2020
“Himoa Kini nga Balay nga Matukod ngadto sa Akong Ngalan”
Mayo 2020


2:3

“Himoa Kini nga Balay nga Matukod ngadto sa Akong Ngalan”

(Doktrina ug mga Pakigsaad 124:40)

Ang mga pakigsaad nga nadawat ug ang mga ordinansa nga gipahigayon diha sa mga templo mahinungdanon sa pagbalaan sa atong mga kasingkasing ug alang sa kinatas-ang paghimaya sa mga anak sa Dios.

Sa Sagradong Kakahoyan 200 ka tuig na ang milabay, ang batan-ong si Joseph Smith nakakita ug nakig-istorya sa Dios, ang Amahan sa Kahangturan, ug sa Iyang Anak, si Jesukristo. Gikan Kanila, nakakat-on si Joseph sa tinuod nga kinaiya sa Dios nga Kapangulohan ug sa nagpadayong pagpadayag samtang kining balaanong panan-awon misugod sa “kapaigoan sa kahingpitan sa mga panahon” sa ulahing mga adlaw.1

Paglabay sa mga tulo ka tuig, agig tubag sa matinud-anong pag-ampo niadtong gabii sa Septyembre 21, 1823, ang lawak ni Joseph nalukop sa kahayag hangtud nga kini “sama na sa udtong-tutok.”2 Usa ka personahe ang mitungha sa kiliran sa iyang higdaanan, misangpit sa ngalan sa batan-ong lalaki, ug miingon nga “siya usa ka sinugo nga gipadala gikan sa atubangan sa Dios … ug nga ang iyang ngalan mao si Moroni.”3 Siya mitudlo ni Joseph mahitungod sa pagtungha sa Basahon ni Mormon.

Ug dayon si Moroni mikutlo gikan sa basahon ni Malaquias sa Daang Tugon, nga may gamayng kausaban diha sa pinulongan nga gigamit sa Bersyon sa King James:

“Tan-awa, Ako mopadayag nganha kaninyo sa Pagkapari, pinaagi sa kamot ni Elijah ang propeta, sa dili pa moabut ang mahinungdanon ug makalilisang nga adlaw sa Ginoo. …

“Ug siya motanom sa mga kasingkasing sa mga anak sa mga saad nga gihimo ngadto sa mga amahan, ug ang mga kasingkasing sa mga anak mobati ngadto sa ilang mga amahan. Kon dili pa ingon niini, ang tibuok kalibutan pagalaglagon sa hingpit sa iyang pag-abut.”4

Sa importanting paagi, ang instruksyon ni Moroni ngadto ni Joseph Smith mahitungod sa misyon ni Elijah mipasiugda sa buhat sa templo ug family history sa ulahing mga adlaw ug usa ka importanting elemento sa pagpahiuli sa “tanang gisulti sa Dios pinaagi sa baba sa iyang mga balaang propeta sukad pa sa karaang kapanahonan.”5

Ako mag-ampo alang sa tabang sa Espiritu Santo samtang dungan kitang magkat-on mahitungod sa mga pakigsaad, mga ordinansa, ug mga panalangin nga maanaa kanato diha sa mga templo sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.

Ang Pagbalik ni Elijah

Ako mosugod pinaagi sa usa ka sukaranang pangutana: nganong importante man ang pagbalik ni Elijah?

“Kita nakakat-on gikan sa pagpadayag sa ulahing mga adlaw nga si Elijah naghupot sa gahum sa pagbugkos sa Melchizedek nga Pagkapari”6 ug “mao ang katapusan nga propeta nga naghimo sa ingon sa wala pa ang panahon ni Jesukristo.”7

Si Propeta Joseph Smith mipasabut: “Ang espiritu, gahum, ug tawag ni Elijah mao, nga kamo adunay gahum sa paghupot sa yawe sa … kahingpitan sa Melchizedek nga Pagkapari … ; ug sa … pagdawat … sa tanang mga ordinansa nga anaa sa gingharian sa Dios, gani ngadto sa pagbalik sa mga kasingkasing sa mga amahan ngadto sa mga anak, ug ang mga kasingkasing sa mga anak ngadto sa mga amahan, gani bisan kadtong didto sa langit.”8

Kining sagradong awtoridad sa pagsilyo gikinahanglan aron ang “bisan unsay imong pagabugkuson dinhi sa yuta, didto sa langit pagailhon kini nga binugkos; ug bisan unsay imong pagaluagan dinhi sa yuta, didto sa langit pagailhon kini nga linuagan.”9

