កាលយើងមានអារម្មណ៍រួបរួម យើងទទួលបានអំណាចជាមួយនឹងព្រះ
ពេលដែលយើងស្វែងរកអារម្មណ៍រួបរួមគ្នា នោះយើងនឹងអំពាវនាវហៅអំណាចរបស់ព្រះ ដើម្បីធ្វើឲ្យកិច្ចប្រឹងប្រែងរបស់យើងកាន់តែពេញលេញ ។
ម្ដាយរបស់ហ្គរដុនបានប្រាប់គាត់ថា បើគាត់ធ្វើកិច្ចការផ្ទះហើយ គាត់នឹងធ្វើនំផាយមួយឲ្យគាត់ ។ ជានំដែលគាត់ចូលចិត្ត ។ សម្រាប់គាត់តែប៉ុណ្ណោះ ។ ហ្គរដុនបានទៅធ្វើកិច្ចការទាំងនោះ ហើយម្ដាយគាត់បានចាប់ផ្ដើមធ្វើនំផាយ ។ បងស្រីគាត់ឈ្មោះខាធីបានមកផ្ទះជាមួយនឹងមិត្តគាត់ ។ គាត់ឃើញនំផាយ ក៏សួរថា តើគាត់ និងមិត្តគាត់អាចញ៉ាំមួយចំណិតបានទេ ។
ហ្គរដុនបាននិយាយថា « អត់ទេ វាជានំផាយរបស់ខ្ញុំ ។ ម៉ាក់ធ្វើវាឲ្យខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំត្រូវធ្វើការដើម្បីវា » ។
ខាធីខឹងនឹងប្អូនប្រុសនាង ។ គាត់គិតតែខ្លួនឯង ហើយចិត្តអាក្រក់ ។ តើគាត់អាចទុកនំផាយសម្រាប់តែខ្លួនឯងយ៉ាងដូចម្ដេចទៅ ?
ប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយមក ពេលដែលខាធីបានបើកទ្វារឡានដើម្បីជូនមិត្តនាងទៅផ្ទះវិញ មានក្រដាសជូតពីរសន្លឹកបត់យ៉ាងស្អាតនៅលើកៅអីឡាន មានសមពីរនៅពីលើ និងមាននំផាយពីរចំណិតធំនៅលើចាន ។ ខាធីបានប្រាប់រឿងនេះនៅបុណ្យសពរបស់ហ្គរដុន ដើម្បីបង្ហាញថា គាត់បានសុខចិត្តផ្លាស់ប្តូរ ហើយបង្ហាញចិត្តល្អដល់ពួកអ្នកដែលមិនសមនឹងទទួលបានវា ។
នៅឆ្នាំ ១៨៤២ ពួកបរិសុទ្ធបានខិតខំធ្វើការយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីកសាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធណៅវ៉ូ បន្ទាប់ពីការបង្កើតសមាគមសង្គ្រោះនៅខែមីនា ព្យាការីយ៉ូសែបបានមកចូលរួមការប្រជុំរបស់ពួកគេជាញឹកញាប់ ដើម្បីរៀបចំពួកគេសម្រាប់សេចក្ដីសញ្ញាដែលពិសិដ្ឋរួបរួម ដែលពួកគេនឹងត្រូវធ្វើក្នុងពេលឆាប់ៗនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
នៅថ្ងៃទី ៩ ខែ មិថុនា ព្យាការី « បានថ្លែងថា លោកនឹងប្រកាសអំពីសេចក្ដីមេត្តាករុណា [.] ឧបមាថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងពួកទេវតាជំទាស់នឹងយើងលើរឿងរ៉ាវតូចតាច តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះយើង ? យើងត្រូវតែមានសេចក្ដីមេត្តាករុណា និងមើលរំលងរឿងដែលមិនសំខាន់ » ។ ប្រធានស្ម៊ីធបានបន្តថា « វាធ្វើឲ្យខ្ញុំសោកសង្រេងដែលពុំមានការចងមិត្តភាពកាន់តែពេញលេញ—បើសមាជិកម្នាក់ឈឺ នោះទាំងអស់នឹងឈឺជាមួយគ្នា—កាលយើងមានអារម្មណ៍រួបរួម យើងទទួលបានអំណាចជាមួយនឹងព្រះ » ។ ១
