Laat deugd uw gedachten sieren
Wij moeten pal en onwrikbaar staan om christelijke deugden in stand te houden.
Dank u, ouderling Pace, voor dat prachtige openingsgebed, voor luisteraars en sprekers, in het bijzonder.
‘Laat deugd onophoudelijk uw gedachten sieren; dan zal uw vertrouwen in de tegenwoordigheid van God sterk worden’ (LV 121:45).
Toen ik bijna twaalf werd, moest ik aan enkele vereisten voldoen voordat ik het jeugdwerk kon verlaten. Een daarvan was de dertien geloofsartikelen in volgorde op te zeggen. De eerste twaalf artikelen waren betrekkelijk gemakkelijk, maar het dertiende was een stuk moeilijker. Het probleem lag in het onthouden van de volgorde van de genoemde deugden. Dankzij een geduldige jeugdwerklerares die volhield, slaagde ik er eindelijk in het uit mijn hoofd te leren.
Jaren later betrokken mijn vrouw en ik, en de kinderen, voor het eerst een eigen huis. Tot onze verbazing was mijn voormalige jeugdwerklerares een van onze buren. Gedurende de veertig jaar dat we in dezelfde buurt wonen, heeft zij ons geheimpje over mijn leerstoornis bewaard.
‘Wij geloven eerlijk te moeten zijn, trouw, kuis, welwillend, deugdzaam, en goed te moeten doen aan alle mensen; ja, we mogen zeggen dat we de aansporing van Paulus volgen: wij geloven alles, wij hopen alles, wij hebben veel verdragen en hopen alles te kunnen verdragen. Als er iets deugdzaam, liefelijk, of eerzaam of prijzenswaardig is, dan streven wij dat na’ (Geloofsartikelen 1:13).
Ik wil het vandaag hebben over de karaktereigenschappen die we deugden noemen. Deugdzame eigenschappen vormen het fundament van een christelijk leven en zijn de uiterlijke manifestatie van de innerlijke mens. De spelling van veel deugden eindigt met ongeveer dezelfde letters: -heid of -teit: nederigheid, liefdadigheid, verantwoordelijkheid, welgemanierdheid, trouwhartigheid, en integriteit, spiritualiteit, enz. Met een zekere dichterlijke vrijheid noem ik de deugden met het achtervoegsel -heid of -teit dus de ‘heid’- of ‘teit’-deugden’.
We hoeven maar om ons heen te kijken om te zien wat er in onze samenleving gebeurt en te beseffen dat deugdzame karaktereigenschappen sterk in verval zijn. Denk eens aan het gedrag van weggebruikers op drukke snelwegen; er is al te vaak sprake van verkeersagressie. Welgemanierdheid is ver te zoeken in onze politieke discussies. En nu landen over de hele wereld worstelen met financiële en economische problemen, lijken eerlijkheid en trouwhartigheid te zijn vervangen door hebzucht en omkoping. Een bezoek aan een middelbare school stelt u vaak bloot aan grove taal en onzedelijke kleding. Sommige sportlieden zijn niet erg sportief en geven maar zelden blijk van ootmoed, tenzij ze in het openbaar worden ontmaskerd als zijnde ontrouw aan de wet of hun partner. Een groot deel van de bevolking voelt zich nauwelijks persoonlijk verantwoordelijk voor zijn eigen materiële welzijn. Sommigen die in financiële moeilijkheden verkeren geven bankiers en instituten van lening de schuld omdat ze onverzadigbare hebzucht hebben gefinancierd in plaats van betaalbare behoeften. Bij gelegenheid vermindert onze gulheid om goede doelen te steunen omdat ons verlangen om meer te krijgen dan we nodig hebben de overhand heeft.
Broeders en zusters, we hoeven echter niet mee te doen aan de deugdmalaise die de samenleving doordringt en infecteert. Als we de wereld volgen door christelijke deugden overboord te gooien, kunnen de consequenties rampzalig zijn. Ons individuele geloof en onze trouw, die eeuwige consequenties hebben, zullen afnemen. De solidariteit en spiritualiteit in het gezin zullen negatief beïnvloed worden. De godsdienstige invloed op de samenleving zal minder worden en de heerschappij van de wet zal in twijfel worden getrokken en misschien zelfs opzijgezet. Het zaaibed voor al wat de natuurlijke mens plaagt, is ingezaaid tot het grote plezier van Satan.
Wij moeten pal en onwrikbaar staan om christelijke deugden — namelijk de ‘heid’- of ‘teit’-deugden’ — in stand te houden in ons dagelijks leven. Anderen deugden bijbrengen begint thuis met ouders die om hun kinderen geven en ze het goede voorbeeld geven. Een goed voorbeeld door de ouders moedigt navolging aan; een slecht voorbeeld vormt voor kinderen aanleiding om de ouderlijke leringen te negeren en het slechte voorbeeld zelfs te verergeren. Een huichelachtig voorbeeld vernietigt alle geloofwaardigheid.
