Διατήρηση της ελευθερίας βούλησης, προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας

Από τον Πρεσβύτερο Ρόμπερτ Χέιλς

Της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων

Η σωστή χρήση της ελεύθερης βούλησης εξαρτάται από το να έχουμε θρησκευτική ελευθερία.

Είναι Κυριακή του Πάσχα: μια ημέρα ευγνωμοσύνης και ανάμνησης, που τιμούμε την εξιλέωση και την ανάσταση του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού για όλη την ανθρωπότητα. Τον λατρεύουμε, ευγνώμονες για την θρησκευτική ελευθερία μας, την ελευθερία να συγκεντρωνόμαστε, την ελευθερία λόγου και την δοθείσα από το Θεό ελευθερία βούλησης.

Όπως έχουν πει από πριν οι προφήτες για αυτές τις τελευταίες ημέρες στις οποίες ζούμε, υπάρχουν πολλοί που είναι μπερδεμένοι σχετικά με το ποιοι είμαστε και τι πιστεύουμε. Ορισμένοι είναι «συκοφάντες… [και] αφιλάγαθοι»¹. Άλλοι «λένε το κακό καλό, και το καλό κακό· [και] που βάζουν το σκοτάδι για φως, και το φως για σκοτάδι»².

Καθώς οι άλλοι γύρω μας επιλέγουν πώς να αντιδρούν σχετικά με τα πιστεύω μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ηθική ελευθερία βούλησης είναι ένα απαραίτητο μέρος του σχεδίου του Θεού για όλα τα παιδιά Του. Αυτό το αιώνιο σχέδιο, που μας παρουσιάστηκε στο Συμβούλιο των Ουρανών στην προθνητή ζωή, περιλάμβανε τη δωρεά της ελεύθερης βούλησης³.

Σε αυτό το Μέγα Συμβούλιο, ο Εωσφόρος, γνωστός ως Σατανάς, χρησιμοποίησε την ελεύθερη βούλησή του για να εναντιωθεί στο σχέδιο του Θεού. Ο Θεός είπε: «Επειδή… επαναστάτησε ο Σατανάς εναντίον μου, και επιδίωξε να καταστρέψει την ελευθεροβουλία του ανθρώπου, την οποία εγώ, ο Κύριος ο Θεός, του είχα δώσει… έκανα ώστε αυτός να ριχτεί έξω»⁴.

Συνέχισε: «Και επίσης το ένα τρίτο από τις στρατιές των ουρανών το παράσυρε μακριά από εμένα ένεκα της ελευθεροβουλίας τους»⁵.

Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά-πνεύματα του Επουράνιου Πατέρα που επέλεξαν να απορρίψουν το σχέδιό Του και να ακολουθήσουν τον Εωσφόρο, έχασαν τον ουράνιο προορισμό τους

Ο Ιησούς Χριστός, χρησιμοποιώντας την ελευθερία βούλησης Του, είπε:

«Εδώ είμαι εγώ, στείλε εμένα»⁶.

«Πατέρα, ας γίνει το θέλημά σου, και η δόξα να είναι δική σου για πάντα»⁷.

Ο Ιησούς, ο οποίος άσκησε την ελευθερία βούλησής Του να υποστηρίξει το σχέδιο του Επουράνιου Πατέρα, προσδιορίσθηκε και ορίσθηκε από τον Πατέρα ως Σωτήρας μας, προ-διορισμένος να εκτελέσει την εξιλεωτική θυσία για όλους. Κατά παρόμοιο τρόπο, η άσκηση εκ μέρους μας της ελευθερίας βούλησης να τηρούμε τις εντολές, μας καθιστά ικανούς να κατανοήσουμε πλήρως ποιοι είμαστε και να λάβουμε όλες τις ευλογίες που έχει ο Επουράνιος Πατέρας μας -- συμπεριλαμβανομένης της ευκαιρίας να έχουμε σώμα, να προοδεύουμε, να βιώνουμε αγαλλίαση, να έχουμε μια οικογένεια και να κληρονομούμε αιώνια ζωή.

Για να τηρούμε τις εντολές, πρέπει να γνωρίζουμε την επίσημη διδαχή της Εκκλησίας έτσι ώστε να μην παρεκτραπούμε από την ηγεσία του Χριστού από τις συνεχώς μεταβαλλόμενες ιδιοτροπίες των ατόμων.

