Ευλογίες του Ναού
Από τον Πρόεδρο Τόμας Μόνσον
Καθώς παρευρισκόμαστε στον ναό, μπορούμε να λάβουμε μία διάσταση πνευματικότητας και ένα αίσθημα ειρήνης.
Αγαπημένοι αδελφοί και αδελφές μου, πόσο ευγνώμων είμαι που είμαι μαζί σας αυτό το όμορφο πρωινό του Πάσχα, όταν οι σκέψεις μας στρέφονται προς τον Σωτήρα του κόσμου. Απευθύνω την αγάπη και τους χαιρετισμούς μου σε κάθε έναν από εσάς και προσεύχομαι ο Επουράνιος Πατέρας να εμπνεύσει τα λόγια μου.
Αυτή η συνέλευση σημειώνει επτά χρόνια από τότε που υποστηρίχθηκα ως Πρόεδρος της Εκκλησίας. Ήταν χρόνια πολυάσχολα, γεμάτα όχι μόνον με κάποιες δυσκολίες, αλλά επίσης με αναρίθμητες ευλογίες. Ανάμεσα στις πιο απολαυστικές και ιερές αυτές ευλογίες ήταν η ευκαιρία μου να αφιερώσω και να αφιερώσω εκ νέου ναούς.
Πολύ πρόσφατα, τον περασμένο Νοέμβριο ήταν προνόμιό μου να αφιερώσω τον όμορφο νέο Ναό στο Φοίνιξ της Αριζόνας. Ήταν μαζί μου ο Πρεσβύτερος Ντίτερ Ούχτντορφ, ο Πρεσβύτερος Ντάλιν Όουκς, ο Πρεσβύτερος Ρίτσαρντ Μέινς, ο Πρεσβύτερος Λυν Ρόμπινς και ο Πρεσβύτερος Κεντ Ρίτσαρντς. Το βράδυ πριν από την αφιέρωση, πραγματοποιήθηκε ένας θαυμάσιος πολιτιστικός εορτασμός, όπου πάνω από 4.000 νέοι από την περιφέρεια ναού έδωσαν ωραία παράσταση. Την επομένη, αφιερώθηκε ο ναός σε τρεις ιερές και γεμάτες έμπνευση συνεδριάσεις.
Η οικοδόμηση ναών αποτελεί ξεκάθαρη ένδειξη της ανάπτυξης της Εκκλησίας. Έχουμε επί του παρόντος 144 ναούς εν λειτουργία παγκοσμίως, με 5 να ανακαινίζονται και 13 ακόμη υπό κατασκευή. Επιπροσθέτως, 13 ναοί οι οποίοι ανακοινώθηκαν κατά το παρελθόν είναι σε διάφορα στάδια προετοιμασίας προτού αρχίσει η κατασκευή. Φέτος προσδοκούμε να αφιερώσουμε εκ νέου 2 ναούς και να αφιερώσουμε 5 νέους ναούς, οι οποίοι έχουν προγραμματισθεί για αποπεράτωση.
Τα τελευταία δύο χρόνια, καθώς έχουμε επικεντρώσει τις προσπάθειές μας στην αποπεράτωση ανακοινωμένων κατά το παρελθόν ναών, έχουμε θέσει σε εκκρεμότητα σχέδια για οποιουσδήποτε επιπρόσθετους ναούς. Ωστόσο, αυτό το πρωί, είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω τρεις νέους ναούς που θα κτισθούν στις ακόλουθες τοποθεσίες: Αμπιτζάν στην Ακτή του Ελεφαντοστού, Πορτ-ο-Πρενς στην Αϊτή και Μπανγκόνγκ στην Ταϊλάνδη. Τι θαυμαστές ευλογίες έχουν φυλαχθεί για τα πιστά μέλη μας σε αυτές τις περιοχές και, πράγματι, οπουδήποτε βρίσκονται ναοί σε όλον τον κόσμο.
Η διαδικασία προσδιορισμού αναγκών και εύρεσης τοποθεσιών για επιπρόσθετους ναούς είναι συνεχής, διότι επιθυμούμε όσο το δυνατόν περισσότερα μέλη να έχουν την ευκαιρία να παρευρεθούν στον ναό χωρίς μεγάλες θυσίες χρόνου και πόρων. Όπως έχουμε κάνει κατά το παρελθόν, θα σας ενημερώσουμε καθώς λαμβάνονται αποφάσεις σχετικώς με αυτό.
Καθώς σκέπτομαι τους ναούς, οι σκέψεις μου στρέφονται στις πολλές ευλογίες που λαμβάνουμε εντός αυτών. Καθώς εισερχόμαστε μέσω των θυρών του ναού, αφήνουμε πίσω μας τις αποσπάσεις και τη σύγχυση του κόσμου. Μέσα σε αυτό το ιερό άσυλο, βρίσκουμε ομορφιά και τάξη. Υπάρχει ανάπαυση για την ψυχή μας και ανακούφιση από τις έγνοιες της ζωής μας.