Megan van acht speelt graag piano. Haar pianolerares bood haar onlangs aan om haar met een donut te belonen als ze trouw elke dag zou oefenen. De lerares zei dat ze Megan in verband met de donutbeloning gedurende de week zou bellen. Als ze die dag had geoefend, kreeg ze de beloning. Toen Megan werd gebeld, was ze niet thuis om verslag uit te brengen. In de wekelijkse les vroeg de lerares of Megan had geoefend, waarop Megan zei dat ze meende dat wel gedaan te hebben, dus nam ze de beloning in ontvangst. Toen Megans moeder de donut zag, ondervroeg ze Megan en liet haar inzien dat ze eerlijk moest zijn. Onder aanmoediging van haar moeder belde ze haar lerares op om haar verontschuldigingen aan te bieden. Tijdens het telefoongesprek bleek dat Megan wél haar opdracht muziektheorie had gedaan, en daardoor toch in aanmerking kwam voor de beloning. Dankzij wijze, bezorgde ouders is er een waardevolle les geleerd die nog lang onthouden zal worden.
Onze kleinzoon Ben van vijftien jaar is een enthousiast skiër. Hij heeft aan verscheidene wedstrijden meegedaan en goede resultaten behaald. Voorafgaand aan zo’n wedstrijd in Idaho herinnerden zijn ouders hem eraan dat het van zijn schoolcijfers afhing of hij wel of niet mee mocht doen. Ze reserveerden een appartement in Sun Valley in Idaho, zijn grootouders wilden ook komen, en Ben deed wanhopig zijn best om de hoge studiedoelen te halen die zijn ouders en hij verwachtten. Maar uiteindelijk haalde hij zijn doel net niet. Ben kon niet naar de skiwedstrijd en miste waardevolle punten om in aanmerking te komen voor de Olympische Spelen voor junioren, maar kreeg een waardevolle waardering voor verantwoordelijkheidszin en rekenschap afleggen. Als ouders voet bij stuk houden, lijden zij daar zelf heel vaak meer onder dan de kinderen die ze iets willen leren.
President James E. Faust heeft eens gezegd dat integriteit de moeder van vele deugden is. Hij merkte op dat integriteit te definiëren is als ‘vasthouden aan een set morele waarden’. Hij stelde ook dat ‘integriteit het licht is dat afstraalt van een gedisciplineerd geweten. Het is de kracht van de Godheid in ons’ (‘Integrity, the Mother of Many Virtues’, Speaking Out on Moral Issues [1998], pp. 61, 62). Het is moeilijk om blijk te geven van deugden als men geen integriteit heeft. Zonder integriteit wordt eerlijkheid vaak vergeten. Als er geen integriteit is, wordt de welgemanierdheid gehinderd. Als integriteit niet belangrijk is, is het moeilijk om spiritualiteit in stand te houden. In het Oude Testament gaf Mozes de kinderen Israëls deze raad: ‘Wanneer een man de Here een gelofte doet of een eed zweert, waardoor hij een verplichting op zich neemt, dan zal hij zijn woord niet schenden; geheel zoals hij het uitgesproken heeft, zal hij doen’ (Numeri 30:2).
President Thomas S. Monson heeft ons er enkele jaren geleden aan herinnerd dat ‘de meeste mensen geen wanhoopsdaden begaan als hen geleerd is dat waardigheid, eerlijkheid en integriteit belangrijker zijn dan wraak of woede, als ze begrijpen dat respect en vriendelijkheid iemand uiteindelijk een betere kans van slagen bieden.’ (‘Family Values in a Violent Society’, Deseret News, 16 januari 1994, p. A12, aangehaald in ‘Gemoedsrust vinden’, Liahona, maart 2004, p. 4.)
U hebt misschien gehoord van het Verloren bataljon uit de Eerste Wereldoorlog, de tien verloren stammen van Israël of de ‘verloren jongens’ in J. M. Barrie’s toneelstuk Peter Pan. Misschien kent u ook het album The Forgotten Carols van Michael McLean. Deugdzame eigenschappen, met name de deugden met het achtervoegsel ‘-heid’ of ‘-teit’, moeten nooit worden vergeten of overboord gegooid. Als ze worden vergeten of overboord gegooid, worden ze onvermijdelijk de ‘verloren deugden’. Als deugden verloren raken, wordt het gezin zichtbaar verzwakt, wordt het individuele geloof van mensen in de Heer Jezus Christus zwakker, en komen belangrijke eeuwige banden misschien niet tot stand.
Als deugdelijke eigenschappen wijd en zijd worden gebruikt, kan Satans greep op de samenleving afnemen en kan het zijn sluwe plan verijdelen om het hart, het verstand en de geest van sterfelijke mensen gevangen te nemen.
Nu is voor ons de tijd om de handen ineen te slaan en alles te redden en behouden wat ‘deugdzaam, liefelijk, eerzaam of prijzenswaardig is’. Als we deugd onophoudelijk onze gedachten laten sieren, en we deugdzame eigenschappen ontwikkelen, worden onze samenleving en onze instellingen beter, worden onze kinderen en onze gezinsbanden versterkt, en zijn geloof en integriteit de mensen tot zegen.
Ik getuig en verklaar dat onze hemelse Vader van zijn kinderen verwacht dat zij integriteit, welgemanierdheid, trouwhartigheid, liefdadigheid, gulheid, moraliteit en alle andere ‘heid’- of ‘teit’-deugden toepassen. Mogen wij de nederigheid hebben en de mogelijkheid aangrijpen om onze verantwoordelijkheid te nemen en te laten zien dat wij het kunnen, dat bid ik, in de naam van Jezus Christus. Amen.