ប្រយោគដ៏ខ្លីនោះបានជះឥទ្ធិពលលើខ្ញុំដូចជាផ្លេកបន្ទោរអញ្ចឹង ។ កាលយើងមានអារម្មណ៍រួបរួម យើងទទួលបានអំណាចជាមួយនឹងព្រះ ពិភពលោកនេះមិនមែនជាអ្វីដែលខ្ញុំចង់ឲ្យវាទៅជាដូច្នេះទេ ។ មានរឿងជាច្រើនដែលខ្ញុំចង់មានឥទ្ធិពលលើ ហើយចង់ធ្វើឲ្យប្រសើរឡើង ។ ហើយតាមត្រង់ទៅ មានការជំទាស់ជាច្រើនចំពោះអ្វីដែលខ្ញុំសង្ឃឹមចង់បាន ហើយពេលខ្លះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាគ្មានអំណាចសោះ ។ មួយរយៈក្រោយនេះ ខ្ញុំបានសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរថា ដោយរបៀបណា ? តើខ្ញុំអាចបង្កើត « អារម្មណ៍រួបរួម » នោះដោយរបៀបណា កាលដែលមនុស្សទាំងអស់ខុសគ្នាយ៉ាងនេះ ? តើអំណាចអ្វីដែលខ្ញុំអាចបានទទួលពីព្រះ បើខ្ញុំគ្រាន់តែរួបរួមបន្តិចថែមទៀតជាមួយមនុស្សដទៃនោះ ? ខ្ញុំមានយោបល់ចំនួនបី ចេញមកពីការស្វែងរកដោយអស់ពីព្រលឹងរបស់ខ្ញុំ ។ វាអាចនឹងជួយបងប្អូនផងដែរ ។
មានសេចក្ដីមេត្តាករុណា
យ៉ាកុប ២:១៧ ចែងថា « ចូរគិតពី [ បងប្អូនប្រុសស្រី ] របស់ខ្លួនដូចជាខ្លួនអ្នកដែរ ហើយចូររាប់អានបងប្អូនទាំងអស់ ហើយមានចិត្តទូលំទូលាយចំពោះទ្រព្យរបស់អ្នក ដើម្បីឲ្យគេអាចមានទ្រព្យដូចជាអ្នកដែរ » ។ ចូរយើងជំនួសពាក្យ ទ្រព្យ ជាមួយនឹងពាក្យ សេចក្ដីមេត្តាករុណា—មានចិត្តទូលំទូលាយចំពោះសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់បងប្អូន ដើម្បីឲ្យគេអាចមានសេចក្ដីមេត្តាករុណាដូចជាអ្នកដែរ ។
ជាញឹកញាប់ យើងគិតអំពីទ្រព្យ ក្នុងន័យអាហារ ឬប្រាក់កាក់ ប៉ុន្តែប្រហែលជាអ្វីដែលយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវការថែមទៀតនៅក្នុងការងារបម្រើរបស់យើងគឺសេចក្ដីមេត្តាករុណា ។
ប្រធានសមាគមសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ថ្មីៗនេះបាននិយាយថា « រឿងដែលខ្ញុំ…សន្យានឹង…បងប្អូន គឺថាខ្ញុំនឹងរក្សាឈ្មោះរបស់បងប្អូនមិនឲ្យខូចខាតទេ ។… ខ្ញុំនឹងមើលទៅបងប្អូនថាខំអស់ពីសមត្ថភាពខ្លួនហើយ ននោះឡើយ ។ ខ្ញុំស្នើដល់បងប្អូនឲ្យធ្វើដូចគ្នាដល់ខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំរន្ធត់ណាស់ដែលខ្ញុំធ្វើឲ្យបងប្អូនខកចិត្ត ។
យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានប្រាប់ពួកបងប្អូនស្ត្រីនៅថ្ងៃនៃខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៨៤២ នោះថា
« នៅពេលមនុស្សគ្រប់គ្នាបង្ហាញសេចក្តីសប្បុរស និងសេចក្តីស្រឡាញ់តែបន្តិចបន្តួចចំពោះខ្ញុំ អូ៎ ខ្ញុំពិតជាមានកម្លាំងចិត្តអ្វីម្ល៉េះ ។…
« …យើងកាន់តែខិតជិតទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ប៉ុណ្ណា យើងកាន់តែមានចិត្តមើលទៅព្រលឹងដែលកំពុងជួបការពិបាកប្រកបដោយការអាណិតអាសូរខ្លាំងប៉ុណ្ណោះដែរ—[ យើងមានអារម្មណ៍ថាយើងចង់ ] លើកពួកគេឡើងនៅលើស្មាយើង ហើយបោះអំពើបាបពួកគេទៅខាងក្រោយខ្នងយើង ។ [ ការនិយាយរបស់ខ្ញុំគឺមានបំណងជូនដល់ ] សមាគមនេះ—បើបងប្អូនចង់ឲ្យព្រះមានសេចក្ដីមេត្តាករុណាលើបងប្អូន ចូរបងប្អូនមានសេចក្ដីមេត្តាករុណាចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក » ។ ២
នេះគឺជាការប្រឹក្សាជាពិសេសទៅកាន់សមាគមសង្គ្រោះ ។ ចូរយើងកុំវិនិច្ឆ័យគ្នា ឬប្រើពាក្យដែលធ្វើឲ្យឈឺចាប់ដល់គ្នា ។ ចូរយើងរក្សាឈ្មោះគ្នាកុំឲ្យខូចខាត ហើយផ្ដល់អំណោយទាននៃសេចក្ដីមេត្តាករុណា ។ ៣
ធ្វើឲ្យទូករបស់បងប្អូនអុំ
ក្នុងឆ្នាំ ១៩៣៦ ក្រុមអុំទូកមួយក្រុមមកពីសាកលវិទ្យាល័យវ៉ាស៊ីនតោន បានធ្វើដំណើរទៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ដើម្បីចូលរួមកីឡាអូឡាំពិក ។ វានៅអំឡុងពេលដ៏ពិបាកបំផុតនៃវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក ។ ពួកគេជាក្មេងប្រុសកម្មករទីក្រុងជីករ៉ែ និងឈើដែលបានបរិច្ចាគប្រាក់កាក់បន្តិចបន្តួច ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចធ្វើដំណើរទៅទីក្រុងប៊ែរឡាំង ។ គ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃការប្រកួតប្រជែងនោះហាក់ដូចជាមិនឲ្យពួកគេមានឱកាសឈ្នះនោះទេ ប៉ុន្តែមានអ្វីមួយបានកើតឡើងនៅក្នុងការប្រណាំងនោះ ។ នៅក្នុងកីឡាទូកអុំ ពួកគេហៅវាថា « ការអុំ » ។ សូមស្ដាប់ដល់ការពិពណ៌នានេះដែលផ្អែកលើសៀវភៅដែលមានចំណងជើងថា ពួកក្មេងប្រុសនៅក្នុងទូក ៖
