មេរៀនទី ១៣ ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានហៅពួកសាវកទាំងដប់ពីរ

មេរៀនទី ១៣

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានហៅពួកសាវកទាំងដប់ពីរ

សេចក្ដីផ្ដើម

អំឡុងពេលនៃការបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានហៅ តែងតាំង និងប្រគល់សិទ្ធិអំណាចដល់ពួកសាវកទាំងដប់ពីរ ។ ទ្រង់បានប្រគល់កូនសោបព្វជិតភាពដល់ពួកលោក ហើយពួកលោកបានទទួលនូវសាក្សីមួយអំពីទេវភាពរបស់ទ្រង់ ។ នៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះពួកសាវកបានជួយគ្រប់គ្រងកិច្ចការនៃសាសនាចក្រ និងបានរៀបចំសម្រាប់ពេលដែលទ្រង់លែងនៅលើផែនដីទៀត ។ មេរៀននេះនឹងបង្ហាញនូវសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងការរៀបចំពួកសាវករបស់ទ្រង់ឲ្យដឹកនាំសាសនាចក្រ ។

ការអានពីសាវតា

ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ « The Twelve » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៨៣–៨៧ ។
អេឌវើដ ចេ ប្រេឌ « And He Gave Some, Apostles » លីអាហូណា ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០០១ ទំព័រ ៣២–៣៩ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

ម៉ាថាយ ១០:១-៨; ១៦:១៥-១១៩; ១៧:១-៨; យ៉ូហាន ១៥:១៦

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានប្រគល់កូនសោបព្វជិតភាពដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់

សូមចាប់ផ្ដើមបង្រៀនដោយសួរសំណួរដូចខាងក្រោមនេះ ៖

តើយើងស្គាល់បុគ្គលដែលមានសិទ្ធិអំណាចដឹកនាំ នៅក្នុងសហគមន៍របស់យើងតាមរបៀបណា ?
តើបុគ្គលម្នាក់ដែលរស់នៅក្នុងជំនាន់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានស្គាល់ពីសិទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់ដោយរបៀបណា ? ( ចម្លើយអាចរួមមាន ព្រះចេស្ដា អព្ភូតហេតុ និងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ) ។

សូមឲ្យសិស្សគិតពិចារណាពីសំណួរនេះ ៖ « តើពេលណា ដោយរបៀបណា និងដោយអ្នកណា ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានទទួលបព្វជិតភាពមីលគីស្សាដែកនេះ ? » បន្ទាប់មក សូមចែកចាយនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ប៊ី អេច រ៉ូបឺតស៍ (១៨៥៧-១៩៣៣) និងអែលឌើរ ប្រ៊ូស អរ ម៉ាក់ខន់ឃី ( ឆ្នាំ ១៩១៥–៨៥ ) នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖

« វគ្គនេះ [គ និង ស ១០៧:២–៤] បង្កើតនូវសេចក្ដីពិតយ៉ាងច្បាស់ថា បព្វជិតភាពមីលគីស្សាដែកបានមាន ពីមុនពេលសង្ឃជាន់ខ្ពស់ដ៏អស្ចារ្យមីលគីស្សាដែក ប៉ុន្ដែវាបានមាននៅក្រោមឈ្មោះផ្សេងទៀត viz—‹ បព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធ តាមរបៀបនៃព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ › ។ យើងអាចនិយាយបានថា វាគឺជាបព្វជិតភាពតែមួយ តាមរបៀបដូចគ្នានៃបព្វជិតភាពតែមួយ ដែលព្រះរាជបុត្រានៃព្រះបានកាន់វា ។ ប៉ុន្ដែនោះគឺមុនពេលជំនាន់របស់មីលគីស្សាដែក មុនពេលអ័ប្រាហាំ ហើយហេតុដូច្នេះហើយ រាប់រយឆ្នាំមុនពេលការប្រសូតរបស់ព្រះគ្រីស្ទមកកាន់ពិភពលោកនេះ ។ … ពេលនោះ ព្រះយេស៊ូវបានកាន់អ្វីដែលយើងហៅពេលនេះថា បព្វជិតភាពមីលគីស្សាដែក មុនពេលទ្រង់បានយាងមកកាន់ពិភពលោកនេះ ហើយដោយគ្មានមន្ទិលសង្ស័យគឺមុនពេលពិភពលោកនេះត្រូវបានបង្កើតឡើង … ប៉ុន្ដែ ‹ ដោយរបៀបណា នៅកន្លែងណា និងដោយអ្នកណា › ដែលទ្រង់បានទទួលវា គ្មាននរណាដឹងពីឡើយ លែកលែងតែប្រហែលជាករណីចុងក្រោយ viz. ‹ ដោយអ្នកណា › ។ ពិតណាស់ ទ្រង់ត្រូវតែបានទទួលបព្វជិតភាពនោះពីព្រះ » ប៊ី អេច រ៉ូប៊ឺត Improvement Era, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩០៨ ទំព័រ ៥៥៧ ) ។

