ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13ο
Κάνοντας αυτό που μας αναλογεί για τη διάδοση του ευαγγελίου
Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να συμμετάσχουμε στο μέγα έργο της διαδόσεως του αποκατεστημένου ευαγγελίου του Ιησού Χριστού.
Από τη ζωή του Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ
Εκτός του γεγονότος ότι υπηρέτησε σχεδόν 48 χρόνια ως Μέλος της Γενικής Εξουσίας, ο Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ υπηρέτησε σε τρεις ιεραποστολές πλήρους απασχολήσεως για την Εκκλησία, συν δύο χρόνια ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ιεραποστολής. Παρότρυνε τα μέλη της Εκκλησίας να προετοιμασθούν πνευματικώς για ιεραποστολική υπηρέτηση πλήρους απασχολήσεως και να αποδεχθούν τέτοιες κλήσεις, όταν αυτές έρχονται. Όμως, δίδαξε σε αυτά επίσης ότι δεν χρειάζεται να λάβουν επίσημη ιεραποστολική κλήση, προκειμένου να κηρύττουν το ευαγγέλιο. Ο Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ ήταν ιεραπόστολος σε όλη του τη ζωή και συχνά υπενθύμιζε στα μέλη της Εκκλησίας τις πολλές ευκαιρίες τους να διαδίδουν το ευαγγέλιο στους πλησίον και τους φίλους τους και τα παρότρυνε να είναι καλά παραδείγματα μαθητών του Χριστού.
Η υπηρέτηση του Προέδρου Σμιθ στην Ευρωπαϊκή Ιεραποστολή άρχισε συντόμως μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Εξαιτίας του πολέμου, ο αριθμός των ιεραποστόλων στην ιεραποστολή είχε μειωθεί δραματικώς και οι προσπάθειες για την αύξηση αυτού του αριθμού παρεμποδίζονταν, διότι ηρνούντο θεώρηση διαβατηρίου στους ιεραποστόλους. Επιπλέον, εχθροί της Εκκλησίας διέδιδαν ψευδείς ιστορίες σχετικώς με τους Αγίους των Τελευταίων Ημερών, προκαλώντας εμπάθειες που ήταν δύσκολο να υπερνικηθούν. Παρά τους περιορισμούς αυτούς, ο Πρόεδρος Σμιθ ήταν πεπεισμένος ότι το έργο θα προχωρούσε χάριν των παραδειγμάτων που έθεταν πιστοί Άγιοι των Τελευταίων Ημερών. Επεσήμανε ότι καθώς η Εκκλησία γίνεται περισσότερο γνωστή «τα μέλη της γίνονται σεβαστά για τις αρετές τους» και οι επικριτές «απεκδύονται ταχέως τις αναιτιολόγητες εμπάθειές τους, ερχόμενοι σε άμεσο επαφή με τους Αγίους των Τελευταίων Ημερών στην καθημερινή ζωή τους. …Τότε μας κρίνουν από τους καρπούς μας, από προσωπική παρατήρηση και τέτοιες πληροφορίες όπως τις μεταδίδουν, δεν μπορεί να έχουν παρά ένα μόνον αποτέλεσμα και αυτό είναι το ευνοϊκότερο για εμάς».1
Συντόμως, αφού άρχισε την υπηρέτησή του ως προέδρου της ιεραποστολής, έγραψε στα μέλη της Εκκλησίας στην Ευρώπη, υπενθυμίζοντάς τους τις ευθύνες τους να διαδίδουν το ευαγγέλιο και να βοηθήσουν στην πρόοδο του έργου:
«Με πλήρη πίστη ότι ο Κύριος θα πείσει την καρδιά όλων των άξιων ανθρώπων στο ευαγγέλιο, όταν το καταλάβουν, ας επωφεληθούμε ενωμένοι της ευκαιρίας να κοπιάσουμε, ενώ υπάρχει ακόμη χρόνος. Ας διαδώσουμε τις διδασκαλίες του Διδασκάλου για τη σωτηρία, τόσο την επίγεια όσο και την πνευματική, προς τον καλό λαό της Μεγάλης Βρετανίας και των άλλων χωρών της ευρωπαϊκής ιεραποστολής».2
