Kapitulo 22

Ang Pagkahingpit pinaagi sa mga Pagsulay

Kon kita moagi sa pipila ka mga pagsulay, pipila ka mga kalisud, ug pipila ka mga kasakit, ug pag-atubang sa kawad-on, kini adunay tumong nga molimpyo sa metal, mohinlo niini gikan sa taya, ug moandam niini nga magamit sa Agalon.¹

Gikan sa Kinabuhi ni John Taylor

Si John Taylor nakasinati og daghang mga pagsulay sa iyang kinabuhi. Tingali usa sa labing dakong mga pagsulay mao ang iyang kasinatian sa Bilanggoan sa Carthage. Sa panahon sa pagataki diin si Propeta Joseph ug ang iyang igsoon nga si Hyrum gimartir, si Elder Taylor gipusil sa makadaghan nga mga higayon. Grabe nga nasamdan ug dili makahimo sa pagbiyahe ngadto sa Nauvoo, siya nagpabilin sa Carthage sulod sa pipila ka mga adlaw. Niining higayona ang usa ka lokal nga doktor miabut aron sa pagkuha sa usa ka bala gikan sa iyang tiil. Ang mga samad ni Elder Taylor grabe kaayo nga ang iyang asawa, kinsa bag-o pa lang miabut, “miadto sa laing lawak aron mag-ampo alang kaniya aron siya makaangkon og kalig-on sa paglahutay niini ug ipahiuli ngadto kaniya ug sa iyang pamilya.” Sa dihang ang doktor mihangyo ni Elder John Taylor nga gapuson sa panahon sa operasyon, si Elder Taylor miingon nga dili. Ang operasyon nahitabo nga wala siya guniti ug walay anestisya.²

Sa dihang pipila ka mga sakop sa Simbahan miabut sa Carthage aron dad-on pagbalik si Elder Taylor ngadto sa Nauvoo, siya luya kaayo tungod kay naagasan pag-ayo sa dugo nga siya hapit dili na makahunghong. Nga dili makahimo sa pagsakay sa karomata, siya gibutang og estretcher ug giyayongan padulong sa Nauvoo. Bisan pa niana, “ang kalihok niadtong nagyayong kaniya nakahimo og hilabihang kasakit. Busa gipangitaan siyag balsa ug gihigot sa luyo sa karomata. Usa ka higdaanan gihimo diha sa balsa, ug uban ni Sister Taylor sa iyang kiliran aron sa paghugas sa iyang samad sa bugnawng tubig,” ang balsa hinay nga midailos sa labong nga balilihan padulong sa Nauvoo.³

Mga kalisdanan nagpadayon sa Nauvoo samtang si Elder Taylor ug gatusan sa mga Santos nagsugod sa pagbiya sa siyudad pagka Pebrero 1846 aron makalingkawas sa nagkadugang nga mga pagpanggukod. Usa ka asoy sa kasaysayan mihulagway sa ilang pagantus samtang sila nagkampo tabok sa sapa gikan sa Nauvoo: “Didto sila nagpatara sa tugnaw ug unuson nga panahon, samtang dili kaayo layo—nga makita ra—ang ilang komportable nga mga balay, ang ilang maanindot nga siyudad ug matahum nga templo! Kini nga mga panimalay nga ilang gibiyaan, ug kadtong siyudad ilaha gihapon, tungod kay nagdali silang mibiya nga wala nay panahon sa pagbaligya sa ilang kabtangan.”⁴