« ប៉ុន្ដែដោយជាប់ទាក់ទងទៅនឹងការបម្រើខាងសាច់ឈាមរបស់ទ្រង់ នោះព្រះគ្រីស្ទ . បានទទួលបព្វជិតភាពមីលគីស្សាដែកនៅលើផែនដីនេះ ហើយត្រូវបានតែងតាំងទៅថ្នាក់សង្ឃជាន់ខ្ពស់ ហេតុដូច្នេះវាបានតាំងជាគំរូមួយដល់អ្នកដទៃ និងក្លាយជាគំរូបឋមនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះក្នុងគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ » ( ប្រ៊ូស អរ ម៉ាក់ខន់ឃី Doctrinal New Testament Commentary, វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៧៣ ] ទំព័រ ១៥៧ ) ។

សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ហើយសូមឲ្យសិស្សរកមើលចម្លើយនៅក្នុង ម៉ាថាយ ១០:១–៨ និង យ៉ូហាន ១៥:១៦ ៖

តើសិទ្ធិអំណាចអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានប្រគល់ដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ ?
តើសិទ្ធិអំណាចនេះអនុញ្ញាតឲ្យពួកលោកធ្វើអ្វីបានខ្លះ ?

ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមឲ្យសិស្សធ្វើការជាដៃគូជាមួយនឹងសមាជិកថ្នាក់ផ្សេងទៀតដើម្បីពិភាក្សាអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ។ សូមជួយសិស្សឲ្យទទួលស្គាល់ថា ព្រះយេស៊ូវបានប្រទានដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់នូវសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព ដែលនឹងអាចធ្វើឲ្យពួកលោកធ្វើកិច្ចការដូចគ្នានឹងអ្វីដែលពួកលោកបានឃើញទ្រង់ធ្វើ ។

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១៦:១៦–១៩ ឮៗ ។ សូមសួរ ៖

តើពេត្រុសបានទទួលស្គាល់សិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះយេស៊ូវដោយរបៀបណា ? ( ដោយវិវរណៈ ដែលជារបៀបដូចគ្នាដែលពួកសាវកសម័យទំនើបទទួលស្គាល់សិទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់ ) ។
តើព្រះយេស៊ូវបានសន្យាអ្វីខ្លះជាមួយនឹងពេត្រុស ?

សូមឲ្យសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗពី ម៉ាថាយ ១៧:១–៨ ។ បន្ទាប់មកសូមសួរ ៖

ហេតុអ្វីបានជាម៉ូសេ និងអេលីយ៉ាបានលេចមកឯពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន ?