Λίγους μήνες αργότερα, έγραψε: «Κάθε μέλος της Εκκλησίας θα πρέπει να τέρπεται με τη διδασκαλία της αληθείας. Έκαστος θα πρέπει να κάνει κάτι κάθε ημέρα, προκειμένου να φέρει το φως στους συνανθρώπους μας. Όλοι είναι πολύτιμοι στα μάτια του Επουρανίου Πατρός και θα μας ανταμείψει επαρκώς που τους διαφωτίσαμε. Η ευθύνη μας δεν μπορεί να μετατεθεί σε άλλους ώμους».3
Αφού επέστρεψε από την Ευρώπη το 1921, ο Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ ανέφερε στη γενική συνέλευση: «Η εμπάθεια που υπήρχε για εμάς κατά το παρελθόν σε μεγάλο βαθμό έχει διαλυθεί και εκατοντάδες και χιλιάδες ανδρών και γυναικών γνωρίζουν το έργο που επιτελούμε». Κατόπιν νουθέτησε τους Αγίους να επιζητούν συνεχώς τρόπους να διαδίδουν το ευαγγέλιο στους άλλους: «Πρόβλημά μας είναι να βρούμε έναν τρόπο διά του οποίου μπορούμε να παρουσιάσουμε σε όλους τους ανθρώπους το ευαγγέλιο του Κυρίου μας. Είναι δικό μας το πρόβλημα και με ουράνια βοήθεια θα βρούμε έναν τρόπο να το επιλύσουμε. Απαιτείται από εμάς να διαπιστώσουμε αν δεν υπάρχουν κάποια μέσα διά των οποίων να μπορέσουμε να κάνουμε περισσότερα απ’ όσα ήδη έχουμε κάνει, προκειμένου να εκπληρώσουμε τις προϋποθέσεις του Επουρανίου Πατρός μας».4 [Βλέπε πρόταση 1 στη σελίδα 160.]
Διδασκαλίες του Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ
Κάθε μέλος της Εκκλησίας έχει την ευθύνη να διαδίδει το ευαγγέλιο.
Νιώθω τόσο ευγνώμων για τα προνόμιά μου στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού, για τη συναναστροφή μου με τους άνδρες και τις γυναίκες αυτής της Εκκλησίας και άλλων εκκλησιών. Είμαι ευγνώμων που έχω πολλούς φίλους σε διάφορες εκκλησίες του κόσμου, διασκορπισμένους σε διαφορετικά μέρη. Είμαι ευγνώμων για αυτές τις φιλίες, αλλά δεν θα ικανοποιηθώ μέχρις ότου μπορέσω να μοιρασθώ μαζί τους ορισμένα εκ των πραγμάτων που δεν έχουν λάβει ακόμη.5
Αποστέλλουμε ιεραποστόλους στα έθνη της γης, προκειμένου να κηρύξουν το ευαγγέλιο όπως απεκαλύφθη αυτές τις τελευταίες ημέρες. Όμως, δεν είναι μόνον αυτό το καθήκον μας. Έξω από την πόρτα μας, κατά εκατοντάδες και χιλιάδες, είναι εκλεκτοί υιοί και θυγατέρες του Επουρανίου Πατρός μας. Ζουν ανάμεσά μας, γινόμαστε φίλοι, αλλά αδυνατούμε να τους διδάξουμε στον βαθμό που θα έπρεπε, όσον αφορά στο ευαγγέλιο που γνωρίζουμε ότι είναι η δύναμη του Θεού προς σωτηρία. Η Προεδρία της Εκκλησίας κάνει όλα όσα εναπόκεινται στη δύναμή της‧ αφιερώνει τον χρόνο της κατά την ημέρα και συχνά αργά τη νύκτα, προς το συμφέρον της Εκκλησίας. Οι αδελφοί, οι οποίοι σχετίζονται με εκείνη, δίδουν αφειδώς τον χρόνο τους, ταξιδεύοντας και διδάσκοντας τους Αγίους των Τελευταίων Ημερών και μεταφέροντας το ευαγγέλιο στα τέκνα του Πατρός μας. Οι πρόεδροι πασσάλων, οι ανώτεροι σύμβουλοι, οι επίσκοποι τομέων και οι βοηθοί τους, εργάζονται ασταμάτητα, για να ευλογήσουν ανθρώπους και η ανταμοιβή τους είναι βεβαία. Όμως, κάνουμε όλα όσα οφείλουμε, ούτως ώστε όταν σταθούμε ενώπιον του βήματος του Επουρανίου Πατρός μας να μας πει ότι έχουμε κάνει πλήρως το καθήκον μας προς τους συνανθρώπους μας, τα τέκνα Του;6
Μία εκ των πρώτων αποκαλύψεων… στο Διδαχή και Διαθήκες, λέγει ως εξής:
«Λοιπόν ιδέστε, ένα υπέροχο έργο πρόκειται να παρουσιαστεί ανάμεσα στα τέκνα των ανθρώπων…
»Επομένως, αν έχετε επιθυμία να υπηρετήσετε τον Θεό, καλείστε στο έργο». [Δ&Δ 4:1, 3.]
