał nas też i usilnie napominał, byśmy obrali właściwy kurs wiodący ku chwale i wyniesieniu. On sam był uosobieniem i ucieleśnieniem wszelkiego dobra. Wszelkie pożądane cechy i walory były Mu właściwe w swej wiecznej pełni. Wszystkie Jego posłuszne dzieci w taki czy inny sposób zaczęły stawać się do Niego podobne. Tą wspaniałą różnorodnością talentów i zdolności, która panowała wtedy wśród nas, cieszymy się i tutaj. Niektórzy celują w jednych, a inni w innych dziedzinach. Jednorodzony przewyższa nas we wszystkim” (Bruce R. McConkie, The Mortal Messiah, 4 tomy [1979–1981], 1:23).

Zapytaj uczniów, co w tych wypowiedziach zwróciło ich uwagę. Jeśli zajdzie taka potrzeba, zadaj następujące pytanie:

Czego dowiadujemy się z wypowiedzi tych dwóch Apostołów na temat wyjątkowych cech charakteru Jehowy w świecie przed życiem doczesnym? (Uczniowie powinni zrozumieć, że w świecie przed tym życiem Jehowa przewyższał umiejętności i osiągnięcia wszystkich dzieci Ojca Niebieskiego).

Daj uczniom kilka minut na zastanowienie się nad służbą Zbawiciela w życiu przed narodzeniem i na zapisanie swoich przemyśleń i uczuć. Poproś kilkoro z nich, aby powiedzieli reszcie klasy o tym, co zapisali. Zakończ lekcję, zachęcając uczniów, aby zastanowili się, jak wiedza na temat służby Zbawiciela przed narodzeniem i Jego wyjątkowego charakteru może pomóc im pogłębić miłość do Niego i wiarę w Niego.

Materiały do studiowania dla uczniów

Objawienie 12:7–11; Abraham 3:15–25; Nauki i Przymierza 138:55–56.
Richard G. Scott, „Jesus Christ, Our Redeemer”, Ensign, maj 1997, str. 53–54, 59.