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យឆ្លើយនឹងសំណួរនេះ សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ( ឆ្នាំ ១៨០៥–៤៤ ) និងប្រធាន យ៉ូសែប អេហ្វ ស្ម៊ីធ ( ឆ្នាំ ១៨៣៨–១៩១៨ ) ៖

« ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ម៉ូសេ និងអេលីសេ [ អេលីយ៉ា ] បានប្រទានកូនសោទាំងឡាយដល់ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាន នៅលើភ្នំ នៅពេលពួកលោកបានប្រែរូបនៅចំពោះព្រះអង្គ » (ការបង្រៀនរបស់ប្រធានសាសនាចក្រ ៖ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ១០៥ ) ។

« ជាទូទៅ បព្វជិតភាព គឺជាសិទ្ធិអំណាចដែលត្រូវបានប្រទានដល់បុរសឲ្យធ្វើកិច្ចការសម្រាប់ព្រះ ។ មនុស្សគ្រប់រូបដែលបានតែងតាំងទៅតាមកម្រិតនានានៃបព្វជិតភាព មានសិទ្ធិអំនាចនេះដែលបានផ្ទេរដល់គាត់ ។

« ប៉ុន្ដែវាចាំបាច់ថា រាល់ទង្វើដែលសម្ដែងឡើងនៅក្រោមសិទ្ធិអំណាចនេះ គួរតែធ្វើឡើងនៅពេលនិងកន្លែងសមរម្យ តាមរបៀបត្រឹមត្រូវ និងបន្ទាប់ពីមានការបញ្ជាត្រឹមត្រូវ ។ អំណាចនៃការដឹកនាំកិច្ចការទាំងនេះ បង្កើតជា កូនសោ នៃបព្វជិតភាព » (Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith [ឆ្នាំ ១៩៩៨ ] ទំព័រ ១៤១ ) ។

សូមបង្ហាញថា យើងរៀននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១១០ ថា លោកម៉ូសេ និងអេលីយ៉ាក៏បានលេចមកឯកព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងអូលីវើរ ខៅឌើរី នៅឯព្រះវិហារបរិសុទ្ធទីក្រុងខឺតឡង់ដែរ និងបានប្រគល់នូវកូនសោបព្វជិតភាពទាំងឡាយដល់ពួកលោក ។ ដំណើររឿងនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញានេះ ជួយយើងឲ្យយល់ពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅលើភ្នំនៃការប្រែរូប ។ អ្នកគប្បីប្រាប់សិស្សឲ្យគួរសរសេរ គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា១១០:១៣–១៦ ជាខគម្ពីរយោងនៅគែមទំព័រក្បែរ ម៉ាថាយ ១៧:១–៨។

សូមតាមដាន ដោយការសួរសំណួរខាងក្រោម ៖

ហេតុអ្វីវាសំខាន់សម្រាប់ពួកសាវករបស់ព្រះយេស៊ូវត្រូវមានកូនសោបព្វជិតភាព ? ( សិស្សអាចប្រើពាក្យខុសគ្នា ប៉ុន្ដែពួកគេគួរបង្ហាញនូវសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោមនេះ ៖ ព្រះយេស៊ូវបានប្រគល់កូនសោបព្វជិតភាពដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ ដើម្បីឲ្យពួកលោកមានសិទ្ធិអំណាចដើម្បីដឹកនាំសាសនាចក្រ ទាំងមុនពេល និងក្រោយពេលទ្រង់សុគត ។ អ្នកគួរតែបញ្ជាក់ថា ចេញពីទស្សនវិស័យដ៏អស់កល្ប កូនសោទាំងឡាយមានសារសំខាន់ជាខ្លាំងក្នុងការស្ថាបនា និងការរក្សារបៀបរៀបរយនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ហេតុដូច្នេះហើយវាជួយនាំឲ្យមានភាពអមតៈ និងជីវិតដ៏អស់កល្បដល់មនុស្ស ) ។
តើបទពិសោធន៍របស់ពេត្រុស យ៉ាកុប និងយ៉ូហាននៅលើភ្នំនៃការប្រែរូប ជួយរៀបចំពួកលោកឲ្យដឹកនាំសាសនាចក្របន្ទាប់ពីការសុគតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយរបៀបណា ?