Δεν είναι απαραίτητο να κληθείτε σε ένα ιεραποστολικό πεδίο, προκειμένου να προκηρύξετε την αλήθεια. Αρχίστε από αυτόν που μένει στη διπλανή πόρτα, εμπνέοντάς του εμπιστοσύνη, εμπνέοντας αγάπη σε εκείνον για εσάς, χάριν της χρηστότητός σας και το ιεραποστολικό σας έργο έχει ήδη αρχίσει.
«Γιατί ιδέστε, ο αγρός είναι άσπρος, έτοιμος για συγκομιδή». [Δ&Δ 4:4.]7
Η διάδοση της αληθείας δεν είναι ευθύνη κάποιου άλλου, αλλά είναι δική σας ευθύνη και δική μου να φροντίσουμε ώστε το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού αμιγώς να διδαχθεί στα τέκνα των ανθρώπων. Αυτό δεν σας κάνει να αισθάνεσθε ευγνώμονες;8
Υπάρχει μεγάλη ευκαιρία για τον καθέναν εξ ημών. Θα ήθελα να τονίσω το ατομικό ιεραποστολικό έργο από τον καθέναν εξ ημών ανάμεσα στους πλησίον μας. Θα εκπλαγούμε, αν κάνουμε το καλύτερό μας, από το πόσοι θα ενδιαφερθούν και όχι μόνον θα μας είναι ευγνώμονες, επειδή τους φέραμε στην αλήθεια και ανοίξαμε τα μάτια τους στη δόξα και τις ευλογίες που έχει προετοιμάσει ο Επουράνιος Πατέρας, αλλά θα μας αγαπήσουν και θα μας είναι ευγνώμονες καθ’ όλη την αιωνιότητα.
Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που ο Κύριος μάς έχει απονείμει και τα οποία άλλοι άνθρωποι δεν έχουν λάβει ακόμη. Ασφαλώς δεν θα είμαστε εγωιστές. Θα πρέπει να υπάρχει στην καρδιά μας η επιθυμία να γίνουμε κοινωνοί με κάθε άλλη ψυχή όσο είναι δυνατόν των χαρμόσυνων αληθειών του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού.9
Επομένως, καθώς προχωρούμε, έκαστος εξ ημών, έχοντας επιρροή στους γείτονες και τους φίλους μας, ας μην είμαστε δειλοί. Δεν χρειάζεται να ενοχλούμε τους ανθρώπους, αλλά ας τους κάνουμε να νιώσουν και να καταλάβουν ότι ενδιαφερόμαστε, όχι να τους κάνουμε μέλη της Εκκλησίας για την ιδιότητα του μέλους, αλλά να τους φέρουμε στην Εκκλησία, ώστε να μπορέσουν να απολαύσουν τις ίδιες ευλογίες που εμείς απολαμβάνουμε.10 [Βλέπε πρόταση 2 στη σελίδα 160.]
Αν ζούμε παραδειγματική ζωή, η επιρροή μας μπορεί να ενθαρρύνει τους άλλους να μάθουν περί του ευαγγελίου.
Να θυμάστε, όλοι έχουμε ευθύνες. Ενδεχομένως να μην έχουμε κληθεί σε κάποιο καθορισμένο καθήκον, αλλά σε κάθε γειτονιά υπάρχει η ευκαιρία να ακτινοβολήσουμε το πνεύμα γαλήνης, αγάπης και ευδαιμονίας, με σκοπό αυτοί οι άνθρωποι να καταλάβουν το ευαγγέλιο και να συγκεντρωθούν στο ποίμνιο.11
Μόλις πριν από λίγες ημέρες, μία εκ των αδελφών μας, επισκεπτόμενη τις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες, σε μία συζήτηση με έναν μορφωμένο άνδρα, εκείνος της είπε: «Δεν μπορώ να πιστέψω όπως εσύ, αλλά εύχομαι να μπορούσα. Είναι όμορφο». Και το ίδιο είναι με πολλά εκ των τέκνων του Πατρός μας, τα οποία παρατηρώντας τον χαρακτήρα αυτού του έργου, παρακολουθώντας τις πράξεις των ανδρών και των γυναικών οι οποίοι έχουν ασπασθεί την αλήθεια, είναι γεμάτοι θαυμασμό με όσα έχουν επιτευχθεί και με τη γαλήνη και την ευδαιμονία που ακολουθούν τον ειλικρινή πιστό και εύχονται να μπορούσαν να είχαν μέρος και αυτοί σε αυτό‧ και θα μπορούσαν, αν είχαν πίστη.12