Paglabay sa daghang mga tuig, niadtong 1885, sa dihang ang mga Santos nahimutang na sa Walog sa Salt Lake, si Presidente Taylor nag-atubang sa pagsulay sa pag-inusara ug pagkabulag. Samtang nagtago aron mominos ang pagpanggukod sa Simbahan sa Federal nga mga awtoridad, siya dili mahimong makigkita sa iyang mga minahal, diin gibantayan usab sila. Ang iyang pag-inusara nahimong hilabihan ka lisud sa panahon sa sakit ug sa hinanaling kamatayon sa iyang asawa nga si Sophia. Tungod sa siguridad, siya wala makabisita kaniya o bisan sa pagtambong sa iyang lubong. Bisan og nasakitan, si Presidente Taylor “mapainubsanong milahutay sa malisud nga mga kondisyon uban nianang Kristohanong kalig-on nga mao ang timaan kaniya sa iyang tibuok kinabuhi.”⁵ Ang iyang kinaiya ngadto sa mga pagsulay tingali mapadayag pag-ayo sa usa ka kinutlo sa usa ka sulat nga iyang gisulat ngadto sa iyang pamilya samtang siya nagtago-tago: “Pipila ka mga tawo nagtuo nga ang mga pagpanggukod ug mga pagsulay mga kasakit; apan usahay, ug sa kasagaran, kon kita naghimo sa kabubut-on sa Ginoo ug nagtuman sa Iyang mga sugo, kini mahimong ingnon nga mga panalangin nga wala damha.”⁶

Bisan pa sa usa ka kinabuhi nga puno sa mga pagsulay, si John Taylor nagpabilin nga usa ka maisugon nga sulugoon sa Ginoo ug lider sa mga Santos, sa kanunay usa ka ehemplo sa hugot nga pagtuo ug paglahutay taliwala sa kasakit.

Mga Pagtulun-an ni John Taylor

Ang mga pagsulay gikinahanglan alang sa atong kahingpitan.

Gikinahanglan nga ang mga tawo pagasulayan ug pagahinloan ug hugasan ug himoong hingpit pinaagi sa pag-antus. Ug sugod dinhi atong makita ang mga tawo sa nagkalain-laing mga pangidaron nga miagi sa mga pagsulay ug mga kasakit sa matag matang, ug sila kinahanglan nga makat-on sa pagbutang sa ilang hugot nga pagtuo sa Dios, ug sa Dios lamang.⁷

Kita nakakat-on og daghang mga butang pinaagi sa pag-antus. Gitawag nato kini nga pag-antus. Gitawag nako kini nga tulunghaan sa kasinatian. Ako wala gayud maghunahuna pag-ayo bahin niining mga butanga. Ako wala gihapon maghunahuna karon. Alang sa unsa kining mga butanga? Ngano nga ang maayong mga tawo kinahanglan nga pagasulayan? … Ako wala gayud motan-aw niining mga butanga sa bisan unsang laing butang kay sa mga pagsulay alang sa katuyoan sa paglimpyo sa mga Santos sa Dios nga sila unta, sama sa gisulti sa mga kasulatan, sama sa bulawan nga gilimpyohan sa makapito ka mga higayon sa kalayo.⁸

Kita usahay magbagulbol kabahin sa atong mga pagsulay. Kita dili kinahanglang mohimo niana. Kini mao ang mga butang nga gikinahanglan alang sa atong kahingpitan. Kita naghunahuna usahay nga kita wala tarunga pagtagad, ug ako nagtuo nga kita naghunahuna sa husto nga paagi bahin niining mga butanga. Kita naghunahuna nga adunay laraw nga gihimo sa paglit-ag kanato; ug ako nagtuo nga husto kaayo ang atong gihunahuna. Sa samang higayon kita dili kinahanglan nga matingala niining mga butanga. Kita kinahanglang dili mahibulong sa pagbati sa kasilag ug pagdumot. Ngano? Tungod kay kita nagpuyo sa talagsaon nga adlaw ug panahon sa kalibutan; nga gitawag sa linaing paagi nga ulahing mga adlaw.⁹