អ្នកអាចពន្យល់ថា នៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៨:១៨–១៩ យើងរៀនថា កូនសោបព្វជិតភាពត្រូវបានប្រទានដល់ពួកសាវកទាំងអស់របស់ព្រះយេស៊ូវ ។

ម៉ាថាយ ១៨:២១–២២; ២៦:៥១–៥៦; ម៉ាកុស ៤:៣៥–៤១; ៥:២៥–៤៣; ៩:២៥–២៩; លូកា ៩:៥១–៥៦; ២៤:៤៤–៤៨; យ៉ូហាន ១៣:៤–១៧; ២១:១៥–១៧

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានរៀបចំពួកសាវករបស់ទ្រង់ឲ្យដឹកនាំសាសនាចក្រនេះ

សូមសរសេរសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ៖

មុនពេលការសុគតរបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានរៀបចំពួកសាវករបស់ទ្រង់ឲ្យដឹកនាំសាសនាចក្រនេះ ។

បន្ទាប់មកសូមសួរ ៖

តើមានអ្វីខ្លះ ដែលពួកសាវករបស់ព្រះយេស៊ូវអាចត្រូវរៀន ដើម្បីដឹកនាំសាសនាចក្រនេះ ?

សូមចម្លងសេចក្ដីយោងព្រះគម្ពីរខាងក្រោមទាំងនេះខ្លះ ឬទាំងអស់ដាក់នៅលើក្ដារខៀន ៖

សូមចាត់ឲ្យសិស្សធ្វើការជាដៃគូដើម្បីសិក្សាពីវគ្គមួយ ឬ ពីរនៃខគម្ពីរទាំងនេះ និងពិចារណាពីអ្វីដែលពួកសាវកអាចបានរៀនពីគោលការណ៍ ចេញពីបទពិសោធន៍របស់ពួកលោកជាមួយនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យសិស្សចែកចាយដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់នូវអ្វីដែលពួកគេបានពិភាក្សា ។ អ្នកគួរតែសរសេរចម្លើយរបស់ពួកគេ នៅលើក្តារខៀន ។ បន្ទាប់មក សូមសួរសំណួរតាមដានដូចខាងក្រោមនេះ ៖

ហេតុអ្វីវាសំខាន់សម្រាប់ពួកសាវកត្រូវរៀនពីគោលការណ៍ទាំងនេះ ?
តើអ្នកគិតថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរៀបចំពួកសាវកសម័យទំនើបឲ្យបម្រើដោយរបៀបណា ?
តើការដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានដឹកនាំពួកសាវករបស់ទ្រង់ជួយដល់អ្នកឲ្យទុកចិត្តលើការប្រឹក្សារបស់ពួកលោកយ៉ាងដូចម្ដេច ?

កិច្ចការ ១:៨, ២១–២២; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:២៣

ពួកសាវកសម័យទំនើប ធ្វើជាសាក្សីពិតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សូមប្រាប់សិស្សថា កិច្ចការ ១ រួមមាននូវដំណើររឿងមួយនៃការជ្រើសរើសរបស់ពួកសាវក អ្នកជំនួសតំណែងរបស់យូដាស អ៊ីស្ដារីយ៉ូត បន្ទាប់ពីដំណើររស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សអាន កិច្ចការ ១:២១–២២ និង រកមើលតម្រូវការដែលសាវកថ្មីត្រូវមាន ។

តើអ្វីខ្លះជាលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់សាវកថ្មី ? ( លោក « ត្រូវឲ្យមានម្នាក់ទៀតធ្វើជាទីបន្ទាល់ជាមួយនឹង [ ពួកលោក ] » និងជា « ទីបន្ទាល់… ពីដំណើរដែល [ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ] មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ » ) ។
យោងតាម ខទី ២២តើសាវកថ្មីត្រូវតែងតាំងឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ? ( សូមពិចារណាសុំឲ្យសិស្សអាន កិច្ចការ ១:៨ ដើម្បីបង្ហាញដល់ពួកគេថា នេះគឺជាបេសកកម្មដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រទានដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ទាំងអស់ ) ។

សូមឲ្យសិស្សរំឮកឡើងវិញនូវវគ្គគម្ពីរខាងក្រោមនេះ និងរកមើលអ្វីដែលវាមានជារួម ៖ កិច្ចការ ២:២២–២៤, ៣២; កិច្ចការ ៣:១២–១៦; កិច្ចការ ៤:៣១–៣៣; និង កិច្ចការ ៥:២៩–៣២ ។ ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមឲ្យពួកគេពិភាក្សាពីការរកឃើញរបស់ពួកគេ ។ ( សូមបញ្ជាក់ថាសិស្សដឹងថា ពួកសាវកបានបំពេញតាមបេសកកម្មរបស់ពួកលោក ក្នុងការថ្លែងជាសាក្សីអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ) ។