Έχω παρατηρήσει συχνά και νομίζω οι πλείστοι εξ υμών που έχετε ιεραποστολική εμπειρία, θα επιβεβαιώσετε την παρατήρησή μου, ότι κανείς καλός άνδρας ή καλή γυναίκα, αν επηρεασθούν από τα πιστά μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, δεν μπορούν να μην εκφράζουν θαυμασμό για όσα παρατηρούν, όταν είναι μαζί μας. Όταν φεύγουν από εμάς, ενίοτε είναι διαφορετικό, αλλά ενώ είναι υπό αυτήν την επιρροή που προέρχεται από τον Κύριο και την οποίαν κατέχουν οι υπηρέτες Του, οι οποίοι τον υπηρετούν, συνήθως είναι στην ευχάριστη θέση να επαινέσουν όσα έχουν δει και αισθανθεί.13
Ο εναντίος χρησιμοποιεί τις πιο ισχυρές προσπάθειές του, προκειμένου να αποτρέψει τη διάδοση των αληθειών του ευαγγελίου. Και είναι δικό σας καθήκον και δικό μου, με λεπτότητα και αδελφική αγάπη και πίστη, να υπερνικήσουμε την εμπάθεια που έχει σπείρει ο εναντίος στην καρδιά των τέκνων του Πατρός μας, να διαλύσουμε τις ψευδείς εντυπώσεις που υπάρχουν σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και στον νου καλών ανδρών και καλών γυναικών και να τους διδάξουμε το ευαγγέλιο του Κυρίου μας, ότι είναι η δύναμη του Θεού προς σωτηρία σε όλους όσοι πιστεύουν και υπακούν σε αυτό.14
Νομίζω ότι αυτή η μεγάλη οργάνωση στην οποίαν ανήκουμε οφείλει να είναι εις θέσιν να θέτει ένα τέτοιο παράδειγμα, ώστε οι άνθρωποι στις γειτονιές μας, όχι μέλη της Εκκλησίας, βλέποντας τα καλά έργα μας, να παρακινηθούν να δοξάσουν το όνομα του Επουρανίου Πατρός μας. Αυτήν την αίσθηση έχω όσον αφορά σε αυτό. Αυτό που χρειαζόμαστε μόνον είναι να θέσουμε ένα παράδειγμα, να είμαστε καλοί άνδρες και καλές γυναίκες και εκείνοι θα το παρατηρήσουν. Τότε, ίσως μας δώσουν την ευκαιρία να τους διδάξουμε αυτά που δεν γνωρίζουν.15
Αν εμείς, ως μέλη της Εκκλησίας, τηρούσαμε τις εντολές του Θεού, αν εκτιμούσαμε την αλήθεια όσο θα έπρεπε, αν η ζωή μας εναρμονιζόταν με την ομορφιά των διδασκαλιών της, ώστε οι πλησίον μας, παρατηρώντας τη συμπεριφορά μας, να παροτρύνονταν να επιζητήσουν την αλήθεια, θα κάναμε θαυμάσιο ιεραποστολικό έργο.16 [Βλέπε πρόταση 3 στη σελίδα 160.]
Συμμετέχουμε στο ιεραποστολικό έργο, βοηθώντας στην προετοιμασία μελλοντικών ιεραποστόλων και υποστηρίζοντάς τους στην ιεραποστολή τους.
Δεν είναι αποστολή μας μόνον να διδάσκουμε το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού και να το ζούμε, αλλά είναι αποστολή μας να αποστέλλουμε στον κόσμο τους υιούς και τις θυγατέρες μας καθώς καλούνται κατά καιρούς να εργάζονται στη διακονία της Εκκλησίας. Όταν πηγαίνουν, θα πρέπει να είναι τόσο εκπαιδευμένοι, που θα πρέπει να είναι άκαμπτοι στους πειρασμούς του εναντίου‧ θα πρέπει να είναι τόσο αγνοί και ενάρετοι και χρηστοί στη ζωή τους, όσο το δυνατόν περισσότερο και κατόπιν η επιρροή της ίδιας τους της παρουσίας θα γίνει αισθητή από αυτούς με τους οποίους έρχονται σε επαφή. Το Πνεύμα του Θεού δεν θα κατοικεί σε ακάθαρτα σκηνώματα, αλλά το Πνεύμα του θα κατοικεί σε όσους διατηρούνται καθαροί και πράοι.