Καθώς παρευρισκόμαστε στον ναό, μπορούμε να λάβουμε ένα επίπεδο πνευματικότητας και ένα αίσθημα γαλήνης που θα υπερβεί οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα, το οποίο θα μπορούσε να έλθει στην ανθρώπινη καρδιά. Θα συλλάβουμε το αληθινό νόημα των λόγων του Σωτήρος, όταν είπε: «Ειρήνη αφήνω σε σας, ειρήνη τη δική μου δίνω σε σας Ας μη ταράζεται η καρδιά σας ούτε να δειλιάζει»1.
Μία τέτοια ειρήνη μπορεί να διαποτίσει κάθε καρδιά -- καρδιές που είναι ταραγμένες, καρδιές που είναι βεβαρημένες με θλίψη, καρδιές που νιώθουν σύγχυση, καρδιές που παρακαλούν για βοήθεια.
Έμαθα προσφάτως από πρώτο χέρι για έναν νεαρό άνδρα, ο οποίος παρευρισκόταν στον ναό με καρδιά που παρακαλούσε για βοήθεια. Πολλούς μήνες νωρίτερα είχε λάβει την κλήση του να υπηρετήσει μία ιεραποστολή στη Νότιο Αμερική. Ωστόσο, η βίζα του καθυστέρησε για τόση μεγάλη περίοδο, που επανατοποθετήθηκε σε μία ιεραποστολή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μολονότι απογοητευμένος που δεν μπορούσε να υπηρετήσει στην περιοχή της αρχικής του κλήσεως, μολοντούτο εργάσθηκε σκληρά στη νέα του ανάθεση, αποφασισμένος να υπηρετήσει στο μέγιστο των ικανοτήτων του. Αποθαρρύνθηκε, ωστόσο, εξαιτίας αρνητικών εμπειριών που είχε με ιεραποστόλους οι οποίοι φαίνονταν σε αυτόν να ενδιαφέρονται να περνούν καλά παρά να διαδίδουν το Ευαγγέλιο.
Λίγους μήνες αργότερα, αυτός ο νεαρός άνδρας υπέφερε από ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας, το οποίο τον άφησε μερικώς παράλυτο και έτσι εστάλη σπίτι με ιατρική άδεια.
Μερικούς μήνες αργότερα, ο νεαρός άνδρας είχε θεραπευθεί εντελώς και η παράλυσή του είχε εξαφανισθεί. Πληροφορήθηκε ότι θα μπορούσε και πάλι να υπηρετήσει ως ιεραπόστολος, μία ευλογία για την οποία είχε προσευχηθεί καθημερινώς. Τα μόνα απογοητευτικά νέα ήταν ότι θα επέστρεφε στην ίδια ιεραποστολή από την οποία είχε φύγει, όπου ένιωσε ότι η συμπεριφορά και η στάση ορισμένων ιεραποστόλων ήταν κατώτερη από αυτή που θα έπρεπε να είναι.
Είχε έλθει στον ναό να ζητήσει παρηγοριά και την επιβεβαίωση ότι θα μπορούσε να έχει μια καλή εμπειρία ως ιεραπόστολος. Οι γονείς του είχαν επίσης προσευχηθεί ώστε αυτή η επίσκεψη στον ναό να παρείχε τη βοήθεια που χρειαζόταν ο υιός τους.
Καθώς εισερχόταν ο νεαρός άνδρας στη σελέστια αίθουσα μετά τη συνεδρίαση, κάθισε σε μία καρέκλα και άρχισε να προσεύχεται για καθοδήγηση από τον Επουράνιο Πατέρα του.
Ένας άλλος που εισήλθε στη σελέστια αίθουσα λίγο μετά, ήταν ένας νεαρός άνδρας του οποίου το όνομα ήταν Λάντον. Καθώς μπήκε στην αίθουσα, η ματιά του έπεσε αμέσως στον νεαρό άνδρα που καθόταν στην καρέκλα, με τα μάτια κλειστά και προφανώς να προσεύχεται. Ο Λάντον έλαβε την αλάνθαστη προτροπή να μιλήσει με τον νεαρό άνδρα. Διστακτικός να διακόψει, ωστόσο, απεφάσισε να περιμένει. Αφού πέρασαν αρκετά λεπτά, ο νεαρός άνδρας προσευχόταν ακόμη. Ο Λάντον ήξερε ότι δεν μπορούσε να αναβάλει άλλο την προτροπή. Πλησίασε τον νεαρό άνδρα και ευγενικά άγγιξε τον ώμο του. Ο νεαρός άνδρας άνοιξε τα μάτια του, έκπληκτος που είχε ενοχληθεί. Ο Λάντον είπε ήσυχα: «Ένιωσα την προτροπή ότι πρέπει να σου μιλήσω, αν και δεν είμαι βέβαιος γιατί».
