Членовите на Црквата се заветуваат дека „ќе ги носат товарите еден на друг, … ќе жалат со оние што жалат … , и ќе ги утешат оние на кои им е потребна утеха” (Мосија 18:8–9). Грижата за оние кои имаат земни потреби е дел од делото за спасение и егзалтација. Оваа одговорност се однесува на сите членови на Црквата додека си служат еден на друг.