ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16ο
«Να προσφέρεις τη θεία ευχαριστία σου κατά την άγιά μου ημέρα»
Η τήρηση της Ημέρας του Κυρίου αγίας και το να μεταλαμβάνουμε αξίως μας φέρνει αυξημένη πνευματική δύναμη.
Από τη ζωή του Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ
Ως παιδί, ο Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ έμαθε τη σημασία της τιμήσεως της Ημέρας του Κυρίου. Συχνά τις Κυριακές, μία ομάδα αγοριών από τη γειτονιά ερχόταν στο σπίτι του, ύστερα από το Σχολείο Κυριακής, για να τον προσκαλέσει να παίξουν ποδόσφαιρο. «Ήμουν σαν τα αγόρια», είπε. «Νόμιζα ότι θα ήταν διασκεδαστικό να παίξω ποδόσφαιρο και άλλα παιχνίδια. Όμως, είχα μία υπέροχη μητέρα. Δεν έλεγε: ‘Δεν μπορείς να το κάνεις’, αλλά έλεγε: ‘Παιδί μου, θα είσαι ευτυχέστερος, αν δεν το κάνεις αυτό. …’ Θέλω να σας πω ότι είμαι ευγνώμων για το είδος αυτό της εκπαιδεύσεως στο σπίτι».1 Ο αντίκτυπος των διδασκαλιών της μητέρας του είναι ορατός στη συχνή υπενθύμιση του Προέδρου Σμιθ προς τους Αγίους ότι η τήρηση της Ημέρας του Κυρίου αγίας φέρνει μεγάλες ευλογίες.
Ως Μέλος της Γενικής Εξουσίας, ο Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ είχε την ευκαιρία να παρευρίσκεται σε κυριακάτικες συγκεντρώσεις της Εκκλησίας σε πολυάριθμες τοποθεσίες. Καθώς παρατηρούσε τους Αγίους να λατρεύουν μαζί κατά την Ημέρα του Κυρίου, ήταν ευχαριστημένος από την ευλαβική στάση τους προς τη μετάληψη: «Αισθάνομαι ότι η κατανόηση της ιερότητας της μεταλήψεως του Μυστικού Δείπνου του Κυρίου είναι σημαντική για τα μέλη της Εκκλησίας. …Αγαλλιώ, όταν ευρίσκω τους αδελφούς και τις αδελφές να έρχονται στην εκκλησία και να λαμβάνουν αυτά τα σύμβολα… αξίως».2 [Βλέπε πρόταση 1 στη σελίδα 196.]
Διδασκαλίες του Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ
Η εντολή του Θεού να τηρούμε την Ημέρα του Κυρίου αγία δεν είναι βάρος αλλά μία ευλογία.
[Ο Κύριος] μάς δίδαξε ότι πρέπει να τηρούμε την Ημέρα του Κυρίου, για να τη διατηρούμε αγία. Μία ημέρα από τις επτά έχει ξεχωρίσει ως ημέρα του και λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλες τις ευλογίες του που απονεμήθηκαν σε εμάς τις άλλες ημέρες, μου φαίνεται ότι οφείλουμε να ευρίσκουμε χαρά στο να κάνουμε τα πράγματα που εκείνος μας ζητεί να κάνουμε κατά την αγία ημέρα του, και πιστεύω ότι αν δεν το κάνουμε, δεν θα βρούμε ευτυχία. …Θέλει να είμαστε ευτυχισμένοι και μας έχει πει πώς μπορούμε να κερδίσουμε αυτήν την ευτυχία.3
Θα πρέπει να σκεπτόμαστε τον σκοπό της ημέρας του [Κυρίου] και να μετέχουμε της επιρροής της λατρείας. Τι θα επιτύγχανε ο κόσμος, αν όλα τα τέκνα του Επουρανίου Πατρός μας—και είμαστε όλα τέκνα του—σέβονταν την επιθυμία του να είναι η Ημέρα του Κυρίου ημέρα λατρείας; Δεν υπάρχει τρόπος να υπολογίσουμε τι ευεργετική αλλαγή θα μπορούσε να επιφέρει, όχι μόνον στο δικό μας έθνος, αλλά σε όλα τα έθνη του κόσμου, αν τιμούσαμε την Ημέρα του Κυρίου και την τηρούσαμε αγία.4
Η Ημέρα του Κυρίου έχει γίνει ημέρα αναψυχής…—η ημέρα που ξεχωρίζεται από χιλιάδες να παραβαίνουν την εντολή που έδωσε από μακρού ο Θεός και είμαι πεπεισμένος ότι μέγα μέρος της λύπης και της θλίψεως που ταλανίζει και θα συνεχίσει να ταλανίζει την ανθρωπότητα ανιχνεύεται στο γεγονός ότι έχουν αγνοήσει τη νουθεσία του να τηρούν την Ημέρα του Κυρίου αγία.5 [Βλέπε πρόταση 2 στη σελίδα 196.]