Οι ευλογίες που απολαμβάνουμε τώρα έρχονται εξαιτίας της επιλογής που κάναμε να ακολουθήσουμε τον Σωτήρα πριν από αυτή τη ζωή. Προς όλους που ακούν ή διαβάζουν αυτά τα λόγια, όποιοι και αν είστε και όποιο μπορεί να είναι το παρελθόν σας, θυμηθείτε αυτό: δεν είναι καθόλου αργά να κάνετε ξανά την ίδια επιλογή και να Τον ακολουθήσετε.

Μέσω της πίστης μας στον Ιησού Χριστό, πιστεύοντας στην εξιλέωσή Του, μετανοώντας για τις αμαρτίες μας και βαπτιζόμενοι, μπορούμε τότε να λάβουμε την υπέρτατη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Αυτή η δωρεά παρέχει γνώση και κατανόηση, καθοδήγηση και δύναμη για να μάθουμε και να αποκτήσουμε μαρτυρία, δύναμη και καθαρισμό για να υπερνικήσουμε την αμαρτία, παρηγοριά και ενθάρρυνση να είμαστε πιστοί στις δύσκολες στιγμές. Αυτές οι ασύγκριτες ευλογίες του Πνεύματος αυξάνουν την ελευθερία μας και τη δύναμη να κάνουμε αυτό που είναι σωστό, γιατί «όπου είναι το Πνεύμα του Κυρίου, εκεί υπάρχει ελευθερία»⁸.

Καθώς προχωρούμε στο μονοπάτι της πνευματικής ελευθερίας σε αυτές τις τελευταίες ημέρες, πρέπει να καταλάβουμε ότι η πιστή χρήση της ελεύθερης βούλησής μας εξαρτάται από το αν έχουμε θρησκευτική ελευθερία. Ήδη ξέρουμε ότι ο Σατανάς δεν θέλει αυτή η ελευθερία να είναι δική μας. Προσπάθησε να καταστρέψει την ηθική ελευθερία βούλησης στους ουρανούς και τώρα επάνω στη γη υπονομεύει έντονα, αντιτίθεται και σκορπά σύγχυση σχετικά με την θρησκευτική ελευθερία -- το τι είναι και γιατί είναι απαραίτητη για την πνευματική ζωή και την ίδια τη σωτηρία μας.

Υπάρχουν τέσσερεις ακρογωνιαίοι λίθοι θρησκευτικής ελευθερίας επάνω στους οποίους εμείς οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών πρέπει να βασιστούμε και να προστατέψουμε.

Ο πρώτος είναι η ελευθερία να πιστεύουμε. Κανένας δεν θα πρέπει να κρίνεται, να καταδιώκεται ή να λαμβάνει επιθέσεις από άτομα ή κυβερνήσεις για αυτά που εκείνος ή εκείνη πιστεύει για τον Θεό. Είναι πολύ προσωπικό και πολύ σημαντικό. Μια παλιά δήλωση για τα πιστεύω μας σχετικά με την θρησκευτική ελευθερία δηλώνει:

«Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να υπάρχει με ειρήνη, παρά μόνο αν διαμορφώνονται και τηρούνται απαραβίαστοι νόμοι οι οποίοι να εξασφαλίζουν σε κάθε άτομο την ελεύθερη άσκηση της συνείδησης…

»…Ο πολιτικός δικαστής πρέπει να περιορίζει το έγκλημα, όμως ποτέ να μην ελέγχει τη συνείδηση [ή] να καταπνίγει την ελευθερία της ψυχής»⁹.

Αυτή η θεμελιώδης ελευθερία του πιστεύω, έχει από τότε αναγνωριστεί από τα Ηνωμένα Έθνη στην παγκόσμια δήλωσή τους των ανθρώπινων δικαιωμάτων και από άλλα εθνικά και διεθνή έγγραφα¹⁰.

Ο δεύτερος ακρογωνιαίος λίθος της θρησκευτικής ελευθερίας είναι η ελευθερία να μοιραστούμε την πίστη μας και τα πιστεύω μας με άλλους. Ο Κύριος μας δίνει εντολή: «Και θα τα διδάσκετε [το Ευαγγέλιο] στα παιδιά σας… όταν κάθεσ[θε] στο σπίτι σ[ας]»¹¹. Είπε επίσης στους μαθητές Του: «Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση»¹². Ως γονείς, πλήρους απασχόλησης ιεραπόστολοι και μέλη ιεραπόστολοι, βασιζόμαστε στην θρησκευτική ελευθερία για να διδάξουμε την διδαχή του Κυρίου στις οικογένειές μας και σε όλο τον κόσμο.

