Lekcja 2: Jezus Chrystus jest w centrum ludzkiej historii
Lekcja 2
Jezus Chrystus jest w centrum ludzkiej historii
Wprowadzenie
Współcześni prorocy, świadcząc o zasadniczej roli Jezusa Chrystusa w planie Ojca Niebieskiego, głoszą: „Uroczyście świadczymy, że Jego życie, które jest w centrum ludzkiej historii, ani nie rozpoczęło się w Betlejem, ani nie zakończyło się na Kalwarii” („Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów”, Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Ta lekcja pomoże uczniom lepiej zrozumieć to, że Ojciec Niebieski ustanowił plan zbawienia w świecie przed życiem doczesnym i wyznaczył Jehowę, czyli nienarodzonego jeszcze Jezusa Chrystusa, by stał się centralną postacią tego planu. Uczniowie będą zachęcani, aby Jezus Chrystus zajął centralne miejsce w ich życiu.
Pokaż następującą wypowiedź Starszego Alexandra B. Morrisona, Siedemdziesiątego, i poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ją na głos: Poproś uczniów, aby uważnie słuchali i zwrócili uwagę na to, co Ojciec Niebieski przedstawił Swoim dzieciom w świecie przed życiem doczesnym:
Obraz
Starszy Alexander B. Morrison
„Dawno temu, zanim powstała ziemia, na której teraz mieszkamy, Bóg, nasz Ojciec, […] stworzył plan […]. [Ten] plan zakładał doskonały sposób na to, aby wszystkie dzieci Boga mogły osiągnąć nieśmiertelność i uzyskać życie wieczne” („Life — the Gift Each Is Given”, Ensign, grudzień 1998, str. 15–16).
O jakich możliwych do zdobycia błogosławieństwach, będących częścią planu Bożego, mówił Starszy Morrison? (Wyjaśnij, że nieśmiertelność nawiązuje do zmartwychwstania — bowiem nie będzie już fizycznej śmierci — natomiast życie wieczne to rodzaj życia, jakie wiedzie Bóg).
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali następujący werset: Alma 12:25 i wyszukali, jak Alma nazwał plan Boga i kiedy ten plan został przygotowany. Niech uczniowie opowiedzą, co znaleźli. (Alma nauczał, że Boży „plan odkupienia” był przygotowany „od założenia świata”. Gdy uczniowie odpowiedzą, możesz zwrócić uwagę na jeszcze inne określenia planu Bożego, takie jak: „[plan] miłosierdzia Wielkiego Stworzyciela” [2 Nefi 9:6], „plan zbawienia” [Alma 24:14], „[wielki plan] Wiecznego Boga” [Alma 34:9], „wielki plan szczęścia” [Alma 42:8] oraz „wieczne przymierze” [NiP 22:1; 45:9; 66:2]).
Poproś uczniów, aby w parach przestudiowali następujący fragment: Alma 12:22–32 i wyszukali powód, dla którego plan Boży jest nazwany planem odkupienia. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, aby powiedzieli reszcie klasy o tym, co znaleźli. Pomóż uczniom lepiej zrozumieć ten fragment, zadając im następujące pytania:
Jaki, według nauk Almy, byłby nasz wieczny los, gdyby nie plan odkupienia? (Bez planu odkupienia nie byłoby ani zmartwychwstania umarłych, ani odkupienia z grzechów, a ludzkość na wieczność pozostałaby zagubiona i upadła w stanie fizycznej i duchowej śmierci [zob. także 2 Nefi 9:6–13]).
