Lekcja 16
Zbawiciel zadośćuczynił za grzechy całej ludzkości
Wprowadzenie
„[Jezus Chrystus] oddał swoje życie, aby zadośćuczynić za grzechy całej ludzkości. To On ofiarował wielki zastępczy dar za wszystkich, którzy kiedykolwiek będą żyli na ziemi” („Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów”, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że „Zadośćuczynienie jest niezbędnym elementem planu szczęścia naszego Ojca Niebieskiego, bez którego plan ten nie mógłby w pełni zadziałać” („On żyje! Więc Mu chwałę dam!”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 76). Dzisiejsza lekcja skupia się na wielkim cierpieniu Zbawiciela, które miało swój początek w Getsemane, a koniec na krzyżu. Lekcja opisuje, w jaki sposób Jezus Chrystus może pomóc nam przezwyciężyć nasze grzechy i dzięki Swemu Zadośćuczynieniu wzmocnić nas w codziennym życiu.
Dodatkowe źródła
-
David A. Bednar, „Zadośćuczynienie i podróż w doczesności”, Liahona, kwiecień 2012, str. 12–19.
-
Jeffrey R. Holland, „Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa”, Liahona, marzec 2008, str. 32–38.
Propozycje dotyczące nauczania
Ew. Marka 14:33–36; Ew. Łukasza 22:39–44; 2 Nefi 9:21
Jezus Chrystus dobrowolnie cierpiał męki Zadośćuczynienia
Na rozpoczęcie lekcji możesz poprosić uczniów o zaśpiewanie hymnu: „Podziwiam miłości czyn” (Hymny oraz pieśni dla dzieci str. 38) lub innego hymnu o Zbawicielu. Następnie, kiedy lekcja się rozpocznie, zapytaj:
-
W jaki sposób śpiewanie hymnu „Podziwiam miłości czyn” (bądź innego hymnu o Zbawicielu) przygotowuje was do studiowania zagadnienia Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa?
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali następujący fragment: Ew. Marka 14:33–36 i odszukali zwroty opisujące cierpienie Zbawiciela w Getsemane. Wypisz na tablicy określenia, które znaleźli uczniowie.
-
Jakie znaczenie mają dla was te zwroty?
Poproś uczniów o przestudiowanie następujących fragmentów: Ew. Łukasza 22:39–44; 2 Nefi 9:21; i Mosjasz 3:7 i odszukanie dodatkowych informacji o cierpieniu, jakiego doświadczył Zbawiciel, składając za nas Swoją zadość czyniącą ofiarę. Możesz również zaproponować, aby uczniowie znaleźli odnośniki do tych wersetów w pismach świętych.
-
Jakie ważne prawdy dotyczące cierpienia Jezusa za nas są przedstawione w tych wersetach? (Odpowiedzi powinny zawierać następującą prawdę: Cierpienie Jezusa Chrystusa sprawiło, że krew sączyła się ze wszystkich porów Jego skóry).
Zwróć uwagę uczniów na to, że na Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa składają się Jego cierpienie za nasze grzechy w Getsemane i na krzyżu, przelanie Jego krwi, śmierć na krzyżu i Zmartwychwstanie z grobu. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Bruce’a R. McConkiego z Kworum Dwunastu Apostołów:
„Nie wiemy, nie jest to nam wiadome ani żaden śmiertelny umysł nie może w pełni pojąć znaczenia tego, czego Chrystus dokonał w Getsemane.
Wiemy, że spływały po Nim wielkie krople krwi wydobywające się ze wszystkich porów, kiedy spijał resztki tej czary goryczy, jaką Mu podał Jego Ojciec.
Wiemy, że przeszedł cierpienia, zarówno w duchu, jak i w ciele, przekraczające wytrzymałość ludzką, gdyż żaden człowiek nie byłby w stanie tego przeżyć […].
Wiemy, że leżał twarzą ku ziemi, kiedy ból i męczarnia nieskończonego brzemienia sprawiały, że drżał i pragnął, aby nie musiał wypić tej czary goryczy” („Oczyszczająca moc Getsemane”,Liahona, kwiecień 2011, str. 16–17).