Μία εκ των πρώτων ομιλιών που κηρύχθηκαν σε αυτήν την κοιλάδα [της Σωλτ Λέηκ] ήταν από τον Πρόεδρο Μπρίγκαμ Γιανγκ και προειδοποίησε τους ανθρώπους να τιμούν την Ημέρα του Κυρίου και να την διατηρούν αγία και όσο δύσκολες και αν ήσαν οι συνθήκες ζωής τους, δεν έπρεπε να βγουν έξω και να κάνουν χειρωνακτική εργασία κατά την Ημέρα του Κυρίου. …Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών έχει παροτρύνει τους ανθρώπους της να μην ξεχνούν να τηρούν την Ημέρα του Κυρίου αγία, διότι ευαρεστεί τον Επουράνιο Πατέρα μας που το κάνουμε αυτό.6
Ας διδάξουμε σε αυτά τα αγόρια και τα κορίτσια [της Εκκλησίας] καθώς μεγαλώνουν να κάνουν τα πράγματα που θα ήθελε ο Κύριος να κάνουν κατά την Ημέρα Του και θα είναι εκπληκτική η επιρροή που μπορούν να έχουν στην κοινότητα στην οποίαν ζουν. Αν δεν μετανοήσει ο κόσμος για την απερισκεψία και την αδιαφορία του, αν εμείς, ως Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, σε πολλές περιπτώσεις δεν μετανοήσουμε για τη συμπεριφορά ή την αδιαφορία μας απέναντι στην αγία ημέρα του Επουρανίου Πατρός μας, δεν θα λάβουμε όλη την αγαλλίαση και την ευδαιμονία που επιθυμούμε να απολαύσουμε εδώ και δεν θα είναι μαζί μας στην αιωνιότητα.7
Ορισμένοι φαίνεται ότι νομίζουν πως αν έχουν παρευρεθεί σε θρησκευτικές συγκεντρώσεις ή έχουν προσφέρει ορισμένο τμήμα από την υπηρέτηση που απαιτείται από αυτούς την Κυριακή, τότε έχουν το ελεύθερο να επιδιώκουν απολαύσεις και να απασχολούνται σε δραστηριότητες που δεν συνάδουν με το πνεύμα της Ημέρας του Κυρίου και παρά ταύτα να εξακολουθούν να απολαύουν της εύνοιας του Πατρός μας. Σας λέγω ότι αν τα μέλη της Εκκλησίας, γνωρίζοντας καλύτερα, επιμένουν να βεβηλώνουν την Ημέρα του Κυρίου σε επιδίωξη εγκόσμιων απολαύσεων, θα χάσουν την πίστη τους και το Πνεύμα του Επουρανίου Πατρός μας θα αποσυρθεί από αυτά.8
Δεν είναι ασήμαντο πράγμα η παράβαση της Ημέρας του Κυρίου. Θέλω να πω ότι χάνετε κάθε φορά που παραβαίνετε την Ημέρα του Κυρίου, χάνετε περισσότερα απ’ όσα μπορείτε να κερδίσετε, όσα και αν νομίζετε ότι πρόκειται να κερδίσετε.9
Να ξεχνάμε ότι [η Ημέρα του Κυρίου] είναι δική Του, όπως φαίνεται ότι κάνουν ορισμένοι εξ ημών, είναι κάτι το αγνώμον. Έχει ξεχωρίσει μία ημέρα από τις επτά, όχι για να την κάνει φορτίο, αλλά για να φέρει χαρά στη ζωή μας και να καταστήσει το σπίτι μας μέρος συναθροίσεως της οικογενείας, ώστε οι γονείς και τα παιδιά να συγκεντρώνονται στην οικογενειακή εστία, αυξάνοντας την αγάπη ο ένας για τον άλλον…
Να τιμάτε την Ημέρα του Κυρίου και να την διατηρείτε αγία, Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, και θα σας φέρει μεγάλη αγαλλίαση και ο Επουράνιος Πατέρας μας θα σας απονείμει τις ευλογίες που είναι το αποτέλεσμα της υπακοής στη συμβουλή του.10
Το να παρευρισκόμαστε στην εκκλησία είναι σημαντικό μέρος της τηρήσεως της Ημέρας του Κυρίου αγίας.