Καθώς άρχισαν να συζητούν, ο νεαρός άνδρας άνοιξε την καρδιά του στον Λάντον, εξηγώντας τις συνθήκες του και τελειώνοντας με την επιθυμία του να λάβει κάποια παρηγοριά και ενθάρρυνση σχετικά με την ιεραποστολή του. Ο Λάντον, ο οποίος είχε επιστρέψει από μία επιτυχημένη ιεραποστολή μόλις έναν χρόνο νωρίτερα, μίλησε για τις δικές του εμπειρίες στην ιεραποστολή του, τις δυσκολίες και τις ανησυχίες που είχε αντιμετωπίσει, τον τρόπο με τον οποίο είχε στραφεί στον Κύριο για βοήθεια και τις ευλογίες που είχε λάβει. Τα λόγια του ήταν παρηγορητικά και καθησυχαστικά και ο ενθουσιασμός του για την ιεραποστολή του ήταν μεταδοτικός. Τελικώς, καθώς οι φόβοι του νεαρού άνδρα υποχώρησαν, ένα αίσθημα ειρήνης ήλθε σε εκείνον. Ένιωθε βαθιά ευγνωμοσύνη καθώς συνειδητοποίησε ότι η προσευχή του είχε εισακουσθεί.
Οι δύο νεαροί άνδρες προσευχήθηκαν μαζί και τότε ο Λάντον προετοιμάσθηκε για να φύγει, ευτυχισμένος που είχε ακούσει την έμπνευση που είχε λάβει. Καθώς σηκώθηκε να φύγει, ο νεαρός άνδρας ρώτησε τον Λάντον: «Πού υπηρέτησες την ιεραποστολή σου;» Ώς αυτό το σημείο, κανείς τους δεν είχε αναφέρει στον άλλον το όνομα της ιεραποστολής στην οποία είχαν υπηρετήσει. Όταν ο Λάντον απήντησε με το όνομα της ιεραποστολής του, δάκρυα γέμισαν τα μάτια του νεαρού άνδρα. Ο Λάντον είχε υπηρετήσει στην ίδια ακριβώς ιεραποστολή στην οποία ο νεαρός άνδρας θα επέστρεφε!
Σε ένα πρόσφατο γράμμα προς εμένα, ο Λάντον μού ανέφερε τα αποχαιρετιστήρια λόγια του νεαρού άνδρα προς εκείνον: «Είχα πίστη ότι ο Επουράνιος Πατέρας θα με ευλογούσε, αλλά δεν θα μπορούσα να φαντασθώ ποτέ ότι θα έστελνε κάποιον να με βοηθήσει, ο οποίος είχε υπηρετήσει στην ίδια την ιεραποστολή μου. Τώρα ξέρω ότι όλα θα πάνε καλά»2. Η ταπεινή προσευχή μιας ειλικρινούς καρδιάς είχε ακουσθεί και εισακουσθεί.
Αδελφοί και αδελφές μου, στη ζωή μας θα έχουμε πειρασμούς. Θα έχουμε δοκιμασίες και δυσκολίες. Καθώς πηγαίνουμε στον ναό, καθώς θυμόμαστε τις διαθήκες που συνάπτουμε εκεί, θα είμαστε καλύτερα εις θέσιν να υπερνικήσουμε αυτούς τους πειρασμούς και να αντέξουμε τις δοκιμασίες μας. Στον ναό μπορούμε να βρούμε ειρήνη.
Οι ευλογίες του ναού είναι πολύτιμες. Για κάτι που είμαι ευγνώμων κάθε ημέρα στη ζωή μου είναι κάτι που η αγαπημένη μου σύζυγος, Φράνσις, κι εγώ λάβαμε καθώς γονατίσαμε στον ιερό βωμό και συνήψαμε διαθήκες που μας ενώνουν μαζί για την αιωνιότητα. Δεν υπάρχει καμία ευλογία πιο πολύτιμη για μένα από την ειρήνη και την παρηγοριά που λαμβάνω από τη γνώση που έχω ότι εκείνη και εγώ θα είμαστε ξανά μαζί.
Είθε ο Επουράνιος Πατέρας μας να μας ευλογεί ώστε να έχουμε το πνεύμα της λατρείας του ναού, ώστε να είμαστε υπάκουοι στις εντολές Του και ώστε να ακολουθήσουμε προσεκτικά τα βήματα του Κυρίου και Σωτήρος μας, Ιησού Χριστού. Καταθέτω μαρτυρία ότι είναι ο Λυτρωτής μας. Είναι ο Υιός του Θεού. Εκείνος είναι που πρόβαλε από τον τάφο εκείνο το πρώτο πρωινό του Πάσχα, φέρνοντας μαζί Του το δώρο της παντοτινής ζωής για όλα τα τέκνα του Θεού. Αυτήν την όμορφη ημέρα, καθώς εορτάζουμε αυτό το αξιομνημόνευτο γεγονός, είθε να προσφέρουμε προσευχές ευγνωμοσύνης για το μεγάλο και θαυμάσιο δώρο Του προς εμάς. Ώστε να γίνει έτσι, προσεύχομαι ταπεινά στο άγιο όνομά Του, αμήν.