មានអ្វីមួយដែលពេលខ្លះកើតឡើង ដែលពិបាកនឹងសម្រេចបាន ហើយពិបាកនឹងពន្យល់ ។ វាហៅវា « ការអុំ » ។ វាកើតឡើងតែនៅពេលដែលអ្នកកំពុងអុំទាំងអស់គ្នាអុំស្រុះគ្នាឥតខ្ចោះ ដែលពុំមានសកម្មភាពមួយខុសគ្នាសោះ ។
អ្នកអុំទូកត្រូវតែគ្រប់គ្រងលើភាពឯករាជ្យដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ពួកគេ ស្របពេលគ្នានោះ ប្រកាន់ខ្ជាប់នូវសមត្ថភាពបុគ្គលរបស់ពួកគេ ។ ការប្រណាំងមិនបានឈ្នះដោយសារអ្នកអុំទាំងនោះជាមនុស្សដូចគ្នាទាំងអស់នោះទេ ។ ក្រុមល្អគឺក្រុមដែលមានភាពលាយឡំគ្នាយ៉ាងល្អ—មានម្នាក់ដើម្បីដឹកនាំ ម្នាក់ដើម្បីកាន់អ្វីមួយបម្រុង ម្នាក់ដើម្បីប្រយុទ្ធ ម្នាក់ដើម្បីបង្កើតសន្តិភាព ។ គ្មានអ្នកអុំណាមានតម្លៃខ្ពស់ជាងអ្នកណាម្នាក់ទេ ពួកគេទាំងអស់គ្នាជាទ្រព្យចំពោះទូកនោះ ប៉ុន្តែបើពួកគេត្រូវអុំឲ្យបានល្អជាមួយគ្នា នោះម្នាក់ៗត្រូវតែកែតម្រូវឲ្យត្រូវនឹងតម្រូវការ និងសមត្ថភាពរបស់អ្នកផ្សេងទៀត—អ្នកមានដៃខ្លីត្រូវឈោងទៅឲ្យបានឆ្ងាយបន្តិច ហើយអ្នកមានដៃវែងត្រូវទាញចូលបន្តិច ។
ភាពខុសគ្នាអាចប្រែទៅជាគុណសម្បត្តិជាជាងគុណវិបត្តិ ។ មានតែពេលនោះទេ ដែលវានឹងមានអារម្មណ៍ថា ទូកកំពុងរំកិលទៅដោយខ្លួនវា ។ មានតែពេលនោះទេ ដែលភាពឈឺចាប់បើកផ្លូវទៅកាន់ភាពលើកតម្កើង ។ « ការអុំ » ដ៏ល្អមានអារម្មណ៍ដូចជាកំណាព្យ ។ ៤
ដោយប្រឆាំងនឹងឧបសគ្គដ៏ធំធេង ក្រុមនេះបានរកឃើញការអុំដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ហើយបានឈ្នះ ។ មេដាយមាសអូឡាំពិកគឺគួរឲ្យរីករាយណាស់ ប៉ុន្តែសាមគ្គីភាពដែលអ្នកអុំម្នាក់ៗបានដកពិសោធន៍នៅថ្ងៃនោះ គឺជាគ្រាដ៏បរិសុទ្ធ ដែលនៅជាមួយពួកគេអស់មួយជីវិត ។
កម្ចាត់ចោលនូវអ្វីដែលអាក្រក់ឲ្យបានលឿនដើម្បីឲ្យអ្វីដែលល្អលូតលាស់ឡើង
នៅក្នុងការប្រៀបធៀបល្អវិសេសនៅក្នុង យ៉ាកុប ៥ ម្ចាស់ចម្ការបានដាំដើមល្អនៅក្នុងដីល្អ ប៉ុន្តែវាបានក្លាយជាពុករលួយ ហើយបាននាំឲ្យមានផ្លែព្រៃ ។ ម្ចាស់ចម្ការនិយាយប្រាំបីដងថា « យើងព្រួយចិត្តដែលយើងត្រូវខាតបង់ដើមឈើនេះទៅ » ។
អ្នកបម្រើបាននិយាយទៅម្ចាស់ចម្ការថា « សូមលោកប្រណីឲ្យ [ ដើមឈើនេះ ] បន្តិចទៀតសិនចុះ ។ ហើយម្ចាស់ចម្ការបាននិយាយថា ៖ « មែនហើយ យើងនឹងប្រណីឲ្យវាបន្តិចទៀត » ។ ៥