សូមឲ្យសិស្សពិចារណាពីរបៀបដែលបេសកកម្មរបស់ពួកសាវកសម័យទំនើប ឆ្លុះបញ្ចាំងពីបេសកកម្មរបស់ពួកសាវកកាលពីសម័យបុរាណ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:២៣ ឮៗ ។ បន្ទាប់មក សូមសួរសិស្ស ៖

តើមានគោលលទ្ធិអ្វីខ្លះ ដែលត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុងខគម្ពីរនេះ ? ( សិស្សគួរទទួលស្គាល់ថា ពួកសាវកត្រូវបានអនុញ្ញាតដើម្បីក្លាយជាសាក្សីពិសេសអំពីព្រះនាមនៃព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងពិភពលោកទាំងមូល ) ។
តើអ្នកបានសង្កេតមើលពួកសាវកសម័យទំនើបបំពេញទំនួលខុសត្រូវរបស់ពួកលោកដោយរបៀបណា ?

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖

« បន្ទាប់ពីរាប់ឆ្នាំកន្លងទៅដែលខ្ញុំបានរស់នៅ និងបានបង្រៀន និងបានបម្រើ បន្ទាប់ពីរាប់រយគីឡូម៉ែត្រដែលខ្ញុំបានធ្វើដំណើរជុំវិញពិភពលោក ដោយបានពិសោធន៍នូវអ្វីៗទាំងអស់នោះវាមានសេចក្ដីពិតមួយដ៏អស្ចារ្យដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយ ។ នោះគឺជាទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ …

« ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទ្រង់មានព្រះជន្មរស់នៅ ។ ខ្ញុំ ស្គាល់ ព្រះអម្ចាស់ ។ ខ្ញុំជាសាក្សីរបស់ទ្រង់ ។ ខ្ញុំដឹងពីពលិកម្មដ៏មហិមារបស់ទ្រង់ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏អស់កល្បរបស់ទ្រង់សម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ ដែលជាកូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ដ៏ពិសេសរបស់ខ្ញុំដោយការបន្ទាបខ្លួនទាំងស្រុង ប៉ុន្ដែដោយភាពពិតប្រាកដពេញលេញ » (« The Witness » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ៩៧ ) ។

តើពេលណាជាពេលអ្នកបានមានអារម្មណ៍អំពីអនុភាពនៃទីបន្ទាល់របស់សាវកម្នាក់អំពីព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ និងរបៀបដែលការណ៍នេះបានមានឥទ្ធិពលដល់ទីបន្ទាល់របស់អ្នក ?
តើអ្នកអាចដឹងបានដោយរបៀបណាថា ទីបន្ទាល់ដែលពួកសាវកសម័យទំនើបថ្លែងអំពីព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទនោះពិត ? ( សិស្សគួររកឃើញនូវសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោម ៖ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះខ្ញុំអាចដឹងថា ទីបន្ទាល់របស់ពួកសាវកនៅរស់អំពីព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទគឺពិត ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យជ្រើសយកទីបន្ទាល់មួយអំពីព្រះគ្រីស្ទ ដែលត្រូវបានធ្វើឡើងដោយសាវកសម័យទំនើបម្នាក់ និងស្វែងរកនរណាម្នាក់ប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ដែលពួកគេអាចចែកចាយបាន ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យថ្លែងទីបន្ទាល់លដោយជិតដិតថា សារលិខិតរបស់ពួកសាវកគឺពិត ។

ការអានរបស់សិស្ស

ម៉ាថាយ ១០:១–៨; ១៦:១៥–១៩; ១៧:១–៨; កិច្ចការ ១:២១–២២; ២:២២–២៤, ៣២; ៣:១២–១៦; ៤:៣១–៣៣; ៥:២៩–៣២; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:២៣ ។
ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ « The Twelve » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៨៣–៨៧ ។