W dokumencie pt.: „Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów” czytamy: „Pod kierownictwem Swojego Ojca [Jezus Chrystus] był Stworzycielem ziemi. ‘Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało’ [Ew. Jana 1:3]” (Ensign lub Liahona, kwiecień 2000, str. 2). Kiedy uczniowie pojmą wieczne cele stworzenia ziemi, będą żyć z większym pragnieniem wypełnienia miary swego stworzenia.
Dodatkowe źródła
Russell M. Nelson, „Stworzenie”, Liahona, lipiec 2000, str. 102–105.
Jeśli masz dostęp do wersji w swoim języku, możesz przeczytać następującą pozycję: Neal A. Maxwell, „Our Creator’s Cosmos”, w: By Study and by Faith: Selections from the Religious Educator, wyd. Richard Neitzel Holzapfel i Kent P. Jackson (2009), str. 37–50.
Zaprezentuj przedmiot, który ktoś dla ciebie zrobił (na przykład ręcznie wykonany prezent). Podziel się z klasą swoimi uczuciami odnośnie do tego przedmiotu i osoby, od której go otrzymałeś. Następnie zapytaj:
Czy kiedyś ktoś zrobił coś dla was? Jakimi uczuciami darzycie tę osobę?
Poproś uczniów, aby porównali i znaleźli różnice w następujących fragmentach: I Ks. Mojżeszowa 1:1; Ew. Jana 1:1–3; List do Efezjan 3:9; List do Hebrajczyków 1:1–2 oraz Mojżesz 2:1. Poproś uczniów o wypisanie na tablicy podobieństw i różnic, które dostrzegli w tych fragmentach. (Uwaga: Kiedy uczniowie nauczą się porównywać i znajdować różnice pomiędzy fragmentami, doktryny i zasady staną się dla nich wyraźniejsze). Następnie zapytaj:
Kto, zgodnie z treścią tych fragmentów, stworzył ziemię? (Podkreśl to, że Jehowa stworzył ziemię pod kierownictwem Ojca lub to, że „całe Stworzenie świata zostało zaplanowane przez [Ojca Niebieskiego]” — jak nauczał Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów („Stworzenie”, Liahona, lipiec 2000, str. 102).
Daj uczniom czas, aby po cichu przeczytali i porównali następujące fragmenty: Nauki i Przymierza 76:22–24; 104:14–17 i Mojżesz 1:30–33. Niech znajdą to, co jeszcze stworzył Jehowa. Jeśli zajdzie taka potrzeba, możesz zaznaczyć, że stworzył On niezliczone światy oraz że „pełna jest ziemia, i jest wszystkiego dość i w nadmiarze” (NiP 104:17). Pomóż uczniom dokonać analizy tego fragmentu, zadając następujące pytanie:
Co, zgodnie z tym, co sugeruje ten werset, Zbawiciel musiał wiedzieć, kiedy tworzył ziemię? (Musiał wiedzieć, jak wielu ludzi będzie żyło na ziemi i jakie będą ich potrzeby na przestrzeni różnych epok).
Wyjaśnij uczniom, że należy wiedzieć zarówno, kto stworzył ziemię, jak i jaką mocą została ona stworzona. Poproś uczniów, aby porównali następujące fragmenty i dopisali do nich odnośniki: Mormon 9:16–17; Nauki i Przymierza 38:1–3; Jakub 4:9 i zwrócili uwagę na to, w jaki sposób ziemia została stworzona. Niech uczniowie swoimi słowami wyjaśnią znaczenie tych fragmentów. Następnie przedstaw poniższą wypowiedź:
„Jezus Chrystus stworzył ten świat oraz wszystko, co się na nim znajduje. Stworzył także wiele innych światów. Uczynił to mocą kapłaństwa, pod kierownictwem naszego Ojca Niebieskiego” (Zasady ewangelii [2009], str. 23).
Powiedz, że w pismach świętych znajdujemy tak naprawdę tylko kilka szczegółów dotyczących tego, w jaki sposób ziemia została stworzona, otrzymaliśmy jednak obietnicę, że pewnego dnia wszystko zostanie nam wyjawione (zob. NiP 101:32–34). W pismach świętych możemy natomiast znaleźć więcej szczegółów na temat celu Stworzenia.
Przedyskutuj wraz z klasą następujące pytania:
Czego możecie dowiedzieć się o Zbawicielu, Jego kapłaństwie oraz pozycji, jaką miał w świecie przed życiem doczesnym, obserwując otaczający was świat — wszelkie Boże stworzenie?
Jak zrozumienie tych prawd wpływa na wasze świadectwo o Jezusie Chrystusie i wasze uczucia względem Niego?
Jak zrozumienie tych praw wpływa na sposób, w jaki myślicie o ziemi?
Zanim przejdziesz do dalszej części lekcji, zaznacz, że Zbawiciel stworzył ziemię, ale Ojciec Niebieski jest Ojcem naszych duchów i to On stworzył fizyczne ciała dla Adama i Ewy.
Podziel uczniów na pary i poproś, żeby zbadali następujące fragmenty: Mojżesz 1:27–33, 39; 1 Nefi 17:36 oraz Nauki i Przymierza 49:16–17. Możesz zaproponować, aby zaznaczyli sobie słowa i zdania, które pomogą im znaleźć odpowiedź na pytanie: „W jaki sposób wyjaśnilibyście znajomemu, dlaczego ziemia została stworzona?”. Poproś kilka par, aby odpowiedziały przed resztą klasy. Uczniowie powinni zauważyć, że Jehowa stworzył ziemię, aby zapewnić dzieciom Boga miejsce, gdzie mogłyby żyć i wzrastać ku życiu wiecznemu. Zapytaj:
Co oznacza określenie „miara człowieka” w wersecie: Nauki i Przymierza 49:17? (Jeśli zajdzie taka potrzeba, wykorzystaj komentarz do fragmentu: Nauki i Przymierza 49:16–17, który znajdziesz w: Doctrine and Covenants Student Manual [(Church Educational System manual, 2001), str. 106]).