Ako nasayud nga sama sa ubang mga tawo kita adunay mga pagsulay, mga kasakit, mga kasubo, ug mga kawad-on. Kita makasinati og mga kalisud; kita kinahanglang makigbisog sa kalibutan, sa mga gahum sa kangitngit, sa mga dili maayong mga binuhatan sa mga tawo, ug sa nagkalain-laing mga dautan; apan sa samang higayon pinaagi niining mga butanga kita mamahimong hingpit. Gikinahanglan nga kita adunay kahibalo sa atong mga kaugalingon, sa atong tinuod nga pagkabutang ug kahimtang sa atubangan sa Dios, ug makasabut ang atong kalig-on ug kahuyang; sa atong pagkawalay alamag ug salabutan, sa atong kaalam ug sa atong kabuang, aron kita masayud unsaon sa pagtamud sa tinuod nga mga baruganan, ug makasabut ug mobutang og tukma nga bili sa tanang mga butang samtang kini gipresentar sa atong mga hunahuna.

Kinahanglan nga kita masayud sa atong kaugalingong mga kahuyang, ug sa mga kahuyang sa atong isig ka tawo; sa atong kaugalingong kalig-on ingon man usab sa kalig-on sa uban; ug makasabut sa atong tinuod nga pagkabutang sa atubangan sa Dios, mga anghel, ug mga tawo; nga kita unta may kahilig sa pagtagad sa tanan uban sa angay nga pagtahud, ug dili mopataas sa atong kaugalingong kaalam o kalig-on, ni mopakunhod niini, ni sa uban; apan mohatag sa atong pagsalig sa buhi nga Dios, ug mosunod kaniya, ug makaamgo nga kita iyang mga anak, ug nga siya mao ang atong Amahan, ug nga ang atong pagsalig anaa diha kaniya, ug nga ang matag panalangin nga atong madawat nagagikan sa iyang maloloy-ong kamot.¹⁰

Si Pedro sa paghisgot mahitungod sa [mga pagsulay], miingon: “Mga hinigugma, ayaw kamo paghikurat sa magasilaob nga kalisdanan nga magaabut sa pagsulay kaninyo, nga kaha pagaingnon ninyo nga usa ka talagsaong butang ang nahitabo kaninyo. Magkalipay hinoon kamo sumala sa inyong pagpakaambit sa mga kasakit ni Kristo, aron kamo magakalipay usab ug magamasadyaon inig padayag na unya sa iyang himaya.” [1 Pedro 4:12–13.] Unta giingnan na lang usab niya sila nga kini mao, hangtud nga adunay usa ka Dios sa langit, ug usa ka yawa sa impyerno; ug gikinahanglan gayud nga kini mao. Mahitungod niining mga butang ako walay problema. Unsa kon kita mag-antus sa kasakit! Kita mianhi dinhi alang niana nga katuyoan; kita mianhi aron nga kita malimpyohan; ug kini gituyo aron sa paghatag kanato og kahibalo sa Dios, sa atong kahuyang ug kalig-on; sa atong mga kadautan, …sa paghatag kanato og kahibalo sa kina buhing dayon, nga kita unta makahimo sa pagbuntog sa tanang dautan ug mahimaya ngadto sa mga trono sa gahum ug himaya.¹¹

Ang Manluluwas hingpit nga nakasabut sa atong mga pagsulay.

Gikinahanglan nga siya [si Kristo] adunay lawas sama sa atong lawas, ug mahimong ubos sa tanang mga kahuyang sa unod, nga ang yawa pagabuhian nganha kaniya, ug nga siya kinahanglan nga pagasulayan sama sa ubang mga tawo. Dayon pag-usab, sa Getsemani, siya nag-inusara, ug hilabihan ang iyang pakigbisog nga, kita giingnan, ang iyang singot, ingon og kini, tinulo sa dugo [tan-awa sa Lucas 22:44]. Nianang mahinungdanong adlaw sa dihang siya hapit na mosakripisyo sa iyang kinabuhi, siya miingon, “Dios ko, Dios ko, nganong gitalikdan mo ako?” [Mateo 27:46.] Siya miagi niining tanan, ug nga kon siya makakita kaninyo nga moagi niini nga mga pagsulay ug mga kasakit, siya nasayud unsay iyang bation nganha kaninyo—unsaon sa pagsimpatiya kaninyo.¹²

