Ang Pinakamaayo nga Magdudula sa Football
“Si Jesus miingon nga higugmaon ang tanan; tagdon usab sila sa kamabination” (Children’s Songbook, 61).
Mikumo ko og hugot, mipaak sa akong ngabil, ug mipatid sa bola nga nagligid padulong kanako. Dayon mikusmod ko samtang nagtan-aw niini nga nalapas imbis masulod sa goal.
Usa ka batang babaye nga ginganlan og Nan nagbarug sa may koral nga nagtan-aw sa among dula. Midagan siya sa pagkuha sa bola, nagkapandul-pandol tungod sa iyang kahinam. Nangatawa ang tanan. Walay usa nga mipasalamat kaniya samtang gilabay niya og balik ang bola ngari kanamo.
Lain ang akong gibati. Nahibalo kong si Nan gustong modula, apan dili ko gusto nga ako ang modapit kaniya.
Si Nan hilumon, may kalkagon nga brown nga buhok, baga og antiyuhos, ug talinis og tingog. Wala siyay bisan usa nga higala sa tibuok namong klase. Dili tungod kay di ko ganahan niya. Wala lang gayud ako makig-istorya kaniya.
Nianang pagkahapon mipahibalo ang among titser nga iyang balhinon ang among mga lingkuranan. Maghimo siya og bag-ong tsart sa pagpanglingkod.
Ang kwarto miugong sa kahinam. Ang suod nakong higala, si LeAnna, ug ako mipahiyum sa usag usa.
Mao sab ang paghunghong ni Caroline kanako. “Akong nadungog si Nan nga miingon kang Mrs. Martin nga gusto siyang makigtapad nimo. Yak kalain!”
Nakalitan ko. “Nganong ako?” Naghunahuna ko. Dili bati ang akong tinagdan ni Nan, apan wala usab ko magpakita’g kaayo kaniya.
“Ingna ang titser nga dili ka gustong makigtapad niya,” hunghong ni Caroline. “Kay kon dili wala nay laing makigtapad nimo.”
Akong gitan-aw si Nan. Nagduko siya. Tingali nahibalo siya unsay gihunahuna sa tanan.
Gitawag ko ni Mrs. Martin ngadto sa iyang lamesa. Nahibalo ko nga si Nan anak sa Dios ug miingon si Jesus sa paghigugma sa tanan. Apan kon mahimo kong higala ni Nan, ang tanan magtuo nga may pagkawerdo ko.
“Kinsay gusto nimong ikatapad?” Gipangutana ko ni Mrs. Martin.
“Si LeAnna,” miingon ko. Dali ra kadto.
Mipahiyom si Mrs. Martin. “Andam ba sab kang makigtapad ni Nan?”
Mitan-aw ko sa salog ug mihunghong, “dili ko.”
Si Mrs. Martin ingon og natingala. “Sigurado ka, Angie?”
“Oo,” mihagawhaw ko.
Sa pagkasunod nga adlaw ang among mga lingkuranan giusab sa paghan-ay. Mitapad ko ni LeAnna. Si Nan didto sa atbang. Ang duha ka babaye nga tapad niya mipalayo sa ilang mga lingkuranan kaniya mao nga ingon og nag-inusara na lamang siya. Daw kahilakon siya.
Pipila ka semana ang milabay mibalhin si Nan og eskwelahan. Usa ka babaye gikan sa akong ward didto nag-eskwela, ug nangutana ko niya kon nakahimamat ba siya og babaye nga ginganlan og Nan.
“Basin. Unsay iyang hitsura?” nangutana siya.
“Ah, siya hilumon kaayo. Kalkagon ang iyang buhok, ug baga ang iyang antiyuhos. Walay usa sa akong klase ang ganahan niya.”
“Mao ba? Basin dili mao kadtong babayhana,” miingon siya. “Ang bag-ong babaye nga akong nailhan makalingaw kaayo. Ang tanan ganahan niya. Maayo kaayo siyang modula og football.”
Akong gihunahuna ang adlaw diin si Nan nagtan-aw kanamong nagdula og football. Naghulat lamang siya og higayon ug usa ka higala. Ug makahatag ra unta ko niya niana.
Nianang adlawa misaad ko sa akong kaugalingon nga magpakabuotan sa tanan ug dili motugot nga ang usa ka babaye sama ni Nan mopalayo kanako nga walay paningkamot nga mahimo niyang higala.
Paghulagway pinaagi ni Brad Clark