Nadani sa Templo
Alang sa daghang buotang mga tawo, ang templo makadasig og pagbati nga motuhop dayon sa kasingkasing.
Sa wala pa ko gitawag isip sakop as Ikaduhang Korum sa Seventy, ang akong asawa ug ako migahin og pipila ka tuig sa pagserbisyo sa mga Templo sa Campinas ug São Paulo Brazil. Sa duha ka templo, kasagaran mahingangha ko nga ang mga tawo nga makaagi sa templo madani niini nga sila mohunong, mosulod ug mangutana.
Inig sulod nila, amo silang pahibaloon nga dili na sila makapadayon pa kon walay hustong pagpangandam. Dayon among ipasabut ang katuyoan sa templo, ipakigbahin ang sukaranang mga doktrina sa ebanghelyo, ug dapiton sila sa pakighimamat sa mga misyonaryo. Alang sa buotang mga tawo, ang templo mismo talagsaon nga misyonaryo tungod kay nagdasig kini og pagbati nga motuhop dayon sa kasingkasing.
Ang akong asawa, si Elizabeth, ug ako mismo nasayud sa gahum niini nga pagbati. Dul-an sa 40 ka tuig ang milabay, usa ka buotang higala ug kauban sa trabaho, usa ka miyembro sa Simbahan, nag-istorya namo kabahin sa ebanghelyo sa kaswal nga paagi. Sa daghang mga higayon, iyang pabisitahon ang mga misyonaryo namo. Ganahan mi sa mga misyonaryo ug miuyon nga magpatudlo, apan dili mi tinud-anay nga interesado sa ilang gitudlo.
Kana nausab niadtong Oktubre 1978, diha ang akong kauban sa trabaho midapit sa pipila ka higala, lakip namo, sa open house sa Templo sa São Paulo Brazil. Miabang siya og pipila ka bus nga iyang kaugalingong gasto aron ang iyang mga higala makauban niya sa templo, mga 50 ka milya (80 km) kalayo.
Sa dihang misulod si Elizabeth sa bunyaganan, may gibati siya nga wala pa niya masinati sukad, nga sa wala madugay iyang naila nga Espiritu Santo. Ang pagbati mao ang hingpit nga kalipay sa iyang kasingkasing. Niadtong higayona siya nasayud nga ang Simbahan tinuod ug gusto niyang magpamiyembro.
Susama nga pagbati akong nasinati sa dayong tapos sa open house, sa dihang kami giubanan sa sealing room ug gitudloan sa doktrina sa mahangturong mga pamilya. Kana nga doktrina nakatandog nako. Nagmalampuson ko sa akong propesyon, apan mibati ko og kahaw-ang sa akong kalag. Wa ko masayud unsay makapuno niining kahaw-ang, apan mibati ko nga may kalabutan ni sa akong pamilya. Didto, sa sealing room, ang mga butang nahimong makahuluganon sa akong hunahuna ug kasingkasing.
Sulod sa pipila ka adlaw, ang mga misyonaryo mikontak namo pag-usab. Niining higayona interesado na kaayo mi sa pagpaminaw sa ilang mensahe.
Ang mga elder nag-awhag namo nga matinguhaon nga mag-ampo sa kamatuoran. Mihukom ko nga mao lang ni ang paagi nga ako makaampo. Nasayud ko nga dili ko makahimo og pasalig nga magpamiyembro sa Simbahan kon walay tinuod nga pagpamatuod. Nabalaka ko sa pagpangayo og kumpirmasyon sa kamatuoran sa Langitnong Amahan, apan sa samang higayon, sigurado ko nga Iya kong tubagon. Gipakigbahin nako Niya ang dakong tinguha sa akong kasingkasing ug mihangyo Kaniya sa pagsiguro nako nga saktong dalan ang magpamiyembro sa Simbahan.
Pagkasunod semana sa Sunday School, ang among higala nga midapit namo sa open house sa templo naglingkod sa akong luyo. Siya mipaduol ug miistorya nako. Ang mga pulong nga iyang gisulti mao gyud ang tubag sa akong giampo nga masayran. Wala ko magduha-duha nga ang Langitnong nakigsulti nako pinaagi niya. Niadtong panahona, ako strikto, tig-a nga tawo, apan natandog ang akong kasingkasing ug nakahilak. Dihang nahuman na og istorya akong higala, gidapit niya akong asawa ug ako nga magpabunyag. Among gidawat.
Niadtong Oktubre 31, 1978, wala makaabut og usa ka buwan human sa among kasinatian sa Templo sa São Paulo, kami nabunyagan ug nakumpirmahan. Pagkasunod adlaw miapil mi sa ikaduhang sesyon sa pagpahinungod sa Templo sa São Paulo Brazil. Usa ka tuig ang milabay mibalik mi sa templo uban sa among mga anak aron mabugkos isip pamilya. Tanang tulo ka okasyon nindot, dili malimtan nga mga kasinatian. Gipadayon namo sa paglambo kadtong mga pagbati uban sa kanunay nga pagsimba diha sa templo sulod sa katuigan.
Bayente otso ka tuig human sa among bunyag, ang akong asawa ug ako nagbarug sa Templo sa São Paulo Brazil. Bag-ohay lang kong gitawag isip presidente sa templo. Makatandog nga kasinatian alang namo nga maglakaw sa hawanan sa balay sa Ginoo ug mabati pag-usab ang malumong pagbati nga nahimong instrumento sa among pagkakabig.
Ang templo nagpadayon sa paghatag sa akong asawa ug nako og dakong kalipay. Kon makakita mi og batan-ong mga magtiayon nga magpabugkos diha sa templo isip mahangturong pamilya, modako among paglaum.
Daghang mga tawo sa tibuok kalibutan andam nga maminaw sa mensahe sa ebanghelyo. Sila giuhaw sama sa akong gibati sa 30 ka tuig na ang milabay. Ang templo ug ang mga ordinansa niini naay igong gahum sa pagtagbaw niana nga kauhaw ug pun-on ang kahaw-ang niini.
Gilitratohan ni Laureni Fochetto