Gikinahanglan nga sa dihang ang Manluluwas dinhi sa ibabaw sa yuta, nga siya “hinonoa nga usa siya nga sa tanang paagi gitintal ingon kanato,” ug “mobati og kalooy sa atong kaluyahon,” [tan-awa sa Mga Hebreohanon 4:15] nga makasabut sa mga kahuyang ug kalig-on; sa mga kahingpitan ug mga pagkadili hingpit sa ubos nga pagkapukan sa tawhanong kinaiya; ug ingon nga nakatuman sa butang nga siya mianhi dinhi sa kalibutan aron sa pagbuhat, nga nakigbisog sa kamaut, kadautan, kahuyang, ug kabuang sa tawo—nga nakasugat sa tintasyon ug sa pagsulay sa iyang tanang nagkalain-laing mga matang, ug nakabuntog, siya nahimong “Usa ka matinud-anong kasaligang labawng sacerdote” [tan-awa sa Mga Hebreohanon 2:17] sa pagpangamuyo alang kanato sa walay katapusang gingharian sa iyang Amahan. Siya nasayud unsaon sa pagbana-bana, ug pagbutang og tukma nga bili diha sa tawhanong kinaiya, kay siya, ingon nga nabutang sa sama nga kahimtang sama kanato, nasayud unsaon sa pagdala sa atong mga kahuyang ug mga balatian, ug sa hingpit makasabut sa giladmon, sa gahum, ug kalig-on sa mga kasakit ug sa mga pagsulay nga sagubangon sa mga tawo niining kalibutana, ug sa ingon makasabut ug pinaagi sa kasinatian, siya makaantus kanila isip usa ka amahan ug usa ka magulang nga igsoon.¹³

Kita mapanalanginan kon kita molahutay sa atong mga pagsulay uban sa pailub ug pagkamasulundon.

Niining tanang mga hitabo nga karon nahitabo atong nakita ug naila ang kamot sa Dios. Adunay usa ka maalamong katuyoan niining tanan, nga Iyang ipatin-aw pa ngari kanato sa hingpit. Usa ka butang nga klaro, ang mga Santos gisulayan sa paagi nga wala pa sukad nato mahibaloi. Ang matinud-anon nagmaya ug makanunayon; ang dili matinud-anon mahadlok ug mangurog. Kadtong kinsa adunay lana sa ilang mga lampara ug mihimo niini nga andam ug nagsiga karon adunay lampara sa ilang mga tiil ug sila dili matumba o mapukan; kadtong kinsa walay kahayag ni lana anaa sa kalibog ug pagduhaduha; sila wala masayud unsa ang buhaton. Dili ba kini katumanan sa pulong sa Dios ug sa mga pagtulun-an sa Iyang mga sulugoon? Wala ba tudloi ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa tibuok adlaw, kon sila magpadayon nga matinud-anon ug molahutay hangtud sa katapusan, sila kinahanglan gayud nga magpuyo sa ilang relihiyon pinaagi sa pagsunod sa matag sugo sa Dios? Wala ba sila pasidan-i kanunay sa kapalaran nga naghulat kanila kon sila makasala? Ang mga mananapaw, mga makihilawason, mga bakakon, mga kawatan, mga palahubog, mga tigsupak sa Igpapahulay, mga mapanamastamason, o mga makasasala sa bisan unsang matang makalahutay ba sa mga pagsulay, nga kinahanglang maagian sa mga Santos ug magpabilin nga magbarug?

