Lekcja 27
Jezus Chrystus jest światłem, życiem i nadzieją świata
Wprowadzenie
Jezus Chrystus „jest światłem, życiem i nadzieją świata” („Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów”, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 3). Ta lekcja pomoże uczniom zrozumieć, że zbliżając się do Chrystusa, otrzymają większą nadzieję na życie wieczne i znajdą więcej determinacji, aby przetrwać życiowe próby.
Dodatkowe źródła
-
Dieter F. Uchtdorf, „Nadzieja na boskie światło”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 70, 75–77.
-
Dieter F. Uchtdorf, „Nieskończona moc nadziei”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 21–24.
Propozycje dotyczące nauczania
Ew. Jana 1:1–9; Nauki i Przymierza 88:6–13
Jezus Chrystus jest światłością świata
Przeczytaj na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Rady Prezydenta Kościoła. Poproś uczniów, aby słuchając tej wypowiedzi, zastanowili się nad różnymi okolicznościami, które sprawiają, że czasami czujemy, jakby otaczała nas ciemność:
„W moim biurze wisi obraz zatytułowany Drzwi do oświecenia. Bardzo go sobie cenię. Został namalowany przez mojego przyjaciela, duńskiego artystę — Johana Benthina, który był pierwszym prezydentem kopenhaskiego palika w Danii.
Obraz przedstawia ciemny pokój oraz otwarte drzwi, z których roztacza się promienny blask. Zastanawia mnie jedno — dlaczego światło, które przenika przez otwarte drzwi, nie rozjaśnia całego pokoju, a jedynie powierzchnię tuż przed nimi.
W moim odczuciu zarówno ciemność, jak i światło przedstawione na tym obrazie, stanowią metaforę życia. Czasami, ze względu na to, że jesteśmy śmiertelnikami, czujemy, że otacza nas ciemność. Być może straciliśmy ukochaną osobę; nasze dziecko zeszło na manowce; być może usłyszeliśmy niepokojącą diagnozę medyczną lub mamy kłopoty z zatrudnieniem i przepełnia nas wątpliwość lub strach. Być może czujemy się samotni czy niekochani.
Mimo że możemy się czuć zagubieni pośród bieżących okoliczności, Bóg obiecuje nam nadzieję na otrzymanie Jego światła — obiecuje rozświetlać roztaczającą się przed nami drogę i wskazywać sposób na wyjście z ciemności” („Nadzieja na boskie światło”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 70).
-
Jakie okoliczności mogą sprawić, że czujemy się otoczeni ciemnością?
-
Co, według Prezydenta Uchtdorfa, Bóg może uczynić, kiedy ogarnia nas takie uczucie?
Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, wyjaśnij, że celem tej lekcji jest ukazanie sposobu, w jaki, bez względu na okoliczności, możemy otrzymać światłość i nadzieję od Boga.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Ew. Jana 1:1–5. Niech pozostali uczniowie śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają słowa i zwroty, którymi posłużył się Jan, opisując Zbawiciela. Kiedy uczniowie będą opowiadać o tym, co znaleźli, zapisz na tablicy następującą doktrynę: Jezus Chrystus jest światłością świata.
Aby pomóc uczniom zrozumieć tę doktrynę, poproś ich, aby po cichu przeczytali następujący fragment: Ew. Jana 1:6–9. Następnie zapytaj:
-
Czego na temat roli Jezusa Chrystusa jako światłości świata możemy się dowiedzieć z tych wersetów?
-
W jaki sposób fragmenty: Ew. Jana 12:46, NiP 84:46 pomagają wam zrozumieć, jak Jezus może stać się światłością świata dla każdego?
Powiedz uczniom, że w pismach świętych światłość, która „oświeca każdego człowieka” (Ew. Jana 1:9), czyli Światło Chrystusa, „[nazywana] jest czasami Duchem Pana, Duchem Bożym, Duchem Chrystusa lub Światłem Życia” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 163). Światło Chrystusa opisane jest również w rozdziale: Nauki i Przymierza 88.
Podziel uczniów do pracy w parach. Poproś, aby przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 88:6–13 i odszukali, w jaki sposób Jezus Chrystus jest źródłem światła i życia. Po upływie wyznaczonego czasu zadaj uczniom następujące pytania:
-
Jaki wpływ na wszelkie Boże stworzenie ma Światło Chrystusa?
-
W jaki sposób prawdy opisane w tych wersetach wskazują na to, że Światło Chrystusa oddziałuje na każdego człowieka?
-
Dlaczego ważne jest rozumienie tego, że światło, które zarządza wszechświatem, jest „tym samym światłem, co ożywia wasze zrozumienie”? (NiP 88:11).
Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos:
„Boskie światło jest rzeczywiste. Jest ono dostępne dla każdego! Daje życie wszystkiemu [zob. NiP 88:11–13]. Ma moc, aby złagodzić nawet najgłębszą ranę. Może być uzdrawiającym balsamem dla naszych samotnych i schorowanych dusz. Pośród wielkiej rozpaczy może zasadzić nasiona promiennej nadziei. Może oświecić największe doliny rozpaczy. Może oświetlić roztaczającą się przed nami ścieżkę i przeprowadzić nas przez mroczną noc, dając obietnicę na nowy poranek.
To ‘[Duch] Jezusa Chrystusa’ daje ‘światło każdemu człowiekowi, co przychodzi na świat’ [NiP 84:45–46]” („Nadzieja na boskie światło”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 75).