ហើយបន្ទាប់មកមានការណែនាំដែលអាចអនុវត្តចំពោះយើងទាំងអស់គ្នា ដែលព្យាយាមជ្រួយគល់ដើម្បីបានផ្លែល្អនៅក្នុងចម្ការតូចរបស់យើងផ្ទាល់ ៖ « រក់ចោល តាមដែលមែកល្អដុះ » ។ ៦
សាមគ្គីភាពពុំកើតឡើងដោយវេទមន្តនោះទេ វាត្រូវការការខិតខំ ។ វាច្របូកច្របល់ ជួនកាលវាមិនស្រណុកស្រួលទេ ហើយកើតឡើងបន្តិចម្ដងៗ ពេលដែលយើងកម្ចាត់ចោលនូវអ្វីដែលអាក្រក់ឲ្យបានលឿនដើម្បីឲ្យអ្វីដែលល្អលូតលាស់ឡើង ។
យើងមិនឯកោទេនៅក្នុងកិច្ចប្រឹងប្រែងរបស់យើងដើម្បីបង្កើតសាមគ្គីភាពនោះ ។ យ៉ាកុប ៥ បន្តថា « ពួកអ្នកបម្រើបានទៅធ្វើការដោយសមត្ថភាពរបស់ពួកគេ ឯម្ចាស់ចម្ការវិញ ក៏ធ្វើការជាមួយនឹងពួកគេដែរ » ។ ៧
យើងម្នាក់ៗនឹងមានបទពិសោធន៍របួសដ៏ជ្រៅ រឿងទាំងឡាយដែលមិនគួរកើតឡើង ។ នៅពេលខុសៗគ្នា យើងម្នាក់ៗក៏នឹងអនុញ្ញាតឲ្យអំណួត និងភាពខ្ពង់ខ្ពស់ធ្វើឲ្យផ្លែដែលយើងមាននោះពុករលួយ ។ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងក្នុងគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ ។ អំណាចរបស់ទ្រង់មានសម្រាប់យើង ទោះនៅគ្រាដែលលំបាកបំផុតក្ដី ហើយអាចទុកចិត្តបាន នៅទីនោះអំណាចមានសម្រាប់យើងពេលដែលយើងអំពាវនាវដល់ទ្រង់ ។ យើងទាំងអស់គ្នាអង្វរសូមសេចក្ដីមេត្តាករុណាចំពោះអំពើបាប និងការបរាជ័យរបស់យើង ។ ទ្រង់ប្រទានឲ្យដោយសេរី មេត្តាករុណាដូចគ្នានោះ ហើយយល់ចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ។
ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលប្រាប់ដោយត្រង់ៗថា « រាល់គ្នាពុំមែនជារបស់ផងយើងឡើយ » ។ ៨ ប៉ុន្តែបើយើងរួមគ្នាតែមួយ—បើយើងអាចចែកនំផាយមួយចំណិតរបស់យើង ឬប្រើទេពកោសល្យរបស់យើងផ្ទាល់ដើម្បីទូកអាចអុំទៅស្រុះគ្នាឥតខ្ចោះ—នោះយើងជារបស់ផងទ្រង់ហើយ ។ ហើយទ្រង់នឹងជួយកម្ចាត់ចោលនូវអ្វីដែលអាក្រក់ឲ្យបានលឿនដើម្បីឲ្យអ្វីដែលល្អលូតលាស់ឡើង ។
ការសន្យាទាំងឡាយរបស់ព្យាការី
យើងអាចនឹងមិនទាន់ទៅដល់អ្វីដែលយើងចង់ប្រែក្លាយនៅឡើយ ហើយយើងមិននៅចំណុចដែលយើងនឹងទៅដល់នៅពេលនេះទេ ។ ខ្ញុំជឿថា ការផ្លាស់ប្ដូរដែលយើងស្វែងរកនៅក្នុងខ្លួនយើង និងនៅក្នុងក្រុមរបស់យើង នឹងបានមកតិចតួចដោយសារសកម្មនិយម តែបានមកច្រើនដោយសារការព្យាយាមដោយសកម្មជារៀងរាល់ថ្ងៃដើម្បីយល់ពីគ្នាទៅវិញទៅមកវិញ ។ ហេតុអ្វីទៅ ? ដោយសារយើងកំពុងស្ថាបនាក្រុងស៊ីយ៉ូន—ជាប្រជាជនដែល « មានចិត្តតែមួយ និងគំនិតតែមួយ » ។ ៩