Ως εκ τούτου, ας [αναθρέψουμε] τα αγόρια και τα κορίτσια μας υπό την επιρροή του Πνεύματος του Θεού.17
Μην αφήσετε τα παιδιά σας να μεγαλώσουν, χωρίς να διδάξετε σε αυτά τις αρχές του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Μην περιμένετε να τα στείλετε στο ιεραποστολικό πεδίο, για να μάθουν τι σημαίνει το ευαγγέλιο. Θυμάμαι όταν ήμουν στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες [ως ιεραπόστολος] πριν από πενήντα πέντε ή εξήντα χρόνια, έναν άνδρα που προήρχετο από μία μεγάλη οικογένεια να λέει: «Δεν ξέρω τι να πω. Δεν ξέρω τι να πω σε αυτούς τους ανθρώπους».
«Δίδαξε σε αυτούς τη Βίβλο», είπε ένας εκ των αδελφών. «Πήγαινε και πάρε τη Βίβλο σου και διάβασε τη Γένεση». Είπε: «Δεν ξέρω πού είναι η Γένεση στη Βίβλο» και παρά ταύτα είχε έλθει από ένα… σπιτικό Αγίων των Τελευταίων Ημερών να διαβιβάσει το μήνυμα της ζωής και της σωτηρίας σε αυτούς τους ανθρώπους στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες. Εντούτοις, δεν άργησε ο καιρός που άλλαξε γνώμη. Είχε λάβει μαρτυρία για την αλήθεια μέσω μελέτης και προσευχής και ήξερε ότι το ευαγγέλιο ήταν εκεί και ήταν εις θέσιν να σταθεί στα πόδια του και να καταθέσει ελεύθερα τη μαρτυρία του ότι το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού είναι η αλήθεια.18
Έχω εντυπωσιασθεί από τη σημασία της προετοιμασίας για το έργο. Δεν αρκεί απλώς να δείξει ένα αγόρι την επιθυμία του, λόγω της εμπιστοσύνης του στους γονείς του, να κάνει αυτό που θα ήθελαν εκείνοι, να πάει στον κόσμο και να κηρύξει το ευαγγέλιο‧ δεν αρκεί να ανταποκριθεί στις κλήσεις που κάνει ο Επουράνιος Πατέρας μας κατά καιρούς μέσω των υπηρετών του για ιεραποστολική υπηρέτηση‧ όμως είναι, επίσης, απαραίτητο να πληροί τις προϋποθέσεις για το έργο, να ερευνά τις γραφές και να μάθει αυτά που θα ήθελε ο Κύριος. Είναι σημαντικό να εδραιώσουν οι υιοί και οι θυγατέρες μας την πίστη τους και να γνωρίζουν όπως γνωρίζουν οι γονείς τους, ότι αυτό είναι το έργο του Πατρός μας…
Δώδεκα άνδρες, που πληρούν τις προϋποθέσεις για το έργο, αξίζουν περισσότερο στο ιεραποστολικό πεδίο παρά εκατό που αγνοούν την αλήθεια και οι οποίοι πρέπει να διδαχθούν, προτού να είναι εις θέσιν να την εξηγήσουν στους άλλους.
Αυτό είναι το έργο του Πατρός μας και δεν πρέπει να το παίρνουμε με επιπολαιότητα. Έχει μέγιστη σημασία για εμάς. Ας… αγωνισθούμε, προκειμένου να εδραιώσουμε πίστη στα τέκνα μας, ώστε να είναι πρόθυμα να ανταποκριθούν σε κάθε κλήση και να νιώσουν στα βάθη της ψυχής τους να πουν: «Είμαι έτοιμος να πάω όπου επιθυμεί ο Επουράνιος Πατέρας μου να πάω».19 [Βλέπε πρόταση 4 στη σελίδα 160.]