Omów z klasą odpowiedzi na następujące pytania:
-
Jakie błogosławieństwa, zdaniem Prezydenta Uchtdorfa, otrzymujemy dzięki światłu, które Ojciec w Niebie daje nam poprzez Jezusa Chrystusa?
-
Czy doświadczyliście błogosławieństw, o których mówi Prezydent Uchtdorf?
Zapisz na tablicy następujące niepełne zdanie:
Poproś uczniów, aby ponownie przeczytali werset: Nauki i Przymierza 88:13 i wyszukali słowa i zwroty, które mogą je uzupełnić. Zapytaj:
-
W jaki sposób rola Zbawiciela jako światłości świata odnosi się do Jego roli życia świata?
-
Jaki jest związek pomiędzy światłem a życiem? (Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że Jezus jest „życiem świata, ponieważ Jego zmartwychwstanie i zadośćuczynienie wybawiają nas zarówno od fizycznej, jak i od duchowej śmierci” [Dallin H. Oaks, „The Light and Life of the World”, Ensign, listopad 1987, str. 65]).
-
Co by się stało, gdyby światło i moc Zbawiciela przestały oddziaływać na wszechświat? (Życie przestałoby istnieć).
Wyjaśnij, że pisma święte podają liczne przykłady na to, że Jezus jest dosłownie światłem świata. W czasie śmierci Zbawiciela przez trzy dni panowała ciemność. To symbol tego, że światło świata zostało z niego zabrane (zob. 3 Nefi 8:20–23). Z drugiej strony narodzinom Zbawiciela towarzyszyła gwiazda i wspaniały blask w niebiosach oraz trzy dni światłości (zob. Helaman 14:3–5; 3 Nefi 1:15, 21).
Psalm 146:5; List do Rzymian 5:3–5; 15:13; Eter 12:4, 32; Moroni 7:3, 40–41
Jezus Chrystus jest nadzieją świata
Wyjaśnij uczniom, że termin nadzieja może mieć wiele znaczeń. W kontekście ewangelii Jezusa Chrystusa nadzieja jest „pewnym przeświadczeniem i oczekiwaniem na obiecane błogosławieństwa sprawiedliwości” (Guide to the Scriptures [Przewodnik po pismach świętych] „Hope”; scriptures.lds.org). Zbawiciel nazywany jest czasami „nadzieją świata”, ponieważ obiecane błogosławieństwa sprawiedliwości spływają na nas poprzez Niego („Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów”, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 3).
Pokaż lub zapisz na tablicy poniższe pytania i fragmenty z pism świętych:
Podziel klasę na małe grupy. Poproś, aby uczniowie przestudiowali w grupach każdy fragment i odnaleźli ważne słowa i zwroty na temat nadziei, a także aby omówili odpowiedzi na powyższe pytania. Po upływie wyznaczonego czasu poproś każdą grupę, aby sformułowała jedno lub dwa zdania o tym, czego dowiedziała się o doktrynie nadziei. Poproś, aby każda grupa powiedziała przygotowane zdania pozostałej części klasy. Upewnij się, że uczniowie rozumieją, iż nadzieja to pewność, że dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa i posłuszeństwu przykazaniom otrzymamy obiecane przez Boga błogosławieństwa, a wśród nich życie wieczne. Jeśli czas na to pozwoli, możecie omówić odpowiedzi na następujące pytania:
-
Co waszym zdaniem znaczy słowo pełna użyte w zwrocie „może mieć pełną nadzieję lepszego świata” (Eter 12:4)? (Zapewnienie, pewność lub przekonanie. Możesz zaproponować, żeby uczniowie zapisali tę definicję na marginesie swoich pism świętych obok wersetu: Eter 12:4).
-
W jaki sposób, zgodnie z treścią tych wersetów, nadzieja może być „kotwicą dla dusz ludzi” i pomóc nam osiągnąć „pewność i wytrwałość, [abyśmy] zawsze czynili wiele dobra”? (Eter 12:4).
Pokaż następującą wypowiedź i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos:
„Kiedy mamy nadzieję, ufamy obietnicom Boga. Mamy cichą pewność, że jeśli będziemy czynić ‘dzieła prawości’, otrzymamy ‘swoją nagrodę, nagrodę pokoju w tym świecie i życia wiecznego w świecie przyszłym’ (NiP 59:23). Mormon nauczał, że taka nadzieja pojawia się jedynie dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa [zob. Moroni 7:41]” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 77).
-
W jaki sposób wiara w Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienie jest niezbędna, żeby rozwinąć w sobie pełną nadzieję? W jaki sposób pomaga wam to zrozumieć, dlaczego Jezus Chrystus jest nadzieją świata? (Kiedy pokładamy nadzieję w Jezusie Chrystusie, możemy spojrzeć poza doczesne problemy i zmartwienia, koncentrując się na błogosławieństwach płynących z Zadośćuczynienia — takich, jak zmartwychwstanie i życie wieczne).
-
Co możecie zrobić, aby mieć większą nadzieję?
Kierując się podszeptami Duch Świętego, możesz poprosić uczniów, aby opowiedzieli o sytuacji, w której ich nadzieja na zmartwychwstanie i życie wieczne dzięki Jezusowi Chrystusowi pobłogosławiła ich samych lub bliźnich.
Materiały do studiowania dla uczniów
-
Psalm 146:5; Ew. Jana 8:12; List do Rzymian 5:3–5; 15:13; I List Piotra 1:3; Eter 12:4, 32; Moroni 7:3, 40–41; Nauki i Przymierza 88:6–13; 138:14.
-
Dieter F. Uchtdorf, „Nadzieja na boskie światło”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 70, 75–77.