Aron Sila Makakita
Pangita ug pag-ampo alang sa mga oportunidad nga modan-ag ang inyong kahayag aron ang uban makakita sa dalan ngadto ni Jesukristo.
Mga kaigsoonan, ang atong mga kasingkasing napanalanginan ug nabag-o pinaagi sa Espiritu nga atong gibati niini nga komperensya.
Duha ka gatos ka tuig ang milabay, usa ka dako nga gilis sa kahayag mikunsad sa usa ka batan-ong lalaki sa kakahoyan. Niana nga kahayag, si Joseph Smith nakakita sa Dios nga Amahan ug sa Iyang Anak, si Jesukristo. Ang Ilang kahayag mitangtang sa espirituhanong kangitngit nga milukop sa yuta ug mipakita unsay buhaton ni Joseph Smith—ug kanatong tanan. Tungod sa kahayag nga gipadayag nianang adlawa, kita makadawat sa kahingpitan sa mga panalangin nga anaa pinaagi sa Pag-ula sa atong Manluluwas, si Jesukristo.
Pinaagi sa Pagpahiuli sa Iyang ebanghelyo, kita mobati sa kahayag sa atong Manluluwas. Apan, kana nga kahayag dili para kanimo ug kanako lamang. Si Jesukristo mitawag kanato “himoa nga ang inyong kahayag mohayag sa atubangan niini nga mga katawhan, aron sila makakita sa inyong maayo nga mga buhat ug himayaon ang inyong Amahan kinsa anaa sa langit.”1 Ganahan ko sa hugpong sa mga pulong nga “aron sila makakita.” Usa kini ka tinuoray kaayo nga imbitasyon gikan sa Ginoo nga mahimong mas matinguhaong motabang sa uban nga makakita sa dalan ug sa ingon niana moduol kang Kristo.
Dihang 10 anyos ko, ang among pamilya adunay oportunidad nga makaabi-abi ni Elder L. Tom Perry sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles sa among panimalay dihang siya na-assign sa among lungsod.
Hapit na ang gabii, ang among pamilya ug ang mga Perry milingkod sa sala aron mokaon sa lamian nga apple pie ni mama, samtang si Elder Perry nagsugilon bahin sa mga Santos sa tibuok kalibutan. Ako nalingaw kaayo.
Gabii na dihang si mama mipaadto nako sa kusina ug nangutana og yano nga pangutana: “Bonnie, gipakaon na ba nimo ang mga manok?”
Ang akong kasingkasing nahugno; wala nako mapakaon ang mga manok. Di ko gustong mobiya sa atubangan sa usa ka Apostol sa Ginoo, misugyot ko nga ang mga manok pwede rang magpuasa hangtud sa buntag.
Ang akong inahan mitubag og dili malalis nga “dili.” Sa dihang, si Elder Perry misulod sa kusina ug sa iyang kusog, madasigong tingog nangutana, “Nakadungog ba ko nga dunay nagkinahanglan og tabang sa pagpakaon sa mga manok? Mahimo bang ako ug ang akong anak motabang nimo?”
Kadakong kalipay na karon ang pagpakaon sa mga manok! Ako midagan aron kuhaon ang among dako nga flashlight. Naghinam-hinam, nag-una ko, naglukso-lukso sa agianan padulong sa tangkal sa manok. Samtang ang akong kamot nagwara-wara sa flashlight, mitabok mi sa kamaisan ug katrigohan.
Pag-abot sa gamayng irigasyon nga kanal nga nagtabok sa agianan, milayat dayon ko niini nga kasagaran nakong buhaton sa miaging mga gabii. Wala ko makabantay sa mga paningkamot ni Elder Perry nga makaapas sa mangitngit, dili sinati nga agianan. Ang akong galabyog-labyog nga suga wala makatabang nga iyang makita ang kanal. Kay walay permanenting hayag nga makita, siya nadiretso og katunob sa tubig ug kusog kaayo nga mi-agulo. Nakuyawan, milingi ko sa akong bag-ong higala nga mibira sa iyang basa nga tiil gikan sa kanal ug mitaktak sa tubig gikan sa iyang bug-at nga panit nga sapatos.
