Digital Lamang
Pagpapalakas sa mga Kabataan sa Pamamagitan ng Pagpokus ng Bishopric
Ang mga awtor ay nakatira sa Ceará, Brazil.
Malalaking resulta ang dumating sa Brazilian ward na ito sa pamamagitan ng pagsunod sa payo ng mga lider ng Simbahan na tulungan ang mga bishopric na magpokus sa bagong henerasyon.
Ang mga kabataan ng Jatobá Ward sa loob ng bagong chapel.
Lahat ng mga larawan ay sa kagandahang-loob ng mga awtor
Ang Jatobá Ward ay nilikha sa Brazil noong Marso 2009, pero noong Nobyembre 2018 na nakapagsimba ang mga miyembro nito sa sarili nilang chapel na inilaan. Bagama’t nagpapasalamat ang mga Banal para sa mga gusaling inupahan para makasamba, dahil sa hindi pagkakaroon ng permanenteng gusali ay naging mas mahirap na panatilihing sabik ang mga kabataan tungkol sa paglagi, lalo na dahil ang mga karatig na lugar ay may mataas na bilang ng karahasan, paggamit ng droga, at pag-abandona. Gayunman ang grupo ng mga kabataan ay mayroon na ngayong mahigit sa 85 miyembro, na makasaysayang pangyayari sa ward.
Mga Pagbabagong Ibinalita upang Tulungan ang mga Bishop na Magpokus sa Bagong Henerasyon
Ano ang dahilan ng pagdami ng partisipasyon ng mga kabataan? Nangyari ang himala kasunod ng direksyon ng Unang Panguluhan at ng Korum ng Labindalawang Apostol.
Sa pangkalahatang kumperensya ng Oktubre 2019, itinuro ni Pangulong Russell M. Nelson: “Sa bawat ward, ang batalyon ng mga kabataan ng Panginoon ay pinamumunuan ng bishop, isang tapat na lingkod ng Diyos. Ang pangunahin at pinakamahalaga niyang tungkulin ay pangalagaan ang mga kabataang lalaki at kabataang babae ng kanyang ward. Ang bishop at kanyang mga tagapayo ang namamahala sa gawain ng mga korum ng Aaronic Priesthood at mga klase ng Young Women sa ward.”1
Kalaunan ay ibinalita nina Elder Quentin L. Cook ng Korum ng Labindalawang Apostol at ni Sister Bonnie H. Cordon, Young Women General President, ang ilang pagbabago na may kaugnayan sa bagong henerasyon at sa kanilang mga lider. Itinuro ni Elder Cook na ang isang layunin para sa mga pagbabago ay “makatutulong sa mga bishop at kanilang mga counselor na magpokus sa kanilang mga pangunahing responsibilidad sa mga kabataan at sa mga bata sa Primary.”2
Ang payong ito ay binigyang-diin ng Area Presidency, ng Area Seventy, at ng stake president para sa stake na kinabibilangan ng Jatobá Ward, si President Nivaldo Mauro dos Santos. Sinabi ni President Santos: “Sa Alma sinabi sa atin na ‘ang mangangaral ay hindi nakahihigit kaysa sa tagapakinig, ni ang guro ay nakahihigit kaysa sa mag-aaral; at sa gayon silang lahat ay pantay-pantay, at silang lahat ay gumagawa, bawat tao ayon sa kanyang lakas’ (Alma 1:26). Habang sinisikap kong matutuhan ang tungkulin ko, pinagnilayan ko ang mga responsibilidad ko. Wala akong alinlangan na isa sa mga responsibilidad ko ay tulungan ang mga kabataan na maunawaan at mapaunlad ang kanilang banal na potensyal. Nangangailangan ito ng pagmamahal at tiyaga. Mahal ko ang mga kabataan ng Simbahan at nagpapasalamat ako sa pagkakataong paglingkuran sila.”
Nililinis ng mga kabataan ang chapel.
Mga Pagbabagong Ginawa sa Jatobá Ward
Sa paghahangad na sundin ang patnubay ng propeta at lokal na lider, nagpokus ang mga lider ng Jatobá Ward sa pagtulong sa mga kabataan na paunlarin ang kanilang banal na potensyal sa kanilang mga council at gumawa ng ilang pagbabago. Paminsan-minsan ay nakapokus lamang sila sa mga pulong ng ward youth council sa pagtitipon ng Israel sa magkabilang panig ng tabing. Nagsimula silang magdaos ng mga lingguhang quorum at class presidency meeting, na dinadaluhan ng isang miyembro ng bishopric. At isinali nila ang mga kabataan sa gawain ng kaligtasan. Ang gawaing iyan ay hindi lamang kinapalooban ng ministering at paglilingkod sa Aaronic Priesthood kundi kasama rin ang paglilinis ng chapel, indexing, pagtulong na ma-reactivate ang iba, at marami pang iba. Nagplano pa nga ang ward youth council ng isang missionary week na magpopokus sa pagbabahagi ng ebanghelyo sa kanilang komunidad. Lahat ng pakikilahok na iyon ay nakagawa ng kaibhan.