Kon ang tanan kinsa mitawag sa ilang mga kaugalingon nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw matinuoron ug matinud-anon ngadto sa ilang Dios, ngadto sa Iyang balaan nga mga pakigsaad, ug mga balaod ug nagpuyo isip sama sa usa ka Santos, ang pagpanggukod dili makapadisturbo kanato bisag gamay. Apan sakit nga palandongon nga dili kini mao ilang ang kahimtang. … Siya usab miingon nga kon ang Iyang mga katawhan mosunod sa Iyang mga balaod ug mohupot sa iyang mga sugo, sa paghimo niini, dili sa ngalan lamang, apan sa tinuod, Siya mao ang ilang taming ug tigpanalipod ug lig-on nga tore, ug walay tawo ang makapasakit ka nila, kay siya ang ilang panalipod. Kini nga mga pagsulay sa atong hugot nga pagtuo ug kamakanunayon nga atong nasinati karon pagagamiton alang sa atong kaayohan ug umaabot nga kauswagan. Sa mga adlaw nga moabut kita tataw nga makahinumdom ug makasabut kon unsa ka dayag sa kaalam sa Dios mao ang tanan nga karon atong nasaksihan. Buhaton nato ang tanan ubos sa atong gahum sa pagpuyo sa atubangan sa Ginoo nga kon kita gigukod, kini dili tungod sa sayop nga binuhatan, apan tungod sa pagkamatarung.¹⁴

Wala ba ninyo makakita ang panginahanglan niini nga mga pagsulay ug mga kasakit ug mga talan-awon nga kinahanglan nga atong masinati? Ang Ginoo mao ang nagbutang kanato sa mga kahimtang nga gibana-bana pag-ayo sa pagpasiugda sa labing maayo sa iyang mga katawhan. Ang akong opinyon mao nga, layo gikan niining mga butanga nga karon naglibut kanato nga nahimong kadaot ngari kanato ug sa gingharian sa Dios, kini makahatag kanato sa labing dako nga pagbayaw [o pag-alsa] nga wala pa sukad, ug ang tanan mamaayo ra ug ang tanan maayo ra kon kita mosunod sa mga sugo sa Dios. Nan, unsa nga kahimtang ang kinahanglan natong okuparon—sa matag lalaki, babaye ug bata? Mohimo sa atong katungdanan sa atubangan sa Dios, motahud kaniya, ug ang tanan maayo ra. Ug mahitungod sa mga panghitabo nga umaabot, kinahanglan gayud nga isalig nato kini sa mga kamot sa Dios ug mobati nga bisan unsa ang mahitabo, matarung, ug nga ang Dios mokontrol sa tanang mga butang alang sa atong kaayohan ug sa interes sa iyang simbahan ug gingharian sa yuta. …

Kon kita makasinati og kasakit, maayo kana. Sa pagpanglabay sa mga panahon, kon kita mopalandong sa kaalam sa mga butang nga sa karon mangitngit ngari kanato, kita makakita nga ang Dios, bisan og siya naglihok sa misteryoso nga paagi sa pagtuman sa iyang mga katuyoan ug sa iyang mga katuyoan kalabut nato isip tagsa-tagsa ug isip mga pamilya, ang tanang mga butang gidumala niana nga kaalam nga nagagikan sa Dios ug ang tanang mga butang husto ug gibana-bana sa pagpadayon sa mahangturong kaayohan sa matag tawo sa atubangan sa Dios.¹⁵

Kami mosulti ngadto sa tanang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, kini nga mga pagsulay nga karon atong nasinati adunay epekto sa pagsulay sa mga Santos ug niadtong kinsa mga Santos sa ngalan lamang. Kadtong kinsa mabinantayong nag-andam og mga lana sa ilang mga lampara, karon aduna nay gikinahanglan nga kahayag sa paggiya kanila; ug kadtong kinsa nagpakabuhi sa hinulaman nga kahayag, o niana nga hinatag sa uban, makakaplag sa ilang mga kaugalingon nga naglibog ug walay siguro kon unsay subayon nga dalan. Kay niining tanang mga kahimtang ang mga Santos kinahanglan nga makaandam. Sila sa matinudanong paagi gitudloan ug gipasidan-an nga dili magsalig sa tawo o sa iyang kusog aron sila makasugakod sa adlaw sa pagsulay. Sila gisultihan, “Ayaw ninyo higugmaa ang kalibutan, ni ang mga butang diha sa kalibutan. Kon may nagahigugma sa kalibutan, ang gugma alang sa Amahan wala diha kaniya.” [1 Juan 2:15.] Sila gisultihan nga walay tawo nga makaalagad og duha ka mga agalon; nga kita dili makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi [tan-awa sa Lucas 16:13]. Kadtong kinsa nagtuman niining mga pagtulun-an, ug makugihong nagsunod sa laing mga sugo sa Ginoo, makakaplag sa ilang mga kaugalingon nga nakaangkon sa gikinahanglan nga kalig-on ug hugot nga pagtuo nga makapahimo kanila nga makasugakod sa matag pagsulay.¹⁶