Sa nahumol ug puno pa sa tubig nga sapatos, si Elder Perry mitabang nako sa pagpakaon sa mga manok. Dihang human na mi, mapinanggaon siyang mitudlo, “Bonnie nagkinahanglan ko nga makakita sa agianan. Ako nagkinahanglan sa suga nga modan-ag sa akong gilaktan.”
Akong gipadan-ag ang akong suga apan wala sa paagi nga makatabang ni Elder Perry. Karon, nasayud nga nagkinahanglan siya sa kahayag aron luwas nga makalakaw sa agianan, akong gipunting ang flashlight unahan sa iyang mga lakang ug masaligon kaming nakauli.
Minahal kong mga kaigsoonan, sulod sa daghang mga tuig ako namalandong sa baruganan nga akong nakat-unan gikan kang Elder Perry. Ang pagdapit sa Ginoo nga ang atong kahayag ipadan-ag dili lamang usa ka pinasulagma nga pagwara-wara sa kahayag ug mohimo sa kalibutan nga mas hayag. Kini mao ang pagpunting sa atong kahayag aron ang uban makakita sa dalan ngadto kang Kristo. Kini mao ang pagpundok sa Israel niini nga habig sa tabil—ang pagtabang sa uban nga makita ang sunod nga ang-ang padulong sa paghimo ug pagtuman sa mga pakigsaad uban sa Dios.2
Ang Manluluwas mipamatuod, “Tan-awa Ako mao ang kahayag; Ako nagpakita og usa ka panig-ingnan alang kaninyo.”3 Atong tan-awon ang usa sa Iyang mga ehemplo.
Ang babaye sa atabay usa ka Samarianhon kinsa wala makaila ni Jesukristo ug giisip sa kadaghanan nga usa ka sinalikway sa iyang katilingban. Si Jesus nakigkita niya ug nakig-istorya. Siya misulti niya bahin sa tubig. Siya dayon migiya kaniya ngadto sa nagkadako nga kahayag samtang namahayag nga Siya Mismo ang “buhi nga tubig.”4
Si Kristo sa manggiloy-ong paagi nahibalo mahitungod kaniya ug sa iyang mga panginahanglan. Iyang nahimamat ang maong babaye ug misugod sa pag-istorya mahitungod sa usa ka butang nga pamilyar ug komon kaniya. Kon Siya mihunong sa diskusyon niana nga punto, tingali usa kaha unta kadto ka positibo nga paghimamat. Apan dili kadto moresulta sa iyang pag-adto sa siyudad sa pagpahayag, “Umari kamo, tan-awa, … : mao ba kaha kini ang Cristo?”5 Sa hinay-hinay, pinaagi sa pag-istoryahanay, siya nakaila ni Jesukristo, ug bisan pa sa iyang kaagi, siya nahimong usa ka instrumento sa kahayag, midan-ag sa dalan alang sa uban aron sila makakita.6
Karon atong tan-awon ang duha ka tawo nga misunod sa ehemplo sa Manluluwas sa pagdan-ag sa kahayag. Bag-uhay lang ang akong amigo nga si Kevin naglingkod tapad sa usa ka business executive atol sa usa ka panihapon. Siya nabalaka unsay i-istorya sulod sa duha ka oras. Misunod sa usa ka pag-aghat, si Kevin nangutana, “Sultihi ko bahin sa imong pamilya. Diin sila gikan?”
Ang lalaki gamay ra og nahibaloan bahin sa iyang kagikan, maong si Kevin mikuha sa iyang selfon, misulti, “Aduna koy app nga mosumpay sa mga tawo ngadto sa ilang mga pamilya. Atong tan-awon unsay atong makit-an.”
Human sa taas nga panaghisgut, ang bag-o nga amigo ni Kevin nangutana, “Nganong ang pamilya importante kaayo sa inyong simbahan?”
Si Kevin mitubag og yano, “Kami nagtuo nga kita magpadayon sa pagpakabuhi human kita mamatay. Kon atong mailhan ang atong mga katigulangan ug modala sa ilang mga ngalan ngadto sa sagradong lugar nga gitawag og templo, kita makahimo og mga ordinansa sa kaminyoon aron magkauban ang atong mga pamilya bisan human sa kamatayon.”7
Si Kevin nagsugod og usa ka butang nga siya ug ang iyang bag-ong higala anaay kapareha. Siya nakakita og paagi aron makapamatuod sa kahayag ug gugma sa Manluluwas.