Αν κάνουμε αυτό που θέλει να κάνουμε ο Επουράνιος Πατέρας, θα πηγαίνουμε στον άγιο οίκο του την Ημέρα του Κυρίου και θα μεταλαμβάνουμε εις ανάμνησιν της θυσίας που έγινε για εμάς από τον Λυτρωτή της ανθρωπότητος.11
Αυτή [η Ημέρα του Κυρίου] είναι η αγία ημέρα Του‧ αυτή είναι η ημέρα που έχει ξεχωρίσει, στην οποίαν πρέπει να τον λατρεύουμε και κατά τις τελευταίες αυτές ημέρες έχει δώσει μία επιπρόσθετη εντολή να πηγαίνουμε στον οίκο προσευχής και να νηστεύουμε και εκεί να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και να καταθέτουμε τη μαρτυρία μας στην παρουσία των άλλων [βλέπε Δ&Δ 59:9–12]…
Την θαυμαστή αυτή εποχή, κατά την οποίαν οι άνθρωποι μπορούν να κάθονται άνετα στην οικία τους και να ακούν τη μουσική του κόσμου και να ενωτίζονται τις δημόσιες συζητήσεις και ομιλίες, παραμένουν στη δική τους εστία και ίσως αισθάνονται ότι λαμβάνουν όλα όσα θα μπορούσαν να λάβουν, αν πήγαιναν στο καθορισμένο μέρος για θρησκευτικές συγκεντρώσεις.
Οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών δεν πρέπει να εξαπατώνται ως προς αυτό. Δεν είναι μόνον ο λόγος που ακούμε ο οποίος είναι επωφελής, αλλά είναι η επιρροή που διεισδύει στους οίκους λατρείας μας, η οποία προέρχεται από τον Επουράνιο Πατέρα που είναι απαραίτητη. Ενδεχομένως να έχουμε ραδιόφωνο στο σπιτικό μας, αλλά δεν θα επωφεληθούμε αυτού πνευματικώς, τόσο όσο αν πάμε στον οίκο του Κυρίου κατά την αγία ημέρα Του, όπου μας επιτρέπεται να μεταλάβουμε και όπου προσευχόμαστε και επικαλούμαστε τις ευλογίες του Επουρανίου Πατρός μας και λαμβάνουμε [μία] μαρτυρία για την αλήθεια που σκοπό έχει να σώσει την ανθρωπότητα.12 [Βλέπε πρόταση 3 στη σελίδα 196.]
Είναι ιερό προνόμιο να μεταλαμβάνουμε κατά την Ημέρα του Κυρίου.