Ako nagmaya diha sa mga kasakit, kay kini gikinahanglan sa pagpaubos ug sa pagsulay kanato, aron kita makasabut sa atong mga kaugalingon, mahimong makaila sa atong kahuyang ug mga balatian; ug ako magmaya kon ako makabuntog niini, tungod kay ang Dios mitubag sa akong mga pag-ampo; busa ako mibati nga nagmaya sa tibuok adlaw.¹⁷

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Panaghisgutan

Unsa ang pipila ka mga katuyoan sa mga pagsulay? Ngano nga ang kalisdanan wala ipahilayo gikan sa mga matarung?
Unsay kalainan sa inyong kinabuhi kon kamo walay mga pagsulay o mga kalisud? Unsa ang inyong nakat-unan bahin sa inyong mga kaugalingon ug bahin sa Dios gikan sa mga butang nga inyong giantus?
Hunahunaa ang inyong bag-ong mga pagsulay. Sa unsa nga paagi nga ang inyong kinaiya bahin sa mga pagsulay makapausab sa paagi nga kamo molahutay o mobuntog niini? Unsaon ninyo sa pagpalambo sa paagi sa inyong pag-atubang sa inyong mga pagsulay?
Ngano nga ang Manluluwas hingpit nga nakasabut sa atong pag-antus? (Tan-awa usab sa Alma 7:11–12; D&P 19:16–19; 122:8.) Sa unsa nga paagi nga ang usa ka kahibalo sa pag-antus sa Manluluwas makatabang kanato nga magmatinud-anon sa atong mga pagsulay?
Unsa ang atong mahimo aron mas hingpit nga makaambit sa kahupayan ug kalig-on nga gitanyag ni Jesus? (Tan-awa usab sa Mga Hebreohanon 4:16; 1 Pedro 5:6–11.) Sa unsa nga paagi nga kamo napalig-on sa kahupayan sa Manluluwas sa mga panahon sa pagsulay?
Ngano nga malisud usahay ang pagpabilin nga mapailubon ug masulundon kon kita makasinati og kalisdanan? Unsaon nato pagtan-aw ang kalisdanan gikan sa mahangturong pagsabut sa Ginoo?
Unsa ang nahimo sa uban sa pagtabang kaninyo sa inyong mga pagsulay? Unsaon ninyo pagtabang sa uban sa panahon sa ilang mga pagsulay? Unsa ang inyong nakat-unan gikan sa mga pagtulun-an ni Presidente Taylor nga mahimong inyong ipakigbahin sa uban kinsa nakasinati sa mga pagsulay?

May Kalabutan nga mga Kasulatan: Salmo 34:19; 2 Mga Taga Corinto 4:8–18; 1 Pedro 4:12–13; Alma 36:3; Ether 12:6; D&P 121:7–8

Saints leaving Nauvoo — Ang mga Santos mibiya sa Nauvoo niadtong Pebrero 1846. Si Presidente Taylor mitudlo nga “ang mga pagsulay adunay epekto sa pagsulay sa mga Santos ug kadtong kinsa mga Santos sa ngalan lamang.”

pocket watch — Naluwas sa iyang relo sa bulsa gikan sa usa ka bala niadtong 1844, si Presidente Taylor nabuhi og daghan pang mga dekada ug mitudlo sa mga Santos og daghan bahin sa katuyoan sa mga pagsulay.