Si Joseph dugang nga miklaro: “Sa unsang paagi nga ang Dios moabut aron pagtubos niini nga henerasyon? Siya mopadala ni Elijah ang propeta. … Si Elijah mopadayag gayud sa mga pakigsaad aron pagsilyo sa mga kasingkasing sa mga amahan ngadto sa mga anak, ug ang mga anak ngadto sa mga amahan.”10

Si Elijah mipakita uban ni Moises didto sa Bukid sa Transpigurasyon ug mitugyan niini nga awtoridad ngadto nila ni Pedro, Santiago, ug Juan.11 Si Elijah mipakita usab uban ni Moises ug ni Elias niadtong Abril 3, 1836, didto sa Templo sa Kirtland ug mitugyan sa samang mga yawe sa pagkapari ngadto ni Joseph Smith ug Oliver Cowdery.12

Ang pagpahiuli sa awtoridad sa pagbugkos pinaagi ni Elijah niadtong 1836 mahinungdanon sa pag-andam sa kalibutan alang sa Ikaduhang Pag-anhi sa Manluluwas ug nagpasiugda og hilabihan nga nagkadaghan ug tibuok kalibutan nga kadasig sa pagsiksik sa family history.

Pag-usab, Pagpabaling, ug Pagputli og mga Kasingkasing

Ang pulong nga kasingkasing gigamit og sobra 1,000 ka higayon diha sa sumbanan nga mga basahon. Kining yano apan mahinungdanong pulong kasagarang nagpasabut sa mga pagbati sulod sa usa ka tawo. Ang atong kasingkasing—ang kombinasyon sa atong mga tinguha, mga pagbati, mga katuyoan, mga motibo, ug mga kinaiya—naghulagway kon kinsa kita ug motino kon unsa kita sa umaabut. Ug ang kinauyokan sa buhat sa Ginoo mao ang pag-usab, pagpabaling, ug pagputli sa mga kasingkasing pinaagi sa mga pakigsaad sa ebanghelyo ug mga ordinansa sa pagkapari.

Wala kita motukod o mosulod sa balaang mga templo aron lang makaangkon og halandumong kasinatian sa indibidwal o pamilya. Hinoon, ang mga pakigsaad nga nadawat ug ang mga ordinansa nga gipahigayon diha sa mga templo mahinungdanon sa pagbalaan sa atong mga kasingkasing ug alang sa kinatas-ang paghimaya sa mga anak sa Dios.

Ang pagtanom diha sa mga kasingkasing sa mga anak sa mga saad nga gihimo ngadto sa mga amahan—gani si Abraham, Isaac, ug Jacob—pagpabaling sa mga kasingkasing sa mga anak ngadto sa kaugalingon nilang mga amahan, pagsiksik sa family history, ug pagpahigayon og puli nga mga ordinansa sa templo mao ang mga paghago nga mopanalangin sa mga indibidwal sa duha ka habig sa tabil. Samtang matinguhaon kitang moapil niining sagrado nga buhat, nagsunod kita sa mga sugo sa paghigugma ug pagserbisyo sa Dios ug sa atong mga silingan.13 Ug ang samang walay pagkahakug nga serbisyo tinud-anayng motabang kanato nga “[Ma]minaw Kaniya!”14 ug modangup ngadto sa Manluluwas.15

Ang labing sagrado nga mga pakigsaad ug mga ordinansa sa pagkapari madawat lamang diha sa templo—ang balay sa Ginoo. Ang tanang nakat-unan ug tanang gibuhat diha sa templo naghatag og gibug-aton sa kabalaan ni Jesukristo ug sa Iyang tahas diha sa mahinungdanong plano sa kalipay sa Langitnong Amahan.

Gikan sa Sulod Paingon sa Gawas

Si Presidente Ezra Taft Benson mihulagway og importante nga sundanan nga gigamit sa Manunubos sa “pagpahinabo sa pagka-imortal ug sa kinabuhi nga dayon sa tawo.”16 Siya miingon:“Ang Ginoo nag-usab sa mga tawo gikan sa sulod paingon sa gawas. Ang kalibutan nag-usab sa tawo gikan sa gawas paingon sa sulod. Ang kalibutan mohaw-as sa mga tawo gikan sa nagdasok nga mga pinuy-anan. Si Kristo nagkuha sa nagdasok nga ngil-ad nga mga pagbati sa mga tawo, ug unya sila mohaw-as sa ilang mga kaugalingon gikan niini nga pagdasok. Ang kalibutan moumol sa mga tawo pinaagi sa pag-usab sa ilang palibut. Si Kristo nag-usab sa mga tawo, kinsa dayon mousab sa ilang palibut. Ang kalibutan moumol sa tawhanong kinaiya, apan si Kristo makausab sa tawhanong kinaiyahan.”17