-
Co czujecie, gdy myślicie o cierpieniach Jezusa Chrystusa, których doświadczył w Getsemane i na krzyżu?
Ew. Jana 15:13; I List Piotra 3:18; Nauki i Przymierza 19:15–19
Jezus cierpiał, abyśmy my nie musieli cierpieć tak, jak On
Zadaj następujące pytanie:
-
Jak myślicie, dlaczego Jezus był gotów tak wiele dla nas wycierpieć?
Poproś uczniów, aby po cichu przestudiowali następujące fragmenty: Ew. Jana 15:13; I List Piotra 3:18 oraz Nauki i Przymierza 19:15–19 i odszukali powody, dla których Jezus Chrystus dobrowolnie cierpiał męki Zadośćuczynienia. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, możesz je podsumować na tablicy w następujący sposób:
Kiedy będziesz zadawać poniższe pytania, daj uczniom czas na zastanowienie się nad odpowiedziami. (Przypomnij uczniom, że kiedy będą się uczyć rozważać to, co odnajdują w pismach świętych, Duch często ujawni im dodatkowe prawdy).
-
Czego możecie nauczyć się o Jezusie Chrystusie, rozważając powody, dla których cierpiał?
-
Jaki mają one wpływ na was osobiście?
Zaznacz, że poprzez Zadośćuczynienie Jezus Chrystus stał się naszym Zastępcą — zajął nasze miejsce, wziął na Siebie nasze ciężary, cierpiał za nasze grzechy. Apostoł Paweł ujął to tymi słowami: „On [Bóg Ojciec] tego [Chrystusa Syna], który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą” (II List do Koryntian 5:21). To tak, jakby nasz Pan i Zbawiciel złożył każdemu z nas następującą propozycję: „Przyjdź do mnie. Wezmę twój grzech i dam ci moją prawość”.
Złóż świadectwo, że dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa nasze grzechy mogą być nam odpuszczone, jeśli za nie odpokutujemy. Dzięki Jego ofierze, dokonanej w naszym imieniu, została przygotowana droga powrotu do Ojca Niebieskiego, byśmy mogli żyć z Nim w wiecznej rodzinie. Jezus Chrystus podporządkował się Zadośćuczynieniu z powodu ogromnej miłości zarówno do Ojca Niebieskiego, jak i do nas. Zachęć uczniów, aby zastanowili się, jak mogą skuteczniej zabiegać o błogosławieństwa Zadośćuczynienia i cieszyć się nimi w swoim życiu.
Alma 7:11–13
Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa roztacza nad nami Jego łaskę i moc dającą nam siłę
Pokaż następującą wypowiedź Starszego Neala A. Maxwella z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:
„Kiedy w całej pełni nadszedł czas męki, jej ciężar był o wiele, wiele większy, niż nawet Jego niedościgniony umysł był sobie w stanie wyobrazić! […].
Łączny ciężar wszystkich doczesnych grzechów — z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości — przytłoczył tę doskonałą, bezgrzeszną i wrażliwą Duszę! Wszystkie nasze słabości i choroby w pewien sposób również stanowiły część straszliwej sumy Zadośćuczynienia. (Zob. Alma 7:11–12; Ks. Izajasza 53:3–5; Ew. Mateusza 8:17) […].
Jego cierpienie — tak jakby ktoś pomnożył ogrom przez nieskończoność — spowodowało, iż będąc na krzyżu, wołał donośnym, samotnym głosem (zob. Ew. Mateusza 27:46)” („Willing to Submit”, Ensign, maj 1985, str. 72–73).
-
Jak myślicie, co miał na myśli Starszy Maxwell, mówiąc o „straszliwej sumie Zadośćuczynienia”?