Ο τρίτος ακρογωνιαίος λίθος της θρησκευτικής ελευθερίας είναι η ελευθερία να διαμορφώσουμε μια θρησκευτική οργάνωση, μια εκκλησία και να λατρεύουμε τον Θεό με ειρήνη μαζί με άλλους. Το ενδέκατο Άρθρο της Πίστεωςδηλώνει: «Αξιούμε το προνόμιο να λατρεύουμε τον Παντοδύναμο Θεό σύμφωνα με τις υπαγορεύσεις της δικής μας συνείδησης, και αναγνωρίζουμε το ίδιο προνόμιο σε όλους τους ανθρώπους, ας λατρεύουν όπως, όπου και ό,τι μπορούν». Διεθνή έγγραφα ανθρώπινων δικαιωμάτων και πολλά εθνικά ιδρύματα υποστηρίζουν αυτή την αρχή.

Ο τέταρτος ακρογωνιαίος λίθος της θρησκευτικής ελευθερίας είναι η ελευθερία να ζούμε την πίστη μας -- η ελεύθερη άσκηση πίστης, όχι μόνο στο σπίτι και στην Εκκλησία αλλά επίσης και σε δημόσια μέρη. Ο Κύριος μας δίνει εντολή να μην προσευχόμαστε μόνο κατ’ ιδίαν¹³ αλλά επίσης να «λάμψει το φως [μας] μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά [μας] έργα, και να δοξάσουν τον Πατέρα [μας] που είναι στους ουρανούς»¹⁴.

Ορισμένοι προσβάλλονται όταν εμείς φέρνουμε την θρησκεία μας δημοσίως, εντούτοις οι ίδιοι άνθρωποι που επιμένουν να γίνουν ανεκτές οι απόψεις και οι πράξεις τους στην κοινωνία, συχνά αργούν στο να δώσουν την ίδια ανοχή προς τους πιστούς που επίσης θέλουν οι απόψεις και οι πράξεις τους να γίνουν ανεκτές. Η γενική απουσία σεβασμού για τις θρησκευτικές απόψεις εξελίσσεται γρήγορα σε κοινωνική και πολιτική μισαλλοδοξία για τους πιστούς και τα ιδρύματα.

Καθώς αντιμετωπίζουμε όλο και πιο αυξανόμενη πίεση να υποκύψουμε στα κοσμικά πρότυπα, να στερηθούμε τη θρησκευτική μας ελευθερία και να διακινδυνέψουμε την ελευθερία βούλησης μας, σκεφτείτε τι μας διδάσκει το Βιβλίο του Μόρμον σχετικά με τις ευθύνες μας. Στο βιβλίο του Άλμα διαβάζουμε ότι ο Αμλίσι, «ένας πανούργος» και «άνομος άνθρωπος» που αναζήτησε να γίνει βασιλιάς του λαού και «τους στερούσε από τα δικαιώματά τους» πράγμα που «φαινόταν επικίνδυνο στο λαό της εκκλησίας»¹⁵. Είχαν διδαχτεί από τον βασιλιά Μωσία να υψώσουν τη φωνή τους για αυτό που αισθάνονταν ότι ήταν σωστό¹⁶. Έτσι «συγκεντρώθηκε ο λαός όλος σε ολόκληρη τη χώρα, κάθε άνθρωπος σύμφωνα με τη γνώμη του, αν ήταν υπέρ ή κατά του Αμλίσι, σε ξεχωριστά σώματα, έχοντας μεγάλη διχογνωμία… ο ένας με τον άλλον»¹⁷.

Σε αυτές τις συζητήσεις, τα μέλη της Εκκλησίας και άλλοι είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν, να βιώσουν το πνεύμα της ενότητας και να επηρεαστούν από το Άγιο Πνεύμα. «Και έγινε ώστε η ψήφος του λαού ήταν κατά τού Αμλίσι, ώστε δεν έγινε βασιλιάς τού λαού»¹⁸.

Ως μαθητές του Χριστού έχουμε την ευθύνη να εργαστούμε μαζί με τους πιστούς που έχουν όμοιες ιδέες, να υψώσουμε τις φωνές μας για αυτό που είναι σωστό. Ενώ τα μέλη δεν θα πρέπει ποτέ να ισχυρίζονται ή να υπονοούν ότι μιλούν εκ μέρους της Εκκλησίας, έχουμε προσκληθεί, υπό την ιδιότητά μας ως πολίτες, να μοιραστούμε την προσωπική μας μαρτυρία με πεποίθηση και αγάπη -- «κάθε [άνδρας και γυναίκα] σύμφωνα με τη [δική του ή δική της] γνώμη»¹⁹.