Έχει γίνει έκκληση… ώστε να αποστέλλουμε τους υιούς και τις θυγατέρες μας στο ιεραποστολικό πεδίο. …Ήταν χαρά μου να βλέπω άνδρες και γυναίκες να αποταμιεύουν χρήματα και να σχεδιάζουν, προκειμένου να πάνε τα παιδιά τους στον κόσμο. Τις τελευταίες εβδομάδες ένας νέος άνδρας… έφυγε και πήγε στο ιεραποστολικό πεδίο και οι δύο αδελφές του… του αποστέλλουν μέρος του μικρού μισθού τους, ώστε να απολαύσει την ευλογία μίας ιεραποστολής. Είναι ο πρώτος από μία οικογένεια με πολλά παιδιά που πηγαίνει στο ιεραποστολικό πεδίο, για να διαδώσει την αλήθεια. …Γνωρίζω τη χαρά που θα έλθει στην καρδιά αυτών των δύο εξαίρετων γυναικών, οι οποίες έχουν την πίστη για να δώσουν οικονομικά μέσα στον αδελφό τους, προκειμένου να μπορέσει να υπηρετήσει τον Κύριο στο πεδίο. Θα λάβουν την ευλογία που προέρχεται από τη διδασκαλία του ευαγγελίου, όσο είναι δυνατόν να τη λάβει κάποιος χωρίς προσωπική υπηρέτηση.20
Σκέπτομαι… τους αντιπροσώπους μας στο ιεραποστολικό πεδίο, διασκορπισμένους στα διάφορα τμήματα της χώρας τούτης και σε ορισμένες ξένες χώρες. Προσευχηθείτε για αυτούς, αδελφοί και αδελφές. Χρειάζονται τη βοήθεια του Κυρίου και χρειάζονται την πίστη και τις προσευχές μας. Γράψτε τους και ενθαρρύνετέ τους, ώστε όταν λάβουν γράμμα από το σπίτι, να γνωρίζουν ότι τους θυμούνται πάντοτε.21
Συμμετέχουμε στο ιεραποστολικό έργο, προετοιμαζόμενοι να υπηρετήσουμε σε ιεραποστολές οι ίδιοι.
Δεν θα αργήσει να υπάρχει ζήτηση για ικανούς άνδρες και γυναίκες σε αυτήν την Εκκλησία, για να διδάσκουν την αλήθεια σε τμήματα της γης, όπου μέχρι τούδε έχουμε αποκλεισθεί: και αν θέλουμε να έχουμε αιώνια αγαλλίαση στη βασιλεία του Πατρός μας με όσους μας έχει ευλογήσει εδώ μαζί, ας είμαστε ανιδιοτελείς στη ζωή μας: ας προετοιμασθούμε για το έργο και να πάμε στον κόσμο και να διακηρύξουμε την αλήθεια, όταν έλθει η ευκαιρία και να είμαστε τα μέσα στα χέρια του Πατρός μας που θα φέρουν τα τέκνα του πίσω σε εκείνον, διδάσκοντάς τα τις ομορφιές του ευαγγελίου.22
Μόλις πριν από λίγα χρόνια, πολλοί εκ των φίλων μου ήσαν ευκατάστατοι, είχαν τα αναγκαία της ζωής και πολλές πολυτέλειες, και όταν υπαινίχθηκε ότι ενδεχομένως να πάνε στο ιεραποστολικό πεδίο, ορισμένοι έλεγαν: «Δεν μπορώ να αφήσω την επιχείρησή μου, δεν μπορώ να επιβιώσω οικονομικώς, αν φύγω και αφήσω όσα έχω». Όμως, η επιχείρησή τους απέτυχε. Τα πράγματα που νόμιζαν ότι χωρίς αυτά δεν μπορούσαν να επιβιώσουν οικονομικώς, εξηφανίσθησαν από τον έλεγχό τους και πολλοί εξ αυτών των ιδίων ανδρών σήμερα θα ήσαν ευτυχείς, αν μπορούσαν να γυρίσουν πίσω δέκα χρόνια και αν εκαλούντο τότε να υπηρετήσουν τον Κύριο, να μπορούσαν να πουν: «Θα κανονίσω τις υποθέσεις μου, είμαι ευτυχής με την ευκαιρία που μου προσφέρεται να γίνω υπηρετών της ζωής και της σωτηρίας».
…Σκεφθείτε τις ευκαιρίες και τα προνόμιά μας, που είμαστε εις θέσιν να καθόμαστε στα σπιτικά εντίμων ανδρών του κόσμου και να τους διδάσκουμε το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Σκεφθείτε τι ενδεχομένως να σημαίνει να καθόμαστε με άνδρες που δεν έχουν ουράνια εξουσία και να τους διδάσκουμε το σχέδιο σωτηρίας και να τους εξηγούμε τον τρόπο με τον οποίον και εκείνοι μπορούν να απολαμβάνουν τις ευλογίες της ουράνιας εξουσίας την οποίαν εσείς απολαμβάνετε.
Αισθάνομαι ότι ορισμένοι εξ ημών είμαστε εγωιστές. Είμαστε τόσο ευτυχείς που απολαμβάνουμε τις ευλογίες μας, είμαστε τόσο ευχαριστημένοι να περιβαλλόμεθα από τις ανέσεις της ζωής και να έχουμε τη συναναστροφή των καλύτερων ανδρών και γυναικών που ευρίσκονται στον κόσμο, ώστε ξεχνούμε το καθήκον μας προς τους άλλους. Πόσο ευτυχισμένοι θα μπορούσαμε να είμαστε, αν προσπαθούσαμε να γίνουμε πιο δυνατοί για καλό του κόσμου, εκτελώντας διακονία σε όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμη το ευαγγέλιο του Κυρίου μας.