Ibinahagi ni Willian M., edad 15 na: “Ang mga missionary ang unang nagdala sa akin sa simbahan. Pagkatapos, patuloy akong dumalo dahil sa pagtanggap ng lahat. Naisip ko noon na ang pagpunta sa Simbahang ito ay para marinig lang ang isang bagay tungkol sa ebanghelyo at pagkatapos ay uuwi na, pero natanto ko na hindi lang iyon ganoon—malugod ang pagtanggap dito. Nang tinawag si Bishop Gil Santos bilang bishop namin, inanyayahan niya ang mga kabataan na gumawa, na may layuning dalhin ang mas maraming kabataan sa Simbahan. Alam niya na ang mga kabataan ang kinabukasan ng Simbahan. Kaya ako narito!”
Sinabi ni Cleusiana Teles, isang lider ng Young Women, na ang mga kabataang babae ay “napakasigla at may hangaring maglingkod. Hindi kami tumitigil ng pakikipag-ugnayan sa kanila, at itinataguyod namin ang mga aktibidad—kahit na ang mga ito ay virtual. Lahat ng tungkulin ng mga kabataang babae ay natutupad. At ipinararating nila ang kanilang kagalakan. Dahil diyan ay naging mas madaling ipagpatuloy ang gawain ng Panginoon at palakasin ang isa’t isa, kahit sa panahon ng pandemya.”
Ang bishopric ay nanatili ring malapit sa mga kabataan para tumulong sa paglilingkod sa kanila. Naalala ni Suelen Lopes, edad 18: “Pagkabinyag sa akin, dumating ang pandemya. Napakabait sa akin ng bishop at tinulungan niya nang husto ang kapatid ko noong maysakit siya.”
Nagtipon ang mga kabataang lalaki at kabataang babae para sa isang aktibidad.
Pagpokus sa mga Aktibidad
Gumawa rin ng pagbabago ang mga lider ng Jatobá Ward sa mga aktibidad ng mga kabataan. Nagsimula silang magdaos ng mga aktibidad linggu-linggo, at isinali nila ang ward youth council para gawing mas epektibo ang mga aktibidad.
Sabi ni Bishop Santos, “Sa diwa ng panalangin, natuklasan namin ang interes ng mga kabataan at kung ano ang nagpapasaya sa kanila noong panahong iyon.” Nais ng mga lider na isali ang mga kabataan sa mabubuting aktibidad para labanan ang mga aktibidad ng mundo. Sabi pa ni Bishop Santos: “Pupunuin namin ang lugar na ito ng pagmamahal, isports, at pagtuturo ng ebanghelyo. Naging kaibigan ng mga kabataan ang kanilang mga lider.”
Bilang bahagi ng mga aktibidad na iyon, nais ng mga lider na gawing sentro ang meetinghouse ng Simbahan para sa mga bagong pagkakaibigan at espirituwal na pagpapalakas. Ang pagdalo sa seminary ay naging malaking pokus sa mga aktibidad na iyon.
Magkakasamang nasisiyahan ang mga kabataan sa paglalaro ng soccer.
Ang mga pang-araw-araw na aktibidad sa isports ay idinaraos sa gusali ng ward pagkatapos ng seminary. Sinabi ni Eliseuda Santos, isang seminary instructor sa loob ng siyam na taon, “Ang pagbalik sa seminary sa gusali ng ward ay nakatulong nang husto.” Ang pagmamahal ni Sister Santos para sa mga kabataan at “ang atensyong ibinibigay ng bishopric” ay “mahalaga para mapanatili naming matatag ang mga kabataang ito sa ebanghelyo,” sabi niya. Maganda rin ang komunikasyon ni Sister Santos sa mga kapamilya ng mga kabataan, lalo na sa mga magulang na hindi miyembro ng Simbahan. Isang debosyonal at hapunan para sa mga magulang na ito ang ginaganap sa simula ng bawat seminary school year para maipaliwanag ang programa sa mga miyembro ng pamilya at hingin ang kanilang suporta.
Mula sa Maliit at Simpleng mga Bagay
Maaaring inaasahan ng ilang tao na ang malaking dagdag sa bilang ng mga kabataan sa Jatobá Ward ay bunga ng maraming pagsisikap. Pero ang mga resultang ito ay nagmula sa pagsunod lamang sa payo ng mga lider ng Simbahan na tulungan ang mga bishopric na magpokus sa bagong henerasyon at isali ang mga kabataan sa batalyon ng Panginoon para tipunin ang Israel sa magkabilang panig ng tabing.