Είπε ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ:

«Έχω το θάρρος να διακηρύξω ενώπιον των Ουρανών ότι είμαι το ίδιο έτοιμος να πεθάνω υπερασπιζόμενος τα δικαιώματα ενός πρεσβυτεριανού, ενός βαπτιστή ή ενός καλού ανθρώπου οποιουδήποτε άλλου θρησκευτικού δόγματος. Διότι η ίδια αρχή, η οποία θα καταπατηθεί ως προς τα δικαιώματα ενός Αγίου των Τελευταίων Ημερών, θα μπορούσε να καταπατηθεί και για τα δικαιώματα των ρωμαιοκαθολικών ή όποιου άλλου δόγματος το οποίο πιθανόν να είναι μη δημοφιλές και αρκετά αδύναμο ώστε να υπερασπισθεί τον εαυτό του.

»Είναι μια αγάπη για την ελευθερία αυτό που εμπνέει την ψυχή μου -- πολιτική και θρησκευτική ελευθερία για όλο το ανθρώπινο γένος»²⁰.

Αδελφοί και αδελφές, είμαστε υπεύθυνοι να προστατέψουμε αυτές τις ιερές ελευθερίες και δικαιώματα για τον εαυτό μας και για τους απογόνους μας. Τι μπορούμε να κάνουμε εσείς και εγώ;

Πρώτα, μπορούμε να πληροφορηθούμε. Να είστε ενήμεροι για θέματα στην κοινότητά σας που θα μπορούσαν να έχουν αντίκτυπο στην θρησκευτική ελευθερία.

Δεύτερον, σύμφωνα με την ατομική σας ικανότητα, ενωθείτε με τους άλλους που μοιράζονται τη δέσμευσή μας της θρησκευτικής ελευθερίας. Να εργάζεστε στο πλευρό τους για να προστατέψετε την θρησκευτική ελευθερία.

Τρίτον, να ζείτε με τέτοιο τρόπο ώστε να είστε ένα καλό παράδειγμα για αυτό που πιστεύετε -- σε λόγο και πράξη. Ο τρόπος με τον οποίο ζούμε τη θρησκεία μας είναι πολύ πιο σημαντικός από αυτά που λέμε για τη θρησκεία μας.

Η Δευτέρα Παρουσία του Σωτήρα μας πλησιάζει. Ας μην καθυστερούμε σε αυτό τον μέγα σκοπό. Θυμηθείτε τον αρχιστράτηγο Μορόνι που ύψωσε το λάβαρο της ελευθερίας στο οποίο είχε γράψει τα εξής λόγια: «Σε ανάμνηση τού Θεού μας, τής θρησκείας και τής ελευθερίας και τής ειρήνης μας, των συζύγων μας και των παιδιών μας»²¹. Ας θυμηθούμε την απάντηση του λαού: ασκώντας την ελευθερία βούλησης τους «ήλθ[αν] τρέχοντας, όλοι μαζί» συνάπτοντας διαθήκη να ενεργήσουν²².

Aγαπημένοι αδελφοί και αδελφές μου, μην περπατάτε! Τρέξτε! Τρέξτε για να λάβετε τις ευλογίες που πηγάζουν από την ελεύθερη βούληση με το να ακολουθείτε το Άγιο Πνεύμα και να ασκείτε τις ελευθερίες που ο Θεός μας έχει δώσει για να κάνουμε το θέλημά Του.

Καταθέτω την ξεχωριστή μαρτυρία μου αυτήν την ξεχωριστή πασχαλινή ημέρα ότι ο Ιησούς Χριστός χρησιμοποίησε την ελεύθερη βούλησή Του για να κάνει το θέλημα του Πατέρα.

Για τον Σωτήρα μας, τραγουδάμε: «Το αίμα Του το πολύτιμο και τη ζωή Του στη γη τα έδωσε χωρίς δισταγμό»²³. Και επειδή το έκανε, έχουμε την πολύτιμη ευκαιρία να διαλέξουμε «ελευθερία και αιώνια ζωή» μέσω της δύναμης και ευλογίας της εξιλέωσής Του²⁴. Είθε να Τον ακολουθήσουμε ελεύθερα σήμερα και πάντα, προσεύχομαι στο άγιο όνομά Του, δηλαδή του Ιησού Χριστού, αμήν.