Dlaczego konieczne było zapewnienie sposobu na pokonanie tych przeszkód?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos wersety: Alma 12:33–34. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst w swoich pismach i wyszukają zapis o tym, co Bóg przygotował, by odkupić Swoje dzieci. Pomóż uczniom sformułować doktrynę bądź zasadę, której uczymy się z tych wersetów, zadając im następujące pytania:
Jak podsumowalibyście to, co Jezus umożliwił nam dzięki Bożemu planowi? (Odpowiedzi powinny zawierać następujące stwierdzenie: Jeśli nawrócimy się i nie znieczulimy swoich serc, dzięki Jednorodzonemu Synowi Bożemu dostąpimy miłosierdzia i otrzymamy odpuszczenie grzechów. Jedynie za pośrednictwem Jezusa Chrystusa możemy otrzymać odpuszczenie grzechów i przebywać w obecności Ojca Niebieskiego).
Złóż świadectwo, że Jezus Chrystus jest centralną postacią planu Bożego i że dzięki Jego Zadośćuczynieniu możemy uzyskać nieśmiertelność i otrzymać życie wieczne.
Jezus Chrystus został wybrany przed narodzeniem na naszego Zbawiciela
Poproś uczniów, aby przeszukali następujące fragmenty: Abraham 3:24–27 oraz I List Piotra 1:19–20 i znaleźli, czego uczymy się z nich na temat roli Zbawiciela w planie Bożym. Następnie zadaj poniższe pytania: (Uwaga: Zadając te pytania, możesz pomóc uczniom nauczyć się, jak analizować fragmenty z pism świętych i rozpoznawać zawarte w nich doktryny).
Co oznaczają zwroty „pierwszy stan” oraz „stan drugi” w wersecie: Abraham 3:26? („Pierwszy stan” odnosi się do życia przed narodzeniem, natomiast „stan drugi” — do życia doczesnego).
Kim są trzy postacie, o których mowa w wersecie: Abraham 3:27 i co każda z nich zrobiła? (Ojciec Niebieski, Jezus Chrystus i Szatan. Zaznacz, że w świecie przed życiem doczesnym Ojciec Niebieski wyznaczył Swojego Jednorodzonego Syna, Jezusa Chrystusa, aby odegrał kluczową rolę w Bożym planie).
Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że Jezus Chrystus, w świecie przed życiem doczesnym, zwany był Jehową. Następnie zapytaj:
Do czego Jehowa zobowiązał się w życiu doczesnym, kiedy powiedział do Ojca: „Otom jest, wyślij mnie”? (Do nauczania Jego ewangelii, założenia Kościoła, cierpienia i śmierci za nasze grzechy oraz do zmartwychwstania).
Jaki wpływ na naszą przyszłość miało to, że Ojciec Niebieski wybrał Jehowę na naszego Odkupiciela?
Poproś uczniów, aby po cichu przestudiowali werset: Mojżesz 4:2 i wyszukali inne ważne prawdy związane z tym, że Ojciec Niebieski wybrał Jehowę na naszego Zbawiciela i Odkupiciela. Kiedy uczniowie będą mówić o tym, co znaleźli, upewnij się, że rozpoznają następującą prawdę: Jehowa został wybrany na samym początku. Jednym z powodów, dla którego Jehowa został wybrany, było Jego pragnienie wypełniania woli Ojca i oddania Ojcu całej chwały. Aby jeszcze bardziej podkreślić znaczenie tych prawd, pokaż i przeczytaj na głos wypowiedź Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów:
Obraz
Starszy Jeffrey R. Holland
„[Jezus Chrystus] był widocznie jedyną osobą — pośród wszystkich, którzy uczestniczyli w naradzie w niebie — która była wystarczająco pokorna i chętna, by zostać wyznaczona przed narodzeniem do [dokonania nieskończonego Zadośćuczynienia]” („The Atonement of Jesus Christ”, Ensign, marzec 2008, str. 35).
Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, jak by to było być obecnym w chwili, kiedy Ojciec Niebieski powiedział wszystkim Swoim dzieciom, że Jego Pierworodny Syn, Jehowa, zostanie naszym Zbawicielem. Następnie pokaż poniższą wypowiedź Proroka Józefa Smitha (1805–1844) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:
Obraz
Prorok Józef Smith
„Wszyscy byliśmy obecni podczas pierwszej narady w niebie i widzieliśmy, jak Zbawiciel został wybrany i wyznaczony oraz jak powstał plan zbawienia, który zaaprobowaliśmy” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 209).