ក្នុងនាមជាស្ត្រីនៃសេចក្ដីសញ្ញា យើងមានឥទ្ធិពលដ៏ទូលំទូលាយ ញជាមួយមិត្តរួមការងារ ។ យើងមានអំណាចដើម្បីដកចេញនូវភាពលំអៀង ហើយកសាងសាមគ្គីភាពវិញ ។
សមាគមសង្គ្រោះ និងក្រុមយុវនារីមិនមែនគ្រាន់តែជាថ្នាក់ទាំងឡាយនោះទេ ។ វាអាចជាបទពិសោធន៍ដ៏មិនអាចបំភ្លេចបាន ជាកន្លែងដែលស្ត្រីខុសៗគ្នាទាំងអស់ចូលក្នុងទូកតែមួយ ហើយអុំទៅទាល់តែយើងរកឃើញការអុំរបស់យើង ះថា សូមធ្វើជាផ្នែកនៃកម្លាំងរួមមួយ ដែលផ្លាស់ប្ដូរពិភពលោកសម្រាប់ការណ៍ល្អ ។ ការចាត់តាំងខាងសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើងគឺដើម្បីធ្វើការងារបម្រើ ដើម្បីលើកដៃដែលរោយចុះ ដើម្បីលើកមនុស្សកំពុងពិបាកដាក់នៅលើខ្នងយើង ឬនៅក្នុងដៃយើង ហើយសែងពួកគេទៅ ។ វាមិនស្មុគស្មាញដើម្បីដឹងពីអ្វីត្រូវធ្វើនោះទេ ប៉ុន្តែជាញឹកញាប់ វាផ្ទុយពីចំណាប់អារម្មណ៍ដ៏អាត្មានិយមរបស់យើង ហើយយើងត្រូវតែព្យាយាម ។ ស្ត្រីនៃសាសនាចក្រនេះមានសក្ដានុពលគ្មានដែនកំណត់ដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរសង្គម ។ ខ្ញុំមានទំនុកចិត្តខាងវិញ្ញាណដ៏ពេញលេញថា ពេលដែលយើងស្វែងរកអារម្មណ៍រួបរួមគ្នា នោះយើងនឹងអំពាវនាវហៅអំណាចរបស់ព្រះ ដើម្បីធ្វើឲ្យកិច្ចប្រឹងប្រែងរបស់យើងកាន់តែពេញលេញ ។
នៅពេលសាសនាចក្របានធ្វើពិធីរំឭកពីវិវរណៈឆ្នាំ ១៩៧៨ អំពីបព្វជិតភាព ប្រធាន រ័សុន អិម ណិលសុន បានផ្ដល់ពរជ័យជាព្យាការីដ៏មានឥទ្ធិពលថា « វាជាការអធិស្ឋាន និងការប្រសិទ្ធពរ របស់ខ្ញុំ ដែលខ្ញុំសូមបន្សល់ទុកនឹងអស់អ្នកដែលកំពុងស្តាប់ថា យើងអាចយកឈ្នះលើបន្ទុកនានានៃភាពលំអៀង ហើយដើរដោយទៀងត្រង់ជាមួយព្រះ—និងជាមួយគ្នា—នៅក្នុងភាពសុខសាន្ត និងសុខដុមដ៏ល្អឥតខ្ចោះ » ។ ១០
ចូរយើងទាញយកពរជ័យរបស់ព្យាការីនេះ ហើយប្រើប្រាស់កិច្ចប្រឹងប្រែងផ្ទាល់ខ្លួន និងជារួមរបស់យើង ដើម្បីបង្កើនសាមគ្គីភាពនៅក្នុងពិភពលោក នដ៏រាបទាប មិនចេះចប់របស់ព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទថា « ដើម្បីឲ្យទាំងអស់បានរួមមកតែមួយ ឱព្រះវរបិតាអើយ ដូចជាទ្រង់គង់ក្នុងទូលបង្គំ ហើយទូលបង្គំនៅក្នុងទ្រង់ដែរ គឺឲ្យអ្នកទាំងនោះបានរួមគ្នាតែមួយនៅក្នុងយើង » ។ ១១ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