Ang mga pakigsaad ug mga ordinansa sa pagkapari mahinungdanon sa nagpadayong proseso sa espiritwal nga pagkatawo pag-usab ug transpormasyon; kini ang mga paagi nga ang Ginoo motrabaho sa matag usa kanato gikan sa sulod paingon sa gawas. Ang mga pakigsaad nga makanunayong gitahud, gihinumduman, ug gisulat “sa Espiritu sa Dios nga buhi … sa mga papan nga mga kasingkasing”18 naghatag og katuyoan ug kasiguroan sa mga panalangin sa mortalidad ug sa kahangturan. Ang mga ordinansa nga takus nga gidawat ug kanunay nga gihinumduman moabli sa langitnong mga agianan diin ang gahum sa pagkadiosnon modagayday sa atong kinabuhi.

Kita dili moadto sa templo aron motago o moeskapo sa mga kadautan sa kalibutan. Hinoon, moadto kita sa templo aron sa pagbuntog sa kalibutan sa dautan. Samtang atong dapiton sa atong kinabuhi ang “gahum sa pagka-diosnon”19 pinaagi sa pagdawat sa mga ordinansa sa pagkapari ug sa paghimo ug pagtuman og sagradong mga pakigsaad, mapanalanginan kita og kusog nga lapas sa atong kaugalingon20 aron sa pagbuntog sa mga tintasyon ug mga hagit sa mortalidad ug sa paghimo ug pagkahimong maayo.

Ang Pagkabantog Niini nga Balay Mokaylap

Ang unang templo niini nga dispensasyon gitukod sa Kirtland, Ohio ug gipahinungod niadtong Marso 27, 1836.

Sa usa ka pagpadayag ngadto ni Propeta Joseph Smith usa ka semana human sa pagpahinungod, ang Ginoo mideklarar:

“Himoa ang mga kasingkasing sa akong tanan nga mga katawhan nga magmaya, kinsa, uban sa ilang kusog, nagtukod niini nga balay ngadto sa akong ngalan. …

“Oo ang mga kasingkasing sa mga kaliboan ug napulo ka mga kaliboan malipay sa hilabihan sa sangputanan sa mga panalangin nga ibu-bu, ug ang pagtuga diin ang akong mga sulugoon gitugahan dinhi niini nga balay.

“Ug ang pagkabantog niini nga balay mokaylap ngadto sa langyaw nga mga yuta; ug kini mao ang sinugdanan sa panalangin nga ibu-bu diha sa mga ulo sa akong mga katawhan.”21

Palihug timan-i ang mga hugpong sa mga pulong nga ang mga kasingkasing sa mga kaliboan ug napulo ka mga kaliboan malipay sa hilabihan ug ang pagkabantog niini nga balay mokaylap ngadto sa langyaw nga mga yuta. Kini makakurat nga mga deklarasyon niadtong Abril sa 1836, sa dihang ang Simbahan adunay diyutay lang nga mga miyembro ug usa ka templo.

Karon sa 2020, kita adunay 168 ka magamit nga mga templo. Kwarentay nuybe nga dugang templo ang gitukod pa o gipahibalo. Ang mga balay sa Ginoo gipangtukod diha sa “mga pulo sa dagat”22 ug sa mga nasud ug mga dapit nga kaniadto gikonsiderar sa daghang tawo nga malagmit dili makaangkon og templo.

Ang seremonya sa tuga gipresentar karon sa 88 ka pinulongan ug maanaa sa daghan pang dugang nga pinulongan samtang ang mga templo tukuron aron sa pagpanalangin og daghan pa sa mga anak sa Dios. Sa mosunod nga 15 ka tuig, ang gidaghanon sa mga pinulongan nga maanaa ang mga ordinansa sa templo malagmit nga madoble.

Karong tuiga atong sugdan ang pagtukod sa 18 ka templo. Sa pagtandi, milungtad og 150 ka tuig aron matukod ang unang 18 ka templo, gikan sa pag-organisar sa Simbahan niadtong 1830 hangtud sa pagpahinungod ni Presidente Spencer W. Kimball sa Tokyo Japan Temple niadtong 1980.

Unom ka templo

Ikonsiderar ang pagpadali sa buhat sa templo nga nahitabo sa panahon lang ni Presidente Russell M. Nelson. Sa dihang si Presidente Nelson natawo niadtong Septyembre 9, 1924, ang Simbahan adunay unom ka magamit nga mga templo.

26 ka templo

Sa dihang gi-orden siya isip Apostol niadtong Abril 7, 1984, paglabay sa 60 ka tuig, 26 ka templo ang magamit, adunay dugang nga 20 ka templo sulod sa 60 ka tuig.