Πολλοί εξ ημών έχουμε περάσει τη μέση ηλικία, πολλοί εξ ημών ολοκληρώνουμε το έργο μας. Η Εκκλησία χρειάζεται ιεραποστόλους στο πεδίο. Άνδρες που καταλαβαίνουν το ευαγγέλιο και είναι πρόθυμοι να δώσουν τη ζωή τους για αυτό, αν παραστεί ανάγκη, και όταν λέγω ότι χρειαζόμαστε ιεραποστόλους, εννοώ ότι ο κόσμος τους χρειάζεται.23
Το ιεραποστολικό πεδίο μας είναι ενώπιόν μας. Οι υιοί και οι θυγατέρες του Πατρός μας μάς χρειάζονται. …Υπάρχουν σε αυτήν την Εκκλησία χιλιάδες ανδρών και γυναικών που είναι ικανοί να διδάξουν το ευαγγέλιο και οι οποίοι μπορούν να γίνουν πιο ικανοί, κάνοντας το καθήκον τους στο ιεραποστολικό πεδίο. Θα ευλογηθούν με υλικά μέσα, επαρκή να τους κάνουν να επιτελέσουν το έργο το οποίο ο Κύριος θέλει να επιτελέσουμε.24
Τώρα που η ώρα είναι κοντά, όταν πέσουν τα εμπόδια και όταν ανατραπούν τα προσκόμματα, τα οποία υψώθηκαν για να εμποδίσουν τη διάδοση του ευαγγελίου, όταν ο ήχος της φωνής του Κυρίου θα σας έλθει, μέσω των υπηρετών του: «Προετοιμασθείτε να πάτε στον κόσμο και να κηρύξετε το ευαγγέλιο», μην κάνετε όπως ο Ιωνάς, μην προσπαθήσετε να κρυφθείτε ή να δραπετεύσετε από το καθήκον σας‧ μην προβάλετε δικαιολογίες ότι δεν έχετε τα απαραίτητα μέσα να πάτε, μην αφήσετε ανόητα πράγματα να παρεμποδίσουν τη θέασή σας της αιώνιας ζωής, τα οποία θα σας αποτρέψουν από το να δείτε την αιώνια ζωή στην παρουσία του Επουρανίου Πατρός μας, πράγμα που μπορεί να έλθει μόνον μέσω πίστεως και αφοσιώσεως στον σκοπό Του. Κάθε άνδρας ας βάλει τάξη στο σπίτι του, κάθε άνδρας που φέρει την ιεροσύνη ας μπει σε τάξη και όταν έλθει η κλήση από τους υπηρέτες του Κυρίου, που θα του λέγει να πάει στον κόσμο για να διδάξει την αλήθεια, για να προειδοποιήσει τα τέκνα των ανθρώπων, όπως απαιτεί ο Πατέρας μας να προειδοποιηθούν, ας μην κρυφθεί κανένας πίσω από κάτι ανόητο, για να τον καταπιεί ένα μεγάλο κήτος, από τα ανόητα πράγματα του κόσμου. [Βλέπε Ιωνάς 1:1–17.]25
Δεν είναι εύκολο έργο. Ίσως δεν είναι ευχάριστο να καλούμεθα έξω στον κόσμο, να αφήνουμε τους αγαπημένους μας, αλλά σας λέγω ότι η ιεραποστολή θα ανταμείψει αυτούς που είναι πιστοί, αυτούς που εκπληρώνουν αυτήν την υποχρέωση όπως απαιτείται από αυτούς, με γαλήνη και ευδαιμονία πέραν πάσης κατανοήσεως και θα τους προετοιμάσει, ούτως ώστε εν ευθέτω χρόνω, όταν ολοκληρωθεί το έργο της ζωής, να σταθούν στην παρουσία του Δημιουργού τους, όντες αποδεκτοί από Εκείνον χάριν όσων έχουν κάνει.26
Προσεύχομαι ώστε το Πνεύμα του να είναι σε όλη [την Εκκλησία], ώστε η αγάπη των τέκνων του Πατρός μας να είναι στην καρδιά μας, ώστε να μπορούμε να αισθανόμαστε τη σημασία της αποστολής μας στον κόσμο, ενόσω κατανοούμε τα μη δικά μας, ότι μας έχουν δανεισθεί ως επιστάτες, ώστε να μη λησμονούμε την πολύτιμη δωρεά, το πολύτιμο προνόμιο, εντός των δυνατοτήτων μας, της διδασκαλίας του ευαγγελίου και της σωτηρίας των ψυχών των τέκνων των ανθρώπων.27 [Βλέπε πρόταση 5 κατωτέρω.]