Νομίζω ότι ίσως οι περισσότεροι εξ ημών συνειδητοποιούμε τι δωρεά έχουμε λάβει σε αυτές τις περιστάσεις, κατά τις οποίες μας επιτρέπεται να συναθροιζόμαστε εν ειρήνη και ήσυχα, να συγκεντρωνόμαστε και να λαμβάνουμε τα σύμβολα του τεμαχισμένου άρτου και του χυμένου αίματος του Διδασκάλου. Θα πρέπει να είναι και εικάζω ότι είναι, στον νου του καθενός εξ ημών, μία ιερότατη και επίσημη περίσταση να συνειδητοποιήσουμε ότι ανανεώνουμε τις διαθήκες μας με Εκείνον, ο οποίος έδωσε τη ζωή του, ώστε να αναστηθούμε και να υπερυψωθούμε. Όταν λαμβάνουμε αυτά τα σύμβολα, είμαι βέβαιος ότι όλοι συνειδητοποιούμε ότι η μετάληψη, καθιερωμένη από εκείνον, προτού αποβιώσει, πρέπει να είναι για εμάς μία πνευματική ανύψωση, μία έμπνευση και μία ευλογία καθ’ όλη την αιωνιότητα.13
Η μετάληψη έχει μεγάλη σημασία. Ο ίδιος ο Κύριος διέταξε να λαμβάνουμε αυτά τα σύμβολα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο να βαπτισθούν και να τελεσθούν άλλες διατάξεις του ευαγγελίου για λογαριασμό τους και όμως αδιαφορούν και αμελούν τη μετάληψη του Δείπνου του Κυρίου. Εθεωρείτο τέτοιας σημασίας από τον Πατέρα μας στους Ουρανούς που, μέσω του αγαπημένου Του Υιού και των αποστόλων και προφητών, όπως κατεγράφη στις γραφές, οι Άγιοι έλαβαν τη νουθεσία να μεταλαμβάνουν τακτικώς. Τρεις εκ των ευαγγελιστών αναφέρονται σε αυτήν [βλέπε Κατά Ματθαίον 26:26–28, Κατά Μάρκον 14:22–24, Κατά Λουκάν 22:19–20], και ευρίσκουμε ότι η γραφή, σε πολλά σημεία, διδάσκει τη σημασία αυτής, όπως διδάχθηκε από τον ίδιο τον Κύριο, όταν κατοικούσε κατά τη σάρκα. Ο Πατέρας μας στους Ουρανούς δεν μας δίδει εντολές ή συμβουλές που δεν έχουν σημασία. Μας διδάσκει για την ανύψωσή μας, για την πνευματική μας ανάπτυξη και αν ακολουθήσουμε τις συμβουλές Του, θα προετοιμασθούμε να επιστρέψουμε στην παρουσία Του. …Κάθε Ημέρα του Κυρίου αναμένεται από εμάς να συγκεντρωνόμαστε και να λαμβάνουμε τα σύμβολα του σώματος και του αίματος του ανεστημένου μας Λυτρωτή…
Ευρίσκουμε επίσης αναφορά σε αυτό στο 18ο κεφάλαιο από το Νεφί Γ΄, όπου ο Σωτήρας διδάσκει τον λαό σε αυτήν [την αμερικανική] ήπειρο, όπως είχε διδάξει τους μαθητές Του στον παλαιό κόσμο να τηρούν τη μετάληψη. Γράφει τα εξής:
«Και όταν το πλήθος έφαγε και ήταν πλήρεις, είπε στους μαθητές του: Ιδέστε, ένας από εσάς πρέπει να χειροτονηθεί, και σε αυτόν θα δώσω εξουσία να τεμαχίζει το ψωμί και να το ευλογεί και να το δίνει στο λαό της εκκλησίας μου, σε όλους όσοι θα πιστέψουν και θα βαφτιστούν στο όνομά μου.
»Και τούτο να προσέχετε πάντα να κάνετε, ακριβώς όπως εγώ έκανα, ακριβώς όπως εγώ τεμάχισα το ψωμί και το ευλόγησα και σας το έδωσα».
…Το επόμενο εδάφιο γράφει τα εξής:
«Και αυτό θα κάνετε σε ανάμνηση του σώματός μου, το οποίο σας έδειξα. Και θα αποτελεί μαρτυρία προς τον Πατέρα ότι πάντα με θυμάστε. Και αν πάντα με θυμάστε, θα έχετε το Πνεύμα μου μαζί σας». [Νεφί Γ΄ 18:5–7.]