159 ka templo

Sa dihang si Presidente Nelson gipaluyohan isip Presidente sa Simbahan, 159 ka templo ang magamit, adunay dugang nga 133 ka templo sulod sa 34 ka tuig diin miserbisyo siya isip sakop sa Korum sa Napulog Duha.

Naglihok ug gipahibalo nga mga templo

Sukad nahimong Presidente sa Simbahan niadtong Enero 14, 2018, si Presidente Nelson mipahibalo na og 35 ka bag-ong templo.

Nubentay sayis porsyento sa anaa na nga mga templo napahinungod panahon sa kinabuhi ni Presidente Nelson; 84 porsyento ang napahinungod sukad siya na-orden isip Apostol.

Kanunay nga Tutuki ang mga Butang nga Labing Importante

Isip mga miyembro sa gipahiuli nga Simbahan sa Ginoo, mahingangha kita sa padayong nagkakusog nga gipaspason sa Iyang buhat sa ulahing mga adlaw. Ug dugang pa nga mga templo ang moabut.

Si Brigham Young nanagna, “Sa pagtuman niini nga buhat dili lamang usa ka templo apan liboan niini, ug liboan ug napulo ka mga libo sa mga lalaki ug mga babaye moadto ngadto sa mga templo ug mopahigayon alang sa mga tawo kinsa nabuhi kutob sa ipadayag sa Ginoo.”23

Masabut lang, ang pahibalo sa matag bag-o nga templo usa ka tinubdan sa dakong kalipay ug usa ka rason nga magpasalamat sa Ginoo. Hinoon, ang atong nag-unang tutukan mao ang mga pakigsaad ug mga ordinansa nga makausab sa atong kasingkasing ug makapalawom sa atong debosyon sa Manluluwas ug dili lang sa dapit o kaanindot sa gambalay.

Ang sukaranang mga obligasyon nga aduna kita isip mga miyembro sa gipahiuli nga Simbahan sa Ginoo mao ang (1) “[Pag]paminaw Kaniya!”24 ug pag-usab sa atong mga kasingkasing pinaagi sa mga pakigsaad ug mga ordinansa ug (2) malipayong pagtuman sa balaanong gitudlo nga responsibilidad nga motanyag sa mga panalangin sa templo ngadto sa tibuok tawhanong pamilya sa duha ka habig sa tabil. Uban sa direksyon ug tabang sa Ginoo, matuman gayud nato kining sagrado nga mga katungdanan.

Ang Pagtukod sa Zion

Si Propeta Joseph Smith namahayag:

“Ang pagtukod sa Zion mao ang katuyoan nga nakapaikag sa katawhan sa Dios sa matag panahon; usa kini ka tema diin ang mga propeta, mga pari ug mga hari nagpakabuhi uban sa talagsaong kahimuot; ila kining gilauman uban sa malipayon nga pagpaabut sa adlaw diin kita magpuyo; ug gidasig uban sa langitnon ug mahimayaon nga mga pagpaabut nga ilang giawit ug gisulat ug gipanagna kining atong panahon; apan namatay sila nga wala makakita sa mga panghitabo sa atong kapanahunan; … anaa ra kanato ang pagtan-aw niini, pag-apil ug pagtabang sa pagpalambo sa Ulahing mga adlaw nga kahimayaan.”25

“Ang langitnon nga Priesthood makighiusa uban sa kalibutanon nga Priesthood, sa pagpahinabo niadtong mga dagko nga mga katuyoan; … usa ka buluhaton nga gihunahuna sa Dios ug sa mga anghel uban sa kahimuot alang sa milabay nga mga henerasyon; nga midasig sa mga kalag niadtong karaan nga mga patriarch ug mga propeta; usa ka buluhaton nga gitagana aron mapahinabo ang kalaglagan sa mga gahum sa kangitngit, ang pagbag-o sa yuta, ang himaya sa Dios, ug ang kaluwasan sa tawhanon nga pamilya.”26

Ako solemne nga mopamatuod nga ang Amahan ug ang Anak mipakita ngadto ni Joseph Smith, ug si Elijah mipahiuli sa awtoridad sa pagsilyo. Ang sagrado nga mga pakigsaad ug mga ordinansa sa templo makalig-on kanato ug makalunsay sa atong mga kasingkasing samtang kita “[Ma]minaw Kaniya!”27 ug modawat sa gahum sa pagka-diosnon diha sa atong kinabuhi. Ug ako mosaksi nga kining buhat sa ulahing mga adlaw molaglag sa mga gahum sa kangitngit ug mopahinabo sa kaluwasan sa tawhanong pamilya. Niining mga kamatuoran malipayon akong mopamatuod sa sagradong ngalan ni Ginoong Jesukristo, amen.