Pagserbisyo diha sa Simbahan
Sa Unsang Paagi Kami Makatabang Kanimo?
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
Isip usa ka batan-ong misyonaryo, gilantaw nako ang pagserbisyo isip usa ka butang nga itakda kon kanus-a buhaton kay sa usa ka butang nga itanyag kon gikinahanglan.
Paghulagway ni Kathleen Peterson
Samtang nangandam sa pagtudlo og leksiyon sa family home evening, gusto kong mohatag sa akong mga anak og pipila ka panglantaw sa inadlaw-adlaw nga mga kalisod ug mga hagit sa misyonaryo nga buhat. Samtang akong giablihan ang akong misyonaryo nga journal aron mangita og tukma nga ehemplo, nakakaplag ako og minubo [summary] sa usa ka komon kaayo nga adlaw.
Una, ang akong kompanyon ug ako miadto aron makigkita ni Maria, kinsa nanglaba og mga sinina. “Mahimo ba kamong mobalik sa ulahing bahin karong buntaga?” nangutana siya.
Miadto kami aron makigkita sa laing investigator, apan natulog siya. Sa dihang mibalik kami sa panimalay ni Maria sa alas 11:30 sa buntag, nanglaba gihapon siya og mga sinina.
Unya, sa alas 3:00 sa hapon, kami adunay sabot sa lain nga investigator. Sa dihang miabot mi, naghimo siya og grasa.
“Daghan kaayo ko og gibuhat karon,” miingon siya. “Mahimo ba kamong mobalik unya?”
Mibalik kami sa panimalay ni Maria, apan karon nanghugas na siya og mga plato. Dayon miadto kami aron sa pagbisita og lain nga investigator nga ginganlan og Junior. Okupado siya sa pagpangluto.
“Unsa kaha kon ugma?” nangutana siya kanamo.
Misulat ako sa akong journal: “Naningkamot kami sa pagplano gayod og maayo, pagbuhat sa among labing maayo sa pagtuman sa among gikasabotan nga mga eskedyul, ug paghimo og plano B ug plano C. Nag-ampo kami alang sa inspirasyon. Aduna tingali gayoy mas praktikal nga paagi sa pagtabang sa mga tawo.”
Samtang gibasa nako pag-usab kadto nga mga kasinatian pinaagi sa mas hingkod nga panglantaw, hilom akong mikatawa. Ang leksiyon nga ako untang itudlo sa akong mga anak mahitungod sa pagpalambo og kalig-on sa pag-atubang og kasagmuyo ingon og dili na kaayo importante karon kay sa leksiyon nga bag-o lang gitudlo kanako.
Ang akong nasagmuyo nga pangamuyo 30 ka tuig kaniadto ingon og kataw-anan na kanako karon. Ang tubag sa akong kasagmuyo anaa lang gayod dinha sa akong pangamuyo. Naghunahuna sa akong mas batan-on nga kaugalingon, namalandong ako, “Elder Jackson, unsa kaha kon misulay ka sa pagtabang sa mga tawo pinaagi sa pagtabang kanila sa panahon sa ilang panginahanglan?”
Karon, kon ang akong kompanyon ug ako makakita ni Maria nga nag-atubang og daghang labhanan ug hugasanan nga plato, kami moingon, “Sa unsang paagi kami makatabang kanimo?”
Karon, kon ang lalaki nga among gieskedyul nga bisitahan okupado sa paghimo og grasa, kami motuaw, “Mahimo mo ba kaming tudloan? Ganahan kami nga motabang kanimo!”
Karon, kon makaplagan namo si Junior nga okupado sa pag-andam og pagkaon, kami moingon, “Andam kami nga moserbisyo! Unsay gusto nimong ipabuhat kanamo?”
Isip usa ka batan-ong misyonaryo, gilantaw nako ang pagserbisyo isip usa ka butang nga itakda kon kanus-a buhaton kay sa usa ka butang nga itanyag kon gikinahanglan. Karon naningkamot ako sa pagtudlo sa katawhan mahitungod sa gugma ni Jesukristo pinaagi sa pagpakita kanila sa Iyang gugma.