…Εκτός αυτού, ανακαλύπτουμε ότι κατά την εποχή μας ο Κύριος μάς έχει δώσει αποκάλυψη επί του θέματος τούτου. Στο 20ο τμήμα από το Διδαχή και Διαθήκες, ο Κύριος μάς δίδει οδηγίες επί του θέματος: Σε εκείνη την αποκάλυψη, αρχίζοντας με το 75ο εδάφιο, λέγει:
«Είναι σκόπιμο τα μέλη της εκκλησίας να συγκεντρώνονται συχνά για να παίρνουν το ψωμί και κρασί σε ανάμνηση του Κυρίου Ιησού.
»Και πρέπει να το χορηγεί ο πρεσβύτερος ή ο ιερέας. Και πρέπει να το χορηγεί κατά τον ακόλουθο τρόπο—πρέπει να γονατίζει μαζί με τα μέλη της εκκλησίας και να επικαλείται τον Πατέρα σε ένθερμη προσευχή, λέγοντας—»
Προσέξτε την όμορφη προσευχή που ακολουθεί…:
«Ω Θεέ, Αιώνιε Πατέρα, σε παρακαλούμε στο όνομα του Υιού σου, Ιησού Χριστού, να ευλογήσεις και να αγιάσεις ετούτο το ψωμί στις ψυχές όλων εκείνων που το παίρνουν, ώστε να το φάνε σε ανάμνηση του σώματος του Υιού σου, και να δώσουν μαρτυρία προς εσένα, ω Θεέ, Αιώνιε Πατέρα, ότι είναι πρόθυμοι να πάρουν επάνω τους το όνομα του Υιού σου, και να τον θυμούνται πάντοτε, και να τηρούν τις εντολές του, τις οποίες τους έχει δώσει, ώστε να έχουν πάντοτε το Πνεύμα του μαζί τους. Αμήν». [Δ&Δ 20:75–77.]
Η προσευχή και η ευλογία του νερού είναι κάπως παρόμοια [βλέπε Δ&Δ 20:78–79].
Πόσο ιερές, πόσο βαθυστόχαστα ιερές, είναι οι σκέψεις που εκφράζονται στην προσευχή μεταλήψεως. Σας νουθετώ, αδελφοί μου, όταν ιερουργούμε στη χορήγηση της μεταλήψεως, να επαναλαμβάνουμε… ακριβώς τα λόγια που εδόθησαν με αποκάλυψη και να το κάνουμε με το Πνεύμα του Κυρίου. Όταν επαναλαμβάνουμε αυτές τις προσευχές, θα πρέπει να αισθανόμαστε το νόημα που εκφράζεται από τα λόγια που λέμε.14
Φοβούμαι ενίοτε ότι καθώς χορηγείται η μετάληψη σε ορισμένες εκ των συγκεντρώσεών μας, δεν υπάρχει η επίσημη ατμόσφαιρα που θα έπρεπε. Είναι ένα τόσο ιερό προνόμιο. …Όσοι μεταλαμβάνουν, θα πρέπει να έχουν στον νου τους την υποχρέωση που υποδηλούται στην προσευχή.15 [Βλέπε πρόταση 4 στη σελίδα 196.]
Το να μεταλαμβάνουμε αξίως ανανεώνει την πνευματική μας δύναμη.
Λαμβάνουμε υλική τροφή—δηλαδή, λαμβάνουμε ψωμί και νερό, κ.λπ., για να θρέψουν το υλικό σώμα. Είναι εξίσου απαραίτητο να λαμβάνουμε τα σύμβολα του σώματος και του αίματος του ανεστημένου μας Κυρίου, για να αυξήσουμε την πνευματική δύναμή μας. Έχει παρατηρηθεί ότι άνδρες και γυναίκες οι οποίοι δεν λαμβάνουν χρόνο με τον χρόνο τον Δείπνο του Κυρίου, σταδιακώς χάνουν το Πνεύμα του Επουρανίου Πατρός μας, χάνουν τη συντροφιά του, όπου θα είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε αυτήν την ευλογία, αλλά απέτυχαν να επωφεληθούν αυτής…
Έχω γυρίσει σε μία περικοπή γραφής στο 11ο κεφάλαιο από το Προς Κορινθίους Α΄, αρχίζοντας με το 23ο εδάφιο, το οποίο γράφει ως εξής:
«Επειδή, εγώ παρέλαβα από τον Κύριο εκείνο το οποίο και παρέδωσα σε σας, ότι ο Κύριος Ιησούς κατά τη νύχτα που παραδινόταν, πήρε ψωμί,
»και αφού ευχαρίστησε έκοψε και είπε: Λάβετε, φάγετε‧ τούτο είναι το σώμα μου που κόβεται για χάρη σας‧ αυτό να το κάνετε στη δική μου ανάμνηση.