Ang ikaduha nga istorya bahin ni Ella, usa ka magdudula sa basketball sa kolehiyo. Ang iyang ehemplo nagsugod dihang nadawat niya ang iyang mission call samtang layo sa eskwelahan. Siya mipili sa pag-abli sa iyang tawag [call] atubangan sa iyang team. Sila halos walay nahibaloan bahin sa Simbahan ni Jesukristo ug wala makasabot sa tinguha ni Ella nga moserbisyo. Siya mibalik-balik sa pag-ampo aron mahibalo unsaon sa pagpasabot sa iyang mission call sa paaging mabati sa iyang mga kauban ang Espiritu. Ang iyang tubag?
“Ako mihimo og PowerPoint,” si Ella miingon, “kay ako kalma lang gyud.” Iya silang gisultihan bahin sa potensyal sa pagserbisyo sa usa sa sobra sa 400 ka mga mission ug posible nga magkat-on og usa ka linggwahe. Iyang gihisgutan ang liboan ka mga misyonaryo nga nagserbisyo. Si Ella mitapos sa pagpakita sa hulagway sa Manluluwas ug niining mubo nga pagpamatuod: “Ang basketball usa sa labing importanting mga butang sa akong kinabuhi. Ako mibiyahe sa tibuok nasud ug gibiyaan ang akong pamilya aron modula alang niini nga coach ug uban niini nga team. Ang duha lamang ka butang nga mas importante nako gawas sa bastkeball mao ang akong pagtuo ug akong pamilya.”8
Karon, pananglit kamo naghunahuna, “Kini mga talagsaong tag-1,000-watt nga mga ehemplo, apan ako usa ka 20-watt nga bombilya,” hinumdumi ang Manluluwas nagpamatuod, “Ako mao ang kahayag diin kamo mopakita.”9 Siya mipahinumdum nato nga Iyang ipakita ang kahayag kon kita motabang sa uban nga moduol Kaniya.
Kamo ug ako dunay igong kahayag nga ikapaambit karon. Kita makahayag sa sunod nga lakang aron makatabang sa usa ka tawo nga mapaduol kang Jesukristo, ug dayon sa sunod nga lakang, ug sa sunod.
Pangutan-a ang imong kaugalingon, “Kinsa ang nagkinahanglan sa imong kahayag aron makit-an ang agianan nga ilang gikinahanglan apan dili makakita?”
Minahal kong mga higala, nganong ang pagpadan-ag sa atong kahayag importante? Ang Ginoo misulti kanato nga “aduna pay daghan sa ibabaw sa yuta … kinsa natago gikan sa kamatuoran tungod kay sila wala masayud asa kini pangitaa.”10 Kita makatabang. Mahimo natong tuyoon ang pagdan-ag sa atong kahayag aron ang uban makakita. Kita makadapit.11 Kita mahimong molakaw sa panaw uban niadtong nagbuhat og lakang padulong sa Manluluwas, bisan pa og dili komportable. Kita makahimo nga atong pundukon ang Israel.
Ako mopamatuod ang Ginoo mopadako sa matag gagmay nga paningkamot. Ang Espiritu Santo moaghat nato sa pagkahibalo unsa ang atong isulti ug buhaton. Kana nga mga pagsulay mahimong magkinahanglan sa atong pagbuhat og mga butang nga dili komportable, apan kanunay kitang makasiguro nga ang Ginoo motabang sa atong kahayag nga modan-ag.
Mapasalamaton kaayo ko sa kahayag sa Manluluwas, nga nagpadayon sa pagpangulo niining Simbahan pinaagi sa pagpadayag.
Ako nagdapit natong tanan sa pagsunod sa ehemplo ni Jesukristo ug sa manggiloy-ong paagi magpakabana niadtong anaa sa atong palibot. Pangita ug pag-ampo alang sa mga oportunidad nga modan-ag ang inyong kahayag aron ang uban makakita sa dalan ngadto ni Jesukristo. Ang Iyang saad halangdon: “Siya nga magasunod kanako dili gayud magalakaw sa kangitngit, hinonoa magabaton siya sa kahayag nga magahatag og kinabuhi.”12 Ako mopamatuod nga ang atong Manluluwas, si Jesukristo, mao ang dalan, kamatuoran, kinabuhi, kahayag, ug gugma sa kalibutan. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.