1 Anak ko, magpamati sa akon mga pulong, kay ginasiling ko sa imo, bisan pareho sang akon ginsiling kay Helaman, nga kon magtuman kamo sang mga kasugoan sang Dios magauswag kamo sa duta; kag kon indi kamo magtuman sang mga kasugoan sang Dios pagasikwayon kamo halin sa iya presensya.

2 Kag karon, anak ko, nagasalig ako nga makaangkon ako sang dako nga kalipay sa imo, tungod sang imo kalig-on kag sang imo katampad sa Dios; kay tungod nagsugod ka sa imo pagkapamatan-on sa pagtulok sa Ginuo nga imo Dios, sa amo man nagalaum ako nga magapadayon ka sa pagtuman sang iya mga kasugoan; kay bulahan sia nga nagapadayon tubtob sa katapusan.

3 Ginasiling ko sa imo, anak ko, nga nakaangkon na ako sang dako nga kalipay sa imo, tungod sang imo katampad kag sang imo katutum, kag sang imo pagpaumod kag sang imo pagkamainantuson sa tunga sang katawhan sang mga Zoramnon.

4 Kay nahibal-an ko nga gingapos ka; huo, kag nahibal-an ko man nga ginbato ka tungod sang pulong; kag ginbatas mo ining tanan nga butang sing may pagpaumod tungod ang Ginuo kaupod nimo; kag karon nahibal-an mo nga ginluwas ka sang Ginuo.

5 Kag karon anak ko nga Siblon, luyag ko nga imo dumdumon, nga kon tubtob diin ang imo pagsalig sa Dios tubtob sa amo man pagaluwason ka sa imo mga pagtilaw, kag sa imo mga kabudlayan, kag sa imo mga pag-antos, kag pagabayawon ka sa katapusan nga adlaw.

6 Karon, anak ko, indi ko luyag nga maghunahuna ka nga nahibal-an ko ining mga butang sa akon kaugalingon, kundi ang Espiritu sang Dios nga yari sa akon amo ang nagapahibalo sining mga butang sa akon; kay kon wala ako nabun-ag sa Dios wala ko kuntani mahibal-i ining mga butang.

7 Apang tan-awa, ang Ginuo sa iya dako nga kaluoy nagpadala sang iya anghel agud ipahayag sa akon nga kinahanglan ko untaton ang buhat sang kalaglagan sa iya katawhan; huo, kag nakakita ako sing isa ka anghel sing atubangay, kag naghambal sia sa akon, kag ang iya tingug pareho sang daguob, kag ginpauyog sini ang bug-os nga duta.

8 Kag natabo ini nga tatlo ka adlaw kag tatlo ka gab-i nga yara ako sa labing mapait nga kasakit kag kalisud sang kalag; kag wala gid, tubtob nga nag-ampo ako sa Ginuong Jesucristo sang kaluoy, nga nakabaton ako sang kapatawaran sang akon mga sala. Apang tan-awa, nagpangabay ako sa iya kag nasalapoan ko ang paghidaet sa akon kalag.

9 Kag karon, anak ko, ginsugiran ko ikaw sini agud nga makatuon ka sang kaalam, agud nga makatuon ka halin sa akon nga wala na sing iban pa nga dalan ukon paagi nga sa diin ang tawo mahimo nga maluwas, lamang sa kag paagi lamang kay Cristo. Tan-awa, sia ang kabuhi kag ang kasanag sang kalibutan. Tan-awa, sia ang pulong sang kamatuoran kag pagkamatarong.

10 Kag karon, tungod nakasugod ka na sa pagtudlo sang pulong sa amo man luyag ko nga padayunon mo ang pagtudlo; kag luyag ko nga mangin matutum ka kag may pagpugong sa tanan nga butang.

11 Siguroha nga wala ka ginaalsa sa bugal; huo, siguroha nga wala ka nagahinambog sa imo kaugalingon nga kaalam, kag sang imo tuman nga kusog.

12 Gamita ang kaisog, apang indi ang pagpanglupig; kag siguroha man nga mapunggan mo ang tanan mo nga mabaskog nga mga balatyagon, agud nga mapuno ka sang gugma; siguroha nga ginalikawan mo ang katamad.

13 Indi magpangamuyo pareho sang ginahimo sang mga Zoramnon, kay nakita mo nga nagapangamuyo sila agud mabatian sang mga tawo, kag agud dayawon tungod sang ila kaalam.

14 Indi magsiling: O Dios, nagapasalamat ako nga mas maayo kami sangsa amon mga kauturan; kundi magsiling: O Ginuo, patawara ang akon pagkadi-kaangay, kag dumduma ang akon mga kauturan sa kaluoy—huo, kilalaha ang imo pagkadi-kaangay sa atubang sang Dios sa tanan nga tinion.

15 Kag kabay nga pakamaayohon sang Ginuo ang imo kalag, kag batonon ka sa katapusan nga adlaw sa iya ginharian, nga magpungko sa paghidaet. Karon lakat, anak ko, kag itudlo ang pulong sa sining katawhan. Mangin but-anan. Anak ko, paalam.