-
Co jeszcze, oprócz naszych grzechów, przyczyniło się według Starszego Maxwella do cierpień Zbawiciela?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Alma 7:11–13. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i rozpoznali inne warunki doczesnego życia, które przyczyniły się do cierpień Zbawiciela. Poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, co znaleźli i zapisz ich odpowiedzi na tablicy. (Odpowiedzi powinny zawierać następujące hasła: boleści, cierpienia, pokusy, choroby, słabości i śmierć). Omów, co one znaczą oraz to, w jaki sposób Jezus Chrystus może nas błogosławić poprzez wpływ Ducha Świętego, kiedy ich doświadczamy.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów:
„Zbawiciel cierpiał nie tylko za naszą niegodziwość, ale także za nierówność, niesprawiedliwość, cierpienie, ból fizyczny i ból emocjonalny, które tak często nas nękają. Nie ma takiego fizycznego bólu, nie ma cierpienia duszy, nie ma boleści ducha, nie ma niemocy czy słabości, jakich kiedykolwiek wy czy ja doświadczyliśmy w czasie naszej podróży przez doczesność, których Zbawiciel nie doświadczyłby pierwszy. W chwili słabości wy i ja możemy wołać: ’Nikt nie rozumie. Nikt nie wie’. Być może żadna istota ludzka nie wie. Jednakże Syn Boży doskonale wie i rozumie, ponieważ czuł i niósł nasze brzemiona na długo przed nami. A ponieważ zapłacił najwyższą cenę i poniósł owo brzemię, odczuwa doskonałą empatię i może wyciągnąć do nas Swą miłosierną rękę na bardzo wielu etapach naszego życia. Może wyciągnąć rękę, dotknąć nas, pospieszyć na ratunek, […] i nas wzmocnić, abyśmy byli kimś więcej, niż kiedykolwiek moglibyśmy być, oraz pomóc nam uczynić to, czego sami nie moglibyśmy uczynić, polegając jedynie na własnych siłach” („Zadośćuczynienie i podróż w doczesności”, Liahona, kwiecień 2012, str. 19).
Zapytaj uczniów, w jaki sposób mogliby podsumować nauki Starszego Bednara. Następnie zapytaj:
-
W jaki sposób błogosławieństwa płynące z Zadośćuczynienia umożliwiają nam powrót do obecności Ojca Niebieskiego? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zaznacz, że dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa możemy otrzymać pocieszenie i siłę poprzez Ducha Świętego, abyśmy byli w stanie wytrzymać „boleści, cierpienia i [wszelkie pokusy]” [Alma 7:11]).
Aby pomóc uczniom zrozumieć łaskę Zbawiciela lub Jego moc dającą nam siłę, poproś, aby każdy z nich przestudiował jeden z poniższych fragmentów z pism świętych i przygotował się do powiedzenia o tym, czego się nauczył. (Możesz zapisać te odnośniki na tablicy).
Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj:
-
Zastanówcie się, w jaki sposób osoby opisane w tych wersetach zostały wzmocnione przez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa. W jakich okolicznościach wy lub ktoś z waszych znajomych został wzmocniony w podobny sposób?
-
Dlaczego tak ważne jest dla nas zrozumienie tego, że mamy dostęp do mocy Jezusa Chrystusa, która dodaje nam sił?
Pokaż następującą wypowiedź Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:
„Każdy z nas ma palącą potrzebę, by wzmocnić zrozumienie doniosłości Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, aby stało się ono niezachwianą podstawą, na której oprzemy swoje życie […].
Z całą mocą zachęcam was, abyście ustalili plan osobistego studiowania, by lepiej zrozumieć i bardziej docenić niezrównane, wieczne, nieskończone skutki tego, jak doskonale Jezus Chrystus wypełnił Swą boską misję bycia naszym Zbawicielem i Odkupicielem” („On żyje! Więc Mu chwałę dam!”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 77).
Na zakończenie zachęć uczniów, aby stworzyli plan osobistego studiowania zagadnień związanych z Jezusem Chrystusem i Jego Zadośćuczynieniem.
Materiały do studiowania dla uczniów
-
Ew. Marka 14:33–36; Ew. Łukasza 22:39–46; Ew. Jana 15:13; I List Piotra 3:18; 2 Nefi 9:21; Mosjasz 3:7; Alma 7:11–13; Nauki i Przymierza 19:15–20.
-
David A. Bednar, „Zadośćuczynienie i podróż w doczesności”, Liahona, kwiecień 2012, str. 12–19.