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: 2 Nefi 2:18–25, a następnie zadaj poniższe pytania:
W jaki sposób warunki panujące w Ogrodzie Eden nie pozwalały Adamowi i Ewie na rozwój przewidziany w planie zbawienia Ojca Niebieskiego?
W jaki sposób Upadek Adama przyczynił się do wypełnienia celu stworzenia ziemi? (Umożliwił Adamowi i Ewie posiadanie dzieci).
W jaki sposób konsekwencje Upadku, opisane w wersecie 23., pomagają nam rozwijać się zgodnie z planem naszego Ojca Niebieskiego?
Wręcz każdemu uczniowi kopię następujących wypowiedzi Starszego Bruce’a R. McConkiego (1915–1985) z Kworum Dwunastu Apostołów i Siostry Julie B. Beck, byłej generalnej prezydent Stowarzyszenia Pomocy. Daj uczniom wystarczającą ilość czasu na przeczytanie tych wypowiedzi i zastanowienie się nad rolą Stworzenia w Boskim planie zbawienia Jego dzieci.
Obraz
Starszy Bruce R. McConkie
„Zbawienie jest możliwe tak samo dzięki Zadośćuczynieniu, jak i dzięki Upadkowi […].
Należy również pamiętać, że Upadek stał się możliwy dzięki temu, że nieskończony Stwórca […] stworzył ziemię, człowieka i wszystkie inne formy życia w takim stanie, by mogły podlegać Upadkowi […]. Wszystko zostało tak stworzone, aby mogło podlegać Upadkowi bądź przemianie i był to początek tego typu egzystencji, jaki był potrzebny do wprowadzenia w życie wszystkich warunków Ojcowskiego wiecznego planu zbawienia.
Pierwsze doczesne stworzenie wszystkich rzeczy […] miało rajską naturę. W pierwotnych czasach Edenu wszystkie formy istnienia żyły w stanie wyższym, odmiennym od tego, w którym obecnie żyjemy. Nadchodzący Upadek miał przynieść niższy rodzaj egzystencji, ale i nadać im kierunek i możliwość wzrostu. Na świecie nie było jeszcze śmierci ani prokreacji” (Bruce R. McConkie, „Christ and the Creation”, Ensign, czerwiec 1982, str. 9).
„W Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich wierzymy w teologię rodziny, która opiera się na Stworzeniu, Upadku i Zadośćuczynieniu. Stworzenie ziemi zapewniło miejsce, w którym rodziny mogą żyć. Bóg stworzył mężczyznę i kobietę, którzy stanowią dwa niezbędne elementy rodziny. Częścią planu Ojca Niebieskiego było to, aby Adam i Ewa zostali zapieczętowani i stali się wieczną rodziną.
Upadek zapewnił sposób powiększania się rodziny. Adam i Ewa, jako przywódcy w rodzinie, zdecydowali się zdobyć doczesne doświadczenie. Dzięki Upadkowi mogli mieć synów i córki.
Zadośćuczynienie umożliwia rodzinom zapieczętowanie na wieczność, dzięki czemu rodziny mogą osiągnąć wieczny przyrost i doskonałość. Plan szczęścia, zwany również planem zbawienia, został stworzony dla rodzin. Wschodzące pokolenie musi zrozumieć, że główne filary naszej teologii skupiają się na rodzinie” (Julie B. Beck, „Teaching the Doctrine of the Family”, Ensign, marzec 2011, str.12).
W jaki sposób te wypowiedzi pomagają wam zrozumieć kluczową rolę Stworzenia w ogólnym planie zbawienia dzieci Boga?
Dlaczego ważne jest, by zrozumieć to, że ziemia została stworzona, aby umożliwić wyniesienie pojedynczym jednostkom i rodzinom? (Kiedy uczniowie odpowiedzą, zapisz na tablicy następującą zasadę: Jeżeli zrozumiemy cel stworzenia ziemi, będzie nam bardziej zależało na wypełnieniu celu naszego stworzenia).
Wyjaśnij uczniom, że dzięki pieczętującej mocy kapłaństwa żony i mężowie, rodzice i dzieci, mogą być razem po śmierci. Bez mocy pieczętowania, która została przywrócona przez Eliasza, Boże dzieci nie mogłyby otrzymać wszystkich błogosławieństw wyniesienia i cel stworzenia ziemi nie zostałby wypełniony, czyli zgodnie z tym, co zapisane jest w Naukach i Przymierzach, „ziemia byłaby całkowicie zniszczona” (NiP 2:3; zob. też Ks. Malachiasza 3:24).
Zakończ lekcję, składając świadectwo o następujących ważnych prawdach: (1) Jehowa stworzył ziemię pod kierownictwem Ojca; (2) stworzył On ziemię, aby przygotować miejsce, gdzie dzieci Boże mogą żyć i postępować ku życiu wiecznemu oraz (3) jeżeli zrozumiemy cel stworzenia ziemi, będzie nam bardziej zależało na wypełnieniu celu naszego stworzenia.
Zachęć uczniów do zastanowienia się nad tym, co mogą zrobić, aby wyrazić swoją wdzięczność za to, co stworzył Jezus Chrystus. Zachęć ich również, aby działali pod wpływem wskazówek Ducha, którego wpływ odczuli podczas lekcji.