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Εξετάστε αυτές τις ιδέες καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεσθε να διδάξετε. Για επιπρόσθετη βοήθεια, βλέπε σελίδες v–viii.
-
Συλλογισθείτε τα λόγια του Προέδρου Σμιθ στο «Από τη ζωή του Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ» (σελίδες 149–51). Γιατί νομίζετε ότι ήταν τόσο αισιόδοξος όσον αφορά στο ιεραποστολικό έργο στην Ευρώπη παρά την εναντίωση που αντιμετώπισε; Πώς μπορεί το παράδειγμά του να σας βοηθήσει, αν τα μέλη της οικογενείας ή οι φίλοι σας αρνούνται την πρόσκλησή σας να μάθουν περί του ευαγγελίου;
-
Επανεξετάστε το πρώτο τμήμα των διδασκαλιών (σελίδα 151). Ποιες μεθόδους έχετε βρει αποτελεσματικότατες στις προσπάθειές σας να διαδίδετε το ευαγγέλιο στον πλησίον και τους φίλους σας;
-
Καθώς διαβάζετε το τμήμα που αρχίζει στη σελίδα 151, σκεφθείτε μία περίπτωση που γνωρίζετε, όταν το παράδειγμα ενός μέλους της Εκκλησίας οδήγησε κάποιον να μάθει περισσότερα σχετικώς με την Εκκλησία. Ποιοι είναι ορισμένοι άλλοι λόγοι που το να ζούμε τα πρότυπα της Εκκλησίας είναι τόσο σημαντικό στο ιεραποστολικό έργο;
-
Στις σελίδες 155–56, αναζητήστε πράγματα που χρειάζεται να κάνουν οι μελλοντικοί ιεραπόστολοι, για να προετοιμασθούν πνευματικώς για την ιεραποστολή τους (βλέπε, επίσης, Δ&Δ 4). Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς, προκειμένου να βοηθήσουν τους υιούς και τις θυγατέρες τους να προετοιμασθούν; Πώς μπορούν οι απαρτίες ιεροσύνης και οι αδελφές της Ανακουφιστικής Εταιρείας να βοηθήσουν;
-
Επανεξετάστε το τελευταίο τμήμα των διδασκαλιών (σελίδες 157–60). Ποια είναι ορισμένα από τα «ανόητα πράγματα» τα οποία ενδεχομένως να μας απέτρεπαν από το υπηρετήσουμε σε μία ιεραποστολή; Ποιες είναι ορισμένες εκ των ευλογιών που προέρχονται μέσω της υπηρετήσεως γηραιότερων ιεραποστόλων; Συλλογισθείτε τι χρειάζεται να κάνετε, προκειμένου να προετοιμασθείτε για ιεραποστολική υπηρέτηση.
Σχετιζόμενες γραφές: Κατά Ματθαίον 5:14–16, Κατά Μάρκον 16:15–16, Προς Τιμόθεον Α΄ 4:12, Άλμα 17:2–3, Διδαχή και Διαθήκες 31:1–8, 38:40–41
Βοήθεια διδασκαλίας: «Όταν χρησιμοποιείτε ποικίλες δραστηριότητες μαθήσεως, οι μαθητευόμενοι έχουν την τάση να καταλαβαίνουν καλύτερα τις αρχές του ευαγγελίου και να συγκρατούν περισσότερα. Μία προσεκτικά επιλεγμένη μέθοδος μπορεί να καταστήσει ευκρινέστερη μία αρχή, πιο ενδιαφέρουσα και πιο αξιομνημόνευτη» (Teaching, No Greater Call, 89).
Ο Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ υπηρέτησε ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ιεραποστολής από το 1919 ώς το 1921.
«Σε κάθε γειτονιά υπάρχει η ευκαιρία να ακτινοβολήσουμε το πνεύμα γαλήνης, αγάπης και ευδαιμονίας».
«Υπάρχουν σε αυτήν την Εκκλησία χιλιάδες ανδρών και γυναικών που είναι ικανοί να διδάξουν το ευαγγέλιο και οι οποίοι μπορούν να γίνουν πιο ικανοί, κάνοντας το καθήκον τους στο ιεραποστολικό πεδίο».