»Παρόμοια και το ποτήρι, αφού δείπνησε, λέγοντας: Τούτο το ποτήρι είναι η καινή διαθήκη, με βάση το αίμα μου‧ τούτο να το κάνετε, όσες φορές πίνετε, στη δική μου ανάμνηση.
»Επειδή, όσες φορές αν τρώτε το ψωμί τούτο, και πίνετε το ποτήρι τούτο, εξαγγέλλετε επίσημα τον θάνατο του Κυρίου, μέχρι την έλευσή του.
»Ώστε, όποιος τρώει τούτο το ψωμί ή πίνει το ποτήρι του Κυρίου ανάξια, θα είναι ένοχος του σώματος και του αίματος του Κυρίου.
»Ας δοκιμάζει, λοιπόν, ο άνθρωπος τον εαυτό του, και έτσι ας τρώει από το ψωμί, και ας πίνει από το ποτήρι.
»Επειδή, αυτός που τρώει και πίνει ανάξια, τρώει και πίνει κατάκριση στον εαυτό του, μη διακρίνοντας το σώμα του Κυρίου.
»Γι’ αυτό, υπάρχουν ανάμεσά σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι, και πεθαίνουν αρκετοί». [Προς Κορινθίους Α΄ 11:23–30.]
…Επιθυμώ να σας επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι υπάρχει κίνδυνος, αν το κάνουμε [μεταλαμβάνουμε] αναξίως. Προτού μεταλάβουμε, η καρδιά μας θα πρέπει να είναι αγνή‧ τα χέρια μας θα πρέπει να είναι καθαρά‧ θα πρέπει να εγκαταλείψουμε πάσαν εχθρότητα προς τους συνεργάτες μας‧ θα πρέπει να είμαστε εν ειρήνη με τους συνανθρώπους μας‧ και θα πρέπει να έχουμε στην καρδιά μας την επιθυμία να κάνουμε το θέλημα του Πατρός μας και να τηρούμε όλες τις εντολές Του. Αν το κάνουμε αυτό, θα αποτελεί ευλογία σε εμάς το να μεταλαμβάνουμε και θα ανανεώνουμε την πνευματική μας δύναμη.
…Θα πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν σοβαρά τις διαθήκες που συνάπτουμε με τον Πατέρα μας. Ας δίδουμε αυστηρή προσοχή σε αυτές τις διαθήκες και ας φροντίσουμε να τρώμε και να πίνουμε αξίως, προς ευλόγηση της ψυχής μας και προς αύξηση της πνευματικής μας δυνάμεως. Οι ευλογίες αυτές είναι για εσάς, αδελφοί και αδελφές μου, που είσθε οικείοι της πίστεως. Ας τις εκτιμούμε και ας ζούμε αξίως αυτών, ώστε με τη ζωή μας να αποτελούμε παράδειγμα του πιστεύω μας. Ας μην είναι κανείς εξ ημών σε κατάκριση, μεταλαμβάνοντας αναξίως, αποστερούμενοι με τον τρόπο αυτό τη συντροφιά του Πνεύματος του Πατρός μας.16
Θα πρέπει να μεταλαμβάνουμε με ταπεινοφροσύνη, με προετοιμασία καθαρών χεριών και αγνής καρδιάς και με την επιθυμία να είμαστε αποδεκτοί στον Πατέρα μας. Τότε θα την λαμβάνουμε αξίως και θα αγαλλιούμε στην ευλογία που λαμβάνουμε.17
Είθε να μας ευλογεί ο Κύριος. Είθε το Πνεύμα Του να εξακολουθεί να εκχέεται επάνω μας. Είθε να αγαπούμε αλλήλους, όπως προσέταξε ο Πατέρας μας να κάνουμε. Αν μπορούμε να μεταλαμβάνουμε αξίως, μπορούμε να αγαπούμε αλλήλους, δηλαδή όπως ο Πατέρας μας έχει διατάξει, ενθυμούμενοι ότι μας έχει πει: «Αν δεν είστε ένα δεν είστε δικοί μου». [Δ&Δ 38:27.]18 [Βλέπε πρόταση 5 στη σελίδα 196.]