Jak myślicie, co musieliście wiedzieć o Jehowie, co pomogło wam poprzeć Go w Jego powołaniu i wyznaczeniu na naszego Zbawiciela i Odkupiciela?
Pokaż następującą wypowiedź Starszego Neala A. Maxwella (1926–2004) z Kworum Dwunastu Apostołów: Następnie daj uczniom kilka minut na zapisanie własnych myśli i uczuć na temat Zbawiciela w oparciu o boską prawdę, której nauczał Starszy Maxwell:
Obraz
Starszy Neal A. Maxwell
„Nigdy nikt nie zaoferował tak wiele, tak wielu osobom i w tak niewielu słowach, jak Jezus, kiedy powiedział: ‘Otom jest, wyślij mnie’ (Abraham 3:27)” („Jesus of Nazareth, Savior and King”, Ensign, maj 1976, str. 26).
Możesz poprosić kilku uczniów, aby powiedzieli klasie o tym, co napisali.
Oddanie Zbawicielowi najważniejszego miejsca w naszym życiu
Ponownie zwróć uwagę uczniów na werset: Abraham 3:25, z którego dowiadujemy się, że zamiarem Ojca Niebieskiego było wyznaczenie życia doczesnego jako czasu próby, kiedy to okaże się, czy będziemy posłuszni Jego przykazaniom. Pokaż poniższą wypowiedź Starszego Roberta D. Halesa z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos, a resztę uczniów o to, żeby zwrócili uwagę na wybór, którego musimy dokonać, a który jest częścią naszej doczesnej próby:
Obraz
Starszy Robert D. Hales
„Pomyślcie o tym: w naszym przedziemskim stanie dokonaliśmy wyboru, by naśladować Zbawiciela, Jezusa Chrystusa! A ponieważ tak się stało, dozwolone nam było przyjść na ziemię. Świadczę, że dokonując takiego samego wyboru, by naśladować Zbawiciela obecnie, podczas gdy jesteśmy tutaj na ziemi — otrzymamy jeszcze większe błogosławieństwo w wieczności. Jednak niech to będzie wiadome: musimy nadal opowiadać się za Zbawicielem. Ważą się losy wieczności, a mądre wykorzystywanie przez nas naszej woli oraz nasze uczynki są niezbędne do tego, abyśmy otrzymali życie wieczne” („Wolna wola: niezbędna w planie życia”, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str. 25).
Aby pomóc uczniom rozpoznać i zrozumieć zasadę bądź prawdę, której nauczał Starszy Hales, zadaj następujące pytania:
Czego możecie nauczyć się z wypowiedzi Starszego Halesa na temat naszych wyborów w tym życiu? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, złóż świadectwo, iż dokonując wyboru, że Zbawiciel będzie w centrum naszego życia, otrzymamy większe błogosławieństwa w wieczności).
Jak myślicie, co Starszy Hales miał na myśli, mówiąc, że „ważą się losy wieczności”?
Jakie są postawy i zachowania wskazujące na to, że ktoś dokonał wyboru, że będzie naśladować Jezusa Chrystusa? (Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy).
Wyjaśnij, że większości z nas łatwo jest skupić się na Zbawicielu w niedzielę. Ale co możemy zrobić, aby był On ważną częścią naszego życia w ciągu tygodnia? Daj uczniom czas, by mogli się zastanowić nad tym, co zrobili dziś, by móc się skupić na Zbawicielu. Poproś ich, aby zapisali swoje przemyślenia dotyczące tego, co mogą zrobić dziś, aby Zbawiciel pełniej zajmował centralne miejsce ich życia. Zachęć ich, aby zobowiązali się przed Ojcem Niebieskim, że to uczynią.
Zakończ lekcję, składając świadectwo o prawdzie, której dziś nauczałeś.