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Εξετάστε αυτές τις ιδέες καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεσθε να διδάξετε. Για επιπρόσθετη βοήθεια, βλέπε σελίδες v–viii.
-
Διαβάστε την τελευταία παράγραφο στη σελίδα 187. Αν παρευρίσκετο ο Πρόεδρος της Εκκλησίας στη δική σας συγκέντρωση μεταλήψεως, ποιες νομίζετε ότι θα ήσαν οι εντυπώσεις του; Τι μπορείτε να κάνετε προσωπικώς, προκειμένου να δείξετε μεγαλύτερη ευλάβεια για τον Κύριο και τη μετάληψη;
-
Συλλογισθείτε τα λόγια του Προέδρου Σμιθ στη δεύτερη και τρίτη παράγραφο στη σελίδα 188. Εν γένει, πώς θα επωφελείτο η κοινωνία, αν περισσότεροι άνθρωποι τιμούσαν την Ημέρα του Κυρίου; Ποιοι είναι ορισμένοι κατάλληλοι τρόποι να βοηθήσουμε την οικογένειά μας και άλλους να δουν την τήρηση της Ημέρας του Κυρίου ως ευλογία παρά ως βάρος;
-
Ποια είναι ορισμένα οφέλη της λατρείας μαζί την Κυριακή που δεν λαμβάνουμε απλώς με το να μελετούμε το ευαγγέλιο στην οικία μας; (Βλέπε σελίδα 190 για κάποια παραδείγματα. Βλέπε, επίσης, Δ&Δ 59:9–12.)
-
Καθώς διαβάζετε το τμήμα που αρχίζει στη σελίδα 191, συλλογισθείτε τι μπορείτε να κάνετε, για να καταστήσετε πιο σημαντικό μέρος της ζωής σας τη διάταξη της μεταλήψεως. Ποιοι είναι ορισμένοι αποτελεσματικοί τρόποι, για να βοηθήσετε τα παιδιά να προετοιμάζονται για τη μετάληψη και να την αντιμετωπίζουν με ευλάβεια;
-
Καθώς διαβάζετε τις τέσσερις τελευταίες παραγράφους των διδασκαλιών (σελίδα 195), αναζητήστε τι λέει ο Πρόεδρος Σμιθ ότι μας δίδει τις προϋποθέσεις, για να μεταλαμβάνουμε αξίως. Γιατί νομίζετε ότι το να μεταλαμβάνουμε αξίως αυξάνει την πνευματική μας δύναμη;
Σχετιζόμενες γραφές: Έξοδος 20:8–11, Ησαΐας 58:13–14, Κατά Ματθαίον 18:20, Νεφί Γ΄ 18:1–12, 20:8–9, Μορόνι 6:5–6
Βοήθεια διδασκαλίας: «Ένας επιδέξιος διδάσκαλος δεν σκέφτεται: ‘Τι να κάνω στο μάθημα σήμερα;’ αλλά διερωτάται: ‘Τι θα κάνουν οι μαθητές μου στο μάθημα σήμερα;’ ούτε ‘Τι θα διδάξω σήμερα;’ αλλά: ‘Πώς θα βοηθήσω τους μαθητές μου να ανακαλύψουν αυτό που πρέπει να ξέρουν;’» (Virginia H. Pearce, στο Teaching, No Greater Call, 61).
«Να τιμάτε την Ημέρα του Κυρίου και να την διατηρείτε αγία, Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, και θα σας φέρει μεγάλη αγαλλίαση».
«Η μετάληψη, καθιερωμένη από [τον Διδάσκαλο], προτού αποβιώσει, πρέπει να είναι για εμάς μία πνευματική ανύψωση, μία έμπνευση και μία ευλογία καθ’ όλη την αιωνιότητα».